Μετά τον θόρυβο που προκάλεσαν τα περί μεταφοράς μεταναστών σε «μισοεγκαταλελειμμένα νησιά» , ο Δ. Σαββόπουλος επανήλθε με νέες δηλώσεις, για τα χλευαστικά σχόλια εις βάρος του σε blogs και forums. Η κεντρική ιδέα είναι ότι, αντί να επακολουθήσει των προτάσεων κάποια συζήτηση, στήθηκε ένα θεματάκι καυγατζίδικο με εξυπναδούλες. Ο καλλιτέχνης τελειώνει με μια δραματική αποστροφή:
«κι ύστερα …….αναρωτιούνται: ‘γιατί σιωπούν οι διανοούμενοι;’…»
Είναι γεγονός ότι το διαδίκτυο έχει αποτελέσει πεδίον δόξης λαμπρόν για τα οχλοκρατικά και χαβαλεδιάρικα αντανακλαστικά των νεοελλήνων.
Ας μην ακολουθήσουμε λοιπόν τον ιντερνετικό συρμό. Ανακουφισμένοι από το σπάσιμο της σιωπής των διανοουμένων, ας παρακολουθήσουμε, βήμα βήμα και όσο η φαντασία μας το επιτρέπει, το όραμα του δημιουργού στην εκτύλιξή του.
Στα “μισοαφημένα” νησιά της άγονης γραμμής, κατοικούν ως επί το πλείστον ηλικιωμένοι άνθρωποι, ατενίζοντας τα παράλια της φίλης Τουρκίας. Απηυδισμένοι από τη μονοτονία της ζωής τους, οι ηλικιωμένοι αυτόχθονες θα υποδεχτούν με αλαλαγμούς χαράς, ραίνοντας με ροδοπέταλα τους 1.500.000 μετανάστες, ξεκινώντας μια υποδειγματικά αρμονική συμβίωση μαζί τους.
Οι μετανάστες, αφού εγκατασταθούν με τάξη στα εγκαταλελειμμένα σπίτια, θα αρχίσουν να ασκούν, σαν έτοιμοι από καιρό, το αγροτικό επάγγελμα. Άλλωστε, όσοι είναι εξοικειωμένοι με τα αγροτικά ζητήματα [δικαιωματικά ο ΔΣ μπορεί να συγκαταλέγεται ανάμεσά τους] γνωρίζουν πως διαδικασία απλούστερη από το ξεχέρσωμα των χωραφιών, δεν υπάρχει. Πόσο μάλλον, όταν οι νέοι αγρότες θα έχουν την αμέριστη βοήθεια του κράτους, κυριευμένου από αιφνίδιες τύψεις συνειδήσεως για την εγκατάλειψη της γης στην τύχη της από δεκαετίες, αλλά και του …ΟΗΕ, πανταχού παρόντος και πάντα έτοιμου να προσφέρει.
Τα περί “στρατοπέδων εργασίας” αποτελούν κακοήθειες, όπως και η δόλια σκέψη που πέρασε από το μυαλό κάποιων, ότι οι μετανάστες θα δραπέτευαν από αυτά στην πρώτη ευκαιρία, μετακινούμενοι …προς τα πλησιέστερα αστικά κέντρα.
Η γη θα ξαναγίνει σιγά σιγά εύφορη, θα καρποφορήσει, η ζωή των πάλαι ποτέ κυνηγημένων θα μπει σε νέα, ανθρώπινη επί τέλους ρότα. Φυσικά θα γνωρίζουν, όλο αυτό το διάστημα, ότι όπως κάθε ωραίο, έτσι κι αυτή η περίοδος της ζωής τους σύντομα θα τελειώσει. Όχι ότι θα εμφανισθούν από το πουθενά τίποτα ιδιοκτήτες να διεκδικήσουν την πατρογονική γη… Θα πρέπει να έχει κάποιος αρρωστημένη φαντασία για να σκεφτεί κάτι τέτοιο.
Απλώς, με το πλήρωμα το χρόνου, όταν σχεδιαστεί η …μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ, οι αγρότες – μετανάστες θα πρέπει να εγκαταλείψουν τη γη που πότισαν με τον ιδρώτα τους, επαναπροωθούμενοι οικειοθελώς προς το άγνωστο. Ασφαλώς και δεν θα διανοηθούν να εγείρουν αξιώσεις… H ιδιότητα του Έλληνα πολίτη που πολλοί από αυτούς θα έχουν αποκτήσει, αποτελεί ζήτημα άνευ ουσίας / σημασίας. Ειρήνη, τάξις και ασφάλεια θα εξακολουθήσουν να βασιλεύουν στις παραμεθόριες περιοχές μας. Και, ως προς την αλλοίωση της πληθυσμιακής τους σύστασης, ένα και μόνο ενδεχόμενο πρέπει να αποκλειστεί: το να προσελκύσουν το ενδιαφέρον της Τουρκίας.
Το ότι η τελευταία ονειρεύεται ρόλο ηγεμονικής – προστάτιδας δύναμης των απανταχού μουσουλμάνων, αποτελεί θέμα εντελώς άσχετο με την όλη υπόθεση.
Σωκράτης Παπαχατζής
RSS - Posts
