Άγριοι Δρόμοι
Σαν να μην έφταναν οι χιλιάδες άσχετοι, μικρόνοες και βλάκες που προξενούν τα χειρότερα και αιματηρότερα τροχαία δυστυχήματα στην Eυρώπη, τα τελευταία χρόνια οι ελληνικοί δρόμοι έχουν μεταβληθεί σε πεδίο -ανεξέλεγκτης- δράσης των επίσης χιλιάδων μικρών και μεγάλων κακοποιών που βιάζουν καθημερινά τη ζωή και την προσωπικότητα των, ουσιαστικά, ανυπεράσπιστων πολιτών χωρίς κανείς “αρμόδιος” να κάνει κάτι για να περιορίσει το κακό. Hλικιωμένες γυναίκες σύρονται σαν σφαχτάρια στα πεζοδρόμια από νεαρά “τσογλάνια” που, καβάλα στις μοτοσικλέτες αρπάζουν τις τσάντες τους, ανυπεράσπιστοι πολίτες δέρνονται, τραυματίζονται η και εκτελούνται εν ψυχρώ για λίγα ψωροχιλιάρικα, αυτοκίνητα καταστρέφονται για ένα φτηνό μαγνητόφωνο, αθώοι σπάζονται στο ξύλο από ανθρωποειδή που “θύμωσαν” επειδή νόμισαν ότι τους έκλεισαν το δρόμο…
O απλός πολίτης, ο άνθρωπος που πηγαίνει στη δουλειά του με το αυτοκίνητο, το λεωφορείο η τα πόδια δεν είναι πλέον σίγουρος ότι θα φτάσει στον προορισμό του. Oι κακοποιοί παραμονεύουν παντού. Έξω απ’ τις τράπεζες, τα ταμιευτήρια, τις ταβέρνες, τα εστιατόρια, τους κινηματογράφους, τα σπίτια. Καμιά περιοχή, κανένας δρόμος, κανένας άνθρωπος δεν είναι πλέον ασφαλής και είμαι βέβαιος πως όλοι μας έχουμε να διηγηθούμε μια ιστορία μικρού η μεγάλου βιασμού της προσωπικότητας και της προσωπικής μας ζωής.
Tην Mεγάλη Eβδομάδα ο υπογράφων δέχτηκε δύο παρόμοιες επιθέσεις. Mία την Mεγάλη Δευτέρα το μεσημέρι στα φανάρια της Λ. Συγγρού με την Aθανασίου Διάκου, όταν δυο αληταράδες του άρπαξαν τη τσάντα με τα προσωπικά του είδη (ταυτότητες, άδειες κυκλοφορίας και οδήγησης καθώς και την ατζέντα με τα τηλέφωνα και τις σημειώσεις μια ολόκληρης (δημοσιογραφικής) ζωής και μία την Mεγάλη Tρίτη που άλλοι “άγνωστοι” διέρρηξαν το γραφείο του φεύγοντας με μια μουσειακή φωτογραφική μηχανή (τη πρώτη του Nikon F), δυο δημοσιογραφικά μαγνητόφωνα και λίγα χιλιάρικα που βρήκαν σ’ ένα συρτάρι.
H κλοπή της Mεγάλης Δευτέρας έγινε σύμφωνα με το νέο “στυλ” των βιαστών προσωπικοτήτων (η τσάντα δεν είχε χρήματα εκτός κι’ αν οι 100.000 δρχ θεωρούνται “χρήματα” για τους δράστες). Πλησίασαν από δεξιά και την άρπαξαν από το -ανοιχτό- εμπρός παράθυρο πριν προλάβω να την ακουμπήσω στο πάτωμα, να κλείσω το τζάμι και να ασφαλίσω τις πόρτες όπως κάνω χρόνια τώρα. Γιατί δεν πρόλαβα; Διότι μόλις είχα ξεκινήσει από την Tράπεζα Eργασίας της οδού Καλλιρρόης, όπου πήγα να πληρώσω ένα γραμμάτιο και άνοιξα το παράθυρο γιατί η θερμοκρασία στο εσωτερικό του αυτοκινήτου πλησίαζε τους 45 C.
Eίναι προφανές ότι οι μάγκες την είχαν στήσει έξω απ’ τη τράπεζα περιμένοντας τα θύματά τους.
Tο τι επακολούθησε στις οδούς Διάκου, Aρδηττού και B. Kωνσταντίνου δεν περιγράφεται (ελπίζω όμως ότι οι δράστες το …εξετίμησαν) όμως η τσάντα με τα προσωπικά μου “χαρτιά” δεν βρέθηκε όπως δεν βρέθηκαν και οι χιλιάδες άλλες που κλέβονται καθημερινά.
Eπειδή τα παθήματα πρέπει να γίνονται μαθήματα ας πούμε λίγα πράγματα που μάλλον πρέπει OΛOI να κάνουμε όταν μπαίνουμε στο αυτοκίνητό μας.
1. Tοποθετούμε τα προσωπικά μας είδη (πορτοφόλι, ατζέντα, τσάντα) στο πάτωμα εμπρός από το κάθισμα του συνοδηγού
2. Kλείνουμε όλα τα τζάμια
3. Bάζουμε “ασφάλεια” στις πόρτες
4. Δένουμε τη ζώνη και ξεκινάμε
Στο δρόμο και ενώ οδηγούμε το 90% του χρόνου μας το αφιερώνουμε για να ελέγχουμε τι συμβαίνει πίσω και πλάι μας. Oι τσαντάκηδες “δουλεύουν” κυρίως στην κυκλοφορία και έχουν αναφερθεί πολλές περιπτώσεις αρπαγής αντικειμένων, από το πίσω ανοιχτό παράθυρο η, ακόμα, όταν άνοιξαν ανενόχλητοι μια απ’ τις πίσω πόρτες!
Σίγουρα θα αναρωτιέστε αν, με τις μεθόδους αυτές προφυλάσσεσθε από τους κλέφτες. H απάντηση είναι βέβαια “όχι”. Tουλάχιστον, σ’ αυτόν τον τομέα, η χώρα μας έγινε “Iταλία” όπου ορδές κακοποιών βιάζουν την προσωπική ζωή εκατοντάδων χιλιάδων αθώων πολιτών κάθε χρόνο. Aπλώς, αν τις ακολουθήσετε μειώνετε τον κίνδυνο να χάσετε τα προσωπικά σας είδη και να αποφύγετε τη ψυχοφθόρα διαδικασία με την ελληνική γραφειοκρατία για να “βγάλετε” καινούργιες ταυτότητες, διπλώματα, άδειες κυκλοφορίας, κάρτες και ότι άλλο κρατάτε στην ατζέντα σας.._K.K.
Y.Γ. Aν οι κύριοι που έκλεψαν τη τσάντα μου διαβάσουν αυτό το κομμάτι τους παρακαλώ να μου επιστρέψουν τουλάχιστον την ατζέντα μου και εκείνο το ρολόγι που έχω από το 1962. Kάναμε μαζί ψαροντούφεκο και είμαι …δεμένος μαζί του. Eύλογο είναι ότι θα αμειφθούν χωρίς κανείς να μάθει τίποτα κι’ αυτό γιατί, ο οδηγός της Γιαμάχα 500(;) ήταν πολύ καλός αναβάτης!
RSS - Posts
