Από το ιστολόγιο “Άγρυπνος Φρουρός” (αφιερωμένο στους πέντε “σωτήρες” της μεταπολίτευσης που σήμερα τα τσινάρια τους τολμάνε να ζητάνε τα ρέστα απ’ τους πολίτες.-Κ.Κ.
Μερικά απλά μαθήματα Πολιτικής Οικονομίας. Μέρες που είναι…
Στις δεκαετίες του ’50 του ’60 και του ’70, η ελληνική Ανάπτυξη στηρίχθηκε στην «αντιπαροχή»!Πού ήταν, στην ουσία, η κεφαλαιοποίηση της ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας. Στα αστικά κέντρα…Και κεφαλαιοποίηση σημαίνει ότι παίρνω ένα περιουσιακό στοιχείο ανενεργό, και το μετατρέπω σε «κεφάλαιο», δηλαδή στοιχείο του «Ενεργητικού» μου. Σε κάτι που αποδίδει εισόδημα ή παίρνει υπεραξία (ή και τα δύο).Η αντιπαροχή, πήρε χαμόσπιτα στις παρυφές των αστικών κέντρων τότε και τα μετέτρεψε οριζόντιες και κάθετες ιδιοκτησίες, σε διαμερίσματα ιδιοκατοίκησης, σε ενοικιαζόμενα διαμερίσματα, σε μαγαζιά, σε εισόδημα, αγοραστική δύναμη, καταθέσεις, τραπεζικό χρήμα, επενδύσεις, αυτό-απασχόληση και θέσεις εργασίας.
* Στη δεκαετία του ’80 είχαμε νέα πηγή εσόδων, τα Ολοκληρωμένα Μεσογειακά Προγράμματα ή ΜΟΠ. Πηγή εξωγενών πόρων, μεγάλο μέρος των οποίων κατασπαταλήθηκε, αλλά μέρος τους «κεφαλαιοποιήθηκε»…
Στη δεκαετία του 90 κυριάρχησαν τα Κοινοτικά Προγράμματα. Που κι αυτά τροφοδότησαν τονπλουτισμό πολλών και το εισόδημα πολύ περισσότερων.
* Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 2000 είχαμε τα Ολυμπιακά έργα, που κι αυτά με τη σειρά του «τάϊσαν» πολλούς, «χόρτασαν» αρκετούς και «βόλεψαν»περισσότερους.Οι διαφορές ανάμεσα σε αυτά τα μεγάλα «Ελντοράντο» του παρελθόντος, είναι ότι ενώ η αντιπαροχή προκάλεσε διάχυση του Πλούτου και τους εισοδήματος παντού, όλα τα επόμενα διοχετεύτηκαν σε «κυκλώματα ημετέρων, από τα οποία επωφελούνταν πολλοί περισσότεροι, ασφαλώς. Αλλά όλο και λιγότεροι «πλούτιζαν».Έτσι δημιουργήθηκε μια οικονομική ελίτ που αναδείχθηκε από όλες αυτές τις «μεταβιβάσεις» (Κοινοτικά Προγράμματα και Ολυμπιακά έργα) και μια μεσαία τάξη που στηρίχθηκε σε αντιπαροχή, και στο «πολλαπλασιαστικό» αποτέλεσμα των Κοινοτικών κονδυλίων και των Ολυμπιακών έργων.
* Το επόμενο μεγάλο «Ελντοράντο» είναι η ακίνητη περιουσία του Δημοσίου, όχι των ιδιωτών πια…Γι’ αυτό και μέχρι τώρα μπλοκαρίστηκε από διάφορα «κυκλώματα» που την νέμονται, την καταπατούν σιωπηλά ή τη σφετερίζονται. Και δεν επιτρέπουν καμία συζήτηση για την «αξιοποίησή» της…Ίσως το Κτηματολόγιο (από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα των τελευταίων δεκαετιών, που όμως, κρατήθηκε στην αφάνεια… «περιέργως») δεν προχώρησε ποτέ, γι’ αυτό ακριβώς: για να μην αναδειχθεί το ύψος και οι αναπτυξιακές δυνατότητες της δημόσιας ακίνητης περιουσίας…
Η γνωστή Περιουσία του Δημοσίου αθροίζεται κατ’ ελάχιστο σε αντικειμενική αξία 350-360δισεκατομμυρίων σήμερα! Φυσικά ένα μικρό μέρος όλων αυτών των ακινήτων είναι «υπηρεσιακώς ενεργά». Κι ένα μέρος από το υπόλοιπο είναι |μη εκμεταλλεύσιμα» ή «μη άμεσα εκμεταλλεύσιμα». Κι ένα μέρος από τα υπόλοιπα είναι «μη άμεσα εμπορεύσιμα»…Αλλά υπάρχει ένα «υπόλοιπο» ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου αντικειμενικής αξίας 90-100 δισεκατομμυρίων, τα οποία είναι και γνωστά και άμεσα εκμεταλλεύσιμα και εμπορεύσιμα. Και τα οποία σήμερα «κάθονται»!
Δεν συντηρούνται και συχνά απαξιώνονται κι όλα (γι’ αυτό και δεν θεωρούνται «ασημικά»)…
Η Ελλάδα είναι, πράγματι, η πιο πλούσια…υπερχρεωμένη χώρα!Πνίγεται, αυτή τη στιγμή, στα χρέη και βυθίζεται σε ύφεση «δίχως πάτο», ενώ έχει τεράστιους πόρους αδρανείς!Ένα μικρό μέρος τους θα την ξελάσπωνε πλήρως. Κι αν εκμεταλλευόταν (χωρίς να πουλήσει) ένα άλλο, επίσης μικρό μέρος των ακινήτων της, θα μπορούσε να καλύπτει τους μισούς τόκους από τα χρέη της.
Αυτή η περιουσία είναι κατακερματισμένη, στη δικαιοδοσία διαφορετικών ασυντόνιστων και ανεξέλεγκτων υπηρεσιών, που συχνά τη… «δωρίζουν» ο ένας στον άλλο! Ή δεν ελέγχονται οι ίδιοι ούτε ελέγχουν ποιός την εκμεταλλεύεται.
Και γίνεται «της τρελής». Εκεί να δείτε σκάνδαλα. Αληθινά σκάνδαλα…Για τα οποία δεν μιλάει κανείς!
Πολύ συχνά τα υπουργεία νοικιάζουν πανάκριβα γραφεία για να στεγάσουν τις υπηρεσίες του, ενώ τα ιδιόκτητα ακίνητά τους, κάθονται αδειανά ή τα μισθώνουν με εξευτελιστικά ενοίκια σε τρίτους.
Καθόμαστε σε ένα βουνό «χρυσάφι» και… ζητιανεύουμε λεφτά για να ξεπληρώσουμε τα χρέη μας!Και όποιος τολμά να θέσει το ζήτημα της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, δέχεται συντονισμένες«δημόσιες επιθέσεις» από παντού…
– Σαν κάποιοι να θέλουν να χρεοκοπήσει η χώρα, ενώ μπορεί άνετα να το αποφύγει.
– Σαν κάποιοι να θέλουν να μείνει η Ελλάδα δέσμια του Μνημονίου και υπό τον ασφυκτικό έλεγχο της «τρόϊκας», ενώ μπορεί απαλλαγεί από τα δεσμά τους.
Μετατρέποντας την ανεκμετάλλευτη περιουσία της σε Εθνικό Ενεργητικό.Και υποκινώντας πρωτοφανή αναπτυξιακή έκρηξη.
Η «ελίτ» μας έμαθε να καταναλώνει, αλλά δεν έμαθε να παράγει.Έμαθε να μοιράζει εισροές, αλλά δεν έμαθε να δημιουργεί ευκαιρίες και πλούτο.Έμαθε να απαξιώνει, αλλά δεν έμαθε να αξιοποιεί.Έμαθε να οικειοποιείται εισπράξεις και υπεραξίες, αλλά δεν έμαθε να δημιουργεί αξίες.
Η αξιοποίηση της Δημοσίας περιουσίας μπορεί να μας σώσει. Αν χρειαστεί να θυσιάσουμε την ελίτ μας, δεν χάθηκε ο κόσμος. Πάντα είναι λογικό και φρόνιμο, να θυσιάζεις τα… «σκουπίδια» σου για να ανακτήσεις την Ελευθερία σου.
Γιατί όλη αυτή η συζήτηση γι’ αυτό γίνεται: Για το πώς θα ανακτήσει η Ελλάδα την Ελευθερία της, πρωτίστως. Και πως θα αναπτυχθεί στη συνέχεια…
ΝΖ
RSS - Posts
6 Comments
Πολυ σωστό σκεπτικό
Οι πολιτικοί είναι άτολμοι, λαϊκιστές, κλέφτες και λαμογια, νοιάζονται μόνο για την εξουσία. Το μέλλον της Ελλάδος δεν το σκέφτηκαν ποτέ και όλοι πριν ελάχιστων εξαιρέσεων γίναμε και εμείς το ίδιο, κλέφτες, λαμογια, άτολμοι, καλοπερασάκηδες επιδειξίες, ματαιόδοξοι, θιασώτες της ελάσσονος προσπάθειας, εκνευριστικά θορυβώδης τύποι σε ότι και αν κάνουμε ( σε πια χώρα υπάρχουν τόσα μηχανάκια με φτιαγμένες εξατμίσεις και σε πια χώρα βάζουν μεγάφωνα σε μπαρ και σε εκκλησίες και δεν αφήνουν τον κόσμο να ηρέμηση … έλεος..).
Όπως σωστά διαπιστώνετε το πρόβλημα είναι 100% πολιτικό. Η χώρα χρειάζεται μερικούς V (for Vendetta) και μία αποφασισμένη Ομάδα Ηθικών Ατόμων για να βγει απ’ τη παγίδα που την έριξαν οι άγιες οικογένειες
Στο λογικό άρθρο σας, νομίζω ότι δεν περιλάβατε τον πλούτο του υπεδάφους και του υποθαλάσσιου χώρου της Ελλάδας μας. Εκτός και είστε οπαδός του αχαρακτήριστου Πάγκακου…(ω, λανθάνουσα γλώσσα τα αληθή λέγει!), ο οποίος ισχυρίζεται ΔΗΜΟΣΙΑ, πως δεν υπάρχει.
γ.κ.
Επίσης: εφ’ όσον μεγάλο ποσοστό των πολιτών φοροδιαφεύγουν και εισφοροδιαφεύγουν και μεγάλο ποσοστό των εφοριακών και των “κεφαλών” των Ταμείων απλώς δεν εργάζονται όπως θα έπρεπε (για να το πούμε κόσμια), μήπως ήλθε η στιγμή της… κατάργησης των φόρων και των εισφορών; Οι φόροι θα συλλέγονται μόνο για την αναγκαία δομή (Παιδεία, Υγεία, Ένοπλες Δυνάμεις και Δυνάμεις Τήρησης της Τάξης) και θα προέρχονται από την -όντως εντελώς άδικη κοινωνικά και εσφαλμένη οικονομολογικά- επιπλέον φορολόγηση των αγαθών και των υπηρεσιών. Οι εισφορές στα Ταμεία θα δίνονται απ’ ευθείας από το Γενικό Λογιστήριο. Στα επί μέρους: οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης μπορούν να τα καταφέρουν μια χαρά μόνοι τους μέσω των εισπράξεων από τον λογαριασμό της ΔΕΗ, αρκεί να μην στρώνουν κάθε τόσο και λίγο την “πλατεία” με πανάκριβο κυβόλιθο. Οι ΔΕΚΟ μπορούν να λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια μη κερδοσκοπικού οργανισμού (ούτως ή άλλως, και σήμερα ΔΕΝ ΕΠΙΒΑΡΥΝΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΡΒΑΝΑ) με εξορθολογισμό όμως των εξόδων τους. Τα παραπάνω σημαίνουν α) κοινωνική αδικία, β) μείωση τζίρου στην αγορά, γ) παύση της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής (μερική, διότι πάντοτε θα υπάρχουν εταιρείες που δεν θα αποδίδουν τον φόρο από τις πωλήσεις τους όπως και λαμόγια κρατικοί υπάλληλοι που θα καταχρώνται του δημοσίου χρήματος), γ) ολική παύση της ανάγκης για επαιτεία και τις συνακόλουθες λαμογιές σε συνεργασία με γκολντμανζάκς, ΔΝΤ και λοιπούς αγιογδύτες. Στον αντίλογο ότι τα προτεινόμενα είναι άδικα, θα συμφωνήσω. Ο φτωχός τσίμα – τσίμα θα την βγάλει με ένα τοστ και μία πορτοκαλάδα λουξ λόγω αύξησης της τιμής, ενώ ο πλούσιος λόγω ανθρώπινης φυσιολογίας δεν θα μπορεί να μπουκωθεί με πάνω από 5-6 τοστ και 2-3 πορτοκαλάδες και έτσι αναλογικά δεν θα πληρώσει μεγάλους φόρους. Αυτά όμως στα κατώτερα και μεσαία αγαθά. Στην λαίλαπα του lifestyle τα κόζια θ’ αλλάξουν. Ο λαμογιο-εύπορος/πλούσιος θα αναγκαστεί να ξηλωθεί με εξωφρενικούς φόρους ΧΡΗΣΗΣ αν αποφασίσει να επιδειχτεί ευρωπαϊστί με καγιέν και με φερέτι και με αντίστοιχα εξωφρενικούς φόρους ΚΤΗΣΗΣ για προϊόντα εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης (ελβετικά ρολόγια, αμερικάνικές μοτοσικλέτες, ταχύπλοα και οχήματα παντός εδάφους, ιαπωνικό/ κορεάτικο κινητό και hi-fi / video εξοπλισμό κλπ). Το πρόβλημα για μια τέτοια second-best αν όχι third-best λύση έγκειται στο γεγονός ότι ποτέ κανείς δεν θα δεχτεί την κατάργηση των φόρων. Όχι διότι είναι ανεφάρμοστο ή κοινωνικά άδικο μέτρο (που είναι, όπως ήδη είπα), αλλά ακριβώς διότι θα «τσούξει» εκεί που πονάει, στην άμεση κατανάλωση και στο χάσιμο χιλιάδων θέσεων «σφραγιδομπηχτών», άρα στην τσέπη του… γίγαντα, κατά Καραγιαννίδη, λαού. Ως αμόρφωτοι ατομιστές και απαίδευτοι κομφορμιστές και άρα ευκολοδιαχειρίσιμοι από την εκάστοτε προπαγάνδα του συστήματος (στην παρούσα φάση το σύστημα εκφράζεται από τους “πολιτικούς”/”συνδικαλιστές” και τους εκδότες / προμηθευτές Δημοσίου) που είμαστε (και εγώ, φυσικά) έχουμε μάθει απλώς να αναμασάμε τα τετριμμένα, ωρυόμενοι αν κάτι πρόκειται να αλλάξει και μας ξεβολέψει (όσον αφορά βέβαια εμάς, όσον αφορά τον γείτονα, στ’ @ρχίδι@ μας). Στον αντίλογο: θα μπορούσε να λειτουργήσει στην χώρα μας ένα φορολογικό μοντέλο άλλου τύπου, π.χ. των Σκανδιναβικών χωρών; Υπό τις παρούσες συνθήκες και γενιές, σαφώς όχι. Ένα first – best υπόδειγμα θα μπορέσει να εφαρμοστεί μόνο από μελλοντικές γενιές, που δεν έμαθαν στο μέτρημα της «επιτυχίας» από το βλέμμα του παρκαδόρου στο σκυλάδικο. Εδώ όμως, όντως ο τραγικός Τζέφρι, η μπιρμπίλω και το υπόλοιπο ασκέρι δίνουν καλύτερο παράδειγμα, τουλάχιστον σε σχέση με τον συγχωρεμένο κύριο Υπουργό του ιδίου κόμματος που φορούσε στο κεφάλι του το βρακί της τραγουδίστριας μέσα σε έναν «Ναό Πολιτισμού» και τους λοιπούς πολιτικούς των 70s, 80s, 90s και 00s, λάτρεις του πανεριού με τα γαρύφαλλα και των διάφορων τύπων σασί της Daimler A.G._Κ.Π.
Οι θέσεις του Κ.Π. είναι και μερικές απ’ τις αρχές του Κόμματο Κοινής Λογικής!_Κ.Κ.
Και συνεχίζω: Αν ως λαός εξακολουθήσουμε να βαυκαλιζόμαστε από τις παπαριές που εκστομίζει το πολιτικοσυνδικαλιστικό ιερατείο, και θεωρούμε μαγκιά την φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή ασχέτως αν απαιτούμε τα πάντα δωρεάν (παιδεία, υγεία, ηλεκτρισμό, ύδρευση κλπ) και επίσης θεωρούμε αναφαίρετο δικαίωμα μας μια θεσούλα στο δημόσιο για εμάς, τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας και τα δισέγγονα μας, όσο και να εξασκήσουμε μοχλισμό στην περιουσία του Δημοσίου, το μόνο που θα καταφέρουμε θα είναι η μετάθεση στο μέλλον του προαναγγελθέντος θανάτου του Γίγαντα Ελληνικού Λαού. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, έχουμε εισέλθει σε έναν φαύλο κύκλο μετάθεσης ευθυνών. Ναι μεν το εναρκτήριο λάκτισμα ανήκει στους πολιτικούς, όμως αυτοί υποτίθεται ότι εκλέγονται δημοκρατικά από τον λαό, και ο λαός ζητά τα ρέστα άπαξ ανά τετραετία. Στην παρούσα φάση υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να προκηρυχτούν βουλευτικές εκλογές μαζί με τις δημοτικονομαρχιακές, προκειμένου να νομιμοποιηθεί και το μαμήσι που τρώμε ως λαός από τους “σοσιαλιστές” και την τρόικα. Αν τότε βλέπαμε ότι το πρώτο κόμμα είναι το «λευκό», προφανώς ως Ελλάς θα είχαμε πολιτικώς ενηλικιωθεί και όλο το πολιτικό προσωπικό θα έπρεπε να τα μαζέψει και να πάει σπίτι του. Τότε οι άριστοι εξ’ ημών θα έπρεπε να αφήσουν το πληκτρολόγιο, την οξυγονοκόλληση ή την… πρέφα και να αποφασίσουν να στραπατσαριστούν στον δημόσιο στίβο. Αν όμως βλέπαμε πρώτο κόμμα ξανά κάποιο από τα υπάρχοντα αμαρτωλά δεξιά κόμματα εξουσίας, δηλ. ΠΑΣΟΚ (ας μην αυτοκοροϊδευόμαστε) και ΝΔ, δεν νομίζω να λέγαμε ξανά τα ίδια («το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι» κλπ), όντας συνένοχοι. Εκτός και αν αλλάζαμε το Πολίτευμα. Και είναι αμαρτία 180 περίπου έτη μετά την Επανάσταση που άλλαξε τον χάρτη και τα πολιτεύματα όλης της Ευρώπης, να ζούμε ως τριτοκοσμικοί καρπαζοεισπράχτορες. Αν δεν επιδιορθωθεί το σύστημα λίπανσης από στροφαλοφόρο και πάνω, η μηχανή της Ελληνικής Δημοκρατίας δεν σώζεται ούτε με blueprinting στον καλύτερο Οίκο («βελτίωσης» ή «αξιολόγησης»). Έλεγα πιτσιρικάς για πλάκα ότι αν μας δεχτούν στην τότε ΕΟΚ, με την ροπή μας στην κομπίνα και την ρεμούλα, θα την διαλύσουμε την Ευρώπη εκ των έσω! Κι αυτοί όχι μόνο μας δέχτηκαν, αλλά μας έβαλαν και στο ευρώ, το ισχυρότερο αυτήν την στιγμή νόμισμα ευρείας κυκλοφορίας στον πλανήτη! Ασχέτως που η Γερμανία δρα απαράδεκτα ως Gauleiter όχι μόνο της τοπικής αχτίδας του Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei αλλά όλης της Ευρώπης κάνοντας στην ουσία ντάμπινγκ, παρότι τα τσουτσέκια τους (Ολλανδοί, Σλοβάκοι (!) κλπ) σιγοντάρουν με πράξεις και με λόγια και παρά το ότι είμαστε το last frontier πριν το χάος της «τουρκίας» και της Μέσης Ανατολής με ότι αυτό συνεπάγεται σε κόστος πολεμικών εξοπλισμών, για τις αρπαχτές πολιτικάντηδων και Γίγαντα Λαού υπεύθυνοι είμαστε εμείς και μόνο εμείς. Πριν λοιπόν ανακαινίσουμε και εκμεταλλευθούμε το διαμάντι που ακούει στο όνομα Γρυπάρειο Μέγαρο, τέρμα Αριστείδου (ιδιοκτησία Πανεπιστημίου Αθηνών), πριν τραβήξουμε κουτουλιές στην μάπα όσων «στελεχών» υπουργείων «ψάχνουν» να μετεστεγαστούν με… αγορά νέων κτηρίων υπό τρόικα, ΔΝΤ και υποτιθέμενης έλλειψης ρευστού και πριν εξορύξουμε υδρίτη μεθανίου από τον οσονούπω δηλωθέντα στον ΟΗΕ, ΑΟΖ μας στο Αιγαίο, δυτικά και νότια από το Καστελλόριζο, θα πρέπει:
1) Να ιδρυθεί ανά πόλη ένας μόνο φορέας δημόσιων συγκοινωνιών. Οι περισσευούμενοι υπάλληλοι κάλλιστα μπορούν να απορροφηθούν πρωτίστως σε Δημοτικούς Παιδικούς και Βρεφονηπιακούς Σταθμούς (συγγνώμη, πως στον τρίβολο θα επιβιώσουμε ως χώρα αν υπάρχουν τρομερά ισχυρά αντικίνητρα τεκνοποίησης;) στα Ταχυδρομεία (αθλίως αργά, με έναν υπάλληλο ανά 50 πολυκατοικίες), στις Δ.Ο.Υ. (υπάρχουν εφορίες που απορώ πως οι 1 – 2 υπάλληλοι που εξυπηρετούν το κοινό έχουν γλιτώσει εγκεφαλικό και έμφραγμα), στα ΚΕΠ (η μόνη υπηρεσία του Δημοσίου που «κεντάει» παρά το λίγο προσωπικό), στους δασοπυροσβέστες (μεγαλύτερη είναι η ζημιά από τα χαμένα δάση και… τις καμμένες κρυμμένες βίλες παρά οι μισθοί τους) και όπου αλλού κριθεί απαραίτητο από κάποιο opengov (…τρομάρα μας!) «δημοψήφισμα». Είναι γελοίο να έχουμε μόλις 3 γραμμές μετρό σε μια μόλις Ελληνική πόλη και να ανήκουν σε 2 (δύο) εταιρείες εκμετάλλευσης, είναι απίστευτη η σύγχρονη εικόνα του πάλαι ποτε κραταιού ΟΣΕ, είναι ηλίθιο να μην υπάρχει συνδυαστικό πρόγραμμα κάρτας απεριορίστων διαδρομών – Δημοτικού Δίκτυου Χρήσης Δωρεάν Ποδηλάτων.
2) Να επιταχυνθεί η διαδικασία με τους ενεργειακούς επιθεωρητές και να «πιάσει» και την σπατάλη ύδατος. Επίσης μου κάνει εντύπωση που κάποιοι φωνασκούν για το ακριβό ρεύμα και τις δήθεν ακριβές ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά την στιγμή που και τα τιμολόγια της ΔΕΗ είναι πάμφθηνα σε σχέση με το εξωτερικό ενώ καθημερινά παρατηρώ πλήρεις φωταγωγήσεις / υπερσπατάλες, σε όποια γειτονιά και να βρεθώ. Το ίδιο και για ΕΥΔΑΠ και αντίστοιχους φορείς ύδρευσης/ αποχέτευσης άλλων πόλεων. Πόσους βλάκες έχετε αντικρύσει να πλένουν… αυλές, δρόμους και “αμάξια” με το λάστιχο;
3) Να σταματήσει η παροχή υπηρεσιών στα Δημόσια Νοσοκομεία σε ανασφάλιστους. Είσαι μετανάστης και δεν σε ασφαλίζει το αφεντικό σου; Τράβα κατ’ ευθείαν στην Επιθεώρηση Εργασίας. Είσαι παράνομος μετανάστης και δεν δικαιούσαι ασφάλιση; Ας την καλύψει οικονομικά η πρεσβεία της πατρίδας σου. Είχα την ατυχία να τραυματιστώ στα «Δεκεμβριανά» στις κυλιόμενες του μετρό (κάταγμα μηνίσκου) και περιμένενα 6 ½ ώρες όρθιος στον Ευαγγελισμό μαζί ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΥΟ ΣΥΖΥΓΟ ΜΟΥ ώσπου τελικά δεν άντεξα και ξετίναξα ελαφρώς το Ταμείο μου χρεώνοντας του τις μεταμεσονύκτιες υπηρεσίες ιδιωτικού ληστρικού νοσηλευτικού ιδρύματος. Το ίδιο έχει συμβεί ξανά και ξανά με μεγάλη λίστα προσωπικών συμβάντων (μοτοσικλέτα, γαρ) και συγγενικών προσώπων μεγάλης ηλικίας. Τελικά και τα Δημόσια Νοσοκομεία δεν παρέχουν υπηρεσίες στους πολίτες, και τα Ταμεία πληρώνουν άδικα πολλά λεφτά στους κλέφτες ιδιώτες και οι (δυστυχείς) μετανάστες γίνονται άθελα τους “free riders” (κοινώς, τζαμπατζήδες) του δήθεν Δημόσιου Συστήματος Υγείας (και για να προκαταλάβω μ@λ@κίες, και τα δύο μου αγοράκια γεννήθηκαν σε Δημόσιο Μαιευτήριο ενώ είχα/ έχω την οικονομική δυνατότητα να τα σκάσω στους ιδιώτες χασάπηδες).
4) Ο ΟΤΑ φίλε δημαρχάκο δεν είναι το σκαλοπάτι σου για την Βουλή. Την επόμενη φορά που θα δω να μην μαζεύονται επιμελώς τα σκουπίδια και τα παρατημένα αυτοκίνητα, να μην καθαρίζονται και να μην κλαδεύονται τα πάρκα (έχω «κλάψει» αυτοκίνητο από σπασμένο κλαδί ευκαλύπτου), να μην μπαλώνονται οι τρύπες στα πεζοδρόμια (η χαρά του ορθοπεδικού) και τους δρόμους (Τι θέλετε; Ζάντες; Αμορτισέρ; Λάστιχα; Κρεμαγιέρες; Η χαρά του συνεργείου), να μην προσφέρεται στέγη στα αδέσποτα, σου εγγυώμαι ότι η προπαγάνδα που θα κάνω ενάντια σε σένα και το κόμμα σου θα είναι τέτοια που ούτε για καφέ δεν θα έρχεσαι στην «πλατεία».
Ας νοικοκυρέψουμε λίγο το μπουρδέλο, ας μαζέψουμε τα κοινόχρηστα και ας το βάψουμε, και μετά ας δούμε πως θα το νοικιάσουμε._Κ.Π.