Από το e-cynical
Τις προάλλες, ο ορθολογικός Πάγκαλος ξεμπρόστιασε τους αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων για την αντιπαραγωγικότητά τους. Φυσικά επειδή δεν είναι δυνατόν να στιγματίζεται κάποιος ως αντιπαραγωγικός αν δεν έχει έργο να επιτελέσει, διότι τότε θα ονομαζόταν άεργος και όχι αντιπαραγωγικός, αυτό που θα εννοούσε μάλλον ο αντι-πρόεδρος ήταν ότι οι αξιωματικοί αντί να παίζουν bingo στις λέσχες της Αθήνας, ίσως θα έπρεπε να κάνουν το ίδιο σε καμιά λέσχη της Κωνσταντινούπολης, ή των Τιράνων, για να δικαιολογούν και το μισθό τους.
Όταν το καλοσκέφτηκα, διαπίστωσα ότι είχε δίκαιο.
Γιατί λοιπόν το κράτος να συντηρεί στρατό, και αξιωματικούς και επιτελείς, γύρω στους 170,000 αν δεν μ’ εξαπατούν τα στοιχεία που διαρρέουν στο διαδίκτυο, αν δεν επρόκειτο ποτέ, ίσως και σ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους να αξιοποιηθούνε καταλλήλως; Κι αυτό ας μείνει μεταξύ μας, δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που θα ήθελε όλο αυτό το δυναμικό να αξιοποιείται καταλλήλως.
Από την άλλη μεριά, γιατί να πληρώνουμε βρε αδελφέ, τόσα ΜΑΤ, αν πρόκειται να αξιοποιηθούν σε μερικές μεμονωμένες περιπτώσεις όταν δηλαδή κάποιοι θα κατεβαίνουν κάπως πιο δυναμικά στο κέντρο; Πόσο παραγωγικοί είναι τελικά; Πόσο είναι το κόστος εργασίας ανά μονάδα έργου που παράγει ένας υπάλληλος των ΜΑΤ; Δέρνουν όλα τα ΜΑΤ; Όχι. Τότε γιατί να πληρώνουμε και όλους τους υπόλοιπους;
Μετά, το ερώτημα απευθύνεται και στους πυροσβέστες. Γιατί δηλαδή να έχουμε κι από μια πυροσβεστική σε κάθε γωνιά κι από δέκα σε κάθε πόλη; Πόσες φορές πιάνει φωτιά ένα σπίτι; Ειδικά στην Ελλάδα, που είναι όλα τσιμεντένια, σπάνια. Άρα, γιατί πρέπει να έχουμε πυροσβεστική; Δεν είναι αντιπαραγωγική σαν υπηρεσία; Είναι!
Αμ τα σχολειά! Εκεί να δεις. Είναι δυνατόν να απασχολεί το κράτος δεκάδες έως εκατοντάδες χιλιάδες δασκάλους και καθηγητές για 1+6+6+4 χρόνια για να μάθει το παιδί να συλλαβίζει και άντε το πολύ-πολύ να διαβάζει καμιά αθλητική; Και άντε, ας πούμε ότι κάποια παιδιά τα φωτίζει ο θεός και γίνονται γιατροί, γιατί εμείς να πρέπει να πληρώνουμε και για τα υπόλοιπα που δεν θα κάνουν τίποτε το παραγωγικό;
Είναι δυνατόν να συντηρούμε εμείς οι φορολογούμενοι αντιπαραγωγικές σχολές όπως φιλοσοφίας, ιστορίας, κοινωνιολογίας, και να μην υπάρχει ούτε μια σχολή επιχειρηματικότητας που να βγάζει επιχειρηματίες, το μόνο παραγωγικό και χρήσιμο κομμάτι της κοινωνίας; Πώς τους διέφυγε αυτή η αντίφαση των ορθολογικών εκσυγχρονιστών;
Γιατί να υπάρχουν ερευνητικά ιδρύματα; Τι είναι η γνώση, αν δεν υλοποιείται σε προϊόν που να πουλιέται πάραυτα σε Malls; Μπαρμπούτσαλα.
Γιατί στο κάτω κάτω να υπάρχει και Βουλή; Τι έργο παράγουν οι βουλευτές; Πόσο μάς στοιχίζει η ανάταση χειρός, αυτό το ‘ΝΑΙ” ή “ΟΧΙ” τέλος πάντων που χρειάζεται να πουν σε ψηφοφορίες με προαποφασισμένο αποτέλεσμα; Αφού έτσι κι αλλιώς ό,τι είναι να ψηφιστεί, θα ψηφιστεί. Γιατί να χρειαζόμαστε να συμβαίνει μέσα από μια πανάκριβη τελετουργία;
Εμ, κι ο Πρωθυπουργός! Πόσο παραγωγικός είναι ο άνθρωπος; Δεν θα μπορούσε τη δουλειά αυτή να την κάνει κάποιος πιστοποιημένος μεταφραστής, ο οποίος τουλάχιστον να γνώριζε ελληνικά;
Μ’ αυτά και με κείνα θεωρώ ότι ο Πάγκαλος είχε δίκαιο. Και αν με ρωτήσετε αν είναι και ο ίδιος παραγωγικός, θα σας απαντήσω ότι είναι και μάλιστα πολύ. Όχι σαν πολιτευτής φυσικά, αλλά σαν μια πρώτης τάξεως κοπρομηχανή…
RSS - Posts
4 Comments
Τα ισχυρότερα μιλιταριστικά κλισέ της ελληνικής κοινωνίας έλκουν την καταγωγή τους από τους εκφωνητές του ραδιοφώνου και αργότερα της τηλεόρασης που μετέδιδαν τις παρελάσεις του στρατού. Τι «τα ένδοξα στρατευμένα μας νιάτα έτοιμα να χύσουν και την τελευταία ρανίδα του αίματός τους για την προάσπιση της πατρίδος», τι «οι ηρωικοί μας πεζοναύτες ο φόβος και ο τρόμος του εχθρού» τι «οι υπερήφανοι ναύτες μας που θα πνίξουν τους επιβουλείς του έθνους». Η Ελλάδα έμαθε να μιλάει με τη γλώσσα της βίας και του ρέοντος αίματος όταν μιλούσε για το στρατό σε εποχές που αυτό δεν δικαιολογείτο πια και οι εύκολοι φραστικοί ηρωισμοί που συνόδευαν κάθε φορά τις αναφορές στους ένστολους εμπόδιζαν να δούμε στις ένοπλες δυνάμεις αυτό που πραγματικά είναι.Ένα αναγκαίο κακό.
Τον στρατό τον συντηρεί και τον πληρώνει (πανάκριβα) μια κοινωνία με τον ίδιο τρόπο που κάποιος έχει μια ασφάλεια ζωής. Καταβάλλει κανονικά τις δόσεις του για να νιώθει ασφαλής αλλά ελπίζει να μην την χρειαστεί ποτέ. Αν ποτέ χρειαστεί τον στρατό, βράστα, Χαράλαμπε. Γι’ αυτό προκαλούν έκπληξη οι αντιδράσεις που ξεσηκώθηκαν όταν ο κ. Πάγκαλος είπε το αυτονόητο, ότι δηλαδή ο στρατός είναι αντιπαραγωγικός. Αυτό μας έλειπε, να μην είναι. Ο στρατός παράγει έργο μόνο στον πόλεμο. Σε όλες τις άλλες περιόδους είναι απλώς οικονομικό βάρος. Ακόμα και οι επίπονες, ενδεχομένως, δραστηριότητές του (ασκήσεις, γυμνάσια, πορείες κλπ) και όταν είναι απαραίτητες για την ετοιμότητά του είναι δαπανηρότατες και αντιπαραγωγικές. Δεν αμφισβητεί κανείς την εργατικότητα των αξιωματικών, την συμβολή τους στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας συζητάμε. Και η αλήθεια είναι ότι είναι παντελώς αρνητική. Όσο οξύμωρο και αν ακούγεται μας κοστίζουν πάρα πολλά χρήματα, αυτοί και οι εξοπλισμοί τους, τα οποία όλοι ελπίζουμε να μην πιάσουν ποτέ τόπο.
Ας μην φοβόμαστε λοιπόν να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Ας μην διστάζουμε να βάλουμε στις πραγματικές του διαστάσεις αυτόν τον μηχανισμό που θα προτιμούσαμε όλοι να ζούσαμε στον κόσμο που δεν θα τον χρειαζόμασταν. Κυρίως ας έχουμε το θάρρος να διαχωρίσουμε τις βίαιες αξίες του στρατού από τις αξίες της κανονικής ζωής. Έλεος. Μιλάμε για μια κατηγορία ανθρώπων που διάλεξαν ένα συγκεκριμένο επάγγελμα. Δεν μιλάμε για τα ιερά και όσια της φυλής.
Έχετε δίκιο. Οι στρατιώτες που άφησαν τα κόκαλα τους στην Αλβανία πολεμώντας τις δυνάμεις του Άξονα και οι άλλοι που πολέμησαν τους κατακτητές στα βουνά της Ελλάδας ήταν “αντιπαραγωγικοί”. Το ίδιο κι’ ο πατέρας του Τεό που πολέμησσε (σαν πιλότος της Π.Α) τους γερμανοταλούς¨στον Β’ Π.Π….
Μάλλον διαβάσατε βιαστικά το σχόλιό μου. Γράφω “…ο στρατός είναι αντιπαραγωγικός. Αυτό μας έλειπε, να μην είναι. Ο στρατός παράγει έργο μόνο στον πόλεμο….”
O ελληνικός στρατός έχει γράψει λαμπρές σελίδες ηρωισμού (και άλλες λιγότερο λαμπρές) αλλά τον ηρωισμό δεν τον κληροδοτεί μαζί με τα εμβλήματα και τις στολές στις επόμενες γενιές αξιωματικών.
Μόνο οι μισθοφορικοί στρατοί είναι αντιπαραγωγικοί.. ήταν σφάλμα, κοροϊδία, λαϊκισμός η μείωση της θητείας αφού δεν είχαμε λεφτά.. και εγώ δεν ήμουν ευχαριστημένος όταν υπηρετούσα αλλά έκατσα 24 μήνες στο στρατό και τώρα που η θητεία είναι 9 μήνες αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε αντιπαραγωγικούς κηφήνες.. πρέπει να επανέλθει η θητεία στους 18 μήνες , κα να παραμείνουν μόνιμη μόνο τα στελέχη των ένοπλων δυνάμεων που βγάζουν σχολές.. κάτι πενταετής και δεκαετής να πάνε σπίτια τους..