«Σέχτα Επαναστατών»: Μάο, RAF, Τσουτσουβής και video games

Από Factorx | Παρ. 30 Ιουλ 2010, 01:05 στην/στις κατηγορίες Επισημαίνουμε, Τρομοκρατία.

Του Δημήτρη Μπεκιάρη

Όταν στη Σοβιετική Ένωση, μετά το θάνατο του Ιωσήφ Στάλιν, είχε ξεκινήσει η διαδικασία «αποσταλινοποίησης», ο ηγέτης της Κινεζικής Επανάστασης (και εμπνευστής το 1966 της Πολιτιστικής Επανάστασης) Μάο Τσε Τουνγκ αισθανόμενος ότι η θέση του στην ηγεσία του ΚΚΚ ήταν επισφαλής είχε διατυπώσει το 1956 την εξής φράση η οποία έμμεινε στην ιστορία: «ας ανθίσουν 100 λουλούδια και ας συγκρουστούν 100 απόψεις». Ο συντάκτης ή οι συντάκτες της προκήρυξης με την οποία η «Σέχτα Επαναστατών»  είχε «χτυπήσει» το αστυνομικό τμήμα Κορυδαλλού τον Φεβρουάριο του 2009 απάντησαν περίπου καταφατικά στον «μεγάλο Τιμονιέρη» ως εξής: «Εκατό λουλούδια άνθισαν, είναι οι εκατό επαναστατικές οργανώσεις». Στο κείμενο με το οποίο η οργάνωση ανέλαβε την ευθύνη για την εκτέλεση του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια ο συντάκτης, ή οι συντάκτες επιθυμούν να καταστήσουν σαφή την τριβή τους με επαναστατική παράδοση. «Επιζητούσαμε το άλμα για την έφοδο στον Ουρανό», έγραψαν, όπως ακριβώς έπραξαν οι Μπολσεβίκοι το 1917, όπως ο «Δημοκρατικός Στρατός» στο τέλος του Εμφυλίου Πολέμου, όπως ο δίδυμο Μπάαντερ – Μάινχοφ της RAF, όπως ο σύμφωνα Δημήτρης Κουφοντίνας. Η Σέχτα ξαναθυμάται το «άνθισμα» σημειώνοντας ότι «Εμείς προτείνουμε τον ολοκληρωτικό εκμηδενισμό και την ισοπέδωση των εξουσιαστικών σχέσεων και του κυρίαρχου πολιτισμού. Μόνο μέσα από τα χαλάσματα και τα ερείπια των σύγχρονων αστικών κέντρων μπορεί να ανθίσει ένας νέος τρόπος ζωής» και συμπληρώνει ότι «Προωθούμε έναν νέο πολιτισμό που οι αξίες του βρίσκονται στην ισοτιμία, στην αξιοπρέπεια, στην τιμή, στον αλληλοσεβασμό, στην αλληλεγγύη, στην απελευθέρωση».

Στην προκήρυξη με την οποία η οργάνωση «Σέχτα Επαναστατών» ανέλαβε την ευθύνη για την εκτέλεση του υπαρχιφύλακα της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας Νεκτάριου Σάββα, έστω και αν ο Μάο Τσε Τουνγκ συνήθιζε να καταγγέλλει τους σεχταριστές στις ομιλίες του, μνημονεύουν τον ηγέτη της Κινεζικής Επανάστασης ως εξής «Όπως είχε πει ο Μάο – Τσε Τουνγκ ‘να χτυπάς έναν για φοβίσεις 100’». Όλα αυτά δεν σημαίνουν απαραίτητα ότι ο συντάκτης ή οι συντάκτες της προκήρυξης είναι Μαοϊκοί. Εξ αρχής, άλλωστε, η «Σέχτα Επαναστατών» δήλωσε ότι «δεν κάνουμε πολιτική, κάνουμε αντάρτικο».

Η οργάνωση αρέσκεται στη συρραφή κειμένων. Στην προκήρυξη ανάληψης της ευθύνης για την εκτέλεση τουΝεκτάριου Σάββα ο συντάκτης ή οι συντάκτες του κειμένου είχαν αντιγράψει ακριβώς παλαιότερη προκήρυξη της οργάνωσης «Αντικρατική Πάλη», την οποία οι αρχές του κράτους είχαν χρεώσει – μετά θάνατον βέβαια – στονΧρήστο Τσουτσουβή, το όνομα του οποίου αγνοούσαν πλήρως πριν από τη συμπλοκή του Γκύζη το 1985. Προκηρύξεις ή ολόκληρα κείμενα της «Αντικρατικής Πάλης» δεν θα εντοπίσει κανείς, όσο και αν ψάξει στο διαδίκτυο. Μόνο, στο αρχείο του μπορεί να βρει κανείς κείμενα της οργάνωσης που είχε δράσει στα μέσα της δεκαετίας του 1980.

Η προκήρυξη της «Σέχτας Επαναστατών» το καλοκαίρι του 2009 ανέφερε συγκεκριμένα ότι «Ηεκτέλεση του συγκεκριμένου μπάτσου ήταν γι΄ αυτόν το θλιβερό τέλος μιας ακόμα πιο θλιβερής και επαίσχυντης επιλογής που ο ίδιος είχε κάνει αποφασίζοντας έτσι και για το τέλος του».

Το κείμενο ανάληψης της ευθύνης για την εκτέλεση του εισαγγελέα Θεοφανόπουλου,  το 1985 ανέφερε ακριβώς ότι «η εκτέλεσή του ήταν γι’ αυτόν το θλιβερό τέλος μιας ακόμα πιο θλιβερής και επαίσχυντης επιλογής, που ο ίδιος είχε κάνει, αποφασίζοντας έτσι και για το τέλος του». Αυτό το απόσπασμα, μόνο, από την προκήρυξη της «Αντικρατικής Πάλης» μπορούσε να εντοπίσει κανείς στο διαδίκτυο μέχρι τον Ιούνιο του 2009 σε πολύ παλαιότερο ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία», της έκδοσης της Δευτέρας 27/12/1999. Αν κάποιοι δεν έχουν στο αρχείο τους προκήρυξη της «Αντικρατικής Πάλης» ώστε να ανατρέχουν στο κείμενό της οργάνωση, τότε φαίνεται ότι κάποιοι άλλοι «σέρφαραν» στο διαδίκτυο αναζητώντας στοιχεία για εκτελέσεις δικαστικών ή άλλων. Το εντυπωσιακό είναι ότι η «Αντικρατική Πάλη» δεν είχε αιτιολογήσει την επίθεσή της εναντίον του εισαγγελέα Θεοφανόπουλου.

H «αγάπη» για τη RAF και η αναβίωση του «ενιαίου καθοδηγητικού κέντρου»

Η οργάνωση δείχνει μεγάλη αδυναμία στην RAF. Η ανακοίνωση Νο 1 ξεκινά με παλαιότερο απόσπασμα κειμένου της RAF «ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΟΠΛΙΖΟΝΤΑΙ πεθαίνουν. Όσοι δεν πεθαίνουν είναι θαμμένοι ζωντανοί στις φυλακές, στα αναμορφωτήρια, στα πέτρινα φέρετρα των νέων στεγαστικών προγραμμάτων, στα ασφυκτικά σχολεία, στις κατακαίνουργιες κουζίνες και κρεβατοκάμαρες, τις γεμάτες χαριτωμένα έπιπλα αγορασμένα επί πιστώσει». Χρησιμοποιώντας ξανά τη RAF,χωρίς να την αναφέρει, στην ανακοίνωση Νο4 θυμάται τα «χαρούμενα έπιπλα»: «Ζούμε σε άθλιες πόλεις, τρώμε πλαστικό φαγητό, ενημερωνόμαστε με κατασκευασμένες ειδήσεις, ψωνίζουμε τυποποιημένα προϊόντα, εργαζόμαστε σε αηδιαστικές δουλειές, θαυμάζουμε κάλπικα πρότυπα, φτιάχνουμε τα μικρά ιδιωτικά κελιά μέσα στα σπίτια μας με τη χαρούμενη επίπλωση» αναφέρει η «Σέχτα Επαναστατών».

Η απέχθεια της RAF για τον μικροαστισμό, για την Λούμπεν Μικροαστική Τάξη, όπως αναφέρει και η «Σέχτα Επαναστατών», είναι δεδομένη και καταγεγραμμένη. Στην ανακοίνωση Νο3, όμως, η «Σέχτα Επαναστατών» καταγγέλλει (;) αναδρομικά την RAF για «φιλοσοβιετισμό». H RAF ανέφερε ότι «Στην πολιτική αδιαφορία του προλεταριάτου δεν πρέπει να βλέπουμε μονάχα την απάθεια, αλλά και την αμφισβήτηση ενός συστήματος για το οποίο δεν αξίζει τον κόπο να στρατευτεί κανείς» και συμπλήρωνε ότι «Στην έλλειψη διάθεσης του προλεταριάτου για οικονομικούς αγώνες, δεν πρέπει να βλέπουμε την αποστροφή για τον αγώνα, αλλά την άρνηση των προλετάριων να παλέψουν για γελοίες αυξήσεις και για μια ανόητη κατανάλωση». Στην ανακοίνωση Νο3 η «Σέχτα Επαναστατών» σημείωνε ότι « … το προλεταριάτο και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα δε διαθέτουν καμία συνείδηση παρά μόνο την ακόρεστη επιθυμία για κοινωνική καταξίωση μέσο αξιωμάτων και εύκολου πλουτισμού πατώντας επί πτωμάτων. Τελικά είναι πολύ σχετικό αν υπήρξε ποτέ προλεταριάτο, ως συνειδητός φορέας της θέσης του ή βίωνε μια εξαναγκαστική έξω-συνειδητότητα απ΄ τους μαρξιστές καθοδηγητές του, λόγο της παλιότερης ισόβιας αποκλεισμένης θέσης του». Στην ανακοίνωση Νο4 η οργάνωση εκφράζει την απέχθειά της στον μικροαστισμό χρησιμοποιώντας ως βάση την «υποκριτική» αντίδραση της κοινωνίας στα μέτρα που επιβάλλει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αναφέρει η προκήρυξη ανάληψης της ευθύνης για την εκτέλεση του Σωκράτη Γκιόλια ότι «Όσον αφορά την οικονομική κρίση και το μοιρολόι της κοινωνίας για το δυσοίωνο μέλλον της, δεν δίνουμε δεκάρα τσακιστή. Ένας κόσμος που διαμαρτύρεται για τα νέα δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα δίχως πρώτα να έχει εξεγερθεί ενάντια στη νοηματική φτήνια της ίδιας της ζωής μέσα στο σύστημα, μας είναι αδιάφορος και άξιος της μοίρας του. Δεν έχουμε δανειστεί τίποτα από τον κόσμο σας για να νιώσουμε ότι το χάνουμε ή το χρωστάμε. Αν αυτό που διακυβεύεται στην συνείδηση των ανθρώπων τώρα είναι η απώλεια ενός σταθερού μισθού και μιας σίγουρης σύνταξης δείχνει ότι αυτός ο κόσμος έχει ήδη πεθάνει γιατί πρώτα έχασε τις επιθυμίες του, την αξιοπρέπειά του, τον εγωισμό του, τα όνειρά του, τη συνείδησή του, τα συναισθήματά του και τότε δεν νοιάστηκε πραγματικά κανείς».καθοδηγητές του, λόγο της παλιότερης ισόβιας αποκλεισμένης θέσης του.

Τα όπλα και η «ΟΠΛΑ»

Η «Σέχτα Επαναστατών» μαζί με την προκήρυξη, παραπέμποντας στη 17 Νοέμβρη, έστειλε και μια φωτογραφία με τον οπλισμό της οργάνωσης και το σύμβολό της, το οποίο παραπέμπει στη RAF (Φράξια Κόκκινος Στρατός), δηλαδή το πλαισιωμένο από δύο υποπολυβόλα Scorpion πεντάκτινο αστέρι. Τρία Καλάσνικοφ ΑΚ 47 (χωρίς το ξύλινο κοντάκι), Δύο Γκλοκ 17, ένα Μαχαίρι Κα Μπαρ, ένα Scorpion, ένα σοβιετικό Τούλα Τόκαρεφ, ένα γερμανικό Μάουζερ, ένα Μπράουνινγκ Χάι Τάουερ, ένα Κολτ, ένα Γκλοκ 17, ένα Χέκλερ και Κοχ, ένα Γκλοκ 19, ένα Μάουζερ, ένα ελβετικό Ζίγκ – Ζάουερ, ένα αμερικανικό Smith Wesson Sigma, δύο αυστριακά Γκλοκ 18 και μια σιδερογροθιά.

Σήμερα κάποιοι αξιωματικοί της αντιτρομοκρατικής εκτιμούν ότι πιθανότατα τα τρία Καλάσνικοφ της οργάνωσης είχαν χρησιμοποιηθεί στην ενέργεια εναντίον του αστυνομικού τμήματος Αγίας Παρασκευής τον Οκτώβριο του 2009. Τότε την ευθύνη είχε αναλάβει η «κομμουνιστική» οργάνωση «ΟΠΛΑ» με μία προκήρυξη, η οποία απέχει «έτη φωτός» από το μηδενιστικό, ισοπεδωτικό και απολιτίκ κείμενο της «Σέχτας Επαναστατών». Τότε οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. υποστήριζαν ότι «ο οπλισμός που χρησιμοποιήθηκε στην ενέργεια θυμίζει τον Επαναστατικό Αγώνα, ενώ η αγριότητα τη Σέχτα Επαναστατών». Στην πραγματικότητα η προκήρυξη της «ΟΠΛΑ» δεν έπεισε ποτέ τους αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ. για τη γνησιότητά της. Ωστόσο δεν είναι λίγοι εκείνοι, οι οποίοι θεωρούν ότι η εμφάνιση πολλών οργανώσεων είναι η «συστημική» απάντηση των «προφεσόρων» της ανάπτυξης νέου κύκλου βίας στις παρωχημένες θεωρίες περί συγκοινωνούντων δοχείων.

Στη μεταπολίτευση η θεωρία αυτή είχε κυριαρχήσει και τότε εμφανίστηκαν οργανώσεις «φωτοβολίδες» όπως για παράδειγμα η οργάνωση Ιούνης 78 η οποία είχε εκτελέσει τον αρχιβασανιστή της Χούντας Μπάμπαλη (περίπου όπως η «Σέχτα Επαναστατών» τον Γκιόλια). Εκείνη την οργάνωση ωστόσο η «Σέχτα Επαναστατών» δεν την μνημονεύει στην προκήρυξη ανάληψης της ευθύνης για την εκτέλεση του υπαρχιφύλακα της αντιτρομοκρατικής Νεκτάριου Σάββα. Αντίθετα η οργάνωση αναφερόταν σε οργανώσεις όπως η «Ε.Ο. Οκτώβρης 80΄», η «Αντικρατική Πάλη», η «Επαναστατική Αλληλεγγύη», η «1η Μάη» και σε ορισμένους κύκλους του ΕΛΑ. Όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές: «Ίσως θα ήταν καλύτερο να αντιμετωπίζουμε τη Σέχτα Επαναστατών ως το βραχίονα ενός ενιαίου καθοδηγητικού κέντρου το οποίο έχει εμπνευστεί και κάποιες οργανώσεις ‘κομήτες’».

Το «σχήμα» της «Σέχτας Επαναστατών»

Η «Σέχτα Επαναστατών» δεν έχει «σχήμα» και δεν μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια. Η εμμονή πάντως της οργάνωσης στο σωφρονιστικό σύστημα και η ολοκληρωμένη αντίληψη περί της λειτουργίας του, οι παραβατικές εμπειρίες τις οποίες παραδέχονται τα μέλη της ότι είχαν, οι διαρρηκτικές δυνατότητες στις οποίες αναφέρονται ,η σιδερογροθιά και τα μαχαίρια στη φωτογραφία με τον οπλισμό, οι πολλές σφαίρες που χρησιμοποιήθηκαν στις εκτελέσεις των Νεκτάριου Σάββα και του Σωκράτη Γκιόλια, οι πληροφορίες που βρίσκονται καλά κρυμμένες ,αποτελούν τη βάση της ανάπτυξης της επιχειρηματολογίας και των εκτιμήσεων περί εμπλοκής κάποιων ποινικών.

Στην πραγματικότητα οι διωκτικές αρχές βρίσκονται στο σκοτάδι αυτή τη στιγμή, αλλά οι παραβατικές εμπειρίες κάποιων μελών της οργάνωσης είχαν καταστεί αντιληπτές και από παλαιότερα αποσπάσματα προκηρύξεων  της «Σέχτας Επαναστατών». Στην πρώτη της ανακοίνωση η οργάνωση ανέφερε ότι «αποφασίσαμε τα ξημερώματα της Τρίτης να επισκεφτούμε αιφνιδιαστικά ένα καθόλου τυχαίο Α.Τ., αυτό τουΚορυδαλλού που απέχει 500 μέτρα από τα κολαστήρια των φυλακών και να χτυπήσουμε τους τυχαίους μπάτσους που βρίσκονταν εκεί». Στην ανακοίνωση Νο3 ο συντάκτης ή οι συντάκτες του κειμένου αναφέρουν ότι «εμείς έχουμε μόνο μια ζωή που αξίζει ρε γαμώτο κάτι καλύτερο απ΄ τους γρυλλισμούς των ένστολων γουρουνιών, τις βρισιές των δεσμοφυλάκων και τις εισαγγελικές αγορεύσεις των δήμιων μας. Και μιλάμε για εμάς και για σένα, τον κάθε εσένα που δεν γουστάρεις αυτόν τον σκατόκοσμο και τους υποτελείς».τ

Τα μέλη της «Σέχτας Επαναστατών» και κάθε «Σέχτας» ή «Φράξιας» θα μπορούσαν να είναι οργισμένοι μικροαστοί που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τον καθρέπτη τους, αδικημένοι από το σύστημα, «εκτελεστές συμβολαίων», όπως λέγεται τελευταία, άνθρωποι που βλέπουν πολύ τηλεόραση (χρησιμοποιούν το δημοσιογραφικό κλισέ «μέτρια προς πυκνή ροή αυτοκινήτων»), που παρακολουθούν την εξέλιξη της διαδικτυακής ενημέρωσης ή πρόσωπα που μεταφέρουν τα video games στην αληθινή ζωή. Κανείς δεν γνωρίζει τι είναι από όλα αυτά ή από άλλα και ίσως κανείς δεν μάθει ποτέ.

Η «Σέχτα Επαναστατών» έχει όπλα – σφραγίδες, εκείνα τα όπλα που «σφραγίζουν» και δείχνουν σε ολόκληρο το σύστημα και στην κοινωνία τη συνέχεια της οργάνωσης σε μια σειρά από ενέργειες. Με αυτόν τον τρόπο δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες μέχρι τα πρώτα αποτελέσματα των βαλλιστικών εξετάσεων. Όποιος έχει τα όπλα και τις δυνατότητες διάθεσής τους, έχει και τη «Σέχτα Επαναστατών»