Προσπαθώ να θυμηθώ μια φορά που κάποιος ανέλαβε να υποστηρίξει την Τεχνολογία σ’ αυτή τη χώρα και δεν το καταφέρνω.

Μια βαριά κουβέρτα σιωπής έχει πέσει πάνω στο θέμα από τη Γαύδο μέχρι τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Οι μόνοι που ακούγονται δυνατά και καθαρά είναι τούτοι οι περίεργοι ημιμαθείς τύποι που εμφανίζονται- πιστεύω- σε κάθε υποανάπτυκτη χώρα: οι «κουλτουριάρηδες». Θεωρώ υποχρέωσή μου να ασχοληθώ πάλι με το θέμα μπας και τύχει και θιχτεί κανείς απ’ αυτούς κι αρχίσουμε δημόσιο διάλογο για να λυθεί τέλος πάντων η παρεξήγηση και να μάθει κι ο «λαός» από πού θα πρέπει να περιμένει τη σωτηρία του… Από τους τεχνοκράτες ή τους περιπατητικούς.

Δεν χρειάζεται βέβαια να σας εξηγήσω γιατί έχει πέσει μουγκαμάρα από τη πλευρά των Μηχανικών. Όπως όλοι γνωρίζετε, δεν κάνει «σικ» να υποστηρίζεις την Τεχνολογία, δεν είναι «μέσα» που έλεγαν και στη δεκαετία του ’69. Σικ είναι (και σύμφωνο προς το καθολικά απληροφόρητο και επιστημονικά διεστραμμένο δημόσιο αίσθημα) να γράφεις και να μιλάς ενάντια στην τεχνολογία, ενώ συγχρόνως σχίζεις τα ρούχα σου.

Παράδειγμα: «Πνίγεται ο Πειραιάς από τα δηλητήρια που βγαίνουν από τα φουγάρα των εργοστασίων των κεφαλαιοκρατών. Ο λαός ζητά απομάκρυνση των εργοστασίων».

Άλλο παράδειγμα: «Νεκρά ψάρια ξεβράστηκαν στην Ελευσίνα. Υπεύθυνα τα διυλιστήρια- εκκοκκιστήρια- εκκολαπτήρια- σιδηρουργεία (σβήστε τις λέξεις που δεν χρειάζονται) της περιοχής…»

Δεν υπάρχει πιο ύπουλος τρόπος, πιο μεγάλο έγκλημα απ’ αυτό που επιχειρούν οι περίεργοι τούτοι άνθρωποι (πολλές φορές από αγαθοσύνη).

Κι αυτό, γιατί ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ τις ευθύνες από τους αληθινούς υπεύθυνους στα τούβλα των τοίχων και των φουγάρων και στα φυσικά απόβλητα που τρέχουν από τους αγωγούς στη θάλασσα.

Με την τακτική που ακολουθούν (από άγνοια των πραγμάτων βέβαια) στρέφουν την προσοχή του «λαού» στα τσιμέντα, τα σίδερα και τις αφηρημένες έννοιες που προσφέρει με απλοχεριά το λεξιλόγιό τους.

Αν εξετάσουμε με προσοχή το πρώτο κρούσμα (που «πνίγεται ο Πειραιάς από τα δηλητήρια») θα δούμε πως η τακτική αυτή αποπροσανατολίζει τους πολίτες που δηλητηριάζονται. Και τούτο γιατί τα εργοστάσια δε γεννήθηκαν από τον αφρό, όπως η Αφροδίτη, ούτε λειτούργησαν ποτέ μόνα τους, προγραμματισμένα από τους ανθρώπους κάποιου πολιτισμού που εξαφανίστηκε 10.000 χρόνια πριν.

Τα εργοστάσια χτίστηκαν πρόσφατα και λειτουργούν κάτω από την καθοδήγηση ανθρώπων…

Ούτε για το χτίσιμο όμως ούτε για τη λειτουργία εφαρμόστηκαν ποτέ προδιαγραφές για τον πάρα πολύ απλό λόγο ότι προδιαγραφές δεν υπήρχαν και δεν ΥΠΑΡΧΟΥΝ.

Έτσι, τα άμοιρα τα μηχανήματα στέλνουν τα δηλητήριά τους στην ατμόσφαιρα και στη θάλασσα, αλλά για αυτό, προς μεγάλου νεοελληνικού Θεού, δεν φταίνε τα μηχανήματα μα ούτε κι αυτοί που τάχουν. Για τη μόλυνση φταίει (το μαντέψατε) το Κράτος.

Κάτι μας είπες, ίσως σκεφτείτε, και δεν θάχετε άδικο. Η φράση δεν έχει καμιά βαρύτητα, αν πω ότι «φταίει το Κράτος» είναι σαν να λέω ότι «φταίει το φουγάρο» για το δηλητήριο, κι όπως καταλαβαίνετε τούτο είναι μάλλον ανόητο.

Η εξήγηση δίνεται εύκολα αν πάρουμε το παράδειγμα ενός ανθρώπου που υποφέρει από μια βαριά ασθένεια σ’ ένα σημείο του σώματός του. Μπορεί τα άκρα του και η καρδιά του να λειτουργούν σωστά αλλά να μη βλέπει ή να ακούει.  Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με μας. Και όπως καταλαβαίνετε είναι δύσκολο να καταδικάσουμε σε θάνατο έναν οργανισμό που νοσεί σε 80 από τα 100 σημεία του σώματός του.

Τι μπορούμε να κάνουμε, λοιπόν;

Απλούστατα. Μπορούμε να ζητήσουμε τη βοήθεια των τεχνικών. Αφού η κρατική μηχανή έχει μείνει στην εποχή του ατμού, ας χρησιμοποιηθεί το επιστημονικό δυναμικό, του Τεχνικού Επιμελητηρίου π.χ. για να βοηθήσει να ξεσκαλώσει. Οι επιστήμονες γνωρίζουν πώς να καταπολεμήσουν τα κακά της τεχνολογίας που οι ίδιοι παλαιότερα δημιούργησαν. Και όχι μόνο γνωρίζουν, αλλά τα τελευταία χρόνια ΜΕΛΕΤΟΥΝ ΒΑΘΙΑ τρόπους που θα μετατρέψουν την τεχνολογία σε πραγματικό φίλο και βοηθό του ανθρώπου.

Μέχρι να γίνει αυτό θα παρακαλούσα (τουλάχιστο τους αναγνώστες αυτής της στήλης) να δουν με περισσότερη συμπάθεια τις μηχανές, τα εργοστάσια και τα… φουγάρα. Δεν φταίνε αυτά για την κακή ποιότητα ζωής που δημιούργησαν αλλά οι στρατιές των αμαθών «αρμοδίων» της κρατικής μηχανής.

Εναντίον αυτών και μόνο αυτών πρέπει να στρέφουν τα βέλη τους και να κατευθύνουν την οργή τους. Όπως πολύ συχνά τονίζουμε, δεν φταίει το αυτοκίνητο που πάτησε το παιδί στην Καβάλα αλλά ο ΟΔΗΓΟΣ.

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΒΑΘΑΣ