Με ένα κείμενο πέντε γραμμών από το υπουργείο προστασίας του πολίτη και το λιμενικό, διατάσσεται η εκκένωση των χώρων που καταλαμβάνουν οι καραβομαραγκοί των παραδοσιακών καρνάγιων του Παλιού Λιμανιού στις Σπέτσες μέσα σε 30 μέρες.
Στο κείμενο γίνεται λόγος για απόφαση της Περιφέρειας Αττικής χωρίς να υπάρχει συννημένη ή με τον αριθμό πρωτοκόλλου, έστω για τα μάτια. Και οι εντολές από τους λιμενόμπατσους και το Υ.ΠΡΟ.ΠΟ σαφείς: Άμεση παύση των εργασιών και εκκένωση των χώρων που εδώ και 3.500 χρόνια λειτουργούσαν ως καρνάγια και συνέβαλλαν στην αυτάρκεια των κατοίκων του νησιού και όχι μόνο.
Η προσπάθεια ειδικά για το νησί των Σπετσών απο το κράτος και διάφορους «φιλάνθρωπους» ιδιώτες να αφαιρεθούν οι τρόποι επιβίωσης από τους κατοίκους, που φαίνεται ήταν ανυπότακτοι, ξεκινά από αρκετά παλιά. Το νησί από τα μυκηναικά χρόνια πάντα ήταν σημαντικός κόμβος της ναυσιπλοίας στην ευρύτερη περιοχή. Ενδεικτικό είναι ότι μετά τα Ορλωφικά οι κάτοικοί του αναγκάστηκαν σε εκτόπιση στα Αντικύθηρα, όμως οι επιδόσεις τους εκεί στην πειρατία, ανάγκασαν τελικά Αγγλική και Οθωμανική αυτοκρατορία να τους παρακαλέσουν να επιστρέψουν στις Σπέτσες με κίνητρο το ναυτικό εμπόριο και την κατασκευή σκαφών υπό την εποπτεία βέβαια πρόθυμων προεστών, αρεστών στις αυτοκρατορίες.
Με την ίδρυση του ελλαδικού κράτους, οι συνεχείς εξεγέρσεις και η ανάγκη για καταστολή έφερνε συνέχεια πολυπληθείς ομάδες πολιτοφυλακής στο νησί.
www.anarchypress.gr
RSS - Posts
3 Comments
Μόνο ένα ευτελισμένο, κομπλεξικό, μνησίκακο “κράτος” θα μπορούσε να πάρει μία τέτοια απόφαση και, βέβαια, τη πήρε. Δεν ξέρω ποιος (ή ποιοί) μακάκες είναι πίω απ’ αυτή αλλά, το υποψιάζομαι.
Με το νησί δεν έχω καμία σχέση έστω και αν η γυναίκα μου η Σοφία έχει ένα σπίτι δίπλα στο Παλιό Λιμάνι (το οποίο και πουλάει αν κάποιος ενδιαφέρεται) αλλά, το μόνο πράγμα που με συγκινούσε κάθε φορά ήταν τα καρνάγια του.
Αντι οι νεόπλουτοι ντενεκέδες και η “τοπική αυτοδιοίση” να φροντίσει να μαζέψει την ανεξέγκτη χωματερή που εκβάλει τη βρώμα της στη θάλασσα αποφάσιαν να ξηλώσουν τους λίγους καραβομαραγκούς.
Αν μπορούσα να κάνω κάτι, σαν τους παλιούς, θα τους έβαζα ένα μπουρλότο και θα τίναζα τις “βίλες” τους στον αέρα.
Ούστ γελοίοι.
θα βγάλουν τα μάτια τους μόνοι τους, καταστρέφοντας ένα νησάκι με ιδιαίτερο χρώμα, όσοι έχουν σπίτια κοντά στα καρνάγια και υποθέτω ότι κινούν τα νήματα…
τι αθλιότητα!!!! και σκεφτόμουν ότι η τέχνη εξαφανίζεται λόγω μη ζήτησης.. και λόγω μη ενδιαφέροντος από τους νέους.. θα ήθελα να έιχα την δυνατότητα να βιντοσκοπήσω την κατασκευή κάποιων σκαριών για να θυμάμαι πως γινόταν..
την καλησπέρα μου 🙂