Άρθρο άξιο προσοχής
Από το Ποντικι
Όποιος θεωρεί ότι η επίσκεψη του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου στην Αθήνα είχε στόχο τη σύσφιγξη των σχέσεων των δύο λαών, ας το ξανασκεφτεί. Η μετατροπή της Ελλάδας σε πιόνι στον διπλωματικό πόλεμο που έχει ξεσπάσει εδώ και δύο μήνες μεταξύ ΗΠΑ – Ισραήλ – Τουρκίας είναι κάτι παραπάνω από εμφανής:
● Το Ισραήλ επιθυμεί να χρησιμοποιήσει τον εναέριο χώρο της Ελλάδας επειδή έκλεισε τον δικό της η Τουρκία.
● Το ισχυρό εβραϊκό λόμπι στην Ουάσιγκτον άσκησε ασφυκτικές πιέσεις στον Λευκό Οίκο να σκληρύνει τη στάση του προς την Τουρκία και το έκανε.
Όμως ας μην ξεχνάει κανείς ότι η Τουρκία ήταν, είναι και θα είναι ο αναγκαίος – αν και όχι πάντα αγαπημένος – σύμμαχος τόσο του Ισραήλ όσο και των ΗΠΑ: συνορεύει με τον μισό αραβικό κόσμο και οι βάσεις του Ιντσιρλίκ παραμένουν πολύτιμο εργαλείο ανεφοδιασμού και αντικατασκοπίας.
Όπως ανέφεραν χαρακτηριστικά Δυτικοί διπλωμάτες με τους οποίους επικοινώνησε το «Π», «μόλις οι τρεις τους τα βρουν – και θα τα βρουν, είτε με την πτώση του Ερντογάν είτε όχι –, η Ελλάδα θα μείνει με τις συμφωνίες στα χέρια». Και με τη ρετσινιά ότι άλλαξε διπλωματικό προσανατολισμό και έριξε γέφυρες προς το Ισραήλ σε μια χρονικά έκρυθμη περίοδο, δυσαρεστώντας έντονα τον αραβικό κόσμο, τον οποίο παρεμπιπτόντως εδώ και μήνες… εκλιπαρούμε να ρίξει χρήμα στην ελληνική οικονομία για να μας «σώσει».
Πολλές «συμπτώσεις»
Όσο κι αν προσπάθησε το Μαξίμου να υποβαθμίσει την άφιξη του Νετανιάχου, δεν το κατάφερε. Μπορεί να την όρισε για τις 16 Αυγούστου, όταν παραδοσιακά οι Έλληνες δεν βλέπουν, δεν διαβάζουν και δεν ακούνε ειδήσεις, όμως λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο. Διότι το Ισραήλ, τρεις ημέρες πριν από την άφιξη του Νετανιάχου, οργάνωσε τέτοια ενημέρωση, ώστε η είδηση «έπαιζε» πρώτη σε όλα τα διεθνή μέσα, με εκτενείς αναφορές και αναλύσεις για τη «σημασία της επίσκεψης».
Ο στόχος των Ισραηλινών ήταν να πετάξουν το μπαλάκι στην Τουρκία. Και το πέτυχαν. Οι ίδιοι διπλωμάτες που μίλησαν στο «Π» ανέφεραν τρία κρίσιμα γεγονότα που εξελίχθηκαν παράλληλα με την επίσκεψη Νετανιάχου, είναι αλληλένδετα μεταξύ τους και δείχνουν την κρισιμότητα της κατάστασης:
- Τρεις μέρες πριν από την άφιξη του πρωθυπουργού του Ισραήλ, όταν το Τελ Αβίβ αναβάθμισε το ταξίδι στην Ελλάδα σε μια από τις σημαντικότερες πολιτικές εξελίξεις διεθνώς, η τουρκική κυβέρνηση:
● Διέρρευσε την πρόθεσή της να επανεξετάσει το άνοιγμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Πάγιο ελληνικό αίτημα.
● Ανήγαγε τη θεία λειτουργία στην Τραπεζούντα σε σημαντική υποχώρηση και δείγμα καλής θέλησης προς τη χώρα μας και την Ε.Ε. Ζήτησε ωστόσο ως αντάλλαγμα την όσο πιο σύντομη λειτουργία μουσουλμανικού τεμένους στην Αθήνα.
● Την ίδια στιγμή, όμως, έδωσε εντολή στον ηγέτη των Τουρκοκυπρίων Ντερβίς Έρογλου να σκληρύνει τη στάση του στις συνομιλίες με την κυπριακή κυβέρνηση αποσύροντας όλες τις προτάσεις από το τραπέζι και αφήνοντας εμβρόντητο όχι μόνο τον Χριστόφια, αλλά και τον ειδικό διαμεσολαβητή του ΟΗΕ.
Μαστίγιο, καρότο και διαχείριση των ελληνοκυπριακών συμφερόντων. Η Τουρκία επιχείρησε να μας δείξει ότι έχουμε μεγαλύτερο συμφέρον να τα βρούμε με αυτήν παρά με το Ισραήλ.
- Την ημέρα της άφιξης Νετανιάχου η εφημερίδα «Financial Times» δημοσίευσε την «προειδοποίηση» που απηύθυνε ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα στον Ερντογάν, ότι αν δεν αλλάξει στάση προς το Ισραήλ και το Ιράν, θα παγώσουν οι αγορές όπλων. Η διαρροή ήρθε από τον Λευκό Οίκο, ωστόσο τα πράγματα δεν αποτιμήθηκαν σωστά από τα ελληνικά ΜΜΕ, τα οποία έδωσαν έμφαση κυρίως σε κουτοπόνηρες ατάκες περί Τουρκίας ως «πρώην συμμάχου» των ΗΠΑ. Η κατάσταση ήταν λίγο διαφορετική:
● Η διαρροή από τους «Financial Times» αφορούσε συνομιλία Ομπάμα – Ερντογάν που έγινε στις… 20 Ιουνίου, στο πλαίσιο της συνόδου των G20. Πριν από δύο μήνες δηλαδή.
● Ο χρόνος της διαρροής δεν είναι καθόλου τυχαίος, καθώς έστελνε διπλό και ταυτόχρονο μήνυμα από Ισραήλ και ΗΠΑ προς την Τουρκία. Η Ελλάδα έπαιξε τον ρόλο του δολώματος – αν όχι του πρόθυμου ατζέντη.
● Η… «απειλή» προς την Τουρκία δεν αφορούσε τους θηριώδεις εξοπλισμούς της που απειλούν να τινάξουν στον αέρα κάθε είδους ισορροπία στο Αιγαίο (το ρεπορτάζ στη Σελ. 3), αλλά κάτι μη επανδρωμένα αεροπλανάκια, χρήσιμα στον πόλεμο κατά των Κούρδων ανταρτών.
- Την ημέρα της επίσκεψης Νετανιάχου (Δευτέρα) το Ιράν, λίγες μέρες μετά την απόπειρα δολοφονίας του Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ στις 4 Αυγούστου, ανακοίνωσε ότι θα ανοίξει και τρίτο εργοστάσιο εμπλουτισμού ουρανίου.
Ελάχιστες ώρες μετά ο πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ Τζον Μπόλτον δήλωσε ότι το Ισραήλ έχει ελάχιστες μέρες (21 Αυγούστου) μέχρι να βομβαρδίσει το Ιράν. Παραδόξως η συνέντευξη του πρώην αξιωματούχου μαγνητοσκοπήθηκε από τις 13 Αυγούστου, αλλά βγήκε στον αέρα… τη Δευτέρα.
Επίσης βγήκε στον αέρα – στην Ελλάδα τη Δευτέρα από «Τα Νέα» – ως προδημοσίευση από το τεύχος Σεπτεμβρίου του περιοδικού «Αtlantic Μonthly», το κείμενο ενός αναλυτή ονόματι Τζέφρι Γκόλντμπεργκ, ο οποίος, εν όψει του ότι το Ιράν ετοιμάζεται να λειτουργήσει τον πρώτο πυρηνικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με ρωσικό καύσιμο, πιθανολογεί ότι εντός μηνών είναι πολύ πιθανό «να δεχθεί και αυτός, όπως και όλες οι ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις, αιφνίδιο ισραηλινό βομβαρδισμό».
Λίγες μέρες νωρίτερα γινόταν γνωστό από τον πρώτο αντιπρόεδρο της ιρανικής κυβέρνησης Μοχαμάντ – Ρεζά Ραχίμι η πρόθεση του Ιράν, εξ αιτίας των διεθνών κυρώσεων προς τη χώρα του, την προσεχή περίοδο να πάψει να συναλλάσσεται σε δολάρια και ευρώ (δύο «βρόμικα νομίσματα»). Αντί των δύο αυτών νομισμάτων, θα χρησιμοποιεί το ιρανικό ριάλ και άλλα νομίσματα χωρών που θα συναλλάσσονται με τη χώρα αυτή.
Μεσοπρόθεσμα δε σκοπεύει να περιορίσει μέχρι εξαλείψεως τις εισαγωγές του από την Ε.Ε., από την οποία το Ιράν εισάγει το 27% των προϊόντων του. Κλίμα από κάθε άποψη ψυχροπολεμικό, το οποίο κανείς δεν μπορεί να προβλέψει αν και πότε θα υπερθερμανθεί. Σε κάθε περίπτωση όμως είναι προφανές ότι οι ελληνικοί τυχοδιωκτισμοί στο… τετράγωνο ΗΠΑ – Ισραήλ – Ιράν – Τουρκία είναι κάτι περισσότερο από επικίνδυνοι!
Ο… «ρόλος» της Ελλάδας
Και η Ελλάδα; Πού βρίσκεται σε αυτή τη διπλωματική εξίσωση; Τι ρόλο θα παίξει σε περίπτωση βομβαρδισμού του Ιράν από το Ισραήλ; Σε ποιον άξονα ανήκουμε, αφού αποξενώσαμε τη Ρωσία (με ακύρωση παραγγελίας στρατιωτικού εξοπλισμού), όλο τον αραβικό κόσμο και προκαλούμε άνευ οφέλους την Τουρκία; Αναγκαστικά μένει ο άξονας ΗΠΑ – Ισραήλ – Βρετανίας, που ουδέποτε έδειξε την παραμικρή διάθεση να προασπίσει τα ελληνικά συμφέροντα. Το αντίθετο μάλιστα. Και, ακόμη χειρότερα, έχει παράδοση να μας εγκαταλείπει στα χέρια της… Τουρκίας, της οποίας τα συμφέροντα παγίως εξυπηρετεί!
● Αυτή τη στιγμή μόνο το πιόνι καλούμαστε να παίξουμε σε μια παρτίδα σκάκι με απρόβλεπτες συνέπειες. Και εάν – κατά το ακραίο σενάριο – αρχίσουν οι καμικάζι αυτοκτονίας να βαράνε την πόρτα μας, λόγω των επιλογών μας, ποιος θα μας «προστατεύσει»;
● Αυτή τη στιγμή είμαστε μια χώρα που αιμορραγεί οικονομικά. Που βασιζόμαστε εξ ολοκλήρου στην ξένη βοήθεια. Εάν παραδώσουμε και το σκέλος άσκησης της εξωτερικής μας πολιτικής, τότε δεν θα μας μείνει τίποτα…
Κωφεύει το Μαξίμου, που γέμισε από ξένους συμβούλους παντός καιρού. Κωφεύει και το ΠΑΣΟΚ; Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, πλην Αριστεράς, τι κάνουν;
Ισραηλινό μάτι στο Αιγαίο
Και ερχόμαστε στο ζουμί. Δηλαδή στις συμφωνίες που υπογράφτηκαν υπό τον γενικό τίτλο «ασφάλεια». Κάτι οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις Ελλάδας – Ισραήλ που ανακοινώθηκαν (γίνονταν και παλιά, αλλά τουλάχιστον τις καμουφλάραμε), κάτι η τεχνολογική και ηλεκτρονική «αναβάθμιση» της αστυνομίας μας και άλλων μονάδων παρακολούθησης από τους εξπέρ Ισραηλινούς, που δεν ανακοινώθηκε, δημιουργούν νέα δεδομένα, τα οποία προκαλούν σύγχυση ακόμα και στους πιο έμπειρους διπλωμάτες.
● Διότι πάμε να ανοίξουμε το κουτί της Πανδώρας και φαίνεται ότι οι κυβερνώντες το αντιμετωπίζουν με αβάστακτη ελαφρότητα που τείνει να γίνει επικίνδυνη.
● Διότι δεν είναι δυνατόν να λέμε ότι όλοι είναι φίλοι μας. Και οι Ισραηλινοί και οι Τούρκοι και οι Άραβες. Με τα σημερινά δεδομένα είναι αδύνατον.
● Δεν γίνεται, για παράδειγμα, ο πρωθυπουργός, κάνοντας χρήση των προσωπικών σχέσεων του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, να μεταβαίνει στη Λιβύη (και στις πλείστες πλούσιες αραβικές χώρες) και με την ιδιότητα «γιος του Ανδρέα Παπανδρέου» να ζητάει από τον Καντάφι χρηματική βοήθεια για να σώσει την Ελλάδα από την πτώχευση.
● Δεν γίνεται πριν από δύο μήνες να κάνει επίθεση φιλίας στην Τουρκία και να φέρνει τον Ερντογάν στην Αθήνα.
● Δεν γίνεται τον Ιούνιο να εξαγγέλλει μαζί με τον Κύπριο πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια κοινή πρωτοβουλία για επίλυση του Παλαιστινιακού υπό μορφή Camp David (που αγνοήθηκε επιδεικτικά από τους Ισραηλινούς) και τώρα να καλεί τον Νετανιάχου – που στηρίζεται από τα κόμματα της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς και έχει παγιωμένες θέσεις περί εξαφάνισης των Παλαιστινίων – να έρθει στην Αθήνα ως ο πρώτος Ισραηλινός πρωθυπουργός.
Να πει κανείς ότι ήταν ο μακαρίτης ο Γιτζάκ Ράμπιν, άντε. Ή να ερχόταν ο κάπως πιο μετριοπαθής Σιμόν Πέρες, και αυτό χωνεύεται. Αλλά ο… Νετανιάχου; Που πριν από χρόνια έχασε την εξουσία καθώς κατηγορήθηκε επισήμως για σκάνδαλα διαφθοράς και για υπόγειες συμφωνίες με τα ακροδεξιά κόμματα για να απωθηθούν οι Παλαιστίνιοι προς Ιορδανία και Συρία, ώστε να απορροφηθούν εκεί και να «καθαρίσουν» τα κατεχόμενα εδάφη; Που έχτισε το τείχος της ντροπής; Που ήγειρε οικισμούς Εβραίων εποίκων με ταχύτατους ρυθμούς;
Όλα αυτά στέλνουν αντιφατικά μηνύματα στο εξωτερικό και δείχνουν ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε σύγχυση. Όχι μόνο στο θέμα της οικονομίας, την οποία παραδώσαμε άνευ όρων στο ΔΝΤ. Αλλά και στο θέμα της εξωτερικής πολιτικής, την οποία ο πρωθυπουργός υπηρέτησε για χρόνια και θα έπρεπε μέχρι τώρα να κατέχει… ντοκτορά. Είμαστε έτοιμοι να ανοίξουμε το κουτί της Πανδώρας; Ο Θεός να βάλει το χέρι του…
Συμφωνίες και πράσινα άλογα
Τι μπορεί η Ελλάδα να κερδίσει από το Ισραήλ, μια χώρα η οποία συντηρείται κατά το 80% από τον αμερικανικό προϋπολογισμό και δαπανά σχεδόν όλα της τα έσοδα για τον στρατό της και την τεχνολογία που τον περιβάλλει; Τα ελληνικά μέσα παπαγάλισαν με μεγάλη ευκολία τη γραμμή του Μαξίμου και μας βομβάρδισαν με μια σειρά από τομείς στους οποίους οι δύο χώρες θα συνεργαστούν.
Να σημειωθεί ότι:
● Η οικονομία του Ισραήλ – κατά τον ΟΟΣΑ η πραγματική οικονομία της χώρας θα βρίσκεται σε ύφεση μέχρι το 2011 – βασίζεται κατά 40% σε εξαγωγές κυρίως στρατιωτικού εξοπλισμού, άρα μάλλον θα αγοράσουμε παρά θα πουλήσουμε…
● Το δημόσιο χρέος ανέρχεται στο 78,8% και σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της CIA (!) το μισό αντιστοιχεί σε οφειλές προς τις ΗΠΑ.
● Το 23,6% των Ισραηλινών ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας αλλά παραδόξως τα συναλλαγματικά αποθέματα του Ισραήλ σε ξένα νομίσματα και χρυσό ανήλθαν στο τέλος του 2009 στα 60,2 δισ. δολάρια από 42 δισ. έναν χρόνο πριν! Δυσθεώρητο ποσό για μια τόσο μικρή χώρα και παράλογο για το ύψος του δημοσίου χρέους της.
To σύνδρομο της «στυμμένης λεμονόκουπας»
Στις αρχές Ιουλίου δημοσιεύθηκε μια έκθεση του αμερικάνικου ινστιτούτου αναλύσεων και «προβλέψεων» Stratfor, το οποίο απηχεί μια από τις πολλές «φράξιες» του Πενταγώνου, η οποία συχνά ασχολείται με τη χώρα μας και μάλιστα με εξαιρετικά δυσμενή για τα συμφέροντά μας τρόπο.
Η έκθεση εκείνη, αφού προεξοφλούσε τη χρεοκοπία της Ελλάδας και την έξοδό της από το ευρώ, τόνιζε ότι είμαστε διπλωματικά πιο μόνοι και από την τελευταία προεπαναστατική περίοδο (1820) και μας προέτρεπε να αναζητήσουμε «προστάτη» για να επιβιώσουμε. Τότε (8.7) το «Π», σε αντίθεση με πολλούς άλλους που «έβλεπαν» προτροπή για υπαγωγή στη σκέπη της Τουρκίας, βασιζόμενο σε έγκυρη πληροφόρηση, είχε γράψει ότι το Stratfor μας προέτρεπε σε σφιχτό εναγκαλισμό με το Ισραήλ.
Λίγες μέρες αργότερα (22.7) ο Γ. Παπανδρέου βρισκόταν στο Ισραήλ – πρώτη επίσημη επίσκεψη πρωθυπουργού της Ελλάδας ύστερα από την αναγνώριση της χώρας αυτής από τον… Μητσοτάκη.
Τώρα όλοι, θέλοντας και μη, αντιλαμβάνονται ότι η οικονομική και πολιτική αδυναμία της Ελλάδας τη μετατρέπει, εξ αιτίας μιας παραζαλισμένης ηγεσίας, η οποία συνεχώς εκχωρεί δυνατότητες άσκησης πολιτικής χάριν των μεγάλων αφεντικών του πλανήτη, σε άθυρμα και πιόνι σε μια σκακιέρα στην οποία παίζονται όλο και πιο μεγάλα παιχνίδια.
● Χθες κουβαλούσε τον Ερντογάν και το ασκέρι των 100 και βάλε επιχειρηματιών, οι οποίοι θα «επενδύσουν» και θα βοηθήσουν τη χώρα στη δύσκολη οικονομική κατάσταση που βρίσκεται.
● Σήμερα μας καθιστά πρόθυμο πιόνι για την άσκηση πίεσης, ώστε η Τουρκία να σταματήσει ή να περιορίσει το φλερτ με τον «άξονα του κακού» (Ιράν και Ρωσία πρωτίστως). Το αντάλλαγμα είναι μια (αδύνατον να δοθεί) οικονομική βοήθεια και μια απραγματοποίητη διαμόρφωση ελληνοϊσραηλινού «άξονα», στον οποίο, ακόμη κι αν βρεθούμε, δεν θα είμαστε παρά η πρόθυμη θεραπαινίδα που θα προσφέρει έναντι πινακίου φακής τις πολύτιμες υπηρεσίες της εκτιθέμενη σε ασύμμετρους κινδύνους.
● Παράλληλα μας κάνει πιθανό στόχο της διεθνούς τρομοκρατίας, η οποία μπορεί μόνο να μας οδηγήσει ακόμη πιο βαθιά στην υποτέλεια και τον ασφυκτικότερο κοινωνικό έλεγχο – και μάλιστα από δυνάμεις εκτός της χώρας.
Για το… φιλότιμο και την παραδοσιακή στήριξη του ελληνικού λαού στους μονίμως σφαγιαζόμενους Παλαιστινίους να κάνουμε άραγε λόγο ή είναι περιττή… πολυτέλεια;
Δυστυχώς τίποτε δεν δείχνει ότι η Ελλάδα ασκεί εξωτερική πολιτική βασισμένη σε κάποια – έστω στρεβλή – αντίληψη περί εθνικού συμφέροντος. Συμπεριφερόμενη ως υπηρέτρια, το πιθανότερο είναι να καταλήξει στυμμένη λεμονόκουπα. Το αντέχει (και) αυτό ο λαός της; Ο καιρός θα δείξει…
TO PONTIKI.GR
RSS - Posts
37 Comments
‘Εχω την εντύπωση ότι, οι περισσότεροι συνάδελφοι παραβλέπουν τους …οικογενειακούς δεσμούς της ελληνίτσας με το Ισραήλ!
Μα τι υποννοείτε; Δεν πιστεύω να υπαινίσσεσθε ότι ο σημερινός πρωθυπουργός έχει γιαγιά την Σοφία Μινέικο; Ή ότι ο πρώην πρώην πρωθυπουργός στην πραγματικότητα θα έπρεπε να ονομάζεται Ααρών Αβούρη; Ή ότι ο πριν από αυτόν… είχε μαμά την Σοφία Μινέικο; Ή ότι το 70% των “παλιών τζακιών” έχουν παρόμοια καταγωγή; Τέλος πάντων, κι επειδή η υποκρισία καλά κρατεί και προσωπικά δεν μου καίγεται καρφί αν κάποιος έχει ή όχι εβραϊκή καταγωγή, φτάνει να μην ξεφτιλίζει την χώρα μου (δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος με σώας τας φρένας που να θαυμάζει τον Χίτλερ). Η Ελλάς θέλουμε δεν θέλουμε ήταν και είναι ένα μικρό πιόνι – στρατιωτάκι σε μια μεγάλη σκακιέρα. Το πρόβλημα δεν είναι ότι το στρατιωτάκι συνάπτει δεσμούς με ένα άλλο στρατιωτάκι ή έναν… πύργο, αλλά ότι το στρατιωτάκι το χειρίζεται ένας παίκτης που δεν κατέχει τους κανόνες του παιχνιδιού._Κ.Π.
Συμφωνω. Αλλα το παιγνιδι αυτο το χειριζεται μονος του ; Η ο Καραμανλης τις “επιτυχιες ” στην εξ πολιτικη της σκεφθηκε μονος του η ενας απο τους πρωταγωνιστες ο πρωην υπουργος εξωτερικων ο Π. Μολυβιατης. Απο την αλλη δεν νομιζω οτι δεν κατεχει τους κανονες. Ισως τους μονους κανονες που ΤΥΠΙΚΑ κατεχει ειναι στο Υπ εξωτερικων. Λεω ΤΥΠΙΚΑ. Αλλα μονο Γιωργακης δεν ειναι. Α και κατι αλλο. Οσο ειμαστε στο ΔΝΤ (δυστυχως ) πολεμος με Τουρκια δεν μπορει να γινει. Νομιζω οτι καταλαβαινετε. Οσο ειμαστε λεω.
Συγγνώμη αλλά, τι είναι αυτά που λέτε;
Προσπάθησα να ερμηνεύσω τας Γραφάς:
«Και θέλω δώσει παιδάρια (για) άρχοντας αυτών, (των εθνών) και νήπια θέλουσιν εξουσιάζει επ’ αυτών» Ησαΐας 3.4.
Προφανώς, συμφωνώ μαζί σας: οι οικογενειακοί δεσμοί δεν σταμάτησαν ποτέ να υπάρχουν.
Κάποιες φορές βέβαια ο πάτερ φαμίλιας κάνει σφάλματα. Αφήνει π. χ. το φαλακρό παιντί, αυτό με το κουπί, να παίζει σκάκι λες και παίζει τάβλι, για να μην πω τίποτ’ άλλο.
Ευτυχώς όμως, ο μόνιμος θεατής, ο Γίγας Λαός, δεν χαμπαριάζει και πολλά.
Από την άλλη, δεν κάθεται και καλά. Δεν γνωρίζει βλέπετε τις αρετές μιας πολυθρόνας Louis XV, είναι πλέμπα.
Εξακολουθεί να προβάλλει μαξιμαλιστικές θέσεις (νερό, ψωμί, στέγη, καύσιμα, ελληνικό Αιγαίο, ελληνική Θεσσαλονίκη, ελληνική Αλεξανδρούπολη), όμως η οικογένεια πάντα έχει τον τρόπο να νουθετεί.
Με κάτι ξαδέρφες στις όχθες του Μοράβα στο τέλος θα τσακωθούμε, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. (Τι ψυχή έχει το ευρώ, μωρή;) _Κ.Π.
ΥΓ: Το να μην είσαι της «οικογένειας» και να μπορέσεις να σταδιοδρομήσεις στην πολιτική και τις επιχειρήσεις είναι το αντίστοιχο του να μην είσαι gay/ αμφί και να μπορέσεις να σταδιοδρομήσεις στην τηλεόραση, το θέατρο και το τραγούδι.
Εκεί που βλέπουμε κάτι να κινείται στην εξωτερική πολιτική, ασχέτως κινήτρων (δεσμών αίματος, εντολών άνωθεν, κεκτημένης ταχύτητας), έρχεται το Ποντίκι να μας πει, κάντε ότι κάνατε πάντα, δηλαδή τίποτα!!!
Παραμείνετε θεατές, γιατί είστε ανίκανοι και ότι προσπαθήσετε να επιτύχετε μάλλον σε κακό θα σας βγει.
Τάδε έφη Δελλατόλας…. κουμπάρος Θεοδώρου Ρ, φιλαράκι Ντόρας και γενικώς διαπλεκόμενος….
Toυς εχει περιποιηθει και τους δυο ουκ ολιγες φορες.Συστηματικα θα ελεγα…γιατι ειναι διαπλεκομενος?Εχεις κατι πιο χειροπιαστο?2 ευρω καστιζει,αμα ειναι να παρω κανενα γυρο πιτα.
Καλυτερα ενα διπλο με τζατζικι…….Διαλεξε εσυ το μαγαζι που σου αρεσει.
Ολους αυτους που κατακρινουν την στρατηγικη συνεργασια με το ισραηλ που ειναι επωφελης για τη χωρα (ισως γιατι πιστωνεται στο γιωργο παπανδρεου που ειχε το θαρρος να εκμεταλευτει την ευκαιρια? ) τους γνωριζουμε πολυ καλα απο τους διθυραμβους προς το κωστα καραμανλη για τον αγωγο μπουργκας αλεξανδρουπολη και τη στρατηγικη συνεργασια με τη ρωσσια , συνεπως οι αναλυσεις τους και η αξιοπιστια τους ειναι μηδαμινη.
H Ελλαδα εχει να κερδισει παρα πολλα με τη στρατηγικη συνεργασια με το ισραηλ και πιστευω οτι ο γιωργος παπανδρεου κινειται σωστα προς αυτη τη κατευθυνση.
Έχω ξαναπεί ότι οι εξυπνάδες (μεταξύ αυτών και από τον Εθνικό μας Τσιρίδα) του στυλ “τσακώθηκαν το Ισραήλ και η Τουρκία, πάμε να επωφεληθούμε” είναι βλακώδεις. Ο… “καυγάς” μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας είναι απλά ένα ερωτικό καυγαδάκι και ο γάμος τους δεν πρόκειται να χαλάσει με τίποτα. Απλά ο ακροδεξιός Νετανιάχου βγήκε στη γύρα να πουλήσει μερικά οπλικά συστήματα ακόμα.
Απο τη στιγμη που στη τουρκια και ειδικα μετα την υποθεση εργκενεκον οι ισλαμιστες κερδιζουν ολοενα εδαφος σε σχεση με το βαθυ κρατος των στρατιωτικων το οποιο ηταν ο στυλοβατης των σχεσεων με το ισραηλ η ρηξη ειναι δεδομενη και αδιορθωτη.Εκτος αν οι ισλαμιστες παρουν δρομο και επανελθουν οι στρατιωτικοι στην αγκυρα.
Βρηκε κρατος και την στιγμη να πουλησει οπλα
η εμεις μπορουμε να αγορασουμε. Αν και μακαρι γιατι τα οπλα του ειναι πιο καλα απ αυτα που μας πιεζει να αγοραζουμε οι Γερμανοι η οι Γαλλοι. Μπορεις να μου πεις την αιτια του “ερωτικου” καυγα΄;
Δεν υπήρξε μεταπολεμικώς ούτε μία “ελληνική” κυβέρνηση ή πρωθυπουργός της που να μην απομακρύνθηκε ή/και εξαφανίστηκε στην υποψία και μόνο των ΗΠΑ ότι δεν θα συμπλεύσει με τα συμφέροντα των Αμερικανοεβραίων στην “ενδιάμεσο περιοχή”.
Ανέκαθεν έχουν στα χέρια τους την ενεργειακή στρόφιγγα της Ελλάδας, είτε την πετρελαϊκή είτε την οικονομική. Ποτέ βέβαια η… “συμμαχία” δεν ωφέλησε πραγματικά την Ελλάδα.
Και ενα κουιζ:
Η Ρωσσια του βλαντιμιρ πουτιν του παλιου πρακτορα της kgb δεν ηταν αυτη που εξολοθρευε τους ταλιμπαν και εξολοθρευει ακομα τους μουσουλμανους στο καυκασο???
Ποια χωρα εφτιαξε το πυρηνικο σταθμο ενεργειας του σκληροπυρηνικου θεοκρατικου ιραν στο οποιο εχουν μπει οι ραβδοι ουρανιου στους αντιδραστηρες και ετοιμαζεται να λειτουργησει πληρως σε λιγες μερες????
Βρε τον αραβικο κοσμο , παραδοσιακος πολυ!
Βεβαια εμεις εχουμε στενους δεσμους με τον αραβικο κοσμο!
Απο τοτε που η περσια το σημερινο ιραν πηγε να μας αφανισει στην αρχαιοτητα! απο τον φιλο μας τον ιμπραημ που μας κερασε φωτια και σιδερο το 1821!
Και εκτος απο πολυ φιλοι μας εχουν και κατι τρομοκρατες και αμα συνεργαστουμε με το ισραηλ θα μας χτυπησουν , για αυτο να κατσουμε στα αυγα μας σα κοταρες!
Αυτα υποστηριζετε οι πολεμιοι της ελληνοισραηλινης συνεργασιας.
Κανείς δεν έχει στενούς δεσμούς με κανέναν. Οι καλές μέρες κρατούν για όσο υπάρχει ενεργειακή ασφάλεια και επάρκεια – το πετρέλαιο και η ανεμπόδιστη ροή του προς τη δύση.
Μια καλή προσέγγιση του αντιαμερικανού εξ ΗΠΑ κυρίου με τα ζιβάγκο επιχειρεί έτερος διαδικτυακός Επίκουρος εδώ:
http://www.epicurus2day.gr/index.php/politicscomments/178-2010-04-28-18-01-51
Παρακολουθήσετε τα στοιχεία ανεξάρτητα από την πολιτική τοποθέτηση σας.
διαφωνω… πιστευω οτι η ελλαδα εχει ρολο στην περιοχη και μαλιστα πιστευω οτι στο μελλον με την βοηθεια του Ιραν θα εχουμε συμμαχια του αραβικου κοσμου με το ισραηλ. η τουρκια θα χασει τελειως την ισχυη της στην περιοχη, το κουρδικο θα της δημιουργησει προβλημα και το ιραν θα της γυρησει την πλατη γιατι στην ουσια το ιραν παιζει το παιχνιδη των αμερικανων και συσπηρωνει τους αραβες εναντιων των τουρκων και του ιραν με αποτελεσμα να δειχνουν θετικοι με συμφωνιες με το ισραηλ και κατα συνεπεια με την αμερικη. η τουρκια μαλλον αρχιζει να καταλαβαινει οτι πλεον δεν ενδιαφερει τους αμερικανους και ρωσους.. οι ρωσοι εχουν και θελουν να τα εχουν καλα με τους αμερικανους.. το ιραν θα αρχησει καποια στιγμη να εχει εσωτερικα προβληματα με τους κουρδους, αν και νομιζω δεν το ενδιαφερει καθολου το ισραηλ απλος πιστευω ολο το πανηγυρει ειναι μια καλοστυμενη μπλοφα… η ελλαδα μπορει να εχει ρολο γαιτι παντα ειχε καλες σχεσεις με τους αραβες και αυτο θα βοηθησει το ισραηλ αλλα και τους αραβες κατι που για την τουρκια δεν ισχυη…
Λιγο επιστημονικη φαντασια το σεναριο σας. Μηπως η Τουρκια διαλυθει σε τρια κομματια για χιλιοστη φορα (οπςσ λενε κατι ορθδοξοι παπαδες ); Και απο ποτε επαψε να ενδιαφερει τους Αμερικανους μια τετοια γεωπολιτικη θεση ; Εδω ενδιαφερει την ΕΕ (που κανει οτι δεν την θελει )
Kατ’αρχήν συμφωνώ ότι πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί μ’όλο το “συνάφι” των δημοσιογράφων για τις σκοπιμότητες που εξυπηρετούν, τα παιχνιδια που παίζουν, από ποιους πληρώνονται κλπ. Από την άλλη όμως, όποια άποψη και να έχουμε για κάποιον, δεν μπορούμε ν’απορρίψουμε μία ανάλυση που αποτελείται από μιά μακρά λίστα επιχειρημάτων (λογικών και τεκμηριωμένων ή όχι αυτό είναι θέμα προς διερεύνηση και η κριτική εκεί μπορεί να είναι σκληρή και αμείλικτη) αλλά το ακλόνητο επιχείρημα….. “είναι κουμπάρος του Ρουσόπουλου” είναι εξίσού εντυπωσιακό με το “όλα τ’αλλα είναι μαλακίες” που χρησιμοποιούν διάφοροι αγαπητοί αναγνώστες και σχολιαστές του μπολγκ αυτού το έσχατο και ισχυρότερο στοιχείο της επιχειρηματολογίας τους. Α, όπως επίσης τ΄ότι καποιοι δημοσιογράφοι σχολίασαν ευνοικά τα μοναδικά (και αυτά ατελή) ψήγματα θετικών ενεργειών της κυβέρνησης Καραμανλή (που αφορούσαν την εξωτερική πολιτική) τους κατατάσει αυτόματα σε … αναξιόπιστους (χωρίς επαναλαμβάνω να υπάρχουν σχόλια για την ουσία των στοιχείων-επιχειρημάτων που παραθέτουν), μάλλον πρεπει ν’ανυσηχούμε σοβαρά για την ποιότητα του αέρα που αναπνέουμε και του νερού που πίνουμε και για τις επιτώσεις στο κέντρο της Κοινής Λογικής του εγκεφάλου μας!!!!
Τώρα βέβαια πως σχετίζονται οι Ζωροάστρες Πέρσες της Αρχαιότητας με τους σημερινούς (φανατικούς υποτίθεται μουλάδες) Ιρανούς οι οποιοι μέχρι το 1979 ζούσαν ως …. “σχεδόν” φυσιολογικοί ….Δυτικοί σ’ενα κοσμικό καθεστώς
(απολυταρχίας-βασιλείας) και το οποίο (καθεστώς) εως το 1975-76 ήταν το αγαπημένο της Δύσης και ανεκτό (από την μεγαλυτέρη ίσως μερίδα του Ιρανικού Λαού) αποφάσισε να γίνει καταπιεστικότερο, να χάσει την εύνοια της Δύσης για να έρθει από την “προοδευτική” Γαλλία που ζούσε ο Χομεινι (με τις ευλογίες της Γαλλικής κυβέρνσης(!!)) και να επιβάλει ένα θεοκρατικό καθεστώς, είναι σκόπιμο να μας το εξηγήσουν κάποιοι φίλοι!!! Και πως γίνεται το αγαπημένο παιδί της Δύσης (ο Σαντάμ) του οποίου το απόλυτα κοσμικό κράτος του Ιράκ προβάλλονταν ως η πλήρης αντίθεση προς τους … μουλάδες του Ιράν (των πρώην κοσμικών για να εξηγούμεθα!!) να εξελίσσεται σε κράτος παρία να βομβαρδίζεται, να διαλύεται και ν’αρχίσει να παράγει και αυτό “κακούς” Μουσουλμάνους τρομοκράτες. Το Αφγανιστάν το οποίο μέχρι τα μέσα το 1970 ήταν ο Παράδεισος των “Παιδιών των Λουλουδιών”, απόλυτα ανοιχτό στους ξένους και με ειδικά στους λάτρεις “Make – Love not War”, “Hair Peace” κλπ, να μετατρέπεται σε δορυφόρο της ΕΣΣΔ, οι Αμερικανοί να παραληρούν για τους Ήρωες Μουτζαχεντίν, να φεύγουν οι Ρώσσοι, η χώρα να μην μπορεί να συνέλθει, οι πρώην ήρωες των ΗΠΑ να αποτελούν τώρα τον μέγιστο κίνδυνο της ανθρωπότητας από τις σπηλιές (ουάου!!!) από μία χώρα “φυσιολογικη” εως τα μέσα του 1970!!!!
Ας μας εξηγήσουν πως γίνεται δύο συγγενείς (Εβραίοι και Άραβες είναι ας πούμε πρωτα ξαδέρφια- Σημίτες και οι ΔΥΟ) που από την Αρχαιότητα εώς το 1919 ζούσαν σε πλήρη αρμονία από την Αλγερία και το Μαρόκο εώς το Ιράν και το Ιράκ(!!!!) να μετατρέπονται σε “μισητους” εχθρούς με τον διωγμό, τον επικοικισμό, την βία και τον θάνατο που υφίστανται οι Παλαιστίνιοι από το 1919 ύστερα από παρέμβαση των μεγαλύτερων σφαγέων των Εβραίων στην περιοχή (των Σταυροφόρων – Δυτικών δηλαδή!!) !!!! Ξεχνώντας βέβαια (ειδικά οι Άγγλοι) τις υποσχεσεις που είχαν δώσει στους Άραβες όταν πολεμούσαν στο πλευρό τους στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο εναντίον των Τουρκων!!!!! Αυτά οι λίγες αναφορές στην ιστορία για την ώρα για να κρατάμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας και άλλες προσεγγίσεις για θέματα της επικαιροτητας (και ‘όσο γίνεται με επιχειρήματα).
Η απαντηση βρισκεται σε ολα οσα αναφερεις ο ιδιος και ειναι οπως αναφερθηκε και πιο πανω οτι …κανεις δεν εχει δεσμους με κανεναν…ο μονος δεσμος ειναι το εκαστοτε συμφερον και αλλαζει μερα με τη μερα , αυτο διοτι ενα απο τα μεγιστα επιχειρηματα κατα της συνεργασιας ισραηλ-ελλαδας ειναι οτι θα χαλασουμε τις παραδοσιακες σχεσεις με τον αραβικο κοσμο που πινουνε νερακι στον αντρεα παπανδρεου και λοιπες μαλακιες.
Σε οποιον διαφωνει το παραπεμπω στο ποστ σου.
Απο εκει και περα το συμφερον τωρα της ελλαδος ειναι να συνεργαστει με το ισραηλ.
Tο συμφερον ίσως τωρα της ελλαδος ειναι να προφασισθεί… “ασθένεια” (που δεν είναι και ψέμα) και να μη συμμετέχει στα δρώμενα με ενθουσιασμό. Ανέκαθεν, πένητες όντας, τασσόμασταν φανερά και ανεπιφύλακτα υπέρ των Αμερικανών και Βρετανών. Αποτέλεσμα ήταν μεγάλες καταστροφές του Ελληνισμού. (Μικρασιατική καταστροφή, γιγάντιες απώλειες Β’ΠΠ, εκδίωξη ελληνισμού της Κων/πολης κλπ).
Ίσως να είναι ευκαιρία τώρα που όλοι είναι (και αν είναι βέβαια!) απασχολημένοι με το Ιράν, να καλέσουμε Καναδούς ή Νορβηγούς ή και… Γερμανούς (που έχουν και τους… χάρτες από την κατοχή), να βγάλουν κανένα βαρέλι πετρέλαιο από Ιόνιο ή/και Αιγαίο μήπως και δούμε άσπρη μέρα. Στην αντίδραση των άσπονδων φίλων μας θα απαντούσαμε με πιθανό κανόνι προς τις τράπεζές τους όσο έχουν ακόμα ελληνικά ομόλογα. Τι να κάνουμε κύριοι? Πτωχεύουμε και δε βλέπουμε φως από αλλού!
Δυστυχώς όμως οι κατώτεροι υπάλληλοι δεν έχουν δικαίωμα επιλογής και συχνά δεν αμείβονται καν για τα… δεδουλευμένα. Ειδικά όταν το αφεντικό “δεν πάει καλά”, οπότε σίγουρα θα κοιτάξει να σώσει το μαγαζί του πρώτα.
Οι παραδοσιακά “καλές” σχέσεις , μάλλον είναι στη φαντασία μας….
Θα έλεγα οτι ίσως να είναι σε λίγο καλύτερο επίπεδο απο τις αντίστοιχες με τους λοιπούς Ευρωπάιους που μας φτήνουν στη μούρη και μας απαξιώνουν με τους γνωστους τρόπους.
‘Οσον αφορά την “συμμαχία-λυκοφυλία” με το ισραήλ, νομίζω οτι απλώς εξυπηρετεί μια δευερη εναλλακτική για τους ίδιους και συνάμα τρόπο πίεσης στους “λατρεμένους” κατα τα άλλα Τουρκους που όπως και να έχει θα τα βρουν.
Εμεις τι έχουμε να κερδίσουμε εξυπηρετώντας ένα κρατος σαν το Ισραήλ?
μήπως την υποστηριξη των Αμερικανών? αφου οι Ισραηλινοί εχουν στα χερια τους την Αμερικανική Κυβέρνηση, ε τότε θα πιέσουν και για τα δικά μας ζητηματα ε? αυτο θέλουμε να πούμε?
Α το βρηκα! μέσα απο την πανίσχυρη οικονομία τους θα φέρουν επενδυσεις……….ε?
Ουτε αυτο? Ε τότε τι στο καλό μπορει να εξυπηρετεί μια τέτοια προσέγγιση μεταξύ δυο πρωθυπουργών με κοινη καταγωγή? μήπως ότι ο ένας μεταφερει στον άλλο οδηγιες για το πως θα μοιραστουν τα κουκιά?…(μην ξεχνάμε οτι στο Ισραήλ η μάνα δίνει το στίγμα της καταγωγής).
Τίποτα απο αυτα μου φαινεται …η νέα τάξη θέλει πιόνια να υλοποιήσουν το έργο της και διπλωματικά η Ελλάδα όσες συμμαχίες και να κάνει ακόμα και με το διάβολο, πάλι θα μετακινηθεί απο άλλους σε όφελος άλλων.
Ας ξυπνάμε εμεις και ισως κάτι να γίνει…
Πρώτο Θέμα, Κυριακή 22/8/2010, Σελίδα 19 (αρθρογραφεί και ο κ. Καββαθάς στην εφημερίδα).
Άρθρο του Ανδρέα Μπελεγρή με τίτλο “Νέα σελίδα Γιώργου για τις σχέσεις Ε.Ε. και Ισραήλ” που παρουσιάζει μια εντελώς διαφορετική οπτική του γεγονότος.
Ποιος είναι ο σωστός και ποιος ο λάθος? Το Ποντίκι ή Το Πρώτο Θέμα?
Μήπως μας αρέσουν μόνο τα αρνητικά δημοσιεύματα?
για να διαβάσετε το άρθρο : http://www.protothema.gr/files/1/kyriakatikoPDF/pdf_1-100/287soma.pdf
Εμπνευσμένο το άρθρο του κ. Καββαθά.
http://www.scribd.com/doc/11417380/-
Σωστό!
360 σελίδες μόνο και ξαφνικά… άλλος ο κόσμος!
Γράφει ο αγαπητός επίκουρος:
“Βεβαια εμεις εχουμε στενους δεσμους με τον αραβικο κοσμο!
Απο τοτε που η περσια το σημερινο ιραν πηγε να μας αφανισει στην αρχαιοτητα! απο τον φιλο μας τον ιμπραημ που μας κερασε φωτια και σιδερο το 1821!
Και εκτος απο πολυ φιλοι μας εχουν και κατι τρομοκρατες και αμα συνεργαστουμε με το ισραηλ θα μας χτυπησουν , για αυτο να κατσουμε στα αυγα μας σα κοταρες!
Αυτα υποστηριζετε οι πολεμιοι της ελληνοισραηλινης συνεργασιας.”
As ξαναδιαβάσει αυτά που έγραψε και ας διαβάσει (εάν θέλει) αυτά που έγραψα εγώ. Aς ξαναδιαβάσει το άρθρο του “Ποντικιού”, τους Δελαστίκ και Κωνσταντακόπουλου.
Εάν θέλει και έχει τον χρόνο φυσικά θα είχε ενδιαφέρον να μας πει σε ποια σημεία διαφωνεί. Και εάν θέλει να μας εξηγήσει ποια τα (συγκεκριμένα) οφελή για την Ελλαδά από τον απόλυτο εναγκαλισμό με τον άξονα ΗΠΑ – Ισραήλ.
Όσο για το άρθρο στο Πρώτο Θέμα (σελ.19) δεν μπορεσα και να με συμπαθάτε να διακρίνω συγκεκριμένα οφέλη απ’αυτήν την τόσο σημαντική προσέγγιση (όπως υποστηριζεται από την κυβέρνηση) με το Ισραήλ. Όποιος αναγνώστης τα κατάλαβε ας τ’αναφέρει.
Και ας μην μπερδευόμαστε. Τι σημαίνει εάν εχει δίκιο το Πρώτο Θέμα ή ο Δελαστίκ ή το Ποντικί ή ο ΚΚ κλπ; Το ζήτημα είναι πόσο τεκμηριωμένα ή οχι θεωρεί κάποιος ότι είναι αυτά που γραφει ο δημοσιογράφος. Απ’ότι έχω καταλαβει το ΘΕΜΑ είναι μία εφημερίδα όπου συνυπάρχουν πολλοί διαφορετικοί χαρακτήρες. Απλά μερικές φορές αναρωτιέμαι πως μπορεί να συνεργάζεται ο ΚΚ με ανθρώπους όπως ο κ.Αναστασιάδης που έχει πλεόν περίτρανα αποδειχθεί ότι βρίσκεται από την ακριβώς απέναντι πλευρά απ’αυτήν του ΚΚ (Παρασαιτ Μπητσ, Καγιεν, Μοδεκριστοι, βιζιτοτραγουδομοντελες, κλπ). Προς Θεού δεν καλώ κανέναν ν’απολογηθεί (πόσο μαλλον τον ΚΚ) – η εκτίμηση μου και ο σεβασμός για όσα προσέφερε και προσφέρει στην ενημέρωση και τον προβληματισμό σκεπτόμενων πολιτών (και ουχί νεοραγιάδων καταναλωτών) 40 χρόνια τώρα δεδομένη, εκτός και εάν τον δω καμμιά μέρα να σκαει μύτη στην Ψαρού με τζιπ 9000cc, φιμέ τζαμι, πρώτη ξαπλώστρα στο κύμα (15,000 Ευρώ την σαιζό – συν 5000 πουρμπουαρ για τα μωρά που θα του ΄φερνουν τα μοχίτα και τα κοχίμπα!!! Αμάν, αμάν μην σε δω και προεδρο ΜΚΟ καλεσμένο στο συνέδριο της Σύμης να μιλάς για την αξία της ανακύκλωσης και της μεσογειακής διατροφής στην καταπολέμηση της παχυσαρκίας στις χώρες της Υποσαχ’αριας Αφρικής!!
Το πως συνεργαζεται ο ΚΚ με το λαμόγιο Αναστασιάδη, μου δημιούργησε κι εμένα στο παρελθόν ερωτήματα, αυτο όμως που μένει ειναι οτι σε αυτο το έντυπο γράφει ελεύθερα αυτο που θέλει και πιστεύει, εντός του λαμογιοποιηθέντος συστήματος, απο τη μία ξεκαρφώνει τον Αναστασιάδη απ την άλλη δίνει την ευκαιρία να ακούγονται και τα άλλα….
Γουστάρω τ’ ακλόνητα επιχειρήματα περι μαλακίας!!! Πολυ εντυπωσιάζομαι – ειδικά όταν συνοδεύονται από οπτικοακουστικό υλικό, τραγούδια κλπ. Υποκλίνεσαι και σκύβεις το κεφάλι από ντροπή!! Παρ’όλο αυτά όπως μ’ εχει συμβουλεύσει και φίλος ουρολόγος ο αυνανισμός στον άνδρα μέχει το βαθύ γήρας συντελεί στην καλή υγεία (και) του προστάτη. Αρκεί προφανώς να υπαρχει μέτρο και λογική και οι ενέργειές μου να συμβαδίζουν με την ηλικία. Εκείνος όμως που είναι εξαιρετικά επικίνδυνος έιναι ο πνευματικός αυνανισμός!!! Εάν εθιστείς σε συγκεκριμένες ιδεες, εικόνες και κείμενα και την “βρίσκεις” μόνο μ’αυτά κλείνοντας τ’αυτια σου και τα μάτια σου σ’ οτιδήποτε άλλο (ουτε καν δηλαδή μπαίνεις στον κόπο να διαβασεις, να δεις ή ν’ακουσεις κάτι άλλο από αυτό που έχεις ήδη στο μυαλό σου) τότε κάποιος θα πρέπει ν’αρχίσει να σκέφτεται (εάν δεν το έχει ήδη απαγορεύσει στο εαυτό του) τι φταίει. Το νερό, ο αέρας, το μεταλαγμένα,τα “κανάλια της τιβι”, η ακλόνητη πιστη στο σύστημα………
Ξένο υπουργό θέλει να βάλει ο Γ. Παπανδρέου στην κυβέρνηση!
http://www.attacktv.gr/Pages/viewArticle.aspx?ID=7386
Τον Φράνκο Φράνκι ή τον Τσίτσο Ινγκράτσια;
Ελπίζω να είναι απλή φήμη.
Εδώ η κυβέρνηση έχει ξένο πρωθυπουργό, στον ξένο υπουργό θα ζοριστεί;
Χρήσιμος θα ήταν ο David Copperfield για να εξαφανίσει τα άλυτα προβλήματα.
Ο “Άξονας” στην γειτονιά στηρίζεται σε τεχνητά κράτη με ανομοιογενή πληθυσμό, οικονομία της πλάκας after all και σύνορα – σουρωτήρι και οσονούπω, ξανά ακορντεόν (Τουρκία, Ισραήλ, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία) και σε μέγα-βάσεις – προτεκτοράτα (τα περισσότερα κρατίδια των πρώην γιούγκων, Ιράκ, Ελλάς, Κύπρος).
Τα τεχνητά κράτη έχουν πάμπολλά πλεονεκτήματα αλλά ένα μεγάλο μειονέκτημα: είναι κράτη, άρα παρουσιάζουν μια σχετική αστάθεια σε σχέση με τις βάσεις. Στις τελευταίες, δεν υπάρχει η έννοια της ανυπακοής, είναι στρατιωτικές, αποτελούν δηλ. έδαφος του “Άξονα”.
Εξετάζοντας τα τελευταία γεγονότα, από το 1821 έως σήμερα, δεν θέλει και PhD Ιστορίας για να καταλάβεις ότι επειδή ποτέ δεν έχει ασκηθεί ανεξάρτητη πολιτική σύμφωνη με τα συμφέροντα της Ελλάδας, ακριβώς διότι πρόκειται περί προτεκτοράτου, αυτά που βλέπουμε, ακούμε και διαβάζουμε δεν είναι παρά αντανακλάσεις της όποιας κόντρας της όποιας ομάδας / λόμπι λαμβάνει χώρα από τους διαδρόμους στην C Street στο DC ως την τελευταία πετρελαιοπηγή στο βάθος της ερήμου.
Θάλεια, εξήγησε τους τι εννοώ._Κ.Π.
Αρκετά καλή η ανάλυση του Κωνσταντακόπουλου για τις πρόσφατες εικασίες του Stratfor:
Τρία συμπεράσματα (που) οφείλει να βγάλει η Αθήνα.
Πρώτον, ότι δεν μπορεί να θεωρεί δεδομένη ούτε καν τη στοιχειώδη συμμαχική αλληλεγγύη, άρα πρέπει να αναπτύξει εναλλακτικούς άξονες πολιτικής. Δεύτερον, ότι επείγει μια γενναία, χωρίς παρωπίδες αναθεώρηση των βασικών αξόνων της εξωτερικής της πολιτικής μετά το 1996, που δεν έχουν άλλωστε αποδώσει παρά αποτυχίες. Τρίτον, ότι η χώρα χρειάζεται συμμάχους και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, για να χρησιμοποιήσουμε μια έκφραση του μακαρίτη Ανδρέα Παπανδρέου. Δεν είναι δυνατόν να πάθει στρατηγική ασφυξία, γιατί δεν αρέσουν στους αμερικανούς φίλους των κυβερνώντων μας οι αγωγοί και τα όπλα από τη Ρωσία, τα δάνεια από την Κίνα, οι ανεξάρτητες σχέσεις με την παληά Ευρώπη, τον αραβομουσουλμανικό κόσμο, τους Κούρδους, τον τρίτο κόσμο. Δεν θα ήταν καθόλου κακή ιδέα, εκτός από το δύσκολα αποκρυπτόμενο δέος μας απέναντι στον Ερντογάν και τον φόβο μας απέναντι στην Τουρκία, να αφομοιώσουμε και τους λόγους των τουρκικών διπλωματικών επιτυχιών. Οι λόγοι αυτοί πρέπει να αναζητηθούν στη σχετική ανεξαρτησία της Αγκυρας και στη σύνδεση της πολιτικής της με το βαθύ κύμα ανάδυσης των μη δυτικών κέντρων ισχύος, όπως ο μουσουλμανικός και ο τρίτος κόσμος ή η Ρωσία.
Το STRATFOR θέλει να μας πείσει ότι έχουμε κιόλας χάσει, για να μην δώσουμε τον αγώνα. Στο χέρι μας είναι, ακόμα, να αποφύγουμε την μείζονα εθνική καταστροφή που περιγράφει ως ήδη συντελεσθείσα. Δυστυχώς βέβαια, μεγαλύτερος κίνδυνος εθνικής ασφάλειας για τον ελληνικό λαό και από τα STATFOR, και από την Τουρκία και από τις αγορές, είναι συχνά ο τρόπος που οι ‘Ελληνες πολιτικοί διαχειρίζονται τη στρατηγική αξία και την εξωτερική πολιτική της χώρας, ο ευρωατλαντικός στραβισμός τους, επωφελής για τους ίδιους, εξαιρετικά επικίνδυνος για τη χώρα. Αυτά που η έκθεση υποστηρίζει ότι ήδη έγιναν, μπορούν να γίνουν. Η Ελλάδα μπορεί να «τελειώσει», καθώς δέχεται ταυτόχρονη γεωοικονομική και γεωπολιτική επίθεση, με μια οικονομία/κοινωνία υπό κατάρρευση, με την εθνική συνοχή της υπό απειλή και με ένα πολιτικό σύστημα που οργανώνει την υποδούλωση της χώρας διεθνώς, τη λεηλασία της εσωτερικώς.
Ο ελληνικός λαός, το ελληνικό κράτος, το ελληνικό έθνος αντιμετωπίζουν ίσως τη σοβαρότερη απειλή στους δύο αιώνες της ανεξαρτησίας. Πρώτο βήμα για να την αντιμετωπίζουν είναι να συνειδητοποιήσουν τον κίνδυνο και δεύτερο το ότι έχουν πολλά όπλα στα χέρια τους. Η πολιτική ηγεσία της χώρας οφείλει, αντί να μεταφέρει τις γεωοικονομικές και τις γεωπολιτικές πιέσεις στο εσωτερικό, να δρα υπέρ της χώρας διεθνώς!
HELLENIC NEXUS, AYG. 2010
Konstantakopoulos.blogspot.com
Για την αντιγραφή:_Κ.Π.
Για όσους συζητάνε την συμμαχία με το Ισραήλ, άς διαβάσουν πρώτα τα βιβλία του Οστρόβσκυ για την Μοσσάντ και μετά ας κρίνουν τι πρέπει να γίνει.
Είναι προφανές πως όσοι παίξανε με το Ισραήλ μακροπόθεσμα χάσανε. ( Βλ. Τουρκία+Κουρδισταν, πχ.) Είμαστε τόσο καλοί παίκτες που εμείς θα έχουμε ωφέλη?
ΜΕ ΤΟ ΓΙΩΡΓΑΚΗ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ?????????
Γιατί; Αν είχαμε τον Κωστάκη θα ήταν καλύτερα;
Γιατί, ήταν ποτέ ο Κωστάκης Πρωθυπουργός;_Κ.Π.