Από το ΠΡΕΖΑ TV
Τετάρτη, Ιούλιος 14, 2010
ΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΟΥ ΜΠΑΣΤΑΡΔΟΥ ΟΔΗΓΟΥ ΤΩΝ ΚΤΕΛ,ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΟΣΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΤΕΛ ΑΦΗΣΑΝ ΤΟ ΣΚΥΛΟ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΕΙ…ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΣΚΕΥΕΣ…
Πόσος πόνος, φρίκη και αγωνία… χωρά στις αποσκευές ενός λεωφορείου των ΚΤΕΛ; Κανείς δεν μπορεί να ξέρει ακριβώς (εκτός από κάποιες δύστυχες ψυχές), σχεδόν όλοι όμως μπορούν να υποπτευτούν… Εκτός από κάποιους οδηγούς!
Η καταγγελία που έφτασε στο «ΕΨΙΛΟΝ» από αναγνώστη της στήλης σοκάρει! Την Τρίτη 1 Ιουνίου ο Γιάννης Μουρτίκας πήγε στο ΚΤΕΛ του Κηφισού για να ταξιδέψει για το Αίγιο μαζί με το σκύλο του Μπούμπη.
Ένας αρσενικός γλυκύτατος σκυλάκος, φάτσας και όχι ράτσας. Για την ακρίβεια, μια υπέροχη διασταύρωση αρσενικού μπασέ (στο σώμα) με μουσουδίτσα λαμπραντόρ και μπεζ τρίχωμα. Τον είχε υιοθετήσει από τη δική μας φάρμα και είχαν περάσει σχεδόν έξι μήνες κοινής ζωής.
Λίγο πριν από τις 3.30 το απόγευμα ο κ. Μουρτίκας αντιμετώπισε την πρώτη δυσάρεστη έκπληξη. «Στις αποσκευές κατευθείαν» του είπε ο οδηγός, αναφερόμενος στον Μπούμπη. Και ας μην είχε ρωτήσει αν είχε πρόβλημα κάποιος από τους επιβάτες. Ο κ. Μουρτίκας αντέδρασε, αλλά ο οδηγός ήταν αμετάπιστος. Εγκλωβισμένος στις αποσκευές, σε έναν χώρο με απίστευτο θόρυβο, σκοτάδι και λιγοστό αέρα, ο Μπούμπης έκλαιγε ασταμάτητα μέχρι τον Ισθμό, όπου και έγινε στάση. Αλλά ακόμη και εκεί ο οδηγός αρνήθηκε να του ανοίξει για να του δώσει Πόπως ζήτησε ο Γιάννης ΜουρτίκαςΠ λίγο νερό.
Οταν φτάσανε στο Αίγιο, ο Μπούμπης ήταν νεκρός! Αλλά και αυτό γιʼ αυτούς τους κυρίους που θέλουν να λέγονται «άνθρωποι» ήταν φυσιολογικό.
«Δεν μου ζήτησαν ούτε συγγνώμη και αρνούνται ακόμη και σήμερα να μου ανακοινώσουν το όνομα του οδηγού» επισημαίνει ο Γ. Μουρτίκας. «Και, όπως έμαθα, το ίδιο ακριβώς είχε συμβεί δυο βδομάδες πριν σε μια κοπέλα που ταξίδεψε από τα Μέγαρα στην Πάτρα» συμπληρώνει. Και επειδή οι διακοπές έχουν ξεκινήσει και τουλάχιστον όσοι σέβονται τη ζωή και τα ζώα δεν μπορούν να αφήσουν αυτό το έγκλημα να συνεχιστεί (και, μάλιστα, να μένει ατιμώρητο) προσέξτε! Μην αφήσετε κανέναν να κάνει κακό στους πιστούς μας φίλους.
ΑΡΓΥΡΩ Κ. ΜΩΡΟΥ
RSS - Posts
8 Comments
Αρνούνται να ανακοινώσουν το όνομα του νεάτερνταλ; Ξέρετε γιατί; Διότι οι περισσότεροι από δαύτους είναι κρο μανιόν.
τα ξέρω τα ανθρωποειδή.΄τα βλέπω στις παραλίες να παθαίνουνκ κρίση αν δουν ένα σκυλάκι να μπαίνει στη θάλασσα δίπλα στους κλώνους τους. Τα παρακολουθώ να τσιρίζουν στις ταβέρνες και στα πάρκα. Τα βλέπω να εγκαταλείπουν, ξεκοιλιάζουν και φολιάζουν άτυχα ζώα.
Αν μπορούσα θα τους έκανα τα ίδια
Θλιβερο περιστατικο αλλ περα απο αυτο τις φολες κτλ καταδικαστεα δε γινεται να τα τσουβαλιαζουμε ολα και εμενα με ενοχλουν τα σκυλια στη παραλια και μεσα στη θαλασσα 1)για λογους υγιεινης 2)γιατι στη παραλια απαγορευονται τα ζωα , γιατι να ειμαι αναγκασμενος εγω να κανω μπανιο με το σκυλο σου?
Μπορεις καλλιστα να πας σε μια παραλια χωρις λουομενους και να εισαι με το σκυλο σου αγκαλια και να κανετε μπανιο οχι ομως στη παραλια , ειδικα αν παιζουν παιδακια στην αμμο εκει που παει και κατουραει η χεζει το σκυλακι.
Δυστυχώς δεν έχω το κουράγιο να απαντήσω… Πολλά από τα “ελληνικά” παιδάκια είναι επικίνδυνα για τα ζώα
Aν μπορουσες δεν θα τους εκανες τιποτα.Ο,τι εκανες το εκανες για να μπορεσουν μονοι τους να γινουν καλυτεροι.Ε δεν γινεται.Μου αρεσει να πιστευω οτι δεν υπηρξες ποτε “διανοουμενος”.Θα μεινω πιστος στο οραμα σου,στην προσπαθεια, τις αγωνιες ενος ανθρωπου και των συνοδοιπορων του,ετσι οπως τις εζησα μεσα απο τις σελιδες των αγαπημενων μου 4τροχων.
Πατριδα μου ειναι οι Τ.Ε….να σαι παντα καλα
Ήταν και δική μου. Μία σειρά δικών μου επιλογών την έστειλε στην αγκαλιά του …Parasite beach άρα οι αμαγνώστες, οι συνεργάτες και εγώ είναι απάτριδες
Η Πατρίδα μας, είναι εκεί που βρίσκεται η καρδιά μας, όχι τα παπούτσια μας. Και σαφώς μπορεί να είναι μία ιδέα, μία στάση ζωής ή ένα ιδανικό, αντί ενός εταιρικού σχήματος ή ενός εντύπου. Συνεπώς, ούτε εσύ αγαπητέ Κ.Κ., ούτε οι συνεργάτες σου, ούτε οι αναγνώστες είναι απάτριδες, από τη στιγμή που υπάρχουν τρόποι επικοινωνίας, ανταλλαγής απόψεων και οραμάτων, καλή ώρα όπως αυτό το forum.
Οσοι μεγαλώσαμε με τα γραπτά σου και διαμορφώσαμε μεγάλο μέρος της στάσης ζωής μας μέσα από τα έντυπα σου, ξέρουμε ότι την “πατρίδα” μας δεν μπορεί να μας τη στερήσει κανείς, γιατί είναι μέσα μας. Και πιστεύω ότι αυτός ακριβώς ο σεβασμός που λαμβάνεις, είναι η μεγαλύτερη αμοιβή που θα μπορούσες να έχεις, ανεξάρτητα από την οικονομική πορεία των Τ.Ε.
Εύχομαι σύντομα να πετάξουμε ξανά μαζί, όπως πριν 2 μήνες. Μέχρι τότε, μην το βάζεις κάτω και βάστα γερά. Αλλωστε αυτός είναι δρόμος που πάντα ακολουθούσες…
Tι να πει κανείς για τον οδηγό?Αυτός όμως ο ιδιοκτήτης του άτυχου ζώου δεν αντιλαμβάνεται ότι η ευθύνη του είναι μεγαλύτερη?Άκουγε το ζώο να βασανίζεται,στάση έγινε αλλά αυτός τίποτα,έπρεπε να φτάσει στο Αίγιο….Δεν ξέρω αν η άγνοια είναι ανίκητη,σίγουρα όμως είναι εξαιρετικά ισχυρή.
τρισχειροτερος ο “ιδιοκτητης” του σκυλου!