Έχοντας αποτύχει να φέρω εις πέρας το «πρόγραμμά» μου την πρώτη φορά όπου εξελέγην δημοτικός σύμβουλος (προφανώς επειδή καθετί που έλεγα ή πρότεινα είχε σχέση με «τα αυτοκινητάκια» τα οποία, όπως μετά από χρόνια κατάλαβα, δεν συνέπιπταν με τους «πολεοδομικούς σχεδιασμούς» ορισμένων συμβούλων του μακαρίτη του Αντώνη Τρίτση), σας παρουσιάζω σήμερα τα σχέδιά μου για την Αθήνα σαν ένα είδος «τούκα προ» για τις επόμενες δημοτικές εκλογές όποτε αυτές γίνουν. Σημειώστε, παρακαλώ, ότι τα εν λόγω σχέδια δεν έχουν και μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα, αλλά, εδώ που τα λέμε, ποια έχουν; Οπως κάθε υποψήφιος δήμαρχος που σέβεται τον εαυτό του έτσι κι εγώ βασίζω το προεκλογικό μου πρόγραμμα σε τρεις άξονες: α) στην εξαφάνιση (με κάποιο τρόπο που ακόμη δεν έχω βρει) των «γιωταχί» από την Αθήνα, β) στις πεζοδρομήσεις και γ) στις μονοδρομήσεις.
Οπως είναι γνωστό, τα «γιωταχί» είναι υπεύθυνα για το «νέφος» και το κυκλοφοριακό. Η παραγωγή τους, όπως λένε ορισμένοι προοδευτικοί διανοούμενοι, σε τίποτα δεν διαφέρει από την παραγωγή όπλων, ενώ η χρήση τους έχει αποτέλεσμα να χάνουν τη ζωή τους εκατομμύρια άνθρωποι, ιδιαίτερα στις υπανάπτυκτες χώρες. Ως εκ τούτου το «γιωταχί» είναι στο στόχαστρό μου ως πολίτη (και υποψήφιου δημάρχου). Εφόσον εκλεγώ υπόσχομαι να το εξαφανίσω από ορισμένα σημεία της πόλης, μια και, παρ’ ότι το σκέφθηκα πολύ, είναι αδύνατον να το εξαφανίσω από όλα τα σημεία της πόλης. Τα αποκρυφιστικά συγγράμματα προτείνουν τρεις μεθόδους για την εξαφάνιση των «γιωταχί»: α) με τη χρήση της μαγείας (άμπρα – κατάμπρα – γιωταχί – ουστ, ουστ, ουστ), β) με τη χρήση γεωμετρικών σχεδίων (τρίγωνα, τετράγωνα, οκτάγωνα κλπ.), γ) με τις πεζοδρομήσεις / μονοδρομήσεις. Η μέθοδος (α) δοκιμάστηκε και απέτυχε. Η (β) παρουσίασε κάποια προβλήματα (η αλλαγή της χρήσης γης στα τρίγωνα / τετράγωνα είχε αποτέλεσμα να φύγουν οι κάτοικοι και οι επαγγελματίες και να έλθουν τα καφενεία, τα μπαράκια και οι μπουτίκ). Αυτή που βλέπω ότι έχει πιθανότητες να τύχει της αποδοχής των δημοτών είναι η (γ), δηλαδή οι πεζοδρομήσεις / μονοδρομήσεις.
Με βάση λοιπόν αυτή τη διαπίστωση, αν με εκλέξετε σας υπόσχομαι να προχωρήσω αμέσως στις παρακάτω πεζοδρομήσεις:
1. Λ. Συγγρού, 2. Λ. Κηφισίας, 3. Μιχαλακοπούλου, 4. Βεΐκου, 5. Πατριάρχου Ιωακείμ, 6. Κανάρη, 7. Φωκίωνος Νέγρη (είναι, αλλά θα την ξαναπεζοδρομήσω), 8. Λ. Καβάλας, 9. Λ. Ποσειδώνος, 10. Λ. Βουλιαγμένης (εκεί μένω εγώ).
Αν όλα πάνε καλά και το προεκλογικό μου πρόγραμμα τύχει της έγκρισής σας, σας υπόσχομαι να πεζοδρομήσω τις Ε.Ο. 1 και 2 για να δώσω ένα καλό μάθημα στα απαίσια «γιωταχί», αλλά και στους οδηγούς τους που σκοτώνουν τον κόσμο και ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα.
Στη συνέχεια, και με τη προϋπόθεση ότι θα δανεισθώ τα δισεκατομμύρια που απαιτούνται, θα πεζοδρομήσω την οδό Αθηνάς, τη Χέυδεν, τη Σμύρνης, την Υπάτης, τη Λευκωσίας, καθώς επίσης και τις οδούς Σταδίου και Πατησίων. Οπως ίσως θυμάστε, από την προηγούμενη θητεία μου, προβλέπεται καταβύθιση της Πανεπιστημίου και της Ακαδημίας και ανάδυση της Αμαλίας. Το τελευταίο δεν το έχω καταλάβει αλλά οι πολεοδόμοι μού λένε ότι η ανάδυση της Αμαλίας θα επιτρέψει στους πολίτες / περιπατητές να θαυμάζουν τους ενοποιημένους αρχαιολογικούς χώρους, που, αν θυμάστε, είναι ακόμη μία από τις προεκλογικές μου εξαγγελίες.
Αιχμή του δόρατος στον αγώνα εναντίον του τρισκατάρατου «γιωταχί» είναι οι πεζοδρομήσεις / λεωφορειοδρομήσεις. Σε πείσμα άλλων υποψήφιων δημάρχων (όπως του Τουρίνου) που επιλέγουν άλλους, πιο πρακτικούς (και φθηνούς) τρόπους για να κάνουν πιο «ανθρώπινη» τη ζωή στις πόλεις, πριμοδοτώντας, για παράδειγμα, τη χρήση «καθαρών» οχημάτων στο «κέντρο» της πόλης, έχω επιλέξει τη μετωπική σύγκρουση με το επιβατικό αυτοκίνητο. Το προεκλογικό μου σύνθημα είναι το: «Αυτό ή Εγώ» τόσο μεγάλο είναι το μίσος μου (επειδή δεν έμαθα να οδηγώ).
Σας λέω λοιπόν από τώρα ότι εκτός από τον λεωφορειόδρομο της Κηφισίας ετοιμάζω παρόμοιες λύσεις για τις Βουλιαγμένης / Ηλιουπόλεως και Μιχαλακοπούλου, αλλά και άλλους δρόμους που θα σκεφθώ εν καιρώ. Οπως όλοι γνωρίζετε, με τον τρόπο όπου εφαρμόζουμε το μέτρο επιτυγχάνουμε τρία πράγματα: α) αγχώνουμε τους οδηγούς, β) αυξάνουμε κατά 2.000% τις εκπομπές ρύπων, γ) στραγγαλίζουμε την κυκλοφορία, άρα και την πόλη. Για τις πεζοδρομήσεις / μονοδρομήσεις σάς έχω μιλήσει και άλλη φορά, έχοντας μάλιστα παραθέσει και τα συγκεκριμένα παραδείγματα των βασιλείων Παλαιού και Νέου Ψυχικού, Παπάγου, Χαλανδρίου, Κολωνακίου (οι ανακοινώσεις για τη δημιουργία του νέου φέουδου αναμένονται από μέρα σε μέρα) κλπ.
Με τη μέθοδο αυτή ο κάθε υποψήφιος δήμαρχος (και εγώ) απευθύνεται, με μεγάλη «τέχνη» είναι αλήθεια, στο συλλογικό υποσυνείδητο στο οποίο και λέει: Εσείς που μένετε σε αυτό το προάστιο δεν είσαστε ό,τι κι ό,τι και άντε άντε. Είσαστε πολίτες που με σκληρή δουλειά ή σκληρά κόλπα καταφέρατε να αποκτήσετε ένα σπίτι ή ένα διαμέρισμα σε μια περιοχή όπου, ιστορικά, μένουν ανώτερες τάξεις. Ως κάτοικοι αυτών των περιοχών έχετε το δικαίωμα να μονο-πεζοδρομείτε, να απαγορεύετε, να περιορίζετε, να κάνετε δύσκολη την κυκλοφορία άλλων, κατώτερης κοινωνικής και οικονομικής στάθμης, πολιτών. Για να μην το πω όμως καθαρά (και μας πάρουν με τις πέτρες), χρησιμοποιώ δικαιολογίες όπως είναι η «υγεία των παιδιών μας», η «προστασία του περιβάλλοντος», τα «τροχαία ατυχήματα» και η «ποιότητα ζωής».
Αυτές είναι λοιπόν ορισμένες από τις προεκλογικές μου εξαγγελίες. Αν με ψηφίσετε για δήμαρχο (ή έστω δημοτικό σύμβουλο), σας υπόσχομαι ότι δεν θα τηρήσω καμία από αυτές, αλλά δεν θα επιτρέψω και στο «γιωταχί» να καταδυναστεύσει την πόλη.
Πώς; Σας παραπέμπω στις προτάσεις μου στο… προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο!