Απολαυστικό! Από το fimotro
ΟΛΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΩΝ ΠΙΕΣΕΩΝ ΠΟΥ ΑΣΚΕΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΔΟΛ, ΣΤΟΝ ΓΝΩΣΤΟ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ
Καλά αν νομίζετε ότι το επεισόδιο Σταύρακα –Παπανδρέου για το δάνειο της Εθνικής ήταν η κορύφωση του δράματος ΔΟΛ που εδώ και ένα χρόνο τώρα ψάχνει και δεν βρίσκει ούτε σεντς δανεικό κάνετε μέγα λάθος κόντρα που ξεκίνησε με τον Ρέστη μόλις λίγες μόνο μέρες προ των…
άγιων ημερών δεν θα έχει τέλος. Και φυσικά η δαγκωνιά που πήγε να κάνει ο Σταύρος στον έως τώρα βολικό Βίκτωρα δεν μοιάζει με καμιά. Οι απόπειρες που έκαναν οι έγκριτοι από τα Νέα και το Βήμα σε Εθνική, Μυτιληναίο, Λαυρεντιάδη (και όποιον έχει λόγο να δώσει κάτι),ωχριούν μπροστά στην δαγκωνιά …αλα Ρέστη του πατρός του συμβούλου επί εξωτερικής πολιτικής του ασυμβίβαστου Αντώνη Σαμαρά. Είναι γνωστό για να τα πάρουμε από την αρχή ότι ο Ρέστης μετέχει στον ΔΟΛ και συζητά πολύ καιρό την μεγαλύτερη συμμετοχή του στο πάλαι ποτέ πανίσχυρο συγκρότημα που τώρα ουσιαστικά παραπαίει. Το Βήμα φέτος βγηκε τρίτο σε κυκλοφορία, το καθημερινό έκλεισε και τα Νέα κρατούν τη θέση τους ασθμαίνοντας αφού η Ελευθεροτυπία έκλεισε και το Έθνος δεν είναι εφημερίδα αλλά δελτίο τύπου του κυρ Γιώργου του εργολάβου που λέει ότι είναι εκδότης εδώ και τριάντα χρόνια. Το 2010 ο ΔΟΛ μπήκε μέσα καμία 40αρια εκατ. ευρώ και το 2011 καμιά 35αρια,ουσιαστικα δηλαδή με 150 εκατ. ευρώ ακόμα που χρωστάει κυρίως στην Alpha Bank ,αλλά και δευτερευόντως και στην Εθνική ανήκει στις τράπεζες. Τέλος πάντων, να μην τα πολυλεμε, ο Σταύρακας στις αρχές του καλοκαιριού έκανε πρόταση στον Βίκτωρα (τον οποίο μια έγλυφε πατόκορφα, μια του στήνε δικαστικά κολπάκια με κάτι δασικά που αφελώς ενεπλάκη)να τον βάλει κανονικό συνέταιρο, ισότιμο στον ΔΟΛ και ο εφοπλιστής δέχτηκε! Να γίνουν συνέταιροι στις ζημιές, αλλά να τις πληρώνει αυτός με αφεντικό στα νταραβέρια τον Σταύρο. Συμφωνήσανε λοιπόν να πάρει ο ΔΟΛ ένα δάνειο από την τράπεζα του Βίκτωρα την FBB, ύψους 10 εκατ. ευρώ (όσα του έλλειπαν και δεν του έδινε η Εθνική) να τα εγγυηθεί ο Ρεστης γιατί όπως είναι γνωστό ο ΔΟΛ δεν έχει να εγγυηθεί… ούτε τσιγάρο δε Σταύρος δεν βάζει εγγύηση ούτε την αναπνοή του και να αγοραστούν οι μετοχές του Ιδρύματος Λαμπράκη. Συνέστησαν και μια κοινή εταιρία μάλιστα, τη Narozo προκειμένου να εισφέρουν σε αυτή τις νέες μετοχές που θα αγόραζε ο Σταύρος για λογαριασμό και των δυο. Θα έβαζαν στην κοινή εταιρεία και τις μετοχές που κατέχει ο καθένας προσωπικά και να το +51% του ΔΟΛ και τα νέα αφεντικά του. Η δουλειά προχώραγε μια χαρά λοιπόν και τον Αύγουστο η FBB έστειλε στον ΔΟΛ και τα μισά λεφτά μπροστά ήτοι ένα ωραίο ταληράκι μύρια για να γίνει η δουλειά, να αγοραστούν οι μετοχές του ιδρύματος Λαμπράκη. Πέρναγαν οι μέρες ,πέρασαν μήνες οι άνθρωποι του κυρίου Βίκτωρα έβλεπαν τον λογαριασμό του ΔΟΛ στην FBB που είχαν μπει τα 5 εκατ. να λιγοστεύουν αλλά από κίνηση για αγορά μετοχών τίποτααααα. Μέχρι που σχεδόν φύγανε όλα τα μετρητά. Και εκεί λίγο πριν τις γιορτές άρχισαν τα όργανα. Και μάλιστα τα όργανα άρχισαν όταν ο κυρ Σταύρος με τσαμπουκά του ζήτησε και τα υπόλοιπα πέντε! Να στα δώσω του είπε ο Βίκτωρας αλλά… ξέρεις τι γίνεται με τις μετοχές; Η απάντηση που πήρε ήταν φέρε εσύ τα υπόλοιπα κι εγώ θα φροντίσω βρε παιδάκι αλλά κάτι γίνεται με τα νομικά κλπ και ακόμα δεν μπορούν να πουληθούν οι μετοχές του ιδρύματος. Κατόπιν αυτών ο Βίκτωρας καλός καλός αλλά χαζός δεν είναι και έτσι του είπε κομψά ότι κάτι πρέπει να γίνει με αυτά τα πέντε εκατομμυριάκια που τα πήρες για τις μετοχές, αλλά δεν τις έφερες ποτέ. Έτσι άρχισε να του προτείνει διάφορους τρόπους για να ισοφαρίσουν τα πέντε αυτά χωρίς να χρειαστεί ο κυρ Σταύρος να τα δώσει πίσω (εδώ γελάμε). Μόλις άρχισε τις προτάσεις λογικού και κανονικά συναλλακτικού περιεχομένου ο εφοπλιστής έγινε Τούρκος ο εκδότης. Του στέλνει λοιπόν μια επιστολή ο Δολαρχης σε ύφος κλασσικά νταβατζιδικο και του λέει φέρε τα υπόλοιπα λεφτά.! Τρελαίνεται ο εφοπλιστής και του απαντάει φερτά εσύ πίσω τα πέντε που πήρες αφού δεν τηρείς τη συμφωνία με τις μετοχές του ιδρύματος. Το σήριαλ συνεχίζεται με επιστολές, απειλές του κυρ Σταύρου και όπως σας είπα και στην αρχή, βλέπω το σήριαλ αυτό πολύ μεγαλύτερο από εκείνο με την Εθνική…
RSS - Posts
6 Comments
Η περιγραφή και τα γεγονότα μου θύμισαν την εμπειρία της δικής μου συνεργασίας με τον ΔΟΛ το 1987, της πρώτης μεταξύ εκδοτικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα. Η εταιρία που δημιούργησα με τον μακαρίτη τον Χρήστο Λαμπράκη ήταν η “Ηλεκτρονική Εκδότική Α.Ε” με ποσοστά ιδιοκτησίας Χρήστος Λαμπράκης 50%, Κώστας Καββαθάς 50%. Μερικούς μήνες μετά την ίδρυση της και την έκδοση (από μένα) των περιοδικών “RAM” και “VIDEO INN” οι μετοχές μεταφέρθηκαν στις εταιρίες μας (Τεχνικές Εκδόσεις και ΔΟΛ). Το RAM “έσκιζε” κυκλοφοριακά αλλά, όχι εμπορικά μια και όλη η προσπάθεια για την εξεύρεση διαφημιστικών εσόδων είχε πέσει στις Τεχνικές Εκδόσεις! Το “ιερατείο” του ΔΟΛ δεν έκανε τίποτα απολύτως για να στηρίξει το περιοδικό για ένα απλό λόγο: ποιος ήμουνα εγώ που έγινα συνεταίρος με τον “πατρόν”; Έτσι, η κοινή εταιρία πήγε (οικονομικά) “κατά διαόλου” μια και, το 1989 παρουσιάσε ζημιές (αν θυμάμαι) 110 εκατομμυρίων δραχμών. Κάποιος/οι είπαν στον Χ.Λ ότι πρέπει να τεθεί σε εκκαθάριση πράγμα που έγινε την ίδια χρονιά. Το μεγαλύτερο μέρος των “ζημιών” της προερχόταν από τις οφειλές της στον ΔΟΛ από τις διαφημίσεις που “έμπαιαν” στα δικά του μέσα (περιοδικά και στις εφημερίδες ΒΗΜΑ, ΝΕΑ κλπ).
Όταν έφτασε η στιγμή της λύσης της εταιρίας η Τεχνικές πλήρωσαν κάπου 100 εκατομμύρια στον ΔΟΛ σαν συμμετοχή στη “ζημιά”, ενώ ο Οργανισμός έκοψε απλά εσωτερικές αποδείξεις εισπράξεως
Απηυδισμένος και σοκαρισμένος από την κατάληξη της κοινής προσπάθειας πήγα, με την γυναίκα μου Σοφία, που είχε δώσει τα πάντα για να πάει καλά η “Η.Ε Α.Ε”, στο γραφείο γνωστού μεγαλοδικηγόρου για να υπογράψω τη λύση της εταιρίας. Εκεί με ρώτησαν πόσα θέλω για τον τίτλο “RAM” που είχα παραχωρήσει. Απάντησα: “5.000 δραχμές”. Έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Επέμεινα, πήρα το 5χίλιαρο, το έσκισα σε 4 και μετά σε 8 κομμάτια τα οποία μετακίνησα προς το μέρος της άλλης πλευράς.
“Ευχαριστούμε για την συνεργασία” είπαμε και οι δύο και φύγαμε από το γραφείο ελαφρότεροι κατά 100 εκατομμύρια και ένα ιστορικό τίτλο.
Αν μετάνοιωσα; Και βέβαια μια και δεν ήθελα να πιστεψω ότι, ο μακαρίτης ελέγχονταν τόσο πολύ απ’ το Ιερατείο.
Τα όσα ακολούθησαν φαίνεται πως με δικαίωσαν….
Σημ: οι τίτλοι RAM και VIDEO INN ήταν δικοί μου κατατεθειμένοι στο Υπουργείο Εμπορίου)
Όταν λες “Ιερατείο” τί ακριβώς εννοείς ΚΚ; Γίνε πιο σαφής…
Κάποτε πρέπει να βγούν ονόματα και οργανώσεις στο φως, μήπως και καθαρίσει η Ελλάδα μας.
γ.κ.
Ιερατείο. Όπως: “αυλή”, “σφουγγοκωλάριοι”, “γιουσουφάκια”, “κολλητοί”, “ευλογημένοι”, “Ελλαδστάν” κλπ
Με τέτοιο τύπο που έχουμε το σωστό θα ήταν να ευχόμαστε την κατάρευση του. Λυπάμε για τους εργαζόμενους που όπως φαίνετε όχι μόνο στο ΔΟΛ αλλά και αλλού θα χάσει τη δουλειά του.
Συγγνώμη αλλά, υπερβάλετε. Αν κλείσουν οι εφημερίδες το “σκοτάδι” θα είναι απόλυτο
Σίγουρα έχω ένα στοιχείο υπερβολής αλλά από την άλλη με τέτοιο τύπο μήπως δεν είμαστε στο σκοτάδι αλλά σε ένα δήθεν φως; Ότι διαβάζουμε θέλει πολύ ψάξιμο πριν το πιστέψουμε. Νομίζω ότι ο μόνος ασφαλής τρόπος για την αξιολόγηση είναι σε βάθος χρόνου να δούμε αν το μέσο π.χ. εφημερίδα είναι σωστό σε αυτά που γράφει.