Tου Σταυρου Λυγερου
Για μήνες, η Ευρωζώνη έκρυβε τις αντιφάσεις της πίσω από τις μεγάλες ελληνικές ευθύνες. Τώρα που δεν μπορεί να συνεχίσει αυτό το παιχνίδι διχάζεται. Ενώ έχει θέσει την Ελλάδα σε καθεστώς άτυπου οικονομικού ελέγχου, είναι ανίκανη να της προσφέρει προστασία έναντι των κερδοσκοπικών επιθέσεων. Οσοι ισχυρίζονται ότι η Αθήνα δεν έχει ανάγκη βοήθειας επειδή βρίσκει χρήματα στις αγορές, την αφήνουν με περισσή υποκρισία στα νύχια των κερδοσκόπων. Εάν ο δανεισμός με τοκογλυφικό επιτόκιο συνεχιστεί, η Ελλάδα θα πέσει σε ένα φαύλο κύκλο που οδηγεί στη χρεοκοπία, με ό, τι αυτό συνεπάγεται και για το ευρώ.
Η Αθήνα έχει ξεκαθαρίσει ότι προτιμάει ευρωπαϊκή λύση. Εάν τελικώς δεν της δοθεί, υποχρεωτικά θα στραφεί σε εναλλακτικές λύσεις. Πριν προσφύγει στο ΔΝΤ θα ήταν λάθος να μη βολιδοσκοπήσει -απ’ ευθείας και όχι μέσω τρίτων- την Κίνα. Οταν κινδυνεύεις με χρεοκοπία και η «οικογένεια» δεν σε βοηθάει, χρειάζεται απύθμενο θράσος για να σε κατηγορήσει επειδή στράφηκες αλλού για βοήθεια.
Το ελληνικό πρόβλημα έπρεπε εξ αρχής να έχει λειτουργήσει ως ευκαιρία για βελτίωση του οικοδομήματος της Ευρωζώνης. Αντ’ αυτού, εκμεταλλευόμενοι τους αρχικά λανθασμένους χειρισμούς της κυβέρνησης Παπανδρέου, οι εταίροι προτίμησαν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε αποδιοπομπαίο τράγο.
Η έκρηξη της ελληνικής δημοσιονομικής βόμβας επιβεβαίωσε όσους εξ αρχής υποστήριζαν ότι νομισματική χωρίς δημοσιονομική ένωση, δηλαδή χωρίς πολιτική ένωση, είναι αντίφαση. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ δεν έλυσε αυτήν την αντίφαση. Αντιθέτως, εγκλώβισε την Ευρωζώνη σε έναν ασφυκτικό κορσέ, στερώντας την από την πολύτιμη ευελιξία. Τώρα, διχάζεται όχι μόνο από διαφορετικές αντιλήψεις, αλλά και από τις εθνικές ιδιοτέλειες. Χωρίς αλληλεγγύη, όμως, δεν μπορεί να επιβιώσει.
Η ειρωνεία είναι ότι την πιο αρνητική στάση τηρεί η Γερμανία, ο μεγάλος κερδισμένος από το κοινό νόμισμα. Τα δημοσιονομικά προβλήματα των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου οφείλονται σε σημαντικό βαθμό στο γεγονός ότι η παραγωγική τους βάση περισσότερο ή λιγότερο συρρικνώνεται λόγω της ανταγωνιστικότερης γερμανικής βιομηχανίας.
Στο Βερολίνο, όμως, δεν αρέσει να μιλάει γι’ αυτά. Ούτε για το άυλο αλλά καθόλου δευτερεύον κεφάλαιο της πολιτικής επιρροής που ασκεί στους κόλπους της Ε. Ε. και το οποίο προσεγγίζει τα όρια της ηγεμονίας. Του αρέσει να υπενθυμίζει ότι εισφέρει τα περισσότερα στον κοινοτικό προϋπολογισμό. Με το ίδιο πνεύμα, κραυγάζει ότι δεν μπορούν οι Γερμανοί εργαζόμενοι να πληρώνουν τους επιπόλαιους Ελληνες.
Στην πραγματικότητα, η κρίση έβγαλε στην επιφάνεια όχι μόνο τα κενά του ευρωπαϊκού νομισματικού οικοδομήματος, αλλά και το αβαθές του ενοποιητικού εγχειρήματος. Οσο οι πόροι λιγοστεύουν και η κατανομή τους γίνεται πιο δύσκολη τόσο θα ενισχύεται το διαλυτικό σύνδρομο «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Δεν πρόκειται για συγκυριακό φαινόμενο. Η ανάδυση των νέων βιομηχανικών χωρών (Κίνα, Ινδία, Βραζιλία κ. ά.) μεσοπρόθεσμα θα συρρικνώσει τον πλούτο που εισρέει στην Ευρώπη.
kathimerini.gr
Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/03/blog-post_7652.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+InfognomonPolitics+%28InfognomonPolitics%29#ixzz0iQ4L5iPb
RSS - Posts
4 Comments
Γιατί όμως η Ελλάδα χρειάζεται δανεικά; Εκτός αυτών που πράγματι πρέπει να λάβει άμεσα για εξυπηρέτηση των προηγούμενων -αμαρτωλών- δανείων και των τόκων τους, έτσι ώστε να μην κυρήξει και τυπικά πτώχευση, τα υπόλοιπα θα πάνε κυρίως για την μισθοδοσία των συμπολιτών μας δημόσιων υπαλλήλων. Οπότε το ερώτημα από όλους εμάς που τα καταφέρνουμε να βγάζουμε τον επιούσιον μόνοι μας ως επιχειρηματίες ή ως ιδιωτικοί υπάλληλοι, μετατρέπεται ως εξής: Γιατί η Ελλάδα χρειάζεται τόσους πολλούς δημόσιους υπαλλήλους (μακράν τους περισσότερους στην Εύρώπη αναλογικά με τον πληθυσμό και σε ορισμένες περιπτώσεις και σε απόλυτο αριθμό); Μήπως επειδή έχουμε τα καλύτερα δημόσια σχολεία στην Ευρώπη; Το καλύτερο δημόσιο σύστημα υγείας; Τους καλύτερους δρόμους – χάραξη – ασφαλτοτάπητα; Τον καλύτερο σιδηρόδρομο – παροχή ηλεκτρικής ενέργειας – Φ.Α. – ύδρευση – λιμάνια και αεροδρόμια; Επίσης, έχω δικαίωμα εκλογής δημόσιας υπηρεσίας, δηλ. αν το δημόσιο σχολείο Α το κρίνω καλύτερο από το κοντινό δ. σχολείο Β, μπορώ να γράψω τα παιδιά μου στο Α (που πιθανόν θα προσλάβει δίκαια και άλλους δασκάλους) παρότι η οικία μου ευρίσκεται πιο κοντά στο Β; Αντικειμενικά, για όλα τα παραπάνω η απάντηση είναι “όχι”. Η ταπεινότατη μου γνώμη είναι ότι δεν έχουμε ως χώρα σοβαρούς δημόσιους λειτουργούς και καλές δημόσιες υπηρεσίες και ως εκ τούτου ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων πρέπει να μειωθεί με αξιοκρατικά κριτήρια. Και εκεί είναι το πρόβλημα. Ποιόν θα κρατήσεις και ποιον θα διώξεις; Ο ο κομματισμός δεν θα επιτρέψει να κρατήσουμε τον άριστο και να σουτάρουμε τον τεμπέλη/ διπλοθεσίτη/ διεφθαρμένο/ απλά ηλίθιο. Και ο ελέγξας μπορεί να είναι μακράν χειρότερος από τον ελεγχόμενο. Μπορεί όμως να γίνει ιδιωτικά, ατομικά, με προσωπικό “κοσκίνισμα”. Καταγγελία στην αστυνομία για το επόμενο “φακελάκι” που θα μας ζητήσει ο κοιλαράς εφοριακός/ γιατρός/ πολεοδόμος/ ΔΕΗτζής, αγωγή για αδικαιολόγητες καθυστερήσεις για τον συγκεκριμένο υπάλληλο Υπουργείου ή ΔΕΚΟ που κωλυσιεργεί, προσφυγές σε συνήγορο πολίτη/ καταναλωτή με πληροφορίες και στοιχεία για κάθε παράβαση του Νόμου, δημοσιοποίηση περιπτώσεων (με στοιχεία) σε ΜΜΕ (blogs κ.α.) και ο Θεός βοηθός. Μειώστε επίσης (πολύ) την κατανάλωση καυσίμων, ηλ. ρεύματος, τσιγάρων και ποτών και γενικώς την κατανάλωση, ώστε τα μειωμένα έσοδα από το κράτος να επισπεύσουν την ούτως ή άλλως αναπόφευκτη λήψη πρόσθετων μέτρων από τον κ. Γιώργο, όπως η μείωση του κομματικού/ συνδικαλιστικού στρατού των μισθοφόρων δημοσίων υπαλλήλων – ψηφοφόρων του (γι’ αυτήν την δουλειά έχει εξ’ άλλου και μάλιστα δωρεάν την χρυσή εφεδρεία των διακινητών γυναικών, όπλων, λαθραίων και ναρκωτικών -ουπς! μεταναστών ήθελα να πω)._Κ.Π.
Όποιος αγαπαά παιδεύει.
Δεν καταλαβαίνω δηλ. γιατί πρεπει το Βερολίνο να συνεχίσει να μας ταίζει για να τα καρπώνονται οι υπαλληλίσκοι, τα ανεγκέφαλα ‘think tanks’, τα μικρά και μεγάλα lamogios, τα tructer boys στα μπλόκα κ.λ.π???
Δεν έχω καταλάβει , δηλαδή μπορει η γερμανική οικονομία να παράξει πορτοκάλια, κηπευτικά,λάδι (αρίστης ποιότητας), ηλιακή ενέργεια και τόσα άλλα???
Ας μην κοροιδευόμαστε έχουμε μάθει να μας ταίζουν και δεν θέλουμε επ’ουδενί να ψαρέψουμε.
Θ
Όποιος αγαπαά παιδεύει.
Δεν καταλαβαίνω δηλ. γιατί πρεπει το Βερολίνο να συνεχίσει να μας ταίζει για να τα καρπώνονται οι υπαλληλίσκοι, τα ανεγκέφαλα ‘think tanks’, τα μικρά και μεγάλα lamogios, τα tructer boys στα μπλόκα κ.λ.π???
Δεν έχω καταλάβει , δηλαδή μπορει η γερμανική οικονομία να παράξει πορτοκάλια, κηπευτικά,λάδι (αρίστης ποιότητας), ηλιακή ενέργεια και τόσα άλλα???
Ας μην κοροιδευόμαστε έχουμε μάθει να μας ταίζουν και δεν θέλουμε επ’ουδενί να ψαρέψουμε.
Θέλουμε να πάρουμε σύνταξη απο τα σαραπέντε μας και ας δουλεύουν τα καρόιδια μέχρι τα 67 ή και 68 και βάλε.
Συγνώμη χτύπησε δαίμων του πληκτρολογίου..
Όποιος αγαπά παιδεύει.
Δεν καταλαβαίνω δηλ. γιατί πρεπει το Βερολίνο να συνεχίσει να μας ταίζει για να τα καρπώνονται οι υπαλληλίσκοι, τα ανεγκέφαλα ‘think tanks’, τα μικρά και μεγάλα lamogios, τα tructer boys στα μπλόκα, οι πεφωτισμένοι χρωματιστοί ηγέτες μας κ.λ.π???
Δεν έχω καταλάβει , δηλαδή μπορει η γερμανική οικονομία να παράξει πορτοκάλια, κηπευτικά,λάδι(αρίστης ποιότητας), ηλιακή ενέργεια και τόσα άλλα???
Ας μην κοροιδευόμαστε έχουμε μάθει να μας ταίζουν και δεν θέλουμε επ’ουδενί να ψαρέψουμε.Θέλουμε να πάρουμε σύνταξη απο τα σαραπέντε μας και ας δουλεύουν τα κορόιδια μέχρι τα 67 ή και 68 και βάλε, για τα ακουμπάμε στα διάφορα καταναλωτικά προιόντα που νομίζουμε οτι μας κάνουν ευτυχισμένους(προσωπική σημείωση, εξαιρούνται τα λειτουργικά και όμορφα αυτοκίνητα).
Τέλος για να μην σας κουράζω συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ με τον κ. Παπαδογιάννη