Είχαμε προτείνει…

Λίγες μέρες μετά τις “18 Οχτώβρη” του 1981, ο τότε υπουργός Γεωργίας με κάλεσε να “πω τη γνώμη μου” για την υπογραφή της συμφωνίας για την προμήθεια των Canadair CL125 και των, τυχών, εναλλακτικών λύσεων και προτάσεων για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών στην Ελλάδα.
Με τη βοήιεια του μεγαλύτερου και αρχαιότερου αεροδιαστημικού περιοδικού στην Ελλάδα, “ΠΤΗΣΗ & Διάστημα” και του φίλου Νίκου Συμιγδαλά, ιδρυτή της “Αεροπορίας Αιγαίου”, που χρόνια μετά έγινε “Aegean Airlines” όταν τον σύστησα στον σημερινό της ιδιοκτήτη, ο οποίος βέβαια “ξέχασε” ποιος τους έφερε σε επαφή άλλη μία ακόμα “αστεία” ιστορία της προϊστορίας του γράφοντος που κάποια μέρα θα σας πω για την… ιστορία!
Καθίσαμε, γράψαμε, στείλαμε επιστολές, στείλαμε φαξ, πήραμε τηλέφωνα σε όλες τις αεροπορικές και κατασκευαστικές εταιρίες του πλανήτη που ασχολούνταν με την επίγεια και εναέρια πυρόσβεση.
Δουλέψαμε ένα μήνα και φτιάξεμε ένα χοντρό φάκελο που περιείχε όλα τα διαθέσιμα μέσα, όλους τους κατασκευαστές, όλα τα αεροπλάνα, τα οχήματα, και, μία μέρα, τα παρουσιάσαμε σε επιτροπή “αρμοδίων υπηρεσιακών παραγόντων”, γαλονάδων και ορίτζιναλ (τότε) “συμβούλων”, που δεν ήξεραν τη τύφλα τους.
Ποίες ήταν οι προτάσεις που κάναμε για πρώτη φορά πριν 30 χρόνια;
Παραθέτω τις κυριότερες
1. αντί 6 CL125 η Ελλάδα να αγοράσει 5 και, με τα χρήματα του 6ου, κάπου 5.5 εκατ. καναδικά δολάρια, να προμηθευτεί 12 βομβαρδιστικά του Αμερικανικού Ναυτικού με 0 ώρες στο airframe και 0 ώρες στους κινητήρες.
Τα αεροπλάνα ήταν τα Tracker 2CA τα οποία πρόσφερε η αμερικάνικη AirUnion. Τα Τράκερ μπορούσαν να πάρουν 5,5 τόνους επιβρανδυντική σκόνη αλλά, το κυριότερο, μπορούσαν να βαφτούν κίτρινα, να σταθμεύσουν στα νησιά του Αρχιπελάγους και, εκτός από αποστολές πυρόσβεσης, να αναλάβουν αποστολές ναυτικής περιπολίας, ελέγχου θαλασσίων συνόρων, παράνομης μεταναύστευσης (τότε!), ναυτικής συνεργασίας και άλλες που, αν θέλετε, μπορώ να αναφέρω λεπτομερώς.
2. Εκτός από τα Τράκερ προτείναμε την προμήθεια και άλλων εξειδικευμένων αεροσκαφών που ήταν τότε διαθέσιμα στον Καναδά, στην Αυστραλία, την Γαλλία και, βέβαια, τις ΗΠΑ.
3. εγκατάσταση επίγειων πύργων παρατήρησης
4. περιπολίες με ελαφρά, διθέσια αεροπλάνα που ανήκαν/ανήκουν στις Αερολέσχες
5. ακύρωση της προμήθειας …100 ψεκαστικών PZL Dromader(!) που, οι “σύμβουλοι” ήθελαν να χρησιμοποιήσουν σαν …πυροσβεστικά!) και αγορά μεγάλων ελικοπτέρων τα οποία..
6. θα μπορούσαν να βρίσκονται, εφοδιασμένα με κατάλληλα μέσα, δίπλα στην εστία της πυρκαγιάς σε ελάχιστο χρονικό διάστημα μέχρι να φτάσουν οι τα πεζοπόρα τμήματα και, βέβαια, τα εναέρια μέσα

Η έρευνά μας είχε λάβει υπ’ όψη το ανάγλυφο της Ελλάδας, τη δράση των οικοπεδοφάγων και των οικοδομικών συνεταιρισμών, τον χρηματισμό των υπηρεσιών καιν την μπουνταλοσύνη των νεοελλήνων
Τι απόγινε;
Τίποτα. Μετά τη συνεδρίαση της Επιτροπής οι Κώστας Καββαθάς και Νίκος Συμιγδαλάς εξαφανίστηκαν απ’ το προσκήνιο προφανώς επειδή χάλασαν τις “σούπες”. Οι οποίες “σούπες” είχαν όνομαι ιαι επώνυμο και ανήκαν, που αλλού, στον εκδοτικό χώρο πράγμα που, κατά ένα ποοστό, εξηγεί γιατί είμαι “κομμένος” από το συγκεκριμένο “συγκρότημα”.
Μας ρώτησε κανείς από τότε;
Ποτέ. Αντ’ αυτού ανάθεσαν στα δημοσιογραφικά τους εξαπτέρυγά να απαξιώσουν τις προτάσεις με το επιχείρημα πως “ο δημοσιογράφος δεν ξέρει απ’ αυτά”.
Με τα παραπάνω δεν ισχυρίζομαι πως, αν η τότε κυβέρνηση του πρώϊμου ΠΑΣΟΚ είχε ακολουθήσει τις προτάσεις μας δεν θα είχαμε φωτιές στην Ελλάδα! Όταν καίγονται δάση και εκατοντάδες σπίτια στο Λος Άντζελες και το Πάλο Βέρντες στη Καλιφόρνια και χιλιάδες άνθρωποι εγκαταλείπουν τις εστίες τους στη μητρόπολη του καπιιταλισμού, στη χώρα που διαθέτει τα πιο τέλεια μέσα πυρόσβεσης στον κόσμο δεν είναι δυνατόν να τη “γλιτώσει” η Ελλάδα. Απλώς, αν είχαν παρθεί κάποια μέτρα η πρόληψη θα ήταν καλύτερη και οι καταστροφές λιγότερες.

Πέρα όμως από τις -πονεμένες- ιστορίες του -πονεμένου- παρελθόντος επαναλαμβάνω κάτι που λέω χρόνια: δείτε στη τηλεόραση που είναι χτισμένα τα σπίτια μας. Δείτε τα καταπατημένα δάση, τις γεμάτες σκουπίδια και μπάζα χαράδρες, δείτε τις κουτοπόνηρες φάτσες που τσιρίζουν “παναγία μου” βλέποντας το αυθαίρετό τους να λαμπαδιάζει και, το κυριότερο, παρακολουθήσετε το αλισιβερίσι ανάμεσα στους “άρχοντες” της τοπικής αυτοδιοίκησης και θα καταλάβετε πως δεν υπάρχει ελπίδα.
Λυπάμαι, θυμώνω για την εξαφάνιση του δάσους, για τα λιγοστά ζώα που γλίτωσαν απ’ τις φόλες, το περιβάλλον που πνέει τα λίσθοια αλλά, δεν δίνω μία για τους κάφρους που βίασαν και βιάζουν κάθε τετραγωνικό μέτρο γης, σε αγαστή συνεργασία με τις “αρχές” και τη αποκαλούμενη (εκτός από λίγες εξαιρέσεις) “τοπική αυτοδίοικηση”.
Όπως ίσως έχετε καταλάβει το κείμενο σε πολλές από τις αναρτήσεις μου αλλάζει με το πέρασμα των ημερών καθώς παρουσιάζονται νέα στοιχεία.
Αυτό κάνω και τώρα που μόλις είδα τις δηλώσεις διαφόρων “ειδικών” για την αντιμετώπιση της καταστροφής. Ανάμεσα και οι κλασικές αγριόφατσες που, ναι μεν “σήκωσαν” βίλες χωρίς άδεια αλλά, για να “βάλουν ένα κεραμίδι στο κεφάλι τους” και επειδή η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ με διάταξη νόμ ου επέτρεψε να παίρνει ρεύμα το αυθαίρετο αν ο κάτοχός του πάσχει από …διαβήτη και, μέσα σε 10 χρόνια, 5 εκατομμύρια “έλληνες” πάσχουν από την ασθένεια και αν αλλάξει κάτι σε αυτό το αποκλαούμενο κράτος εμένα να μου γράψετε…
Αυτός είναι και ο λόγος που αντιμετωπίζω με το ανάλογο χιούμορ τις κορώνες του Γιωργάκη για αλλαγή της Αλλαγής και του Κωστάκη για την επανσασύσταση, ανανέωση, αναδιοργάνωση του κράτους. Τίποτα δεν μπορεί να κάνει κανείς πλέον.
Εκτός εάν υπάρξει ένα πολιτικό κομάντο, μία ομάδα νέων, αδιάφθορων πολιτικών που θα γκρεμίσει το κομματικό κράτος, θα πετάξει έξω τους κηφήνες και θα επιβάλλει τον όποιον νόμο.
Και μετά, μια που τελείωσε και το ποπ κορν, θα ανάψουν τα φώτα και η ταινία θα τελειώσει