Αρθρο της 21ης Ιουλίου 2008
Του ΚΩΣΤΑ Δ. ΚΑΒΒΑΘΑ
Το παρακάτω άρθρο μου (που πρωτοδημοσιεύτηκε τον Ιούλιο του 2008 μπορεί όμως και κάποια στιγμή το …2006 διότι, ου γαρ έρχεται μόνον!), αναδημοσιεύτηκε στο ιστολόγιο “Άγρυπνος Φρουρός” και απ’ εκεί στο “True Lies”. Διαβάζοντας το ανακάλυψα …λάθη που κάνω όταν γράφω τις νύχτες στο σπίτι σε, κάθε άλλο παρά ιδανικές συνθήκες. Το αναδημοσιεύω έχοντας κάνει μία προσπάθεια να τα διορθώσω!
———
Αν κάποιοι εξακολουθούσαν να έχουν επιφυλάξεις για την ανάγκη μιας χώρας να διαθέτει κάποιας μορφής αποτρεπτική ισχύ το παράδειγμα της ισοπέδωσης του Λιβάνου από τη πολεμική μηχανή του Ισραήλ πρέπει να τους πείσει περί του αντιθέτου. Μόνο όσοι πάσχουν από βαρύ πολιτικό στραβισμό δεν βλέπουν ότι, οι χώρες που δεν διαθέτουν στρατιωτική ισχύ καταβροχθίζονται από τους χασάπηδες του πλανήτη σε χρόνο dt.
Μία από αυτές τις χώρες τείνει να γίνει και η Ελλάδα.
Πριν λίγους μήνες, και στη προσπάθεια να κατανοήσω τον τρόπο λειτουργίας του Ιδρύματος Ανιάτων”Η Τζουτζία”, έθετα το κρίσιμο ερώτημα: μπας κι’ είναι οι κάμποι τα βουνά, μπας οι ψηλές ραχούλες που μας τυφλώνουν αλλά, κανείς δεν έκανε το κόπο να απαντήσει.
Με τον όρο «Ίδρυμα» εννοώ τη συγκέντρωση περίπου 10.000 οργανισμών, υπηρεσιών, νομαρχιών (υπέρ και υπό), ΔΕΚΟ, γενικών γραμματειών, υπουργείων και 450.000 (πάνω-κάτω) συμβουλίων, επιτροπών, ανεξάρτητων αρχών και ΜΚΟ, που έχουν δημιουργηθεί μετά την (προσωρινή) αποχώρηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από τη χώρα, οι οποίοι έχουν δύο σκοπούς: την αυτοεξυπηρέτηση και την αυτοϊκανοποίηση. Με τον όρο «αυτοεξυπηρέτηση» εννοώ τη αέναη προσπάθεια αυτών των οργανισμών να εξασφαλίσουν την ύπαρξη και λειτουργία τους αδιαφορώντας για το γεγονός ότι, στον ίδιο χώρο κατοικούν κάπου 9 εκατομμύρια υπήκοοι οι οποίοι, από το 1830 και μετά, υπάρχουν για να εξυπηρετούν το Ίδρυμα!
Στις εφημερίδες παρατηρώ μπαράζ δημοσιευμάτων για τον τρόπο που, το «ψωνίζει» αμυντικό υλικό. Το οποίο υλικό δεν είναι σε θέση, δεν μπορεί, δεν θέλει ή τρέμει να χρησιμοποιήσει για πρακτικούς λόγους. Σε περιπτώσεις κρίσεων οι υπηρεσίες του δεν είναι σε θέση να συνεννοηθούν (δείτε πραξικόπημα στη Κύπρο, Ίμια, FYROM κ.ο.κ).
Δεν είναι η πρώτη φορά που η στήλη έχει επισημάνει ότι η κάθε υπηρεσία ή Οργανισμός του Ιδρύματος «ψωνίζει», σε αντίθεση με το προμηθεύεται, οπλικά συστήματα. Να το θυμίσω σε περίπτωση που το ξεχάσατε. Εκεί που βλέπει ειδήσεις ο υπουργός αποφασίζει να «ψωνίσει» μαχητικά 4ης γενιάς. Φωνάζει τον διευθυντή του γραφείου του (που 99 στις 100 περιπτώσεις ουδεμία σχέση έχει με οπλικά συστήματα και αντισταθμιστικά) και λέει: ρε ‘συ Μήτσο… Αυτά τα Eurofighter, F16, Rafale, JSF, Grippen είναι καλά; Το ερώτημα είναι ανάλογο με το μάρκετινγκ του τοπικού μανάβη και τις μίζες που περιμένουν στη γωνία.
“Καλά είναι αλλά δε ξέρω τι θα πει η γυναίκα σας. Δεν της αρέσουν τα γερμανικά, γαλλικά, αμερικανικά, σουηδικά αυτοκίνητα και δε ξέρω πως θα αντιδράσει.”
Μετά από ατέλειωτες επαφές, συζητήσεις, συσκέψεις (στο Da Cappo και στο Tops), και πάντα ανάλογα με τις κραυγές/υποσχέσεις/απειλές του “μανάβη” το Δ.Σ του Ιδρύματος αποφασίζει να «ψωνίσει» 30 Mirage –5 ή F16 Block 52+.
Όταν μία πολιτισμένη, σοβαρή και, πραγματικά, ανεξάρτητη χώρα λαβαίνει μία τόσο σοβαρή για το παρόν και το “μέλλον των παιδιών της” απόφαση φροντίζει να πετύχει το προφανές: να εξασφαλίσει το μεγαλύτερο δυνατό «ποσό» σε αντισταθμιστικά. Το «ποσό» δεν είναι απαραίτητο να δίνεται σε μετρητά (ποτέ δεν γίνεται έτσι). Στις περισσότερες περιπτώσεις μία σοβαρή χώρα απαιτεί (και επιτυγχάνει), τη συμπαραγωγή του μαχητικού, της φρεγάτας, του άρματος, του φορητού οπλισμού, των πυρομαχικών, οτιδήποτε τέλος πάντων είναι απαραίτητο για την άμυνά της. Με τον τρόπο αυτό το Κράτος (σε αντίθεση με το Ίδρυμα Ανιάτων), καταφέρνει να συν-παράγει F16 και να τα πουλάει στην Αίγυπτο και τοπ Πακιστάν (Τουρκία), να στήνει μεγάλη σειρά παραγωγής ελικοπτέρων με τα οποία να εφοδιάζει τις Ένοπλες Δυνάμεις και τις υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (Ισπανία με τα Eurocopter και Typhoon), να αναπτύσσει την αεροδιαστημική την βιομηχανία (Ισραήλ), τις μεταφορικές του ανάγκες (Ιταλία) και γενικά, εκτός από το να πάρει πίσω μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από αυτά που πληρώνουν οι υπήκοοι (όπως κάνει το Ίδρυμα), να δημιουργήσει μερικές χιλιάδες θέσεις εργασίας, να εκπαιδεύσει τους νέους στις νέες τεχνολογίες, να λάβει μέρος στη διαμόρφωση του μέλλοντός του.
Γίνεται τίποτα από όλα αυτά στο Ίδρυμα; Τίποτα. Γιατί: Διότι, τα άτομα που αποφασίζουν αν δεν είναι παντελώς άσχετα δεν έχουν σχέση με την τεχνολογία, την αμυντική και την διαστημική βιομηχανία, και το μόνο που τα ενδιαφέρει είναι να τα «κονομήσουν», να προωθήσουν τα ενεργούμενά τους σε νευραλγικές θέσεις ή, σε ήπιες περιπτώσεις, να αλλάξουν τζιπ, σκάφος, βίλα, ακόμα και γκόμενα.
Που καταλήγουμε; Στον Ηλιάκη και στον Σιαλμά, στους νεκρούς της νύχτας των Ιμίων και σε εκείνους που έπεσαν (ή πρόκειται να πέσουν) για να φυλάνε Θερμοπύλες.
Έχει καμία λογική; Δεν έχει. Αλλά μήπως είχε/έχει λογική το γεγονός ότι το 2006 μ.Χ. το Ίδρυμα δεν έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα αξιόπιστο, σοβαρό και εθνικά υπεύθυνο Σώμα Ελλήνων, Ισπανών, Αμερικανών, Ιρλανδών δεν έχει σημασία η εθνικότητα αλλά η σοβαρότητα και η αποφασιστικότητα των ατόμων και των υπηρεσιών της χώρας (και όχι του Ιδρύματος Ανιάτων) να εργαστούν προς όφελος των πολιτών –σε αντίθεση με των υπηκόων.
Γίνεται αυτό; Η άποψη του γράφοντος είναι πως όχι._Κ.Κ.
RSS - Posts
5 Comments
Μην κοιτάτε που δεν κάνουμε σχόλια. Πόσες φορές μπορεί να πει κανείς ότι έχετε δίκιο ή ότι βλέπατε μπροστά.
Αγαπητή Σοφία
Που να ‘ξερες τι βλέπω τώρα!
Αντέχω να το διαβάσω!
Ελπίζω να μείνει στην φαντασία ο τίτλος του παρακάτω άρθρου.
Η γενοκτονία των Ελλήνων
Βέβαια κομμάτι δύσκολο η αποφυγή της.
Το γαμώτο είναι ότι δεν χρειάζεται έξωθεν βοήθεια για την πραγμάτωσή της, το κάνουμε τόσο φυσικά απλά θέλει το χρόνο της προγραμματισμένα.
Απόλυτα σύμφωνος !