Η διακύρηξη του Κόμματος της Κοινής Λογικής

Μετά το το τέλος των Euroεκλογών και την διαπίστωση ότι, η αριστερή μου παλάμη έλαβε 36,7% και δεξιά 32,3% ήλθε η στιγμή να ανακοινώσω το πρόγραμμα του Κόμματος της Κοινής Λογικής του οποίου, όπως γνωρίζετε είμαι ιδρυτής, πρόεδρος και μοναδικό μέλος.
Πριν προχωρήσετε στην ανάγνωση οφείλω να προειδοποιήσω ότι, πρέπει να το διαβάσετε με την γλώσσα στο μάγουλο μια και, κανένα πρόγραμμα κανενός κόμματος δεν είναι πλέον ικανό να αντιμετωπίσει τα “μεγάλα προβλήματα του ελληνικού λαού”.
Μία σύντομη αναδρομή στην πρόσφατη ιστορία της Τζουτζιακής Δημοκρατίας δείχνει πως τα πράγματα έφτασαν σε αυτό το σημείο. Ίσως θυμάστε πως, με την άρση του εμπολέμου με την Αλβανία η χώρα γέμισε με οικονομικούς μετανάστες, που διέφυγαν απ’ τον τελευταίο “παράδεισο” του Υπαρκτού Σοσιαλισμού. Η λέξη “γέμισε” δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. “Κατακλύστηκε” ταιριάζει πιο πολύ. Πρώτος και μεγαλύτερος υποδοχέας ή αγνή ελληνική επαρχία. Εξουθενωμένη απ’ το τάβλι, την πρέφα, τα ζάρια, βασανισμένη απ’ το δίλημμα αν θα πάρει “μπέμπα” ή “μερσεντέ”, η νεότερη γενιά των Ελλήνων αγροτών (η παλιότερη πέθανε ή σακατεύτηκε απ’ την δουλειά), βρήκε τη λύση για ακόμα περισσότερο φραπόγαλο, τάβλι και πρέφα στους 120.000 καφενέδες και τις καφετέριες της επικράτειας. Στη συγκομιδή της πατάτας, των κρεμμυδιών, της σταφίδας και, γενικά, κάθε προϊόντος που απαιτεί κοπιαστική εργασία, ανατέθηκε σε ανθρώπους 2ης κατηγορίας όπως ήταν (τότε) οι Αλβανοί. “Τι νομίζεις ρε ότι είμαι εγώ”, ρωτούσε ο Μήτσος απλώνοντας την αρίδα του σε πέντε καρέκλες, “Αλβανός;”. Μία γενική ευφορία κατέλαβε τον “λαό” μας από την εισροή εξαθλιωμένων ανθρώπων που έψαχναν μία καλύτερη ζωή. Χιλιάδες επιτυχημένοι μπούρτζοι με μερσεντέ κομπρέσορ ανάθεσαν τις “βρώμικες” δουλειές στους “αλβανούς” μέχρι που ήλθε η αυταπάτη των Ολυμπιακών όπου και το “κράτος” χρησιμοποίησε την μαύρη εργασία για να τελειώσει τα “έργα”. Όλοι ήταν από ευχαριστημένοι μέχρι ευτυχισμένοι, περισσότερο όμως οι γραβάτες, τα κουστούμια και τα ταγέρ των “δύο μεγάλων κομμάτων” ή, όπως τα αποκαλώ, οι Δεξιές και “Αριστερές” Χούφτες του ιδίου σώματος (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ).
Η Τζουτζία ήταν (και σήμερα ακόμα περισσότερο) χωρισμένη σε δύο άνισα κομμάτια Στο ένα βρίσκεται το 5% των κατοίκων που “τρώει καλά” κάνοντας μπίζνες με το Δημόσιο και πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες και στο άλλο το 95%, που προσπαθεί να μιμηθεί το …5!
Τα χρόνια πέρασαν, και οι εξαθλιωμένοι Αλβανοί, Πολωνοί και άλλοι πικραμένοι των χωρών του “υπαρχτού” έγιναν νοικοκύρηδες δουλεύοντας σκληρά και πέρνοντας υπαλλήλους πολλούς ελληναράδες. Όμως, τα χρόνια ξαναπέρσσαν και, συνέβει αυτό που έγρφαφα και πρόβλεπα πριν 20 χρόνια: στη Τζουτζία και σε άλλες χώρες του “αναπτυγμένου” άρχισαν να καταφθάνουν οι εξαθλιωμένοι του 3ου Κόσμου! Οι κατακτητικοί πόλεμοι και η άγρια εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών των “φτωχών” χωρών έκαναν εκατομμύρια ανθρώπους να αναζητήσουν ελπίδα στη γη της επαγγελίας, θεωρώντας πως και η Τζουτζία ήταν κομμάτι της.
Ότι έγινε με τους Αλβανούς επαναλήφθηκε με τους Αφγανούς, τους Κούρδους, τους Ιρακινούς, τους Σομαλούς, τους Φιλιππινέζους και, γενικά, με κάθε λαό που οι ισχυροί του είχαν σοδομίσει την πατρίδα.
Ο μπούρτζος με το χωράφι, το εργοστάσιο, κτήμα, την έπαυλη, το πανωσήκωμα, την οικοδομή και το “προοδευτικό” κοχόνι της “τοπικής αυτοδιοίκησης” που είδε φως και μπήκε, άρπαξε την ευκαιρία απ’ τα μούτρα. Προσέλαβε τους οικονομικούς μετανάστες για να κάνουν τις δουλειές που δεν έκανε ο περιούσιος λαός των Ελληναράδων. Το έμαθαν οι φτωχοί και πήραν το δρόμο για την Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία, τις ΗΠΑ, την Ολλανδία, την Γερμανία και, γενικά, για κάθε χώρα που, τα προβεβλημένα botox κάνουν φιλανθρωπίες, γίνονται πρέσβυρες καλής θελήσεως και κάνουν τα θελήματα της Διεθνούς Κοινότητας και του Οργανισμού Ηνωμένων Αργυραμοιβών.
Σε αυτό το σημείο μεγάλη σημασία έχει να δούμε το π ω ς ήλθαν. Ας πάμε ένα βήμα μετά την άφιξη τους (σαπιοκάραβα, ναρκοπέδια, δουλέμποροι κλπ).
Τα κατάφεραν λοιπόν και πάτησαν πόδι στη Τζουτζία. Πως πήραν “χαρτιά”; Απλό. Τα αγόρασαν από Τζουτζέδες συνοροφύλακες, εφοριακούς, αστυνομικούς, παράγοντες της “αυτοδιοίκησης” και άλλα φρούτα της νεοελληνικής πανίδας.
Και έφτασαν οι Euroεκλογές… Ο “ελληνικός λαός” μη γνωρίζοντας την τύφλα του για το Euroκοινοβούλιο, κλήθηκε να επιλέξει ανάμεσα στον Κωστάκη και στον Γιωργάκη με ολίγη από κάπα κάπα έψιλον και άφθονες “συνιστώσες” (οι τελευταίες μαγνητίζουν τον γράφοντα!). Τελικά επέλεξε όλίγη γιωρκάκη και ολίγη Κωστάκη και, εκεί που η ζωή του γελούσε ευτυχισμένα πετάχτηκε ο αρχηγός του ΛΑ.Ο.Σ και τα έκανε άνω-κάτω.
Πως; Προβάλλοντας το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης λες και αυτό εμφανίστηκε τον τον Ιανουάριο του …2009!
Έντρομοι οι τζουτζέδες ζήτησαν να ληφθούν μέτρα. Από κοντά ο κύριος με το Ειρωνικό Χαμόγελο και η Φράου Ομπερλόϊτναντ του ΠΑΣΟΚ, η κυρία με τες Καμέλιες της ΝΔ και ο κύριος “Απαιτείται μία Άλλη Πολιτική” του ΣΥΡΙΖΑ. Οι Συνιστώσες ήταν και με τον Αστυφύλαξ και με τον Χωροφύλαξ.
Κανείς (ή σχεδόν) δεν είπε ότι, μία χώρα πρέπει να δέχεται τους μετανάστες που χρειάζεται και που είναι σε θέση να φιλοξενήσει με αξιοπρέπεια και ούτε ένα περισσότερο αλλά, τότε πως θα ψωνίσουν οι κρατικοί λειτουργοί “μπέμπα” και “μερσεντέ” ;
Έτσι φτάσαμε στις 22.00 και είναι ώρα να κλείσω αυτό το κομμάτι με την ελπίδα ότι, στις επόμενες εκλογές θα κατέβει και το ΚΚΛ!