Σε άλλο μήκος κύματος από εκείνα ενος Βαμβακάρη ή Τσιτσάνη, ένα «larger than life» θεοδωρακικό ζεϊμπέκικο λειτουργεί σαν ηχητικό ταμπλώ βιβάν, αποσπώντας το λαϊκό ιδίωμα από το φυσικό του χώρο και αναγορεύοντάς σε «πολιτιστικό γεγονός». Από τη στιγμή που παρέρχεται το momentum των ‘60s, κάθε «έντεχνη» απόπειρα στα 9/8 αποτελεί λίγο πολύ παρωδία. Δεν είναι τυχαίο ότι ένα μεγάλο θέμα όπως του Δήμου Μούτση στο ‘Δεν λες κουβέντα’ μένει μετέωρο, καθώς η σύνθεση ολοκληρώνεται με ανορθόδοξο τρόπο…
Με το άθλιο γιουροβιζιονικό τραγουδάκι που εκπροσώπησε την Ελλάδα χτες βράδι, το ζεϊμπέκικο φάνηκε να εκτελεί νέο ποιοτικό άλμα. Αν προς τα μέσα το τραγούδι «ήταν» μια ένεση τονωτική του ηθικού, προς τα έξω λειτουργούσε εξώφθαλμα σαν αφίσα του ΕΟΤ, με το «Zorba Lives» ιδανικό διαφημιστικό της slogan. Το φαντασμαγορικό ντεκόρ με τα ιωνικού ρυθμού κιονάκια …εβεβαίου του λόγου το αληθές.
Θα μου πεις, τι δουλειά έχει ο Ζορμπάς με το ζεϊμπέκικο; Μα, ότι δουλειά έχουν σ’ ένα ζεϊμπέκικο [χορός που παραδοσιακά χορεύεται με το κεφάλι χαμηλωμένο, ένδειξη απόσυρσης του χορευτή στα ενδότερα της ψυχής του] ένας στίχος όπως το «κεφάλι ψηλά» και οι ακροβατικές επιδόσεις των χορευτών – τσιρκολάνων.
Αυτό βέβαια δεν ήταν το μόνο στο οποίο οι ιθύνοντες τα είχαν μπερδεμένα. Οι χιπ χοπ βρυχηθμοί του Stereo Mike [ναδίρ μιας καριέρας που τον φέρνει συνολικά πάνω από το επίπεδο του μέσου Έλληνα ράπερ] έπαιζαν ρόλο δουλοπρεπούς σπονδής στους επικυρίαρχους – ας μην ξεχνάμε την υπουργό παιδείας κα Διαμαντοπούλου που, σε ανύποπτη στιγμή [earlyt ‘00s] δήλωνε πως η αγγλική πρέπει να καθιερωθεί ως δεύτερή μας γλώσσα…
Όμως κι ως προς αυτό ακόμα, τζίφος… Το κάκιστο της “συνθετικής” ιδέας και η παραληρηματκή αμηχανία του ράπερ υπέσκαπταν το αποτέλεσμα και προς τις δυο κατευθύνσεις. Οι “πατριώτες” θα μίλησαν για ξεπούλημα, οι ξένοι πάλι, τέτοιο ξεπούλημα δεν το χρειάζονται…
Το κεφάλι ψηλά; ή τα κεφάλια μέσα;
Σωκράτης Παπαχατζής
RSS - Posts
10 Comments
Επιτελους μπηκε η μουσικη στο ιστολογιο ως επιχειρημα και αποδειξη.Πες μου τι ακους να σου πω ποιος εισαι.Απλα πραγματα.Οπως και το αλλο…πες μου τα γουστα σου να σου πω ποιος εισαι.Τον εστειλε η καμαριερα τον πορνογερο και η Ελληνιτσα με τα ποδια ανοιχτα.
Ποιο τραγουδι να του αφιερωσουμε του Γαλλου του μυτογκα που μας το χει ξεσκισει το κοριτσακι μας?
Μα φυσικά το …’RAPE ME’ των Nirvana. “Rape, my friend, rape me again!!!”
“Slave girl” των Goo Goo Dolls…
…θα το κανουμε και διασκευη σε ζειμπεκικο να βγαλουν γουστα μερικοι μερικοι…
Στα γραφόμενα του κ. Παπαχατζή να προσθέσω μόνο μια φράση από συνέντευξη του αρχοντορεμπέτη Μ. Γενίτσαρη πριν λίγα χρόνια: “Οι γυναίκες απαγορεύεται να χορεύουν ζειμπέκικο, ας σταματήσει επιτέλους αυτή η κατάσταση…”
Δεν πανε να μαμηθουν τα σκουπίδια,
εδω τους εχω γραμμένους και την Europaparia
και την ερτ και το βλαμμένο “που βλέπει μπροστά του την σημαία”
Μα τι λές τώρα.. το τραγουδάκι ήταν τέλειο. Περιέγραφε άψογα την “τρικυμία εν κρανίο” του νεοέλληνα. Και εις ανώτερα.
Μα τι λέτε τώρα.. το τραγουδάκι περιέγραφε με χαρακτηριστική λεπτομέρεια την “τρικυμία εν κρανίο” του νεοέλληνα. Και εις ανώτερα!
Μεγάλη σημασία στα πανηγύρια δίνει ο συγγραφέας του άρθρου ότι μας ευχαριστεί και μας διασκεδάζει είναι καλό… και την τον νοιάζει αυτόν τον δήθεν κουλτουριάρη αν το ζεϊμπέκικο χορεύεται από γυναίκες ή αν χορεύεται με το κεφάλι χαμηλά… ε και … εμείς γουστάρουμε να χορέψουμε το ζεϊμπέκικο με το κεφάλι ψηλά… ας γράψει καλύτερα για το νέο είδος ζεϊμπέκικου που έχει γεννηθεί εδώ και 30 χρόνια… το ζεϊμπέκικο της χαράς, των γάμων, των πολιτικών, μάλλον ήθελε ο συγγραφέας να το παίξει κουλτουριάρης… σε όποιον αρέσει τα βλέπει, αλλιώς ας αλλάξει κανάλι….. κουλτούρα στο χορό? Έτσι γουστάρω να ξεδώσω εγώ ρε μάγκες με το κεφάλι ψηλά…
Πρόβλημα με το γιαλαντζί ζεϊμπέκικο δεν είχαν οι κουλτουριάρηδες, ρε μάγκα, αλλά οι δάσκαλοί του.
Απο κει και πέρα, θες να ρίξεις τις βόλτες σου με ζεϊμπεκο – χιπ χοπ; Όπως γουστάρεις.
Θες να χορέψεις το ζεϊμπέκικο σαν βαλς ή σαν τσιφτετέλι; μαγκιά σου.
Αλλά μη μας ζητάς και το λόγο που μας νοιάζει…
Μια και ανέφερες πάντως τους πολιτικούς …υπάρχει και πιο προχωρημένη “εξήγηση”:
Το γιουσουφο-ζεϊμπέκικο.
Χορεύεται από Έλληνες ΥΠΕΞ, στο πλαίσιο της “ελληντουρκικής φιλίας”.
Κατά προέκταση, άν πεις στη γυναίκα σου «έλα να σου ρίξω κανα ζεϊμπέκικο» μπορείς να αισθάνεσαι απ’ τους πρωτοπόρους του «…νέου είδους ζεϊμπέκικου που έχει γεννηθεί εδώ και 30 χρόνια… το ζεϊμπέκικο της χαράς, τ ω ν γ ά μ ω ν , των πολιτικών…»