Toυ ΦΩΤΗ ΓΕΩΡΓΕΛΕ, Athens Voice
Η σκηνή είναι γνωστή, την έχει δείξει η τηλεόραση δεκάδες φορές. Ένας άντρας τρέχει έντρομος να σωθεί, πίσω του ένα τσούρμο τον κυνηγάει, τον βρίζει, τον χτυπάει στην πλάτη με γροθιές, του πετάει στο κεφάλι μπουκάλια και καφέδες. Οι διαδηλωτές δεν έχουν τίποτα προσωπικό με τον Γερμανό πρόξενο στη Θεσσαλονίκη. Το πιθανότερο είναι να μην τον ξέρουν καν. Βάζουν ναζιστικά εμβατήρια στα μεγάφωνα και του ορμάνε επειδή είναι Γερμανός. Στη δικιά μας πρωτόγονη και ανορθολογική αντίληψη της πραγματικότητας οι ξένοι είναι οι εχθροί, φταίνε για την τύχη μας. Οι μαυροντυμένοι ακροδεξιοί χτυπάνε Πακιστανούς, Ινδούς, Αφρικανούς, οι κόκκινοι συνδικαλιστές προπηλακίζουν Ευρωπαίους. Οι ξένες πρεσβείες εκδίδουν ταξιδιωτικές οδηγίες προς τους υπηκόους τους. Να αποφεύγουν την κυκλοφορία στην πόλη, ιδίως αν είναι ασιατικής ή αφρικανικής καταγωγής.
Με την ανοσία 3 χρόνων παράνοιας και εκτροχιασμού, ξεχνάμε το γεγονός γρήγορα. Δεν το ξεχνάει κανένας άλλος. Για τον υπόλοιπο πλανήτη ό,τι συνέβη είναι αδιανόητο. Στον πολιτισμένο κόσμο οι πρεσβευτές, οι εκπρόσωποι μιας χώρας, είναι ιεροί. Ακόμα και στη διάρκεια πολέμου είναι ιεροί. Μόνο στο Ιράν, στη Λιβύη συμβαίνουν τέτοια γεγονότα.
Οι σκηνές αυτές, που είδε ολόκληρος ο πλανήτης, παρουσιάζουν μια χώρα άναρχη, πρωτόγονη, υποανάπτυκτη, φανατική, μισαλλόδοξη, βίαιη. Κι αυτό ποτέ η Δύση δεν θα το ξεχάσει. Για να μιλήσω τη γλώσσα που καταλαβαίνει αυτή η χώρα, τη γλώσσα του συμφέροντος, αυτά τα λίγα τηλεοπτικά λεπτά στη διάρκεια των επόμενων χρόνων θα μας κοστίσουν πολύ ακριβά, στις δουλειές μας, στα εισοδήματά μας. Εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες θα ακυρώσουν τις διακοπές τους. Επενδυτές ούτε που θα διανοηθούν να κάνουν επενδύσεις στην Ελλάδα, η κοινή γνώμη των ευρωπαϊκών χωρών θα πιέσει τα κοινοβούλια, κάθε λύση ευνοϊκή για τη ρύθμιση του χρέους μας, για παραπάνω δανεισμό, θα γίνει πιο δύσκολη.
Εμείς παίζουμε ακόμα το τυχοδιωκτικό και ανεύθυνο παιχνίδι που μας έχει οδηγήσει μέχρι εδώ. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης υπερασπίζονται τους δράστες καταγγέλλοντας «ακραία καταστολή, δικαστικό πραξικόπημα, ποινικοποίηση αγώνων». Δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, οι βουλευτές τους μέσα στη Βουλή προβλέπουν για τους πολιτικούς τους αντιπάλους το φρικτό τέλος του Αμερικανού πρεσβευτή στη Λιβύη. Οι βουλευτές τους ονομάζουν τον ανάπηρο Γερμανό υπουργό Οικονομίας, ο «κουτσός». Υπάρχουν εφημερίδες που περιγράφουν τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης υπό τον τίτλο «αστυνομικές δυνάμεις προβαίνουν σε συλλήψεις επειδή οι πολίτες αντέδρασαν στις δηλώσεις Φούχτελ».
Όχι πια στα υπόγεια της κοινωνίας, αλλά στον κυρίαρχο δημόσιο διάλογο, το αδιανόητο έχει γίνει αποδεκτό. Αν δεν σ’ αρέσουν οι δηλώσεις κάποιου, τον δέρνεις. Ακόμα χειρότερα, δέρνεις τους ομοεθνείς του. Έπειτα, καταγγέλλεις το φασισμό και καταθέτεις στεφάνι στο Πολυτεχνείο.
Τα κόμματα που υποδαυλίζουν, που υπερασπίζονται τη βία, εγκληματούν. Γιατί νομιμοποιούν τη βία, την κάνουν αποδεκτή. Όταν μιλάνε για «πραξικόπημα, εκτροπή από το δημοκρατικό πολίτευμα, τροϊκανή χούντα, μνημονιακή δικτατορία», δεν είναι τρελοί. Ξέρουν ότι δεν είναι έτσι. Ξέρουν ότι σιτίζονται από αυτή τη «δικτατορία» με 14 εκατομμύρια το χρόνο κομματική επιχορήγηση. Η παραποίηση της πραγματικότητας έχει στόχο τη νομιμοποίηση της βίας. Μόνο αν έχουμε δικτατορία, η βία των πολιτών είναι αποδεκτή. Μπορούν να μιλάνε οι βουλευτές τους «για καλάσνικοφ που θα βγουν στις πλατείες», οι συνδικαλιστές τους για «ρουκέτες στις ερπύστριες».
Οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί που μιλάνε για τη «βία της απόλυσης, τη βία της μείωσης των μισθών, τη βία του τραπεζικού δανείου που δεν έχεις να πληρώσεις τη δόση», εγκληματούν. Γιατί σχετικοποιούν τη βία, την κάνουν αποδεκτή. Δήθεν δεν μπορούν να κάνουν τη διάκριση με την πολιτική βία, οι δυσκολίες γίνονται βία, η αδικία ονομάζεται βία, η φτώχεια είναι βία, όλα ίδια είναι με το να πληγώνεις το σώμα του άλλου. Αν σου μειώνουν το μισθό, δέρνεις. Αν σου κόβουν τη σύνταξη, πυρπολείς το Αττικόν. Αν σε απολύουν, καις ζωντανούς 3 ανθρώπους στη Μαρφίν. Έτσι δεν κάνουν όλοι; Έτσι δεν κάνουν παντού;
Λένε ψέματα. Ο «κόσμος» δεν κάνει τίποτα απ’ όλα αυτά. Οργανωμένες πολιτικές ομάδες είναι που χτυπάνε, που πληγώνουν. Οι άνθρωποι δεν μαχαιρώνουν μετανάστες. Οι άνθρωποι δεν κυνηγάνε Γερμανούς. Δεν δέρνουν πολιτικούς, δεν γιαουρτώνουν συγγραφείς, δεν χτίζουν καθηγητές.
Άγνοια, ιδεοληψίες, κοινωνικός εγωισμός, κομματικές επιδιώξεις, ιδιοτέλειες και συμφέροντα, εκτροχιασμένα, καταστροφικά και αυτοκαταστροφικά, οδηγούν την παραζαλισμένη κοινωνία σε αυτοκτονικά άκρα. Όποιος σπέρνει αίμα, θερίζει αίμα. Σαν ν’ ανοίξαμε μια κλειδωμένη πόρτα αυτά τα τελευταία χρόνια και ξαφνικά έγινε ευκολότερο να σκεφτόμαστε τους άλλους ανθρώπους ως αντικείμενα. Ως ανθρώπους που δεν ματώνουν το ίδιο κόκκινα με μας. Υποκριτικά, οι ενορχηστρωτές της πολιτικής βίας προσπαθούν να πάρουν τις αποστάσεις τους από τα ναζιστικά, αντιδημοκρατικά, αντικοινοβουλευτικά φαινόμενα. Ναι, είναι αλήθεια ότι η ύφεση δημιουργεί το εύφορο έδαφος για την εμφάνιση ρατσιστικών και ολοκληρωτικών απόψεων. Είναι όμως αλήθεια ότι την πολιτική βία και τη ρητορική του μίσους κάποιοι άλλοι φρόντισαν να την κάνουν οικεία, αποδεκτή, ανθρώπινη. «Δικαιολογημένη αγανάκτηση και δίκαιη οργή».
Όσα ήταν κλειδωμένα κάτω από μια επιδερμική, όπως φάνηκε, επιφάνεια δημοκρατίας και πολιτισμού, τώρα βγαίνουν στο φως. Και την κληρονομιά της πολιτικής βίας και του πολιτικού ανορθολογισμού θα την κληρονομήσουν οι πιο αδίστακτοι εις βάρος όλων.
Αν όλα αυτά είναι μια προσπάθεια εκλογίκευσης των όσων νιώθω σε κάθε τέτοιο περιστατικό, στ’ αλήθεια, η ενστικτώδης απέχθεια που νιώθω είναι πέρα από πολιτική. Ίσως γιατί μεγάλωσα σε μια εποχή που όταν γυρνούσαμε από το σχολείο με κατεβασμένο φρύδι και αίματα οι πατεράδες μας το πρώτο πράγμα που ρωτούσαν ήταν «εσείς πόσοι είσαστε;», κι αν η απάντηση ήταν «περισσότεροι» τρώγαμε άλλο ένα χαστούκι. Γιατί μεγαλώναμε μαθαίνοντας ότι οι άντρες δεν τα βάζουν ποτέ δύο εναντίον ενός.
Όσα ήταν κλειδωμένα κάτω από μια επιδερμική, όπως φάνηκε, επιφάνεια δημοκρατίας και πολιτισμού, τώρα βγαίνουν στο φως. Και την κληρονομιά της πολιτικής βίας και του πολιτικού ανορθολογισμού θα την κληρονομήσουν οι πιο αδίστακτοι εις βάρος όλων.
Αν όλα αυτά είναι μια προσπάθεια εκλογίκευσης των όσων νιώθω σε κάθε τέτοιο περιστατικό, στ’ αλήθεια, η ενστικτώδης απέχθεια που νιώθω είναι πέρα από πολιτική. Ίσως γιατί μεγάλωσα σε μια εποχή που όταν γυρνούσαμε από το σχολείο με κατεβασμένο φρύδι και αίματα οι πατεράδες μας το πρώτο πράγμα που ρωτούσαν ήταν «εσείς πόσοι είσαστε;», κι αν η απάντηση ήταν «περισσότεροι» τρώγαμε άλλο ένα χαστούκι. Γιατί μεγαλώναμε μαθαίνοντας ότι οι άντρες δεν τα βάζουν ποτέ δύο εναντίον ενός.
Αν έχεις προσέξει, σε όλα αυτά τα πάνω από 600 περιστατικά πολιτικής και ρατσιστικής βίας που συνέβησαν σε ένα χρόνο, το μοτίβο ήταν πάντα ίδιο: ένας όχλος κυνηγάει ένα ανυπεράσπιστο θύμα να το γιουχάρει, να το χτυπήσει, να το εξευτελίσει. Κρυμμένοι μέσα στο πλήθος, σίγουροι ότι μετά θα τρέξουν οι βουλευτές τους να τους υπερασπιστούν, θα κλαφτούν για την «άδικη δίωξη» και την «ποινικοποίηση των αγώνων». Και σχεδόν πάντα, η αποκαλυπτική λεπτομέρεια, θα πετάξουν καφέδες. Είναι η ριζοσπαστικότητα της τσάμπα μαγκιάς, η θρασυδειλία της ασυλίας, η διαδήλωση του φραπέ.
Την ανάρτηση έκανε ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ
RSS - Posts
11 Comments
Σίγουρα ο “συγγραφέας” ζει σε κάποιο παράλληλο σύμπαν.
Δεν άκουσε ποτέ ότι η Siemens εξαγόραζε, ούτε σκάνδαλο μέρντοκ υπήρχε, ούτε, ούτε, ούτε…
Σαφώς και απολύτως η βία είναι καταδικαστέα, αλλά είστε σίγουρος ότι οι Έλληνες δεν υφίστανται καθημερινά βία?
Δεν είναι βία η φτώχεια, η ανεργία, ο ωμός εκβιασμός, η προπαγάνδα των ΜΜΕ,,? δεν είναι γράφετε..
Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν “στραβά” σε αυτή τη χώρα τουναντίον τα σωστά είναι είδος εν ανεπαρκεία… αλλά κατατάσσω και το περισπούδαστο άρθρο σας στα “στραβά” και μάλλον στα εμετικά άρθρα που προσπαθούν για ακόμη μια φορά ότι οι “γερμανοί είναι φίλοι μας”
Δεν είναι και ούτε θα γίνουν ποτέ αγαπητέ…
Διόρθωση: Και μάλλον στα άρθρα που προσπαθούν για ακόμη μια φορά να μας πείσουν ότι οι “γερμανοί είναι φίλοι μας”
Επίσης το γερμανοί γράφεται με μικρό (γ) όσα λεφτά (υποτίθεται) και να έχουν
Εχεις εξισώσει τα μαχαιρώματα των ακροδεξιών με τα γιαουρτώματα καποιων συριζαίων και τα ‘χεις κάνει σαλάτα.
Τέσπα – αν σε βολέυει να τα βλέπεις τόσο απλουστευμένα τα πράματα τότε εντάξει
Εσείς τα έχετε κάνει σαλάτα.
Οι συριζαίοι και οι «αντιεξουσιαστές» μπαχαλάκηδες (ο διαχωρισμός είναι δύσκολος μερικές φορές) έχουν κάνει πολλά περισσότερα από «γιαουρτώματα», και αφήστε το καλύτερα γιατί κάποιοι τα έχουμε βιώσει πρώτο χέρι. Όταν με απειλούσαν κάποτε 10 τσογλάνια (πάντα με την αναλογία 10:1 δουλεύουν αλλιώς την κάνουν τρέχοντας σαν το coyote) ότι έχει «κατάληψη» κι αν δεν βγω από το εργαστήριο θα με βγάλουν δια της βίας δεν ήταν ακροδεξιοί. Ούτε αυτοί που έδειραν καθηγητή και φοιτητές στη Θεολογική του ΑΠΘ επειδή μάζευαν τα σκουπίδια ήταν ακροδεξιοί. Ούτε το δίποδο που κράυγαζε πρόσφατα σε γυναίκες στο Δήμο Τρικάλων ήταν ακροδεξιός. Αυτόν τον τελευταίο μάλλον για το είδος «πρώην πασόκος μεταλλαγμένος σε συριζαίο» τον κόβω. Είναι καινούριο είδος αυτό, που ευδοκιμεί τον τελευταίο καιρό.
Το άρθρο πάντως δεν αναφέρει πουθενά τη λέξη «ΣΥΡΙΖΑ». Πραγματικά γεγονότα περιγράφει. Εσείς αναγνωρίζετε ανθρώπους του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτά τα γεγονότα. Κάτι λέει αυτό.
Αφεντη με πλοσεβαλε,να του βαλλεις πιπελι στο στομα…αλλιως θα αναγκαστω να τον δειλω,ενας πλος εναν…
Πολλα θεματα, πολυ ανακατεμενα, που μαλλον αποπροσανατολιζουν παρα εστιαζουν στο προβλημα.
1. Σαφως ειναι λανθασμενη κινηση ο προπηλακισμος του πρεσβευτη. Στο κατω-κατω, ακομα και αν καποιοι “αγανακτησαν” με τις δηλωσεις Φουχτελ, δεν τις εκανε ο πρεσβης. Εξ’ αλλου, πρεσβευτης δεν σημαινει και “αντιπροσωπος για να φαει ξυλο για λογαριασμο αλλου”
2. Αν ολα οσα συμβαινουν σημερα στο ονομα των διαφορων μνημονιων δεν τα θεωρει ο συντακτης ως βια εναντιον των πολιτων, τοτε κατι λαθος υπαρχει στον ορισμο της βιας. Εκτος αν “βια” θεωρει μονον οτιδηποτε γινεται με την μεθοδο της …. “χειροπρακτικης”
3. Ολα τα αρνητικα που επισημαινει ο συντακτης στο κειμενο του, ξεκινανε ΠΑΝΤΑ απο τους πολιτικους ταγους και τα φερεφωνα τους. Αυτοι δινουν το συνθημα (“ο κουτσος”, “η γκιοσα του Βερολινου”, “θα στηθουν κρεμαλες”, “θα γινει Λιβυη”, κλπ) και απευθυνονται πρωτιστως στο θυμικο του κοινου (για να μην λειτουργησει ποτε η κριτικη σκεψη). Επομενως, αντι ο συντακτης να λοιδορει τους συμπολιτες του, καλον ειναι να απευθυνει ολες αυτες τις μομφες προς το κοινοβουλιο και τους πραιτωριανους του.
4. Τελειωνοντας, να πω ξανα κατι που εχω βαρεθει να επαναλαμβανω. Το χαλι και η αθλιοτητα με την οποια βρισκεται αντιμετωπος ο πολιτης αυτης της χωρας καθε φορα που εχει να κανει με το Δημοσιο, μπορει να αρχισει να αλλαζει μονον οταν οι πραιτωριανοι του συστηματος φοβηθουν για την προσωπικη τους ασφαλεια και ακεραιοτητα. Οσο αισθανονται ασφαλεις μεσα στο κλουβι της κρατικης εξουσιας, θα συνεχισουν να πουλανε εξουσια και να ασκουν καθε μορφη βιας εναντιον των συμπολιτων.
Πολύ σωστά τα έθεσαν οι προλαλήσαντες. O αρθογράφος φαίνεται να αγνοεί βασικές, ενστικτώδεις και αναμενόμενες αντιδράσεις του όχλου σε ένα καθεστώς φτωχοποίησης, μιζέριας, ανεργίας 50%, έλλειψης σχεδίου και οράματος, συνεχιζόμενης διαφθοράς και γενικευμένης παρανομίας και ατιμωρησίας! Φτηνά τη γλύτωσε με έναν φραπέ στη πλάτη. Τα χειρότερα έπονται αν δεν μειωθεί τουλάχιστον η ανεργία που είναι το βασικότερο από όλα. Ατυχής η σύγκριση με Ιράκ κλπ, εκτός αν θέλουν να μας φτάσουν σε τέτοιο επίπεδο οπότε ας δώσουν και bonus επικινδυνότητας στα στελέχη τους….Αλλωστε τα στελέχη αυτά επιδεικνύουν αξιοσημείωτη ανοχή στη δημόσια διαφθορά – σαν δημόσιοι υπάλληλοι που είναι και οι ίδιοι…..
Πολλες υπεραπλουσευσεις και απολογιτισμος υπερ των πολιτισμενων ξενων.Υπερ αυτων που εχουν ξεζουμισει και ξεφτιλισει και τριτοκοσμοποιησει τα 3/4 του πλανητη.Που εχουν αναγκασει ανθρωπους να γινουν λαθρομεταναστες,να ερχονται στη χωρα μας,να τους βλεπουμε και να τους λυπομαστε,να σκεφτομαστε μην καταντησουμε κι εμεις ετσι και σιγουρα να προβληματιζομαστε για το μεταναστευτικο ζητημα….Σιγουρα οι φραπεδομαγκες-ψευτοσυνδικαλισταραδες και οι διαφορων κομματικων αποχρωσεων χουλιγκαν μονο θλιψη προκαλουν,ομως μου ειναι προσωπικα αδυνατο να τους βαλω στη ζυγαρια και να ζυγισουν βαρυτερα απο τα εγκληματα του β παγκοσμιου πολεμου,απο την καταστροφη-made in Germany- της Γιουγκοσλαβιας,απο την εξαθλιωση των ανθρωπων που ζουν σε χωρες που κολυμπανε στις πλουτοπαραγωγικες πηγες….Αυτα δεν τα κανανε οι φραπεδομαγκες…Τα κανανε αυτοι που καταστρεφουν και αποδομουν ολοκληρες χωρες,ωστε εκει μετα νομοτελειακα να βασιλεψουν οι φραπεδομαγκες και η παρακμη…Χωρις αυτο να σημαινει οτι δε φταιμε κι εμεις για την καταντια της χωρας μας,αλλα για να δουμε ιστορικα,οταν καποια μικρη χωρα τεινει να προκοψει,να ανεξαρτητοποιηθει,να ορθωσει το αναστημα της,να σπασει τους ντοπιους τσιφλικαδες,….αν η χωρα αυτη εχει σημαντικη γεωπολιτικη θεση…ειναι δυνατον ποτε οι πολιτισμενοι-ισχυροι Ξενοι να την αφησουν στην ησυχια της??????Αν ναι,τοτε παιρνω πισω ολα οσα εγραψα,τοτε οι πολιτισμενοι-καθαροι ξενοι δεν φταινε σε τιποτα….οι ισχυροι-πολιτισμενοι-καθαροι λαοι ειναι ευγενεις και δουλευταραδες,ενω εμεις κοπριτες….απλα ερχονται να μας βαλουν στο σωστο δρομο……
Άγρυπνος ο Φρουρός της Γερμανίας.
Ο “Άγρυπνος Φρουρός” αναδημοσίευσε το κείμενο ΔΕΝ το έγραψε!
Με συγχωρειτε, ποια επανασταση υπηρξε politically correct?. Αν μεσω του στρουθοκαμηλισμου φτασαμε στη βια, τοτε με τη συνεχιση του στρουθοκαμηλισμου πού περιμενει ο κ. Γεωργελες να φτασουμε;