Στην χώρα μας όμως όπου όλα γίνονται… διαφορετικά αλλά προς το χειρότερο, όπου το «περίσσευμα κομματισμού» συναντάει την ανεπάρκεια και κάποιες φορές την ανοησία φθάνουμε σε καταστάσεις που μόνο τραγελαφικές θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν.
Σε μία τρικομματική Κυβέρνηση, η Πολιτική Ηγεσία του Υπουργείου (οι 2 Υφυπουργοί είναι πρώην στρατιωτικοί…) θα έπρεπε πέρα από κάθε παλαιοκομματική αγκύλωση ή ψηφοθηρική σκοπιμότητα αναλογιζόμενη μάλιστα την βαθειά κρίση που μαστίζει την χώρα να εξασφαλίσει την ομαλή λειτουργία των ΕΔ και να μεριμνήσει για την εξορθολογισμένη επαύξηση της επιχειρησιακής ικανότητος τους. Προτίμησε όμως , και αυτό να το λάβει σοβαρά υπόψη του ο Πρωθυπουργός, να ακολουθήσει την «πεπατημένη» (σχεδόν κάθε χρόνο τα ίδια) η οποία επιβάλει «ξεκαθάρισμα λογαριασμών», επιβράβευση «των δικών μας παιδιών» με ατυχή και σαφώς εξωθεσμική παρέμβαση στις υπηρεσιακές αρμοδιότητες της Στρατιωτικής Ηγεσίας.
Εκτιμάται ότι η παραφιλολογία των προηγούμενων ημερών… για μη παραμονή των Αρχηγών των Επιτελείων στις θέσεις τους, δημιούργησε σκόπιμα κλίμα αβεβαιότητας. Στο κλίμα αυτό και κάτω από αφόρητες πιέσεις ο Αντιστράτηγος Ζιαζιάς πάντα στρατιώτης «δεν τσίμπησε» και υπέβαλε την παραίτηση του εκφράζοντας την αντίθεση του με τα ονόματα που του έδωσε ο ΥΦΕΘΑ για να προαχθούν σε Αντιστράτηγους, με μία πολύ σύντομη αλλά και μεστή νοημάτων δήλωση. Επίσης πολύ σωστά έπραξε όταν εξήγησε στους υφισταμένους του τους λόγους παραίτησης του δεχόμενος αήθη επίθεση από ακραίους κύκλους που επιδιώκουν τον κομματικό έλεγχο των ΕΔ χαρακτηρίζοντας την ενέργεια του ως «μίνι πραξικόπημα». Βέβαια υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες που φέρουν τον ΥΦΕΘΑ κ. Καράμπελα να αντιτίθεται και στις καινοτόμες απόψεις του παραιτηθέντος Α/ΓΕΣ σχετικά με την νέα δομή δυνάμεων του Στρατού με την κατάργηση διοικήσεων και το κλείσιμο στρατοπέδων ενώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι υπήρχαν και διαφορετικές προσεγγίσεις για την απόκτηση μεταχειρισμένων αρμάτων Μ1Α1 από τις ΗΠΑ για το κόστος/ αποτελεσματικότητα.
Το 2005 επί Υπουργίας Σπήλιου Σπηλιωτόπουλου καταργήθηκε η θεσμοθετημένη από τον προκάτοχο του Γιάννο Παπαντωνίου χρονική διάρκεια της θητείας των Αρχηγών των Γενικών Επιτελείων και ταυτόχρονα η συμμετοχή του Α/ΓΕΕΘΑ ως πλήρες μέλος του ΚΥΣΕΑ. Αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων ότι επικράτησε η μικροπολιτική αντίληψη (και στους «μεν» και στους «δε») που θέλει τους Αρχηγούς «όμηρους» των πολιτικών κομματικών ηγεσιών με αλλαγές ακόμα και κάθε χρόνο «κατά το δοκούν» . Έτσι φθάσαμε σε καταστάσεις που προκαλούσαν κλαυσίγελο όπως το να ισχυρίζεται ο κ. Μειμαράκης τον Αύγουστο του 2009 ως ΥΕΘΑ (ναι θυμήθηκε ότι ήταν και ΥΕΘΑ) όταν αποστράτευε τον Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγό Γράψα και τον Α/ΓΕΣ Αντιστράτηγο Βούλγαρη ότι το έκανε «γιατί και στην Τουρκία τον Αύγουστο αλλάζουν οι ηγεσίες (!!!)» . Ακόμα χειρότερα όταν πέρσι ο πολιτικά τρισπίθαμος κ. Μπεγλίτης και η παραπαίουσα και αναζητούσα ψήφο εμπιστοσύνης Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αντικατέστησε όλη την Στρατιωτική Ηγεσία την 1 Νοε 2012 διαχέοντας μάλιστα άθλια σενάρια περί πραξικοπήματος.
Απ’ όλα τα παραπάνω γίνεται κατανοητό ότι απαιτείται άμεση θεσμοθέτηση θητείας για τους Αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων, χρονικής διάρκειας 2 ετών με δικαίωμα ανανέωσης για ένα ακόμα χρόνο. Οι αποφάσεις του αρμοδίου Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ) θα πρέπει να λαμβάνονται τουλάχιστον 3 μήνες πριν από την ανάληψη των καθηκόντων τους έτσι ώστε η διαδοχή να είναι ομαλή και να υπάρχει εκτενής ενημέρωση ενώ θα πρέπει να επιτυγχάνεται θεσμικά διακομματική συναίνεση. Σε αυτές τις αναγκαίες δομικές αλλαγές θα πρέπει φυσικά να προστεθεί και απόδοση ιδιότητας πλήρους μέλους στον Α/ΓΕΕΘΑ (δικαίωμα ψήφου) όπως ήταν μέχρι το 2004.
Στην Ελλάδα που πασχίζει να σηκωθεί από την κρίση που δημιούργησε το παλαιοπολιτικομματικό κατεστημένο πρέπει να εξαλειφθούν όλες εκείνες οι πρακτικές που τροφοδότησαν τις παθογένειες της . Ιδιαίτερα οι ΕΔ θα πρέπει να παραμείνουν μακράν των καταστροφικών κομματικών παρεμβάσεων για να διατηρούν το αξιόμαχο τους και να παρέχουν στον λαό μας το αγαθό της εξωτερικής ασφάλειας.
3 Comments
Τα τελευταία χρόνια το ΥΠΕΘΑ είχε τη τύχη να διοικηθεί από πραγματικούς ογκόλιθους της πολιτικής και στρατηγικής σκέψης. Αναφέρω μερικούς: Άκης Τζοχατζόπουλος, Ευάγγελος Βενιζέλος, Πάνος -dongle fires- Μπεγλίτης, Δημήτρης -Η1Ν1- Αβραμόπουλος και τώρα Πάνος Παναγωτόπουλος. Μόνο η οι συνειρμοί που φέρνουν αυτά τα ονόματα είναι αρκετοί για να καταλάβουμε γιατί, η χώρα δεν έχει μέλλον
Αν το ΥΠΕΘΑ ήταν κομμωτήριο, θα ήμασταν πολύ μπροστά!
Στις προηγμένες δημοκρατικές χώρες η Πολιτική Ηγεσία του Υπουργείου Άμυνας εκφράζει τον δημοκρατικό έλεγχο στις Ένοπλες Δυνάμεις που ασκεί μέσω αυτής ο λαός. Οι Υπουργοί δίνουν μόνο την πολιτική κατεύθυνση χωρίς να αναμειγνύονται σε καθαρά υπηρεσιακά θέματα όπως οι κρίσεις, προαγωγές, μεταθέσεις τοποθετήσεις στο εξωτερικό, θέματα εκπαιδεύσεως κλπ τα οποία είναι καθαρά αρμοδιότητας της Στρατιωτικής Ηγεσίας. Στην χώρα μας όμως όπου όλα γίνονται… διαφορετικά αλλά προς το χειρότερο, όπου το «περίσσευμα κομματισμού» συναντάει την ανεπάρκεια και κάποιες φορές την ανοησία φθάνουμε σε καταστάσεις που μόνο τραγελαφικές θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν.