Menu
Menu
Menu
Μοιραστείτε το Άρθρο
| Δ | Τ | Τ | Π | Π | Σ | Κ |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | ||
| Δ | Τ | Τ | Π | Π | Σ | Κ |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | ||
RSS - Posts
2 Comments
Ας μου επιτραπεί και μένα να κοινοποιήσω, σε μια στιγμή αδυναμίας, τους πιο αγαπημένους μου στίχους, την κατακλείδα της «Προαγωγής» του Άρη Αλεξάνδρου, με την ορθογραφία που άρεσε στον ίδιο.
Ὅλα εἴταν ἔξοχα χτές βράδι
μόνο πού ἤρθαν ἴσως μέ κάποια καθυστέρηση
ὅπως φτάνει στόν πεσόντα
ἡ διαταγή προαγωγῆς του σέ ὑποδεκανέα.
@bruce
Σε μία όμοια στιγμή (αδυναμίας) θα ήθελα να ρωτήσω ποίος προήχθει στη θέση του δεκανέα…