Γενευη, Μάρτιος
ΑΝΤΙ, όπως διαδίδουν ορισμένοι, το επιβατικό αυτοκίνητο να εξαφανισθεί γίνεται καλύτερο, ασφαλέστερο και, το κυριότερο, φιλικότερο στο περιβάλλον. Καλύτερο προϊόν, μεγαλύτερη προσφερόμενη αξία και διαφοροποίηση. Η αυτοκινητοβιομηχανία εξακολουθεί να συγκινεί το κοινό, γνωρίζοντας καλά τις απαιτήσεις του. Τρανή απόδειξη η 68η Εκθεση Γενεύης όπου ευρωπαίοι, αμερικανοί, ιάπωνες και κορεάτες κατασκευαστές παρουσίασαν τις προτάσεις για την τρίτη χιλιετία αποδεικνύοντας ότι η επιφυλακτικότητα των περασμένων χρόνων έχει μετατραπεί σε αυτοπεποίθηση.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα;
Η απόφαση της Φολκσβάγκεν να μπει στον χώρο των κατασκευαστών «ακριβών» αυτοκίνητων (στα χωράφια της Μερτσέντες και BMW) αλλά και να ισχυροποιήσει την παρουσία της στον πλανήτη.
Η απόφαση της Τογιότα να «μπει» ακόμη πιο δυνατά στην ευρωπαϊκή αγορά με ένα μικρό αυτοκίνητο (το Γιάρις), που θα κατασκευάζεται στη Γαλλία και που είναι σχεδιασμένο από έναν Ελληνα, τον Σωτήρη Κωβό. Εκτός από την «ομορφιά» και την απόλυτη συμβατότητα με τις πόλεις του άμεσου μέλλοντός μας, το Γιάρις θα προσφέρει λύσεις και συστήματα που θα εκπλήξουν τον ανταγωνισμό και θα ικανοποιήσουν οικολόγους και οικολογούντες.
Διαισθανόμενη τον κίνδυνο η Φορντ αντεπιτίθεται με 6 (ή μήπως ήταν… 8;) προτάσεις για αυτοκίνητα πόλης και το ίδιο κάνουν ή πρόκειται να κάνουν και οι λοιποί ευρωπαίοι κατασκευαστές με επικεφαλής την Αουντι και το θαυμάσιο AL-1, που κυριολεκτικά θα «κάψει καρδιές» όταν φθάσει στις εκθέσεις. Αλλο παράδειγμα της αισιοδοξίας για το μέλλον της αυτοκίνησης, η νέα σειρά 3 της BMW. Μεγαλύτερη, πιο άνετη, ασφαλέστερη, πολυτελέστερη και πιο καλά εξοπλισμένη, δείχνει να είναι εύκολο στοίχημα για τη βαυαρική εταιρεία, αν και πολλοί θα παρατηρήσουν ότι δεν αποτελεί ένα τόσο μεγάλο (αισθητικό) βήμα σε σχέση με την προκάτοχό της.
Θα σημειώναμε ότι είναι φυσικό οι «ηγέτες» να μην επιδιώκουν τη διαφοροποίηση. Το ίδιο έκανε και η VW με το Γκολφ πριν από μερικούς μήνες, αλλά δεν σκοπεύει να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο με το αυτοκίνητο με το οποίο θα συναγωνιστεί τις Μερτσέντες S-Class, προπομπός του οποίου είναι το θηριώδες W12 Roadster με τον… 12κύλινδρο κινητήρα σε διάταξη W!
Για εκείνους τους κατασκευαστές που δεν έχουν ηγετική θέση, μαζί με τη χρηστικότητα σημαντικό ρόλο θα παίξει και η διαφοροποίηση. Τη φιλοσοφία αυτή φαίνεται να εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο το «new edge design» της Φορντ, έκφραση του οποίου αποτελούν ο αντικαταστάτης του Εσκορτ (με το όνομα Φόκους, στην αγορά από το φθινόπωρο) και το εντυπωσιακό Κούγκαρ με κινητήρες από τα 2 λίτρα. Η δεύτερη γενιά του Ρενό Κλειώ ανήκει στα μικρά εκείνα αυτοκίνητα που θα αλλάξουν την εικόνα των ευρωπαϊκών πόλεων στο άμεσο μέλλον. Θα ακολουθήσουν το Πεζό 206 (που θα είναι σχεδόν πανομοιότυπο εξωτερικά με το πρωτότυπο «20… καρδιά»), το Σμαρτ (που «εκπαιδεύεται» στις μηχανικές λύσεις που εφαρμόστηκαν στην Α-Class για να γίνει λίγο πιο «smart»), το Μάζντα Ντίμιο (με έντονο πολυμορφικό χαρακτήρα) και το Νταϊχάτσου Σίριον (ακόμη ένα ολοκληρωμένο μικρό ιαπωνικό αυτοκίνητο).
Κρυμμένοι λίγο από τις φαντασμαγορικές παρουσιάσεις των Ευρωπαίων και των Ιαπώνων, οι Κορεάτες κατασκευαστές είχαν ωστόσο την πιο ουσιαστική παρουσία τους σε διεθνή έκθεση τα τελευταία χρόνια. Αυτοκίνητα σαν το Νταεγού Ματίζ, το Κία Σούμα αλλά και το Χιουντάι Γκάλοπερ φαίνεται να θυσιάζουν την τεχνολογία αιχμής και τη σχεδιαστική πρωτοπορία (όχι όμως και την αξιοπιστία!) προς όφελος της ανταγωνιστικής τιμής. Στην ίδια φιλοσοφία θα πρέπει να εντάξουμε και το πρωτότυπο πόλης της ινδικής Τάτα, αλλά και τις νέες της προτάσεις στην κατηγορία των αυτοκινήτων εκτός δρόμου. Λίγο πιο πέρα όμως, το Χιουντάι Euro 1 με κινητήρα 380 ίππων έδειχνε πως το κλείσιμο της ψαλίδας είναι απλά θέμα χρόνου!
Στον αντίποδα των συμβιβασμών, η Μερτσέντες CLK Κάμπριο, η Πόρσε 911 Κάμπριο, η BMW Μ5 και η νέα (!) Ρολς Ρόις Σίλβερ Σέραφ (με κινητήρα BMW) έδιναν στον έλληνα επισκέπτη απλά ένα διαφορετικό χρώμα.
Και οι Αμερικανοί; Ετοιμάζονται και αυτοί για μια νέα pax (auto) americana με μια σειρά μοντέλα με κινητήρες μικρού κυβισμού για τις ευρωπαϊκές και παγκόσμιες αγορές.
Μη έχοντας χάσει καμία έκθεση Γενεύης τα τελευταία… 30 χρόνια, δύναμαι να σας διαβεβαιώσω ότι η 68η ήταν από τις καλύτερες του είδους.
RSS - Posts
