Η μεγάλη σημασία των βλάκων (και του φραπόγαλου) στο δημόσιο βίο. ( 28-09-2000 )

Cyber View, Σεπτέμβριος 2000
Το έχει η (δημοσιογραφική) μου τύχη να λείπω απ’ τη Τζουτζία κάθε φορά που η βλακεία πλήττει τη χώρα. Έλλειπα την 21η Απριλίου, έλλειπα με τα Ίμια, το ίδιο με τους σεισμούς… Έτσι, δεν είχα την ευκαιρία να γράψω αμέσως για το τρόπο που το μπάχαλο, που θέλει να αποκαλείται «ευρωπαϊκή χώρα», η σύναξη των «δήθεν», των ανικάνων, και των κλόουν που αναλαμβάνουν (το φαινόμενο δεν είναι πρόσφατο!) τη «διακυβέρνηση» της χώρας, αντιδρά κάθε φορά που, η διάλυση, το δε βαριέσαι, η μαγκιά, η αβελτηρία, το «ασεγιαύριο», το «ελαμωρετώρα», αλλά κύρια το φραπόγαλο, εξευτελίζει λαό και Ελλάδα. Το ίδιο με το ναυάγιο του «Σάμινα Εξπρές», στο οποίο μια ομάδα ανικάνων ναυτικών και, μία κρατική «μηχανή» που τρεις ώρες μετά τη βύθιση του πλοίου, κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου, έστειλε στο θάνατο 63(;) ανθρώπους. Όσοι μου κάνουν τη τιμή να διαβάζουν τα κείμενα, στα μόνα μέσα που μου επιτρέπουν να αρθρογραφώ (περιοδικό 4ΤΡΟΧΟΙ και NetDaily), γνωρίζουν ότι, και αυτή η τραγωδία έχει, όχι μόνο προβλεφθεί, αλλά περιγραφεί με κάθε λεπτομέρεια. Τα άτομα, που έπαιζαν το ρόλο του «πληρώματος» (και που, απ’ ότι γράφεται στις εφημερίδες και λέγεται στα κανάλια, βγήκαν πρώτα και στεγνά στη Πάρο), είχαν μάλλον εγκαταλείψει τη θέση τους και παρακολουθούσαν το «ματς» Παναθηναϊκού-Αμβούργου. Δεν είναι η πρώτη ούτε θα είναι η τελευταία φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Θυμάστε τον εμβολισμό της πυραυλακάτου «Κωστάκος;» από το Σάμινα; Θυμάστε το όνειδος των Ιμίων, και τις κραυγές των διατεταγμένων κονδυλοφόρων που, ανέλαβαν να εξευτελίσουν όσους εξέφρασαν την ανησυχία τους; Θυμάστε το ναυάγιο του «Δύστος;», τους θανάτους εργατών της ναυπηγοεπισκευστικής ζώνης, τα εγκλήματα που γίνονται καθημερινά από την αδιαφορία των ηθοποιών, που υποτίθεται ότι βρίσκονται στις θέσεις τους για να εξυπηρετούν και να προφυλάσσουν τους πολίτες από τις καταστροφές; Δεκάδες τα παραδείγματα του κράτους-οπερέτα. Κάθε ώρα, κάθε μέρα, κάθε εβδομάδα η χώρα κλαιει τα θύματα του φραπόγαλου. Τι είναι αυτό; Μα, το βρωμοπότηρο με το «καλαμάκι», και η φάτσα που ρουφάει περιεχόμενο στους δρόμους, στις δημόσιες υπηρεσίες, στα ελικόπτερα «παντός καιρού» που, το κράτος-οπερέτα αγόρασε για να πετάνε μόνο …ημέρα και με λιακάδα. Ρόμπα έγινε η χώρα. Δυο μέρες στο Παρίσι και δεν άκουγα τίποτα άλλο από ειρωνικά σχόλια. Τα CNN, BBC, NBC, CBS, TVE, «λύσσαξαν» (και καλά έκαναν) περιγράφοντας τη τραγωδία. Ούτε ξέρω πως η χώρα θα «βγει» απ’ τη λούμπα που την έβαλαν τα ατομάκια. Στο αεροπλάνο (της νυσταγμένης, καθυστερημένης και αδιάφορης) «Ολυμπιακής», διάβασα τις εφημερίδες της Πέμπτης και έφριξα. Για την υποκρισία τους περισσότερο. Οι μεγαλύτερες κάνουν ότι δεν βλέπουν τα χάλια που έχουν φέρει τη χώρα οι μαθητευόμενοι μάγοι, τα μπλέϊζερ, τα Αρμάνι, τα ζιβάγκο και τα ιριδίζοντα κουστουμάκια. «Δεν υπάρχουμε σαν κράτος στα διεθνή φόρα» έλεγε κάποιος που είναι σε θέση να γνωρίζει. «Ακούν Ελλάδα και χαμογελούν με συγκατάβαση». Και γιατί να μη χαμογελούν; Τι είναι αυτό που αποπνέει έστω ίχνος σοβαρότητος; Οι δρόμοι; Τα τρένα; Τα πλοία (το καμποτάζ έλειπε από τους πολλά βαρείς και όχι του «συνδικαλιστικού κινήματος» που «αγωνίζεται» για τα «δεδουλευμένα». Αυτοί δεν ήταν που έδωσαν παράσταση στον Πειραιά πριν 25 μέρες;). Και οι σοβαροί των ναυτιλιακών που απώλεσαν κάθε αίσθηση μέτρου και ισορροπίας. «Καταβάλουμε κάθε προσπάθεια για να προλάβουμε τη ρύπανση» είπε ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας την ώρα που άνθρωποι άφηναν τη τελευταία τους πνοή. Πάλι καλά που δεν εξάγγειλαν «Μέρα Χωρίς Αυτοκίνητα», να βγουν στους δρόμους να κάνουν δηλώσεις για το πόσο νοιάζονται για τη «ποιότητα ζωής!». Φραπόγαλα. Τώρα και πριν. Σ’ αυτή και στις προγούμενες τραγωδίες. Να όμως που, για τη κατάντια δεν φταίνε μόνο οι ηθοποιοί της πολιτικής. Φταίει κι’ ένα μεγάλο μέρος του «λαού». Αυτή η κακόμορφη συγκέντρωση νεάτερνταλ, που καθημερινά βλέπουμε γύρω μας. Να φτύνει. Να πετάει σκουπίδια. Να ρυπαίνει τις θάλλασες (οι κρο μανιόν της Τζιας πετάνε τα –ληγμένα- λιπάσματα στη θάλλασα και το ίδιο κάνουν οι αγρότες σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας και ας βγει ο κ. Πάγκαλος να με διαψεύσει). Οι φάτσες που βασανίζουν κι δηλητηριάζουν τα ζώα. Μούτρα πέμπτης κατηγορίας. Υβρίδια. Ανθρωπόμορφα κτήνη που, ακόμα και η παρουσία τους βιάζει το περιβάλλον, τη χώρα, την Ευρώπη, τον πλανήτη. Θανατηφόρος συνδιασμός. Ζεϊμπέκικο και Αρμάνι. Πριβιλετζ και κουτούκι. Πισίνες και τσιμεντόλιθοι. Κράβαρα και Μύκονος. Ντάτσουν και Ρειντζρόβερ. Τζατζίκι και λαιφ σταϊλ. Χώρα-οπερέτα. Της φαιδράς πορτοκαλέας, του «ασεργιαύριο». Χώρα που τρωει τα (καλά) της παιδιά. Που επιπλέουν οι φελλοί. Χώρα της διαπ
λοκής, της μίζας, και της τσάμπα μαγκιάς. Χώρα θρασύδειλων και τρομαλέων. Τι μπορούν να κάνουν οι λίγοι και εκλεκτοί σ’ αυτή τη χαβούζα; Τι άλλο από το να δίνουν κάθε μέρα το είναι τους για να τη κρατήσουν το κεφάλι έξω απ’ το νερό. Λίγοι δάσκαλοι (κι’ όχι οι μαινόμενες φάτσες που βλέπουμε στα «συλλαλητήρια» της ΟΛΜΕ), λίγοι ερευνητές, ελάχιστοι μαθητές και σπουδαστές. Άνδρες και γυναίκες της Άλλης, της Παράλληλης Ελλάδας. Λίγοι όμως. Τόσο λίγοι που, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να παρακολουθούν με αγωνία τη πορεία προς το τίποτα.
Τελείωσα; Μόλις τώρα άρχισα! Καιρός είναι να γράψω κι’ εγώ τι πιστεύω για αυτή τη φάρα έστω κι’ αν όπως έχω πει, δεν έχω τη δυνατότητα να δημοσιογραφώ σε εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας προφανώς επειδή πάντα τους «καθόμουν στο στομάχι». Να δείτε πως και αυτή τη φορά τίποτα δεν θα γίνει. Το ναυάγιο του Σάμινα θα ναυαγήσει στα συρτάρια των «αρμοδίων» και στις ιαχές για το γκολ της «ομαδάρας» στον αγώνα Κρο Μανιόν-Νεάτερνταλ._Κ.Κ. (pilot@techlink.gr)