Με την ευκαιρία μιας "ανακάλυψης"…

Ο τίτλος σε εισαγωγικά γιατί, οι επιστήμονες γνώριζαν ότι, υπάρχει “νερό” στον Άρη. Υφάλμυρο μεν, “νερό” δε που, όταν με το καλό άνθρωποι πατήσουν στην επιφάνεια του πλανήτη, θα μπορούν να το εκμεταλλευτούν -με τρόπο που, δεν είναι της παρούσης

Περίεργη εισαγωγή μετά από 2(;) μήνες απουσίας αν και, κάθε μέρα σχεδόν, ανεβάζω κάτι στο φατσοβιβλίο και στο τουίτερ. Έπεσα κι’ εγώ στην ανάγκη τους αφού είναι ο πιο γρήγορος τρόπος να δηλώσεις πως ΔΕΝ λαβαίνεις μέρος στην παράσταση

Ποια; Μα εκείνη που παίζεται 24/30 στις τηλεοράσεις όπου, κλώνοι του ιδίου γένους επαναλαμβάνουν τα πράγματα που έλεγαν τα προηγούμενα 50 χρόνια

Η χώρα οδεύει προς την ανάπτυξη, η κυβέρνηση λαβαίνει μέτρα για την φοροδιαφυγή, ο Υπουργός Παιδείας αλλάζει το ωρολόγιο πρόγραμμα, ο ΥΠ. ΟΙΚ υπόσχεται ανάκαμψη κ.ο.κ

Προσπαθώ να θυμηθώ πότε ήταν που άκουσα κάποιον απ’ αυτούς να λέει κάτι για την πραγματική ζωή, τις τεχνικές και τις σύγχρονες μεθόδους στην εκπαίδευση και στην οικονομία που, οδηγούν μία χώρα στο μέλλον. Μάταια!

Ίδιες λέξεις, φράσεις, μανιέρες, τσιτάτα ίδιες οι γραβάτες, οι (ανοιχτοί) γιακάδες, οι τρίχες και οι “ελιές” στους (ιδρωμένους) λαιμούς των καρτουνικών χαρακτήρων

Εντάξει! Το τελευταίο χρόνο άλλαξαν με την “1η Φορά Αριστερά”. Είδαμε “κυνηγετικά|” γιλέκα και ξεκούμπωτα “πόλο”, μανικετόκουμπα σε πουκάμισα με ανοικτούς γιακάδες, είδαμε θηλυκά Γκόλουμ με “επαναστατικά” T-Shirts, όλη την γκάμα του κακού γούστου που καλύπτει την έλλειψη ευγένειας, παράδοσης και, βέβαια, αισθητικής

Επιμένω στην Αισθητική γιατί, δεν φεύγει απ’ το νου μία φράση, θαρρώ, του Oscar Wilde. Είπε: “τζέντλεμαν (σ.σ. και  lady) είναι εκείνος που διασχίζει την Oxford Street  χωρίς να τον προσέξει κανείς”

Θα πείτε… Εδώ ο κόσμος καίγεται, η χώρα ξάνα-μάτα καταρρέει  κι’ εσύ ομιλείς για Αισθητική;

Ναι, διότι όταν βλέπεις μία, ας πούμε γυναίκα, με μαύρο παντελόνι και καναρινί σακάκι (ή vice versa) είσαι 98% βέβαιος ότι, ο σωματότυπος που εμπεριέχουν, πάσχει από κάποια μορφής διαταραχής προσωπικότητας. Όταν, λίγο μέρες μετά, από ενέργειες, πράξεις και, κυρίως, εκφορά λόγου διαπιστώνεις ότι, έχεις δίκιο σε κυριεύει μία άγρια χαρά  και αναζητάς περισσότερα δείγματα -για ανάλυση

Από δείγματα άλλο τίποτα! Δεν θα αναφερθώ στον άνθρωπο-αχλάδι με την τεράστια “μπάκα” και το καρό “ζιλέ”. Στον ‘αλλο, με την ένρινη φωνή και τα “μελανί” απόχρωσης κουστούμια. Ούτε στον τρίτο με τα ray ban  και το φραπόγαλο . Με κίνδυνο να χαρακτηριστώ snob  θα αφήσω έξω και το γελαστό παιδί με το σφυριχτό “s” και  τα αγγλικά επιπέδου Στρατηγάκη

Εκτός κάδρου θα αφήσω την γραφική που απείλησε να “γεμίσει την Ελλάδα με φουγάρα” σε μία εποχή που, τα φουγάρα, βρίσκονται σε υποχώρηση

Αξίζει όμως να αναφέρω μερικά απ’ τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα αφήνοντας έξω τα Κρο Μανιόν, τα Νεάτερνταλ και τα αντίγραφα του μουσείου της Μαντάμ Τισό που βρίσκονται στην δική τους λίγκα

Κάποιοι λένε: άσε αυτά και γράψε κάτι για την ζωή σου.  Ναι; Να πω τι παραπάνω απ’ αυτά που η ίδια μου η ζωή είπε; Να γράψω για τα περιοδικά, την εταιρία, τους αγώνες, τις πτήσεις, τις αποκλειστικότητες;

Είναι γραμμένα. Και είναι ΟΛΑ στον Ιστό! Πόσες φορές πρέπει να πω ότι, χωρίς να το καταλάβω πέτυχα κάτι μοναδικό

Όλα τα άρθρα που έχω γράψει απ’ το ….1958 μέχρι τη σιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές είναι στο “Ίντερνετ”! Πως έγινε; Απλά, είχα την πρόνοια να αναθέσω την πληκτρολόγηση τους σε Η/Υ παλιά μας συνεργάτιδα (επιμελήτρια κειμένων) όταν έκανε οικογένεια και έφυγε απ’ τις Τεχνικές Εκδόσεις

Μη ρωτάτε πως θα τα βρείτε διότι είναι σα να λέτε ότι δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον Γούγλη! 

Η Ψηφιακή μου Κληρονομιά

Να ‘μαι λοιπόν στο “σύννεφο”, στο cloud, στο ψηφιακό επέκεινα ή όπως αλλιώς θέλετε να το πείτε να “ζω” για πάντα!  Οι παλιότεροι ίσως θυμάστε τι έγραφα 30 χρόνια πρίν ότι, ο θάνατος είναι ένα γελοίο μηχανικό λάθος που, σύντομα, οι επιστήμονες θ’ αντιμετωπίσουν. Μη γελάτε. Stay with me.

Αστειεύομαι αλλά, τι άλλο θέλετε να γράψω; Μήπως για την εκμετάλλευση του αεροδρόμιου Ελληνικού; Τα είπαμε. Προσφύγαμε μάλιστα στο ΣτΕ, κερδίσαμε και οι κυβερνήσεις (όλες, και εκείνες του “1η Φορά Α), μας ενέγραψαν εις τα παλαιότερα

Μπας και θέλετε να ομιλήσουμε για την διασύνδεση του λιμένος Πειραιώς με την Ευρώπη με σύγχρονο δίκτυο σιδηροδρόμων; Και αυτό το γράψαμε. Για την ανάπτυξη της Αεροπορικής Βιομηχανίας, των ΑΠΕ, της σύνδεσης των ΑΕΙ με την παραγωγή, την δημιουργία ενισχυμένων “βιοτεχνιών” παραγωγής ανταλλακτικών για την αυτοκινητοβιομηχανία; Και αυτά. Με κάθε δυνατή λεπτομέρεια. Όμως, όρμησε ο Κάλαθος και μας έκανε μία χαψιά

Όλα ή σχεδόν τα προτείναμε, μελετημένα και τεκμηριωμένα οι δυστυχείς και, πολλά απ’ αυτά τα κάναμε (πρώτα ελληνικά αγωνιστικά αυτοκίνητα, οχήματα που κινούνται με το ηλιακό φως, διαγωνισμοί σχεδίασης κλπ)

Και εις τον Δήμο Αθηναίων. Εκεί που σήμερα λάμπει ένα Μη Πρόσωπο και λικνίζεται άλλο με γένι τεσσάρων ημερών και bedroom eyes, τα προτείναμε αλλά εδέχθημεν φιλικό χτύπημα στον ώμο και τη φράση: “Κωστάκη δεν γίνονται αυτά τα πράγματα στην Ελλάδα”

Πάνε μέρες που κάνω μία (ακόμα) προσπάθεια να συνεχίσω το έρμο το “βιβλίο” αλλά, δεν αποδίδει. Έχω πει γιατί. Αν γράψω για τα όσα έκανα στη ζωή μου θα είμαι υποχρεωμένος να πω ονόματα. Αν το κάνω θα χαθώ στον λαβύρινθο. Ποιόν ν’ αναφέρω ποιόν όχι, ποιο γεγονός να περιγράψω, ποιό να “ξεχάσω”. Ελοχεύει ο κίνδυνος να μην αναφέρω τους καλούς, να βγάλω απ’ τον σκουπιδοντενεκέ τα μηδενικά που έγιναν γνωστά επειδή έτυχε να βρεθούν κοντά μου

Με άλλα λόγια πρέπει να πω ποιοι -εκτός από μένα- ήταν υπεύθυνοι για την καταστροφή των Τ.Ε; Ποιοι “έφαγαν” τις σάρκες της εταιρίας, εκμεταλλεύτηκαν τη θέση τους για να αποκτήσουν κάθε λογής υλικά και άυλα αγαθά. Μετά από ώριμη σκέψη  αποφάσισα να μη πω τίποτα για τα 36 χρόνια ελπίζοντας ότι ότι είχα να πω το “είπα” με την δουλειά μου.

Τώρα… Αν μετά από χρόνια κάποιος αποφασίσει να ερευνήσει το φαινόμενο, όπως είπα πιο πάνω, τα πάντα είναι στο Διαδίκτυο άρα σε κοινή θέα

Θα πει κάποιος. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο στη ζωή σου που να είναι άξιο παρουσίασης ή σχολιασμού; Αν υπάρχει λέει! Εκατομμύρια πράγματα, γεγονότα, εμπειρίες αλλά, όλα “δεμένα” με την έκδοση των περιοδικών. Τα γεγονότα της προσωπικής μου ζωής υπάρχουν σε χιλιάδες άρθρα. Απ’ τις περιγραφές της ζωής της οικογένειας μου στην Κατοχή και τα “Δεκεμβριανά” μέχρι τις πρώτες πτήσεις με ανεμόπτερα, αεροπλάνα και ελικόπτερα και, βέβαια, εκείνες με περισσότερους από 25 τύπους μαχητικών. Όρεξη και χρόνο να ‘χει κανείς 

Επιστρέφω στα τρέχοντα… Παρακολούθησα την “τελετή” ορκωμοσίας της “νέας” κυβέρνησης και, αυτάρεσκα ομολογώ, δεν είδα ή άκουσα κάτι καινούριο.  Το αντίθετο. Παλαιότερο δεν μπορούσε να υπάρξει

Να μιλήσω για την εμφάνιση Κωνσταντοπούλου/Βούτση; Με συγχωρείτε αλλά, έχετε δει κάτι πιο αστείο; Απ’ τη μία η τεραστίων διαστάσεων τέως Πρόεδρος, να ομιλεί την οργουελική NewSpeak, απ’ τη άλλη ο κ. Βούτσης σαν εδωδιμοπώλης του παλαιού ελληνικού κινηματογράφου. Αν αυτοί (και η αισθητική που εκπέμπουν) είναι ικανοί να οδηγήσουν τη χώρα στη Νέα Εποχή αφήνω εσάς να κρίνετε

Τα φαινόμενα της αισθητικής και πολιτικής παραδοξότητας δεν περιορίζονται στα μέλη του (εναπομείναντος) κυβερνητικού σχήματος. Δεν ξέρω αν είμαι εγώ που πιστεύω ότι, τα “μεγάλα προβλήματα” της χώρας δεν μπορεί να αντιμετωπιστούν απ’ το μουστάκι ενός Μεϊμαράκη, την ένρινη εκφορά λόγου ενός Γεωργιάδη ή, το dress code των κυριών Καραμανλή, Φωτίου, και άλλων οντοτήτων που εκλέχτηκαν απ’ τον (κατά τον Α. Παπανδρέου) “υπερήφανο και ανεξάρτητο Ελληνικό λαό” 

Ίσως κάποιος πει πως υπάρχει σαφής βελτίωση αφού, στη νέα Βουλή δεν υπάρχουν χαρακτήρες που καλούν ταξί κουνώντας -νευρικά- τον δείκτη και τον μεσαίο ή άλλοι που “τρώνε” τα  “ς” και έχετε δίκιο

Τι να κάνω όμως που, δεν μπορώ να βγάλω απ’ το νου την εικόνα του Al Chip  δίπλα στον τέως πλανητάρχη ούτε να ξεχάσω ότι, “ψυχή” του event ήταν η Κα Γιάννα

Όλοι έχουμε κάποιον να μας προσέχει αλλά, πειράζει που δεν καταλαβαίνω πως το “1η φορά αριστερά” κολλάει με την Κα Αγγελοπούλου; Μη δίνετε σημασία… Ο Ν.Ο.Κ (Να Ο Κανένας) πάντα σκέφτονταν παράξενα, τώρα θα σταματήσει;

(συνεχίζεται….)