Τώρα που 1 εκατομμύριο Έλληνες δέθηκαν με ζώνες αγνότητας και ασφάλειας, τώρα που ο τετράποδος πληθυσμός εξοντώθηκε από τους κυνηγούς κεφαλών, τώρα που οι υπουργικές αποφάσεις- διατάξεις έλυσαν όλα τα προβλήματα της χώρας, από το ενεργειακό μέχρι τα προβλήματα των γηρατειών, ας δούμε μερικά από τα καθημερινά προβλήματά μας που κανείς δεν τα κοιτάει, απασχολημένος καθώς είναι από τη μεγαλοσύνη των σχεδίων Του και του εαυτού Του.

Ας ξεκινήσουμε από το… υγραέριο. Αυτό που οι εγκέφαλοι της κυβέρνησης επέτρεψαν να χρησιμοποιούν οι ταξιτζήδες αλλά απαγορεύουν να χρησιμοποιούν οι κοινοί θνητοί, οι απλοί πολίτες που δεν έχουν το χάρισμα να είναι επαγγελματίες.

Το LPG είναι υποπαράγωγο του πετρελαίου. Αυτό που καίγεται εκεί στον Ασπρόπυργο και μας κάνει να σχολιάζουμε «τι ωραία φλόγα» κάθε φορά που επιστρέφουμε στην πρωτεύουσα από «εκδρομή». Το αέριο αυτό λοιπόν μπορεί κάλλιστα να κινήσει το αυτοκίνητό σας με σημαντική οικονομία και με μικρή (μόλις 10%) απώλεια ισχύος.

Από  έρευνες που έγιναν στην Αγγλία βγήκαν τα παρακάτω εντυπωσιακά αποτελέσματα:

Αυτοκίνητο που καλύπτει 20.000 μίλια το χρόνο και κάνει 25 μίλια με κάθε γαλόνι βενζίνης

800 γαλόνια προς $1.30……….= $1.040

Με τη χρήση LPG το κόστος είναι…….= $560.

Όπως βλέπετε η οικονομία που επιτυγχάνεται είναι πράγματι σοβαρή. Τότε για ποιο λόγο, θα αναρωτηθείτε, δεν επιβάλλεται η χρήση του LPG αντί να απαγορεύεται…

Γιατί δεν γίνονται καμπάνες από την τηλεόραση που, μετά το μήνυμα «το πάχος μικραίνει τη ζωή», να επακολουθεί το μήνυμα «το LPG μικραίνει τα έξοδά σας». Απάντηση στο ερώτημα δεν υπάρχει όπως δεν υπάρχουν απαντήσεις σε δεκάδες απλά ερωτήματα σ’ αυτόν τον τόπο.

Η εξήγηση που δίνει –χρόνια τώρα- αυτή η στήλη δεν γίνεται ακόμα αποδεκτή… Λέει, η στήλη; ότι κανείς δεν υπάρχει στην κρατική μηχανή που να γνωρίζει τι είναι το LPG, πώς λειτουργεί, ποια τα υπέρ και τα κατά… Υπάρχει μια γενική εικόνα περί του γεγονότος που αλλάζει μορφή, χρώματα και βάθος ανάλογα με τις ασχετοσύνες που δημοσιεύονται στον Τύπο για τα σοβαρά ενεργειακά προβλήματα της χώρας κι αυτό είναι όλο.

Η εικόνα που υπάρχει για το LPG (Lignid Petroleum Gas), υπάρχει και για τους κινητήρες ντήζελ, τα αναγνωστικά του Δημοτικού και τη μόλυνση του Περιβάλλοντος. Μερικοί υπάλληλοι 71ου βαθμού συγκεντρώνονται, κατόπιν εντολής του κυρίου υπουργού, συγκροτώντας επιτροπή. Η επιτροπή επιτροπιάζει και στη διάρκεια των συνεδριάσεων ακούγονται σοφές και ειδικευμένες παρατηρήσεις όπως «θα σκάσει», «θα βλάψει τα χρηστά ήθη και την τρυφεράν ψυχήν των νέων» (προκειμένου περί βιβλίων), «θα προξενήσει προβλήματα εις την κυκλοφορίαν» και άλλα παρόμοια.

Όταν οι εργασίες της επιτροπής περατωθούν κανείς δε θυμάται για ποιο λόγο συνεστήθη και κανείς δε μπορεί να καταλάβει τι στο διάολο έλεγε τόσους μήνες.

Έτσι το πρόβλημα για το οποίο συνεστήθη η επιτροπή εξακολουθεί να υφίσταται και η ζωή κυλά ευτυχισμένα μέχρι τη σύσταση νέας επιτροπής που θα αποφανθεί περί της ορθότητος των αποφάσεων της πρώτης επιτροπής. Σε άλλες χώρες όμως όπου υπάρχουν επαΐοντες, άνθρωποι με μόρφωση και συναίσθηση του καθήκοντος, αυτά τα καραγκιοζιλίκια δε συμβαίνουν. Οι πολίτες είναι ελεύθεροι να κινήσουν τ’ αυτοκίνητά τους με LPG, πετρέλαιο, άνεμο, ακόμα και νερό. Το κράτος έχει σοβαρότερα πράγματα ν’ ασχοληθεί από το να απαγορεύει –ή να επιτρέπει- τη χρήση του πετρελαίου και του γκαζιού.

Η ομορφιά με το LPG όμως είναι ότι το αυτοκίνητο μπορεί να κινηθεί και με βενζίνη. Με το γύρισμα ενός διακόπτη ο οδηγός διαλέγει το υγρό που τον συμφέρει, ενδιαφέρει… Το LPG φυλάγεται στο χώρο αποσκευών του αυτοκινήτου και φτάνει στον αναμείκτη (καρμπυρατέρ) με την πίεση που υπάρχει στη φιάλη. Ένα ακόμα πλεονέκτημα του γκαζιού είναι η καθαρή εξάτμιση. Τα κατάλοιπα της καύσης του δε μολύνουν την ατμόσφαιρα όπως τα κατάλοιπα της καύσης της βενζίνης. Τότε, γιατί δεν επιβάλλεται η χρήση του; Για τον ίδιο λόγο που δεν «επιβάλλεται» και η χρήση του πετρελαίου, των μοτοποδηλάτων και των ποδηλάτων, των ηλιακών θερμοσυσσωρευτών και πολλών άλλων εφαρμογών της σύγχρονης τεχνολογίας…

Από τη μια πλευρά η άγνοια των αρμόδιων παραγόντων και από την άλλη πλευρά τα συμφέροντα διαφόρων εισαγωγέων πιέζουν για να μείνει η χώρα στον τεχνολογικό μεσαίωνα.

Σκεφτείτε…

Πότε ήταν που ακούσατε μια σωστή δικαιολογία για την απαγόρευση της χρήσης πετρελαίου από τα «ιδιωτικά» αυτοκίνητα;

Μην κοπιάζετε… Ποτέ.

Ποτέ δεν έκαναν τον κόπο να ενημερώσουν τον κόσμο, γιατί δεν θεώρησαν απαραίτητο –λόγω και της προβατίσιας αδιαφορίας του κόσμου- να τον ενημερώσουν.

Έτσι, οι κινητήρες ντίζελ απαγορεύονται στην Ελλάδα, μια χώρα που η πετρελαιοκίνηση έπρεπε να επιβάλλεται δια ροπάλου.

Τα παράδοξα είναι τόσα έστω τα ορθόδοξα να αποτελούν εξαιρέσεις που προκαλούν τη θυμηδία των καφενόβιων, να γίνονται ανέκδοτα στην πιάτσα, να μεταβάλλουν σε αρλεκίνους αυτούς που τα τηρούν.

Όπως η… υποχρεωτική χρήση των ζωνών ασφαλείας. Δεν υπάρχει πιο αστείο –και πιο επικίνδυνο- θέαμα απ’ αυτό ενός πολύ κοντού ανθρώπου που του έχουν τοποθετήσει το σημείο στήριξης της ζώνης ψηλά στην «κολόνα». Η ζώνη περνά από την καρωτίδα του και το δεξί του αυτί. Η ζώνη της συμβίας περνά από την καρωτίδα και το αριστερό μάτι… Αν δεν περνά κάτω από τη μασχάλη, πάνω από το στήθος και μέσα από το στόμα…

Στις εικόνες αυτές βλέπει κανείς τη σύγχρονη Ελλάδα, τη χώρα που έφτασε στο φεγγάρι πριν ανακαλύψει τ’ αυτοκίνητο, που προχώρησε στην ατομική ενέργεια πριν μάθει να διορθώνει ασφάλειες του ηλεκτρικού, που πήρε το νόμπελ της ποίησης πριν μάθει ο λαός της την αλφαβήτα.

Εκεί δυστυχώς φτάσαμε και τίποτα δε γίνεται για ν’ αλλάξει η κατάσταση, και τα μοντγκόμερυ συνεχίζουν να γράφουν εσωτερικές αναλύσεις και να εκστασιάζονται με τα καυτά χαλίκια που ‘χουν πάνω τους την αρμύρα της νύχτας, και πίσω υπάρχουν δυόμισι εκατομμύρια αναλφάβητοι και άλλα τέσσερα που τελείωσαν το μισό Δημοτικό (έγινε σχετική επερώτηση στη Βουλή), και η τηλεόραση δείχνει το χορό του προσωπικού της ΕΡΤ και κανείς δεν ενδιαφέρεται! Μόνο βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στο τέλμα καθώς στη θέση του ενός μοντγκόμερυ που παραιτήθηκε ή αποχώρησε εμφανίζονται άλλα δέκα…

Και η ζωή συνεχίζεται και δώσ’ του χαλίκια που ‘χουν πάνω τους την αρμύρα της νύχτας και δώσ’ του εκπομπές με τον Φλωρινιώτη και δώσ’ του ζώνες ασφαλείας και κλήσεις «δια το παρκάρισμα»…

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΒΑΘΑΣ