Ημερομηνία: (20-07-2008)
Έρχονται στιγμές που, ακόμα και κάποιος που έχει ζήσει στο πετσί του το τρόπο που λειτουργούν οι επιτροπές που συστήνονται από τις ελληνικές κυβερνήσεις προκειμένου να προμηθευτούν οτιδήποτε από θερινές ή χειμερινές ενδυμασίες για τους εργαζόμενους στους Δήμους μέχρι τανκς, τορπίλες, πυροσβεστικά αεροπλάνα ή μαχητικά 3ης και 4ης (τώρα) γενιάς κινδυνεύει να πάθει εγκεφαλικό. Όπως ο γράφων που μήνες τώρα παρακολουθεί τα δημοσιεύματα για την ανάγκη ή μη αγοράς αεροσκαφών 4ης γενιάς για την Π.Α. Όσοι μου κάνετε τη τιμή να διαβάζετε τη στήλη ίσως θυμάστε το άρθρο της περασμένης Κυριακής για τις χαμένες ευκαιρίες της αμυντικής (και όχι μόνο) βιομηχανίας αλλά και το παράδειγμα της Ισπανίας στο τομέα. Με λίγες λέξεις αναφέρθηκα στη …Τσεχία, τη Σλοβακία και την Εσθονία που φτιάχνουν μικρά πολιτικά και πολεμικά αεροπλάνα, ανεμόπτερα και άλλα προϊόντα υψηλής τεχνολογίας. Υπήρξε μάλιστα μία εποχή που η …άγνοια του τρόπου που ορίζονται και λειτουργούν αυτές οι επιτροπές με έκανε να διαθέτω εκατοντάδες ώρες ανταποκρινόμενος στις αιτήσεις διαφόρων υπουργών να «βοηθήσω» στη (σωστή) επιλογή …πυροσβεστικών αεροσκαφών, κινητήρων για μαχητικά αλλά, και 120 …απορριμματοφόρων και οχημάτων καθαρισμού (σκούπες), την ίδρυση Κέντρου Επισκευών (για το Δήμο Αθηναίων). Ως γνήσιος αιθεροβάμων (για να μη χρησιμοποιήσω τη γνωστή λέξη) πίστευα ότι όλες ή έστω οι σημαντικές για την άμυνα της χώρας και τη ποιότητα ζωής προμήθειες γίνονταν με αυτό που αποκαλούμε «αντικειμενικά κριτήρια». Άργησα να καταλάβω ότι καμία ή σχεδόν δεν γινόταν με αυτό το τρόπο. Το κράτος «ψώνιζε» από το συνοικιακό μπακάλικο ανάλογα με το μπαξίσι που έδινε ο μεγαλομπακάλης αντιπρόσωπος στους κομματικούς «συμβούλους» των υπουργών, άτομα που εμφανίζονταν από το πουθενά στη δεύτερη ή τρίτη συνεδρίαση της Επιτροπής Προμηθειών. Δε χρειάζεται να σας πω ότι δε με καλούσαν στη …4η προφανώς επειδή τους χάλαγα τη σούπα! Θ
Ποτέ δε θα ξεχάσω τα ξενύχτια μου για να πείσω κάποιον υπουργό Γεωργίας και ένα υπουργό Άμυνας να μην αγοράσει η Ελλάδα …130 ψεκαστικά PZL “Dromader” για να τα χρησιμοποιήσει σαν …πυροσβεστικά (τελικά αγόρασε 30) αλλά και τις ατέλειωτες ώρες που διέθεσα για να πείσω ένα άλλο αστέρι ότι μπορούμε να φτιάξουμε εδώ στην Ελλάδα, μικρά, ευέλικτα, ταχυκίνητα, τετρακίνητα «τζιπ» που θα μετέφεραν ένα 50άρι πολυβόλο ή όποιο όπλο χρειάζονταν οι Ειδικές Δυνάμεις. Έφτασα μάλιστα να σχεδιάσω και κατασκευάσω με τους συνεργάτες μου μηχανικούς το πρώτο χωροδικτύωμα, να το δείξω στο «αστέρι» και να εισπράξω τη (κλασική) απάντηση ότι «αυτά τα πράγματα δε γίνονται στην Ελλάδα». Ο λόγος που δεν φτιάξαμε/φτιάχνουμε μικρά 4Χ4 στην Ελλάδα δεν είναι ότι δε μπορούμε αλλά ότι ο εισαγωγέας των τεράστιων, βραδυκίνητων, εντελώς ακατάλληλων για το ελληνικό ανάγλυφο οχημάτων, πρόσφερε ισχυρά …ανταλλάγματα στο κόμμα ή στα μέλη της επιτροπής.
Τι είπατε; Aν έχω αποδείξεις να παω στον εισαγγελέα; Δεν έχω αλλά μπορώ να κάνω κάτι άλλο. Να φτιάξω εγώ μία επιτροπή πολιτών, να βρω (από κάπου) τα ελάχιστα χρήματα που απαιτούνται και, με τους συνεργάτες μου να φτιάξω ένα ελαφρό τετρακίνητο όχημα για τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, που θα μπορούσε να χρησιμοποιείται (σε διάφορες παραλλαγές) από την Αστυνομία, το Λιμενικό, τη Πυροσβεστική, τον ΕΚΑΒ αλλά και τους ιδιώτες στη «πολιτική» του έκδοσή.
Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει (ίσως σε συνεργασία με την Αυστραλία ή τη Σλοβενία!) για τη κατασκευή ενός ελαφρού αεροπλάνου που θα μπορούσε να φτιάχνεται στην Ελλάδα και χρησιμοποιείται από όλους τους παραπάνω αλλά και να βοηθάει στη λύση του …τιμημένου του προβλήματος της ανεργίας για το οποίο τόσοι πολιτικοί και συνδικαλιστές κακαρίζουν 24 ώρες το 24ωρο χωρίς, βέβαια, να λένε τίποτα απολύτως.
Τη περασμένη Κυριακή έγραψα ότι, κάθε Όπλο «ψωνίζει» κυριολεκτικά ότι του κατέβει από το τοπικό σουπερμάρκετ και, για να δείξω πως δουλεύουν οι σοβαρές χώρες, αναφέρθηκα στο πρόγραμμα του Γιουροφάϊτερ και στο τρόπο που η ισπανική βιομηχανία επωφελήθηκε από αυτό.
Δείτε τι γίνεται στη χώρα μας η οποία διαθέτει 350 περίπου μαχητικά αεροσκάφη πέντε διαφορετικών τύπων! Αν λάβουμε υπ όψη ότι, ο κάθε τύπος αγοράστηκε σε δύο ή τρεις διαφορετικές εκδόσεις η ΠΑ πρέπει να υποστηρίξει/συντηρήσει ….13-15 διαφορετικούς τύπους μαχητικών!
Τι σημαίνει αυτό; Απλά ότι τα 350 αεροπλάνα στοίχισαν ή στοιχίζουν τρεις-τέσσερις φορές περισσότερο από το αν η χώρα είχε αγοράσει ένα ή το πολύ δύο τύπους!
Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό αλλά, το αναμφισβήτητο γεγονός ότι, σε κανένα από αυτά τα «ψώνια» από τα διάφορα σουπερμάρκετ, η Ελλάδα δεν μπόρεσε (ή δεν την άφησαν;) να συμμετάσχει σε κάποιο πρόγραμμα συμπαραγωγής και, με το τρόπο αυτό, να στηρίξει εκτός από τον λευκό ελέφαντα της ΕΑΒ, και ολόκληρη την αμυντική βιομηχανία και τις εταιρίες που δραστηριοποιούνται σε τεχνολογίες αιχμής.
Επειδή λοιπόν, όπως είπα πιο πάνω, τυχαίνει να παρακολουθώ από κοντά αυτές τις εξελίξεις σας διαβεβαιώ ότι, οι περισσότερες αποφάσεις πάρθηκαν κάτω από το βάρος των (περιστασιακών) γεγονότων, των πολιτικών και διακρατικών πιέσεων, και των πελατειακών σχέσεων και όχι με βάση το συμφέρον του «ελληνικού λαού» για το οποίο όλοι κόπτονται αλλά κανείς δεν υπολογίζει. Γιατί, αν τον υπολόγιζε δε θα έκανε μία «αγορά του αιώνα» το …χρόνο!
Θα τελειώσω με το αλήστου μνήμης επιχείρημα του Υπουργού που ανάφερα στην αρχή. Στη προσπάθειά να με πείσει ότι τα PZL Dromader είναι κατάλληλα για .,..πυρόσβεση (και να εξασφαλίσει την ανάθεση της προμήθειας σε συγκεκριμένο όμιλο) μου είπε ότι τα αεροπλάνα «βουτάνε σαν Stuka»!
Όπως καταλαβαίνετε η δική μου πρόταση για την αγορά (με τα ίδια λεφτά) 35 δικινητήριων βομβαρδιστικών τύπου Tracker 2CA, με μηδέν ώρες στους κινητήρες και στην άτρακτο, προς $450.000 το «κομμάτι», τα οποία Tracker μπορούσαν να μεταφέρουν 5 τόνους πυροσβεστικό υλικό, και 3 (αντί 7) καναδέζικvn CL125 απορρίφθηκε. Ο έρημος πίστευα ότι, η Ελλάδα θα μπορούσε να σταθμεύσει τα 35 αυτά αεροπλάνα στα αεροδρόμια των νησιών και της ηπειρωτικής χώρας και να τα χρησιμοποιήσει για πυρόσβεση και περιπολίες στο Αιγαίο και αλλού.
Γίνεται όμως ένας απλός και απένταρος cowboy, που λεει και ο Λουκιανός, να αντιμετωπίσει τα Stuka του κ. Υπουργού; Δε γίνεται!
Ποιοι αγόρασαν τα Tracker; Σας αφήνω να το μαντέψετε._Κ.Κ.