Παρακολουθώ τον αγώνα των κατοίκων της Κερατέας, του Γυθείου, του Ηρακλείου, του Καπανδριτίου, της Μακροσουβάλας, της Μικροκατινίτσας, του Μεγαλομαρκόπουλου, της Μικροπατινίτσας να μη γίνει χωματερή για τα σκουπίδια τους στη περιοχή τους
Δεν ακούω όμως που πρέπει να γίνει χωματερή για τα σκουπίδια τους και αυτό με βάζει σε σκουπιδοσκέψεις
RSS - Posts
4 Comments
Απ’όσο έχω καταλάβει, προτιμούν τις ‘κοπριές’ τους να τις έχουν στις αυλές τους και να αγαλλιάζουν από ευωδία…
Θα έλεγα κανένα αρβανίτικο για αυτούς τους ανθρώπους, αλλά ας όψεται που σεμνύομαι.
Εύλογος συνειρμός, φαντάζομε ότι δέν θέλουν να υποβαθμιστούν τα οικόπεδα και σπίτια που καλώς η κακώς κάνανε καπου εκεί..
To πρόβλημα είναι πως η ίδια αντιμετώπιση παρατηρείται σε όλη την επικράτεια του ελλαδικού κράτους.
Κανείς δεν θέλει τα σκουπίδια των άλλων στην περιοχή του.
Ούτε που έχουν σκεφτεί το τι πλούτο θα σημάνει η επιτυχής διαχείριση του Κύριου Προιόντος που παράγουμε ως ανθρωπότητα.
Δείτε το παράδειγμα της Δανίας, που μέσω τον ΧΥΤΥ έχει ελαχιστοποιήσει το ποσοστό τον ενταφιαζόμενων απορριμμάτων.
Αλήθεια, υπάρχει σοβαρός αντίλογος με βάση επιστημονική και όχι επιστημονικοφανή τεκμηρίωση ;
Για ποιά υποβάθμιση μιλάμε ;
Μήπως να τα ρίξουμε στο Αιγαίο ή, εν πάσει περιπτώση, να αρχίσουμε να τα καίμε ως θυμίαμα για χάρη των Μεγάλων Παλαιών ;
Μήπως να ξανασυσταθούν οι ιδιωτικές ‘κοπριές’ στις αυλές ;
Αλλά, όχι… Έχουμε ακλόνητα επιχειρήματα για να στηρίξουμε το κοντόφθαλμο ‘είναι’ μας…
“Γκιάστε γκα μούα εδέ λιε τε γιετε δε μότρ’ ιμ’…”, που λέμε και στην ανατολική Λοκρίδα…
(Μακριά από μένα κι ας είναι κι η αδερφή μου)
Δυστυχώς…
Πάντως και οι δύο πλευρές φαίνοντε αρκετά πεισματάρες για την ώρα..