Η ζωή όπως την ξέραμε…

Όπως ίσως έχετε καταλάβει, τα τελευταία 3 χρόνια κάθομαι, με μία ισχυρή δόση χιούμορ, πάνω στα συντρίμμια της (επιχειρηματικής) μου ζωής. Για την άλλη, την προσωπική δεν το συζητάω. Περνάω τις μέρες μου τρέχοντας σε δικηγόρους και δικαστήρια για να αποδείξω ότι, δεν είμαι ελέφαντας, λαμόγιο, λωποδύτης, κλέφτης σκατογιάπης, υπηρέτης κοσμικής κουράδας. «Έφαγα» 4 χρόνια φυλακή επειδή ο δικηγόρος που είχαν ορίσει κάποιοι, «ξέχασε» να παρασταθεί σε υπόθεση που αφορούσε στη γνωστή υπόθεση της Άλφα Πρες, 3 γιατί είμαι «αγνώστου διευθύνσεως», όλα εφέσιμα βέβαια, μέχρι την ημέρα που θα αποδείξω πως, ναι είμαι αυτός που λέω και όχι αυτός που εκείνοι που γονάτισαν την εταιρία θέλουν να λένε στο κόσμο. Αφήστε που, οι μηνιαίες απολαβές μου  απ’ την εταιρία που δημιούργησα, δεν ξεπερνούν τα 835 ευρώ/μήνα –επειδή μου «κρατάνε» αυτά που (λένε ότι) χρωστάω στις Τεχνικές Εκδόσεις εξ αιτίας του μεγάλου κόλπου της Α.Π! Δεν θα συνεχίσω μια και, αυτή τη στιγμή, υπάρχουν σοβαρότερα προβλήματα στην Ελλάδα απ’ τη δική μου (αναμενόμενη λόγω  απειρίας και ευκολόπιστης αντιμετώπισης), περίπτωση. Ένα απ’ αυτά (τα προβλήματα) το βλέπω αυτή τη στιγμή στο Mega στο πρόσωπο ενός, υποψήφιου που αποκαλείται …Γιάννης Μπουτάρης. Δεν ξέρω αν αύριο θα βρεθούν άνθρωποι να ψηφίσουν κάποιον που διαθέτει τον βαθμό πολιτικής ανυποληψίας που διαθέτει το συγκεκριμένο άτομο. Λίγο πριν παρακολουθούσα Σγουρό και Κικίλια οι οποίοι, όπως είπε η Κα Τρέμη, «δεν είναι υπεύθυνοι για το έλλειμμα» και άκουγα να διαβάζουν την επιστολή του κ. Πάγκαλου που «σήμερα επισκέφτηκε στρατιωτικές μονάδες στον Έβρο και διαπίστωσε ότι ο ελληνικός λαός μπορεί να κοιμάται ήσυχος». Κρύος ιδρώτας με λούζει όταν σκέπτομαι πως, αν κάποιος επιτεθεί στη χώρα μου, επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων θα είναι οι Τζέφρι και Τεό, 1000 φορές καλύτερα θα πείτε απ’ το να είναι το Gollum του Bidet ή ο άλλος με το Play Station.

Όμως… ταρατατζούμ-ταρατατζούμ, στον ορίζοντα ανατέλλει ένα νέο «μεγάλο Κόμμα» αυτό της Κας Ντοραμπακ το οποίο θα μπει σφήνα ανάμεσα στο προεδρικό, το εκσυγχρονιστικό και το metrosexual ΠΑΣΟΚ, ενσταντανέ του οποίου απόλαυσα στη σημερινή «Καθημερινή» στο άρθρο του Στ. Κασιμάτη, με την δημοσίευση φωτογραφίας της βασιλομήτορος Μαργαρίτας και της μίας κυρίας των Τιμών. Αν δεν την είδατε αναζητήστε την εφημερίδα ακόμα και τώρα, μπείτε στο site ή στείλτε κάποιον να τη πάρει απ’ το Νέο Φάληρο. Είναι καλύτερη απ’ εκείνες του Ραφηνάτου με τον Ρουσόπουλο.

Τι άλλο; Σάββατο αύριο, η πρόβλεψη λέει ότι το πρωί δεν θα βρέχει, θα πάω Τατόι μήπως και κάνω μία ακόμα πτήση με τα’ ανεμόπτερα της Ανεμολέσχης που, αν θέλετε να τα δείτε πάρτε το «ΒΗΜΑ της Κυριακής» που, στο ΒΗΜΑgazino έχει (θαρρώ) 5 σελίδες ρεπορτάζ, το οποίο ρεπορτάζ  “έγινε ξεφνικά” και  “ξέχασαν να μου πουν ότι θα έλθουν οι δημοσιογράφοι απ’ το ΒΗΜΑ”  γι’ αυτό δεν αναφέρεται ποιος είναι Πρόεδρος της Λέσχης! Δεν βαριέστε όμως αν δεν παινέψω το «σπίτι» μου τι (αόρατος) Πρόεδρος είμαι;

Τα χρόνια τελειώνουν και ούτε βιβλίο βλέπω να γράφω ούτε Διεθνή Διαστημικό Σταθμό  να πηγαίνω –εκτός αν γίνει μία αποστολή για αιωνόβιους που δεν είναι κακή ιδέα! Αυτό που, σίγουρα, βλέπω είναι ότι, σύντομα θα κάνω (στο Διαδύκτιο) κάτι για τον εαυτό μου και για όσους πιστεύουν πως αξίζω κάτι περισσότερο απ’ τα λαμπερά πρόσωπα του life style και της τηλεοπτικής «δημοσιογραφίας»