Υποθετικόν Παράδειγμα Νο 1

Όσο περνά ο καιρός τόσο πιο αστεία μου φαίνεται αυτή η υπόθεση των «τεκμηρίων» των βασισμένων στα… κυβικά εκατοστά των κινητήρων των αυτοκινήτων.

Ώρες- ώρες μάλιστα, που βρίσκω λίγο ελεύθερο χρόνο και το καλοσκέφτομαι, γελάω μόνος μου κι οι συνεργάτες μου με κοιτάνε παράξενα.

Σκέφτομαι λοιπόν…

Αν είχαμε βιομηχανία αυτοκινήτου, όπως η Ιταλία, η Αγγλία, η Γερμανία, και έβγαινε ο νόμος για τα τεκμήρια βάσει των… κυβικών εκατοστών… τι λέτε ότι θα γινόταν;

Κάτι πολύ απλό! Όλα τα εργοστάσια θα πρόσφεραν αυτοκίνητα 8 και 9 φορολογήσιμων ίππων, με κινητήρες 100 και 110 ίππων, ειδικούς εξοπλισμούς, ειδικά εσωτερικά, αναρτήσεις, φρένα και δε συμμαζεύεται και, τα υπεραυτοκίνητα αυτά, δεν θα ήταν τεκμήρια!

Θα μπορούσε δηλαδή ο κάτοχος ενός αυτοκινήτου 2000 κυβικών εκατοστών να αγοράσει ένα αυτοκίνητο 1200 κ. εκ. που θα ήταν α. ακριβότερο β. ταχύτερο γ. πλουσιότερο σε εξοπλισμό δ. με μεγαλύτερη κατανάλωση βενζίνης!

Αν θυμάμαι καλά παρόμοιοι νόμοι είχαν εφαρμοστεί –για ένα μόνο χρόνο!- παλιότερα στην Ιταλία με αποτέλεσμα να γεμίσει η χώρα με πανάκριβα, πανίσχυρα μικρά αυτοκίνητα. Βέβαια οι «αρμόδιοι» κατάλαβαν γρήγορα το άτοπο του μέτρου και κατάργησαν τα «τεκμήρια» αλλά το κακό (η το ΚΑΛΟ!) είχε γίνει.

Προτείνω λοιπόν σε κάποιον αντιπρόσωπό ή κατασκευαστή αυτοκινήτων να προσφέρει στην αγορά ένα αυτοκίνητο 8 φορολογήσιμων με 80 ίππους Ντιν, με κλιματισμό, με ειδικές αναρτήσεις, ειδικά καθίσματα, ειδικά χρώματα, ειδικά τα πάντα που να κοστίζει… 600.000 δραχμές! Έτσι όλοι οι δυνάμενοι να διαθέσουν το απαραίτητο χρήμα θα έχουν υπεραυτοκίνητα εκτός τεκμηρίων! Δεν πρέπει όμως να μας πιάνει τρόμος. Θα χρειαστούν μερικές δεκαετίες ακόμα μέχρις ότου γίνει κατανοητή η διαφορά ανάμεσα στους «φορολογήσιμους ίππους» (που δεν είναι ΤΙΠΟΤΑ) και στους πραγματικούς ίππους της μηχανής.

Πολύ φοβάμαι όμως πως θα περάσουν μερικές δεκαετίες ακόμα μέχρι να γίνει κατανοητό ότι το παλιοσίδερο που λέγεται αυτοκίνητο δεν μπορεί (εκτός από ακραίες περιπτώσεις) να αποτελεί πλέον «τεκμήριο» και μια ολόκληρη εθνική οικονομία να βασίζεται σ’ αυτό.

Οι «φόβοι» οι δικοί μου δεν πρόκειται βέβαια να διορθώσουν τίποτα αλλά δε βλάπτει να συνεχίζω να τους «εκφράζω».

Υποθετικόν Παράδειγμα Νο 2

Αρκετοί πολίτες, μη πιστεύοντας εις τα ώτα τους όταν τους ανηγγέλθη ότι ο τενεκές των 1800 κ. εκ. ήτο «τεκμήριον» πέταξαν τον κινητήρα των 1800 κ. εκ. και τοποθέτησαν κινητήρα 1300 κ. εκ. όμως όχι, είπε ο Επεξηγητής εις την τηλεόρασιν, δεν δύνανται.

Ο νόμος όμως λέει ότι δύνανται.

Και οι πολίτες της χώρας έμπλεξαν δια μίαν εισέτι φοράν. Δυνάμεθα ή δε δυνάμεθα; Ερώτησαν εαυτούς. Κι απάντηση δεν πήραν ή μάλλον πήραν, χωρίς όμως να είναι σωστή και συνταγματική.

Διότι ο Ερμηνευτής σαφώς δήλωσε στην TV ότι «λαμβάνεται υπ’ όψη ο αρχικός κυλινδρισμός του κινητήρος».

Αν λαμβάνεται όμως υπ’ όψη ο αρχικός κυλινδρισμός, τότε, ο ιδιοκτήτης ενός αυτοκινήτου 1300 κ. εκ. μπορεί να τοποθετήσει κινητήρα 5000 κ. εκατοστών και να δηλώνει (εκ του νόμου και του Εισηγητού πιεζόμενος) 1300 κ. εκ.! Γιατί δεν πιστεύω ότι οι νόμοι θα εφαρμόζονται μόνον όταν κανείς τοποθετεί μεγαλύτερο κινητήρα και να μην εφαρμόζεται όταν τοποθετεί… μικρότερο! Γνωρίζω ότι το παράδειγμα ομοιάζει σαν γρίφος, όμως τι δεν ομοιάζει προς γρίφον εις την χώραν αυτήν;

Υποθετικόν Παράδειγμα Νο 3

Έστω ότι άνθρωπος την έκανε τη βλακεία να αγοράσει αυτοκίνητο 2000 κ. εκ. προ τριετίας.

Έντρομος και ενεός εκ των γεγονότων αποφασίζει να το πουλήσει για να απαλλαγεί από αυτό.

Όμως… ΚΑΝΕΙΣ δεν το αγοράζει λόγω των «τεκμηρίων».

Ο άνθρωπος έχει στα χέρια του ένα sπρόβλημα 1300 κιλών που δε μπορεί να λύσει.

Στην αρχή αποφάσισε να μην το σκέφτεται.

«Μην το σκέφτεσαι», είπε στον εαυτό του, «θα φύγει μόνο του».

Το πρόβλημα όμως δεν έφυγε. Μετά προσπάθησε να το πουλήσει. «Κούνα το κεφάλι σου δεξιά- αριστερά», του είπαν.

Τώρα σκέπτεται να το κάψει. Ή να το εγκαταλείψει στα Τέμπη. Ή να το «εξαγάγει» στην Αραβίαν. Ή να το πουλήσει ανταλλακτικά.

Ο άνθρωπος αυτός, όπως και οι περισσότεροι άνθρωποι στην Ελλάδα, έχει ένα υποθετικό πρόβλημα. Το οποίο προσπαθεί να λύσει με υποθέσεις.

Όπως γίνεται με όλα τα προβλήματα στην Ελλάδα.

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΒΑΘΑΣ