Από το ιστολόγιο Cynical
Η κυβέρνηση θέλει να μάς περνιέται για πολύ έξυπνη, καταφερτζού και ικανή. Τρομάρα της! Δεν θ’ αναφερθώ σε κάθε στέλεχος χωριστά, αρχής γενομένης από τον αρχηγό της, γιατί εκεί θα παρεκτραπώ και θα κινδυνέψω να μου ξεφύγουν λέξεις απρεπείς. Ας την κρίνουμε μονάχα από τις ενέργειές της.
Επαίρεται για τη δραστική μείωση του δημοσίου ελλείμματος, ενώ θα έπρεπε να ντρέπεται για την κουτοπονηριά της, μιας και η μείωση προήλθε με μια μόνη κίνηση από τη σφαγή των αδυνάτων. Μια τέτοια πολιτική για να εφαρμοστεί δεν χρειάζεται ούτε καπατσοσύνη και οξυδέρκεια, ούτε περίπλοκους και λεπτεπίλεπτους χειρισμούς, παρά ξετσιπωσιά, ξεδιαντροπιά και ολίγη από την ψυχοσύνθεση του εκδοροσφαγέα. Οποιοσδήποτε αυτού του φυράματος μπορεί να το κάνει, ακόμα και ο πιο αστοιχείωτος. Κάθε γονιός που δεν θέλει το παιδί του να καταντήσει αλήτης, το δασκαλεύει από μικρό για δυο πράγματα: να μην επιτίθεται ποτέ από πίσω και ποτέ στους αδύνατους. Αυτή ήταν η βασική εκπαίδευση που δινόταν κυρίως στ’ αγόρια, ώστε μεγαλώνοντας να γίνουν άντρες κι όχι αλήτες.
Η δεύτερη κίνηση μείωση του ελλείμματος ήταν η αναστολή των πληρωμών στους δικαιούχους, επιχειρήσεις και μη, όπως και η κατακράτηση της επιστροφής του ΦΠΑ. Δε λέω, πανέξυπνος και τούτος ο χειρισμός, αντάξιος για κατινίτσες της δεκάρας.
Εκεί που θα περιμέναμε να επιδείκνυαν μια κάποια ικανότητα, μιας και επιλέχθηκαν ως οι αξιότεροι των αξίων, σχετικά δηλαδή, με τοtrade off ανάμεσα στο ποσοστό αύξησης του ΦΠΑ και στο ποσοστό αύξησης των φορολογικών εσόδων, εκεί είναι που πήγανε σαν τα γίδια κατευθείαν στο πηγάδι. Δεν χρειάζονται πολλά γράμματα, ούτε και πολύ μυαλό για να αντιληφθείς ότι τα έσοδα από επιστροφές ΦΠΑ δεν αυξάνονται εσαεί με την αύξηση του ΦΠΑ. Οποιοσδήποτε με στοιχειώδη εγκέφαλο μπορεί να αντιληφθεί ότι η εν λόγω καμπύλη εμφανίζει ακρότατο, παίρνοντας μηδενικές τιμές είτε όταν ο ΦΠΑ είναι μηδέν, είτε όταν είναι πολύ μεγάλος. Κάπου ανάμεσα λοιπόν υπάρχει ένα optimum, το οποίο φαίνεται ότι κανείς από τους πανάκριβους συμβούλους δεν είχε την ικανότητα να το φανταστεί και να το προσδιορίσει. Όταν βλέπεις ότι με την υπάρχουσα τιμή του ΦΠΑ δεν μαζεύεις πίσω τα αναμενόμενα, πράγμα που σημαίνει ότι βρίσκεσαι πέραν του optimum, δεν συνεχίζεις να τον αυξάνεις. Έτσι, χωρίς να γνωρίζουν ούτε τα βασικά συνεχίζουν να τον αυξάνουν, κι αν μη τι άλλο να γελοιοποιούνται για την ηλιθιότητά τους.
Το άλλο πεδίο στο οποίο ετοιμάζεται να διαπρέψει είναι η “εξυγίανση” του ΟΣΕ. Δεν αντιλέγω ότι σαφώς θα υπάρχουν περιθώρια εξυγίανσης με τη μείωση της σπατάλης, με το μάζεμα όσων παρανομούν εντός του με μίζες, εκμετάλλευση μαύρων δρομολογίων κ.α, ίσως και με κάποια μικρή αύξηση της τιμής των εισιτηρίων, αλλά κι εδώ η κυβέρνηση, όπως και με το δημόσιο έλλειμμα αρχίζει πάλι τα γνώριμα εξυπνακίστικα κόλπα. Θα εξυγιάνει λέει τον ΟΣΕ με το να κόψει όλα τα δρομολόγια και να κρατήσει μόνο την γραμμή Αθήνα-Θεσσαλονίκη και πιθανόν την Αθήνα-Ορμένιο, γραμμές που από μόνες τους είναι καραμπινάτο χρυσωρυχείο. Τι ιδέα θεέ μου! Είναι αλήθεια ότι χρειάζεται μεγάλη ικανότητα για να το κάνει αυτό.
Η κυβέρνηση, δηλαδή ο αρχηγός της δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτό που ανέλαβε ήταν να διοικήσει ένα κράτος και όχι να το αποσυνθέσει, αποποιούμενος κάθε ευθύνη. Δεν αντιλαμβάνεται ότι το κράτος οφείλει να εξυπηρετεί όλους τους πολίτες του στα βασικά, όπως είναι Παιδεία, Υγεία, Μεταφορές, Επικοινωνίες, για να μην πάω και παραπέρα και με χαρακτηρίσετε μπολσεβίκα, (τόσα ξέρετε, τόσα λέτε), ότι οφείλει να διατηρεί σχολεία, νοσοκομεία και μεταφορές ακόμα και στα πιο δυσπρόσιτα μέρη, ακόμα κι όταν τις υπηρεσίες αυτές χρησιμοποιούν ελάχιστοι, ότι για να το κάνει αυτό σωστά οφείλει να έχει κυρίως ελλείμματα, αλλιώς τι σκατά κράτος είναι, τι σκατά φροντίδα παρέχει. Ας το διαλύσουμε λοιπόν, και ας μάς αδειάσει τη γωνιά κι ο ίδιος και η φατρία του.
Και δεν τα αντιλαμβάνεται όλα αυτά για τον απλούστατο λόγο ότι ποτέ δεν τα χρησιμοποίησε, ο αρχηγός της φυσικά, μιας και οι άλλοι είναι επιεικώς ανδρείκελα και σαν τέτοιοι δεν μετράνε. Δεν πήγε ποτέ του σε δημόσιο σχολείο, δεν επισκέφτηκε ποτέ του δημόσιο νοσοκομείο, δεν ανέβηκε ποτέ του σε τρένο και λεωφορείο. Από τα γεννοφάσκια του. Δεν τα γνώρισε, πιθανόν να τα έβλεπε μικρός στα παραμύθια, αλλά από τότε πέρασε καιρός, και συνεπώς αδυνατεί να καταλάβει γιατί υπάρχουν, αφού ο ίδιος ούτε τα χρησιμοποίησε, ούτε τα χρησιμοποιεί.
Κι ερχόμαστε τώρα στην πανάκεια του ιδιωτικού τομέα και τα θαύματά του. Προφανώς, και μια επιχείρηση είναι κερδοφόρα όταν πετάει από πάνω της κάθε ζημιογόνα δραστηριότητα. Μα είναι αυταπόδεικτο: ό,τι δεν είναι ζημιογόνο, είναι κερδοφόρο! Ο ιδιωτικός τομέας προφανώς και θα «μεγαλουργήσει», όχι γιατί είναι πιο σοφός και επιδέξιος, αλλά γιατί θα τού προσφερθεί κυριολεκτικά στο πιάτο και αλατοπιπερωμένο με επιδοτήσεις φυσικά, ό,τι πιο ελκυστικό και κερδοφόρο έχει να επιδείξει η χώρα.
Η κυβέρνηση πράττει καθ’ εικόνα και ομοίωση του ιδιωτικού τομέα. Ό,τι αντιλαμβάνεται ως ζημιογόνο το εξαλείφει. Κι εδώ έχει μια εμμονή με τους ανθρώπους, διότι αυτούς αντιλαμβάνεται σαν τους πλέον ζημιογόνους, και κυρίως τους αδύναμους. Δηλαδή, αυτούς που περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο, τής είναι εντελώς, μα εντελώς ξένοι.
RSS - Posts
26 Comments
Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, είναι χαρακτηριστική η απουσία ανωτάτων αξιωματούχων των ελληνικών κυβερνήσεων της τελευταίας 20ετίας, που να έχουν μεγαλώσει σε μικροαστική οικογένεια και που να βγήκαν «στην πιάτσα» από τα 20 τους για να δουλέψουν και να επιβιώσουν ΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥΣ στον ιδιωτικό τομέα. Και ακόμα λιγότεροι, όσοι διακρίθηκαν αγωνιζόμενοι ΜΕ ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ και όχι εκφυλιζόμενοι σε σφογγοκωλάριους των αφεντικών τους, φανερών και μη. Κατά συνέπεια, όσοι ΕΠΙΛΕΞΑΜΕ να μας κυβερνούν (ας μην ξεχνάμε την ευθύνη μας), ελάχιστη έως μηδενική σχέση έχουν με τις ανάγκες, τα προβλήματα και τα όνειρα του μέσου πολίτη. Και ας μην γελιόμαστε, όση συναισθηματική νοημοσύνη και αν έχει κάποιος, εάν δεν έχει έστω και μικρή ανάλογη εμπειρία με τον άλλον, δεν πρόκειται να τον συν-αισθανθεί (με την αρχαιοελληνική έννοια της λέξης) ΠΟΤΕ! Το θέμα είναι, τι κάνουμε από εδώ κι εμπρός. Γιατί είναι αξιοπρόσεκτη η σε βαθμό μαζοχισμού ανεκτικότητα, που ο λαός μας επιδεικνύει. Φταίει άραγε το σύνδρομο της συνενοχής, που νοιώθουν όσοι έγλυψαν λάθρα το κοκκαλάκι, που τους πέταγαν τα κομματόσκυλα όλα αυτά τα χρόνια? Ο πανικός που έντεχνα τα ΜΜΕ έσπειραν στις ψυχές μας τους τελευταίους μήνες? Ή η απόγνωση, η γνώση δηλαδή του αναπόφευκτου που εξαφανίζει κάθε διάθεση για αγώνα ή αντίσταση? Ίσως όλα μαζί. ‘Η ίσως και να είμαστε ένας λαός με καλλιέργεια, κατανόηση, ωριμότητα, εντιμότητα και πίστη στο «Θεό της Ελλάδος». Μεταξύ μας, για το τελευταίο δεν θα έβαζα και στοίχημα…
H καλλιέργεια της γης θα μας χρειαστεί σύντομα
Και φροντίστε να βρείτε παραδοσιακούς σπόρους, όχι υβρίδια.
ΣΕ ΓΛΑΣΤΡΕΣ ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕ ΠΑΛΙΑ ;
Ξέρω, εγώ τ’ άκουσα από το ξάδερφό μου το Μέρμιγκα
Είναι αλήθεια ότι εγώ μέχρι χτές τραγούδαγα σε ταβέρνες…
Μιλάτε πιο σιγά, το παιντί διαβάζει Οικονομικά, έχει πάρει και ξένους δασκάλους για φροντιστήριο. Βέβαια, είναι ολίγον άτακτο, όλο κοπάνες κάνει, ευτυχώς όμως είναι από καλή πάστα, του αρέσει η γυμναστική (όχι σαν το άλλο, το χοντρό, που στην παραμικρή ευκαιρία εφορμούσε στα κοψίδια).
Πάντως με τόσους καθηγητάδες που εσείς και εγώ πληρώνουμε από τους φόρους μας, δεν μπορεί, κάποιος θα του ψιθυρίσει στο αυτάκι του για μικροοικονομική ανάλυση και για marginal utility της χρήσης των κοινωνικών δημόσιων αγαθών και πως παραμετροποιείται. Δεν είναι αναγκαίο να κλείσει όλους τους σταθμούς της ΕΔΙΣΥ – ΟΣΕ. Το… διακύβευμα και εδώ είναι η άριστη ρύθμιση μεταξύ δύο άκρων, το fine – tuning, για να ομιλούμε ως οφείλουμε και την Newspeak (άσχετο, αλλά εδώ αναφωνούμε ομαδικά: ζήτω η Θάλεια!).
Τα ίδια ισχύουν και για τον ΦΠΑ και τις θεωρίες βελτιστοποίησης.
Και για τα μακροοικονομικά.
Και για τα χρηματοπιστωτικά.
Και για την δημοσιονομική πολιτική.
Και για την νομισματική πολιτική.
ΓΑΠ, μήπως πρέπει να παρατήσεις το κατ’ οίκον φροντιστήριο και να ξαναγυρίσεις στα θρανία; Εκεί να δεις κουπί!_Κ.Π.
http://el.wiktionary.org/wiki/%CE%B5%CE%BC%CF%80%CE%AC%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B1
Μ.Χ.: Αυτά που λέμε τώρα έπρεπε να είναι η δημόσια συζήτηση στη χώρα. Οι Έλληνες, καθημερινά στις 20:30 (την ώρα που κρίνονται τα πάντα), θα έπρεπε να ακούνε κάποια γόνιμα πράγματα που θα έδειχναν μια διέξοδο…
Η χώρα θα μπορούσε να δανείζει αντί να δανείζεται. Η Eλλάδα έφτασε στα Τάρταρα, και είναι συνυπεύθυνες όλες οι «ελίτ» – οικονομικές και πολιτικές… Όταν μια χώρα φτάνει σε αυτό το σημείο, τότε δεν κάνει εκλογές ή δεν βγάζει κυβερνήσεις μεγάλης ανεπάρκειας (γιατί είναι ορατή η ανεπάρκεια αυτών των ανθρώπων). Ούτε έχει ένα πολιτικό σύστημα με το χαμηλότερο επίπεδο συγκατάθεσης – αυτό γίνεται ορατό με την αποχή και το κανένας. Θα έπρεπε να καταφύγει σε λύσεις τέτοιου τύπου: κυβερνήσεις ειδικών, με τεχνοκράτη πρωθυπουργό, με μεγάλη εσωτερική αποδοχή και δυνατότητες, και υψηλά επίπεδα κύρους και διαπραγμάτευσης στο εξωτερικό.
Θα έπρεπε να είχαμε άλλες διευθύνουσες ομάδες, να είχαμε –να σας το πω πιο προκλητικά– σοβαρούς καπιταλιστές, οι οποίοι δεν θα είναι υπότροφοι του κράτους, θα έχουν μια ανεξαρτησία και μια παιδεία. Yστερεί σήμερα στο θέμα της παιδείας ο επιχειρηματικός μας κόσμος, η ελίτ της χώρας. Ακόμα και τα συνδικάτα υστερούν στο θέμα της παιδείας. Μιλώ για έναν παραγωγικό συνασπισμό που θα είχε τη συγκατάθεση και του άλλου παραγωγικού κομματιού της χώρας, δηλαδή των εργαζομένων. Απαιτείται μια άλλη ωριμότητα του συστήματος Ελλάδα.
Aυτή η λύση της κυβέρνησης τεχνοκρατών είναι σπουδαία και για άλλον ένα λόγο: πιστεύω ότι, αν καταφεύγαμε σε αυτή, αμέσως θα είχαμε αποστράτευση όλου αυτού του συντηρούμενου, ένοχου και ανεπαρκούς πολιτικού προσωπικού. Θλίβομαι όταν βλέπω την εικόνα του πολιτικού χώρου, στον οποίο βρισκόμουν πριν. Kαι εννοώ σε επίπεδο διανοητικό – γιατί το παρόν ζήτημα δεν είναι οικονομικό. Το ζήτημα είναι πολιτικό. Δηλαδή, η δημιουργία μίας υψηλού επιπέδου συνοχής, πολιτικής και ηθικής διακυβέρνησης, και η επιστροφή της ελπίδας, η πρόταση ενός σχεδίου, το οποίο θα κινητοποιεί, θα εμπνέει και θα προκαλεί την ψυχή, τις καρδιές και το μυαλό των Ελλήνων..
από… http://polis-agora.blogspot.com/2010/08/blog-post_25.html
Θα είχε κάποια αξία η συζήτηση περί των “λαθών” των κυβερνώντων και της “ασχετοσύνης” τους γύρω από δημοσιονομική και νομισματική πολιτική κλπ αν δεν είχαμε σαφείς ενδείξεις ότι δρουν υπέρ κάθε άλλου συμφέροντος πλην αυτού της χώρας. Οτιδήποτε μας φαίνεται ως κραυγαλέο λάθος ή ασχετοσύνη, είναι απλά η εξυπηρέτηση των αλλότριων συμφερόντων που υπηρετούν. Μόνο αν εκδιωχθούν (βιαίως εν ανάγκη) υπάρχει(;) ελπίδα. Τα υπόλοιπα είναι νανουρίσματα για να περνάει ο καιρός με φρούδες ελπίδες για… “ακόμη καλύτερες μέρες”.
Τάσο μαζί σου, ούτε εγώ πιστεύω ότι είναι τόσο ηλίθιοι που δεν γνωρίζουν απλά οικονομικά του κώλου, απλώς όταν ο ΓΑΠ ανοίγει το στόμα του, ξεφτιλίζει το αξίωμα. Διάολε, ασχέτως αν είναι πουλημένος ή όχι, εξακολουθεί να είναι ο Πρωθυπουργός. Κάποιος να του πει να αρκεστεί στο κανό ή να αρχίσει να λέει κι αυτός καλαμπούρια, όπως ο προηγούμενος._Κ.Π.
ΥΓ: Ο ΓΑΠ φτάνει Ικαρία, πάει να πιεί καφέ στον Φάρο, το ψαροχώρι δίπλα στο αεροδρόμιο, στην καφετέρια του Ιάκωβου (μεγάλε, εκεί κάνουμε γρήγορη εξυπηρέτηση, έ;) και εκεί τι βλέπει; Ενοικιαζόμενα κανό! Τσιμπάει ένα, τραβά κουπί ως τον αρχαίο πύργο του Δράκανου και γυρίζει πίσω. Ενθουσιασμένος, ζητά από την φρουρά του να του βρουν κατάλυμμα για το βράδι για να ξαναπαίξει την άλλη μέρα. Παρά το γεγονός ότι υπήρχαν αρκετά ξενοίκιαστα και παρά την οικονομική ανέχεια, αλλά και ακριβώς εξ’ αιτίας αυτής, ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ΝΑ ΤΟΥ ΝΟΙΚΙΑΣΕΙ (καταλαβαίνετε τι έγινε όταν ένα φιλαράκι, από κεκτημένη αβροφροσύνη προσφέρθηκε να τον φιλοξενήσει, εννοώ τι έπαθε εκ των υστέρων το φιλαράκι…).
Αναμενόμενο… Ας μη ξεχνάμε ότι η Ικαρία είναι πρακτικά ανεξάρτητο… κράτος! Οι μισοί Καριώτες νοσταλγούν το ’12 οπότε είχε δικές της ένοπλες δυνάμεις, σφραγίδες και ύμνο ενώ οι άλλοι μισοί θέλουν να ενωθούν με την… Κούβα. Γενικά δε θέλουν πολλά πάρε-δώσε με… αμερικανάκια.
Και όσο ΑΥΤΟΙ μας εκμεταλλεύονται, οι ραγιάδες (βλ. υπήκοοι του Βασιλέως) του γνωστού κοσμικονησίου αλλά και οι οφθαλμολάγνοι θεατές των δελτίων ειδήσεων, ηδονίζονται που η οικογένεια του Κοκού και άλλοι κηφήνες “γαλαζοαίματοι”, μας … τίμησαν με την παρουσία τους.
Την ίδια στιγμή που παλληκάρια -θύματα του ακήρυχτου πολέμου- χάνονται στο Αιγαίο μας. Αλλά δυστυχώς χάνονται και από τη μνήμη των πολλών μετά από 1~2 μέρες, μόλις εμφανιστεί νέο σκάνδαλο με κάποιο “διασημότητα”. Η καρδιά κάθε αεροπόρου είναι μαζί με τον σημερινό χειριστή του F-16 που χάθηκε αλλά και με την οικογένειά του. Είθε το ταξίδι που ξεκίνησε να τον πάει σε καλύτερους ουρανούς και μακάρι η θυσία του να μην πάει χαμένη…
Τώρα, το “κουτοπόνηροι” στον τίτλο, παίζεται… Πιο συνεπή πολιτικό από τον ΓΑΠ, δεν έχω ξαναματαδεί. Πάτε ρίχτε μια ματιά στην ιστοσελίδα του:
http://www.papandreou.gr/papandreou/content/Document.aspx?d=6&rd=7739474&f=1344&rf=1551024929&m=4553&rm=6262620&l=2
Τι γράφει το παιντί; “Ιδρυτικό Μέλος του Helsinki Citizens Assembly”, ναι καλέ, ενός εκ των εκατοντάδων ιδρυμάτων /ΜΚΟ του Γιωργάκη του Μαυροκέφαλου ή Σόρος, που από την πρώτη μέρα λειτουργίας του υποστηρίζει ότι η Μακεδονία είναι μία (αυτή των σκοπίων).Κ.Π.
Το γεγονός ότι ο ΓΑΠ είναι ανεπαρκής για διαχείριση περιπτέρου (πόσο μάλλον ολόκληρης χώρας), καθιστά ακόμα πιο σίγουρο το γεγονός ότι άλλοι κύκλοι σχεδιάζουν την πολιτική που ακολουθεί. Για αυτά τα κέντρα εξουσίας άλλωστε, ο ΓΑΠ αποτελεί μια ιδανική περίπτωση αμερικανόφιλης μαριονέτας.
Επομένως η πολιτική που ακολουθεί απλά ΔΕΝ ΕΧΕΙ σα γνώμονα το όφελος των Ελλήνων πολιτών, αλλά το συμφέρον αυτών που τον καθοδηγούν.
Όσο αυτά τα συμφέροντα είναι ενάντια στο συμφέρον των Ελλήνων πολιτών, τότε η κατάσταση θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Είναι τουλάχιστον αφελής να πιστεύει κάποιος σήμερα ότι η πολιτική που ακολουθείται στην Ελλάδα (εδώ και δεκαετίες όχι σήμερα), είναι αποτέλεσμα ανίκανων πολιτικών ηγεσιών.
Μοχθηρών, εγωμανών, άπληστων ίσως, ανίκανων ΠΟΤΕ.
Και η καλύτερη απάντηση σε όλους αυτούς δίνεται με την ψήφο μας, την οποία έχουμε πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων ουκ ολίγες φορές μέχρι τώρα.
Όσο λοιπόν συνεχίζετε να ψηφίζετε πράσινους ήλιους, γαλάζιες επανιδρύσεις, κοκκινο-ροζ συνιστώσες, οπορτουνιστικές κωλοτούμπες, και “οικολογικές” ΜΚΟ αυτή η κατάσταση θα διαιωνίζεται.
Αν συνεχίζετε να ψηφίζετε άκυρο, λευκό ή αποχή, θα εξακολουθείτε να ενισχύετε το δικομματισμό, με βάση το υπάρχον εκλογικό σύστήμα. Επομένως προσπαθήστε να βρείτε έναν σοβαρό, οργανωμένο και πατριωτικό πολιτικό χώρο που να σας εκφράζει (εγώ ψήφισα Δημοκρατικούς αλλά είμαι σίγουρος ότι θα υπάρχουν κι άλλοι παρόμοιοι χώροι) και δώστε του δύναμη να σπάσει το απόστημα που έχουν δημιουργήσει οι πρασινογάλαζες κυβερνήσεις και τα πολιτικά δεκανίκια τους.
Οι Έλληνες έχουμε δυστυχώς στο DNA μας τη μοιρολατρία. Βλέπουμε να συμβαίνει ο κατακλυσμός γύρω μας και το δεχόμαστε στωικά σαν αναπόφευκτο γεγονός. Δεν είναι έτσι όμως τα πράγματα, η πραγματική δύναμη βρίσκεται μέσα μας και στους γύρω μας. Αρκεί να πάρουμε την απόφαση ότι πρέπει να γίνουμε πιο ενεργοί και δυναμικοί.
Η Ουγγαρία έδωσε πρόσφατα ένα ηχηρό παράδειγμα στις ταγές του ΔΝΤ. Το οποίο ΔΝΤ αφού προσπάθησε να κινδυνολογήσει προς γνώση και συμμόρφωση των υπολοίπων δανεισθέντων, έχει βάλει τώρα την ουρά στα σκέλια…..
Έτσι δεν κινδυνολογούσαν και τα κέντρα εξουσίας μέσω των “θυγατρικών” τους ΟΗΕ, ελεγχόμενων ΜΜΕ και εγχώριων υπηρετών τους (κατά τραγική σύμπτωση σχεδόν οι ίδιοι που είπαν “Ναι” στο ΔΝΤ, τυχαίο δε νομίζω…), για το σχέδιο ΑΝΑΝ?
Σωστός! Προσοχή μόνο στα ψιλά γράμματα (π. χ. Δράση, Φιλελεύθερη Συμμαχία, Ουράνιο Τόξο, κλπ κλπ), μερικοί είναι πολύ χειρότεροι από τους “κλασικούς”.
Κοίταξα βιαστικά τις θέσεις αυτών που ψήφισες και δεν είδα κάτι που να έρχεται σε αντίθεση με αυτά που πιστεύουν οι φίλοι του ιστολόγιου:
http://www.dimokratikoi.gr/d4/theseis/theseis-analytika
Σταθείτε κυρίως σε αυτά που αναλύουν για το υπ’ αριθμ. 1 πρόβλημα της ελληνίτσας*._Κ.Π.
*το δημογραφικό.
Ελπιζω να μη μπαινει στους αδυνατους το 1 εκατομμυριο δημοσιοι υπαλληλοι που εδω και 25 χρονια ξυνουν τα αρχιδια τους και πληρωνονται περισσοτερο απο αυτους του ιδιωτικου τομεα πουδουλευουν κανονικα?
Οι περισσοτεροι εξ’αυτων εχουν μπει μεσω κομματων και οι περισσοτεροι εξ’αυτων παιρνουν υπερωριες και ενα σωρο επιδοτηματα χωρις να δουλευουν η να τα αξιζουν.
Το δημοσιο ειναι η μαυρη τρυπα που χανονται τα χρηματα του λαου.
Αφου το κρατος και οι ανθρωποι στην ελλαδα ειναι ΑΝΙΚΑΝΟΙ και ΚΛΕΦΤΕΣ τοτε ας ιδιωτικοποιηθουν.
Η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ιδιωτικοποιηθηκε και απο εκει που στοιχιζε κατι δισεκατομμυρια το χρονο τωρα λειτουργει μια χαρα , ΓΙΑΤΙΙΙΙ?
Μηπως κοπηκε το φαγοποτι των δημοσιων???
Ουστ λαμογια κομματοσκυλα δημοσιοι υπαλληλοι.
Σωστός κατά 90% (ένα 10% των δημοσίων υπαλλήλων, όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, εξακολουθούν να δουλεύουν λόγω αρχών από την οικογένεια τους). Από την άλλη, το ψάρι βρωμά από το κεφάλι (βλ. πολιτική και δη Παιδεία, πόσοι από όσους έτρεξαν να βολευτούν διαθέτουν παίδευση, κρίση, ήθος από το σχολείο; Όσοι έχουν, τα έχουν από την οικογένεια και μόνο, πλέον στις ημέρες μας)._Κ.Π.
Σενάρια επιστημονικής φαντασίας: Πως θα ήμασταν άραγε αν δεν είχε παραχωρηθεί η θέση στον Ράλλη από τον “εθνάρχη” και δεν είχε στραπατσαριστεί όπως στραπατσαρίστηκε η Ελληνική Βιομηχανία και Βιοτεχνία από τους πρασινοφρουρούς;_Κ.Π.
Και μια κι αυτές τις μέρες η πελατεία είναι διακοπές στις παραλίες, έχω κι εγώ λίγο χρόνο για ακόμη μια “επίσκεψη”.
Αρχίζω λοιπόν: Πολλοί εξ’ ημών και υμών κάνουμε το λάθος να κρίνουμε εξ’ ιδίοις το γιωργάκι. Πολλοί είναι ιδιοτελείς, άλλοι είναι ιδεολόγοι κλπ. Στην πολιτική, αγαπητοί, και δη στην πραγματική πολιτική, αυτή που ασκείται από τα κυβερνητικά κόμματα και τα αφεντικά τους εν Ελλάδι, δηλ. τους κοτζαμπάσηδες και τις ξένες πρεσβείες, τα πάντα είναι όπως ήδη νιώθετε στο πετσί σας, ιδιοτελή. Βέβαια, ορισμένες φορές η ιδιοτέλεια συμπίπτει με την ιδεολογία. Σε αυτήν την ευτυχή συγκυρία, ο πολιτικός διαθέτει παραπανίσιο πείσμα. Και είναι και πεπεισμένος μάλιστα, ότι έχει όλο το δίκιο του κόσμου με το μέρος του, είναι ο περίφημος “χρήσιμος ηλίθιος”, κατά Βλαδίμηρο (Λένιν, όχι Πούτιν). Αυτή είναι μια πρώτη ανάγνωση για την ακαταλαβίστικη πολιτική σκέψη του γιωργάκη. Ας πιάσουμε φερ’ ειπείν το τελευταίο δήθεν μαργαριτάρι του περί “παγκόσμιας διακυβέρνησης”. Τυχαίο; Δεν νομίζω! Το γιωργάκι τέλειωσε μάστερ στο LSE, το London School of Economics (MSc στην Κοινωνιολογία της Ανάπτυξης ’76-’77). Εκεί υπάρχει κοτζαμάν έδρα για την Παγκόσμια Διακυβέρνηση: το LSE Global Governance που ιδρύθηκε το ’92, ως Centre for the Study of Global Governance (συμπτωσάρα ότι ιδρύθηκε μόλις κατέρρευσε η Σοβιετία). Ποιοί “τρέχουν” το «Κέντρο» αυτό; Οι κ. κ. David Held, Mary Kaldor, Danny Quah. Ουπς! Είπα Μαίρη Κάλντορ και τι θυμήθηκα; Είναι αυτή που χρησιμοποιεί ο Σόρος για να επιβλέπει τις ΜΚΟ του (Helsinki Citizens Assembly, European Council on Foreign Relations, OpenDemocracy.net) και κατά διαβολική σύμπτωση, ουγγροεβραία (όπως ο Μαυρογιώργος ή Γκιόργκι Σβαρτς ή Τζορτζ Σόρος) με μπαμπά διάσημο καθηγητή του Cambridge, τον Νίκολας Κάλντορ, ο οποίος είχε όμως σπουδάσει στο LSE, την σχολή που τέλειωσε κι ο Σόρος το ’52! Άλλη συμπτωσάρα: στο Helsinki Citizens Assembly, ιδρυτικό μέλος και μάλιστα όταν ήταν “υπουργός” “εξωτερικών”, ήταν ο Γιωργάκης! Γυρνώντας στην Μαιρούλα, ως βασικό στέλεχος του European Council on Foreign Relations (ECFR) που ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 2007, η αυτοδημιούργητη αυτή διάνοια είχε κύρια ασχολία το πως θα εδραιωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση σε έναν ειρηνικό κόσμο. Ή καλύτερα, διαβάζοντας τα κείμενα που παράγει το Think Tank αυτό (sorry Θάλεια που δεν γράφω περισσότερες newspeak λέξεις) πως η ΕΕ δεν θα ξεφύγει από την υποτέλεια της στις ΗΠΑ και πως η Κίνα και οι λοιπές BRIC δεν θα μας κάτσουν στον σβέρκο, έχουμε άλλωστε τις ΗΠΑ γι’ αυτό τον ρόλο. Ποια άλλα παιδιά τραβούν κουπί στο ECFR εκτός της Μαίρης; Ο φίλος μας (των τούρκων, δηλαδή) Μάρτιι Αχτισάρι της Φινλανδίας, η αλλήστου Έμα Μπονίνο της Ιταλίας, η Ντόρα της Ελλάδος, ο Βόλφγκανγκ Ίσινγκερ της Γερμανίας που ανέλαβε τον ρόλο του εκτελεστή στο Ντέιτον (Βοσνία), ο Νικόλας ο Μλαντένοφ, ο υπουργός εξωτερικών της Βουλγαρίας, πρωτοπαλλίκαρο του Μπορίσοφ που μας τά ‘πρηξε με τον αγωγό Πύργου – Αλεξανδρούπολης, ο Βόλφγκανγκ Σούσελ της Αυστρίας που αν θυμάστε είχε κυβερνήσει μαζί με τον αλλήστου Γιορκ Χάιντερ (Deutschland, Deutschland über alles, Über alles in der Welt, Wenn es stets zu Schutz und Trutze Brüderlich zusammenhält κλπ), ο Τζορτζ Σόρος (τι σύμπτωση κι αυτή!) , ο Γκόραν Στεφανόβσκι που λέει ότι είναι της Μακεδονίας, όπως θα ήθελε και το Ισραήλ, αλλά κι αυτό είναι μια άλλη ιστορία από τον Μεσαίωνα, ο σοσιαληστής αφεντικός μας Ντομινίκ Στρος Καν που είναι και αφεντικό του ΔΝΤ, ο Μίκαελ Στύρμερ της Welt που προετοίμασε το έδαφος για τα γερμανά για να τα χώσουν στην ελληνίτσα, ο φίλος μας ο Λουκάς ο Τσούκαλης του Πανεπιστημίου Αθηνών ΚΑΙ του LSE κι αυτός, στέλεχος και διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ ΚΑΙ σύμβουλος στο Τουρκικό Ινστιτούτο Εξωτερικής Πολιτικής ΕDAM (www.edam.org.tr), και συντάκτης του περίφημου «με τρομάζουν τα όνειρα του Χρ. Γιανναρά για τον Ελληνα Πούτιν», και τέλος, ο νέος υπουργός οικονομικών της ελληνίτσας, ο Τομάσο Παντόα – Σκιόπα, οικονομολόγος (από Ιταλικό Μποκόνι και Αμερικάνικό ΜΙΤ αυτός, το LSE του ξέφυγε), τραπεζίτης (από Τράπεζα Ιταλίας ως ΕΚΤ και –ω, τι έκπληξη, ΔΝΤ!). Ο σινιόρε Σκιόπα διετέλεσε και Υπουργός Οικονομικών της Ιταλίας επί Σίλβιο ως το 2008. Από την άλλη, η Μαιρούλα είναι τριπλοθεσίτισα, «τρέχει» και το openDemocracy.net, μαζί με τους Κόφι Ανάν (εκείνος ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ που είχε προσπαθήσει να πουλήσει στην ελληνίτσα το σχέδιο για τον αφελληνισμό της Κύπρου), Τζορτζ Σόρος (ώ! Τι έκπληξη!), το τσιράκι των Κλίντον Σίντνεϊ Μπλούμενταλ, και φιλανθρωπικά ιδρύματα όπως τα Ford Foundation, Rockefeller Brothers Fund, Joseph Rowntree Charitable Trust κ.α. Ο δε Χελντ του Κέντρου του LSE, έχει αφιερωθεί ψυχή τε και σώματι στην παγκοσμιοποίηση και είναι κλασικός νεοταξίτης – Sieg – Heil – όλοι όρθιοι με προτεταμένο το δεξί, Θάλεια κι εσύ (έχει γράψει μεταξύ άλλων τα Global Covenant: The Social Democratic Alternative to the Washington Consensus (!), Cosmopolitanism: A Defence, Global Transformations: Politics, Economics and Culture, Re-imagining Political Community. Studies in Cosmopolitan Democracy, Cosmopolitan Democracy: An Agenda for a New World Order (με Daniele Archibugi) και Democracy and the Global Order: From the Modern State to Cosmopolitan Governance). Ο Ντάνι Κουά, είναι κι αυτός του LSE, παρότι Μαλαισιανός αλλά αυτός υποτίθεται ότι ανήκει στην αυστριακή σχολή των καραφιλελεύθερων του Φον Μίσες, αυτός κι αν είναι παγκοσμιοποιημένος, πολυπολιισμικός και φιλελεύθερος. Το résumé: Δεν υπάρχουν χώρες, σύνορα, έθνη, γλώσσες, Ιστορία. Υπάρχει μια γλώσσα (internet newpeak English), μια κυβέρνηση (Παγκόσμια) με έδρα το DC στο Αμέρικα, μια τράπεζα (World Bank, στο DC κι αυτή), ένα υπουργείο οικονομικών (ΔΝΤ), ένα υπουργείο αμύνης (State Department), και ένα life-style, αυτό με τα σινιέ, τα μπλοκμπάστερ, τα χάμπουργκερ, τα Καγιέν, τα ουίσκια, τις κόκα κόλες και το σόπινγκ θέραπι. Και μετά, οικόπεδα, πολλά οικόπεδα, όλη η πλάση ένα τεράστιο real estate. Το γιωργάκι στα καθ’ ημάς, ανέλαβε να μειώσει τις τιμές του greek estate, δεν νοείται εν έτι 2010 ο χώρος (κι όχι χώρα, για να μην ξεχνιόμαστε) να έχει τέτοιες τιμές και μάλιστα να τις καρπώνεται ο Μήτσος ο φορτηγατζής, ο Τάκης ο υδραυλικός και η Ρούλα, η κομμώτρια (mon Dieu! Que passe!!!). Ως αντάλλαγμα το γιωργάκι θα είναι για κάποια χρόνια ή μήνες, αναλόγως των αντιδράσεων μας, που προς το παρόν δεν υπάρχουν, τοπικός κοτζάμπάσης και μετά του είπαν ότι θα του δώσουν διεθνή αξιώματα (Γενικός Γραμματέας ΟΗΕ, Παγκόσμιος Διαγαλαξιακός Πρόεδρος, Πρόεδρος Παγκόσμιας Κωπηλατικής Λέσχης, κλπ.). Άντε, καλό χειμώνα!_Κ.Π.
συγνωμη αλλά εδώ και πόσα χρόνια έχει να γίνει πόλεμος στην ευρωπη..?(όχι στην γιουγκασλαβια.) μήπως η παγκόσμια διακυβέρνησή ή όπως αλλιώς την λένε μήπως έχει και καλά…? προτιμώ να μην έχω για δυο χρόνια δουλειά παρά να είμαι νεκρός… και εννοώ σωματικά… νεκρος πνευματικα ειναι αυτος που δεν σκέφτεται και αυτο δεν νομίζω να μου το εμποδισει η παγκόσμια διακυβέρνηση… εξάλλου η παγκόσμια διακυβέρνηση είναι εμπευση των αμερικανων αυτών δηλ που δημιούργησαν το κράτους εμπνεόμενη από την αρχαία ελληνική ιστορία… μπορεί και να λέω μπαρούφες αλλά δεν μπορεί όλα να τείνουν προς το κακό και να επιζούν γιατί τότε η ανθρωπότητα θα είχε εξαφανιστεί ή επαναστατήσει…
αν για να ζουμε εμεις ειρηνικα πεθαινουν στο ιρακ και στο αφγανισταν και στην αφρικη εκατομμυρια τοτε η ενδοευρωπαικη ειρηνη βασιζεται στα σκατα,και αυτο μελλοντικα ισως οδηγησει σε πολεμους μπροστα στους οποιους ο α κ ο β παγκοσμιος θα μοιαζουν με το πακμαν και το αταρι.
Η ελεύθερη σκέψη ήδη εμποδίζεται και καταπολεμάται εδώ και πολλούς αιώνες επειδή είναι αναγκαίο συστατικό της δημοκρατίας. Το πρόβλημα δεν είναι ότι θα εμποδιστεί πλήρως η σκέψη αλλά η ορθή σκέψη. Για παράδειγμα, οι ψεύτικες ανάγκες του καταναλωτισμού της εποχής μας, και το άγχος για οικονομική δύναμη που δημιουργούν, με συνέπειες από κακή διάθεση έως πολέμους και ξεζούμισμα των φυσικών πόρων, είναι αποτέλεσμα καλλιέργειας του στρεβλού τρόπου σκέψης (κυρίως μέσω ΜΜΕ, κινηματογράφου, αρχαίου θεάτρου στην αρχαιότητα κλπ). Η καθοδήγηση του τρόπου σκέψης είναι ανέκαθεν βασικό μέλημα όλων των ολιγαρχικών. Στην αρχαιότητα καίγαν βιβλιοθήκες και επί Χίτλερ βιβλία στις πλατείες. Τα ίδια κάνουν σήμερα τα ελληνόπουλα στο τέλος της σχολικής χρονιάς, επί… δημοκρατίας.
Όπως είπε ο Ρήγας Φεραίος: “Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά.” Όσο για την επανάσταση, αυτή είναι προνόμιο αυτών που συλλογούνται ελεύθερα.
http://www.scribd.com/doc/7459591/2001-
Δεν νομιζετε οτι η ιδια η πραγματικοτητα σας διαψευδει?
Θελω να πω, σημερα, περισσοτερο απο ποτε, εσεις και εκατομμυρια αλλοι ανθρωποι εχετε τη δυνατοτητα να γραφετε και να διαβαζετε κυριολεκτικα οτι θελετε, στο διαδικτυο ή μεσω του κινητου σας, χωρις να σας ενοχλει κανεις (ναι, υπαρχουν και εξαιρεσεις: Κινα, Ιραν κτλ).
Και μπορειτε να το κανετε χωρις (ή με ελαχιστο) κοστος και με εξαιρετικη ταχυτητα. Θα μου πειτε οτι ολα αυτα μπορει να παρακολουθουνται και να καταγραφονται. Μπορει. Αλλα δεν αλλαζει η ουσια: οτι εσεις μπορειτε να γραφετε οτι θελετε.
Φυσικα υπαρχουν και τα ΜΜΕ που επηρεαζουν τις μαζες, αλλα αυτη ειναι η μια οψη του νομισματος. Η αλλη ειναι αυτη που ανεφερα πιο πανω.
Το να βλεπουμε μονιμα μονο τη μια οψη νομιζω οτι παραμορφωνει τη πραγματικοτητα. Τουλαχιστον, αυτη ειναι η γνωμη μου.
Δε διαφωνώ. Με το ίδιο μαχαίρι όμως κόβεις ψωμί αλλά και λαιμούς. Ακριβώς για αυτό το λόγο, το πρόβλημα σήμερα είναι οξύτερο. Ενώ η τεχνολογική πρόοδος των τελευταίων ετών, όπως την αναφέρετε, δίνει όλες τις δυνατότητες για δημοκρατία, βελτίωση της ζωής των ανθρώπων και του τρόπου σκέψης, η ανθρωπότητα ως σύνολο, οι μάζες, δείχνουν να οπισθοδρομούν πνευματικά. Δεν σκέφτονται, κυριολεκτικά! Γιατί εμφανίζεται αυτό το παράδοξο;
(Το να στέλνει μανιωδώς sms το μέσο 18χρονο, δε νομίζω ότι αποτελεί πνευματική πρόοδο. Αν και μπήκαν όλοι στα ΑΕΙ και ΤΕΙ φέτος με βαθμό λιγότερο από 1 ! Τι πνεύμα!)
Σωστός, για μια ακόμη φορά. Ο πυρήνας της Ελευθερίας είναι ένας κι οι παλιοί τον γνωρίζουν: η Αμφισβήτηση! Οι αρχικές συνθήκες του προβλήματος, η αντικειμενική συνάρτηση και οι περιορισμοί, καλό είναι από καιρού εις καιρό να αναθεωρούνται. Φαντάζεστε να είχαμε επαναπαυθεί στην Νέυτώνεια Φυσική, τον πλούτο των εθνών του Άνταμ Σμιθ, το ασυνείδητο Φρόιντ, την πάλη των τάξεων του Μαρξ ή την… θεωρία του μεσαίου χώρου του Λούλη; Κι η αμφισβήτηση συνάδει πλήρως τόσο με την Δημοκρατία όσο και με την οικονομία της αγοράς. Το άλλο της χαρακτηριστικό, της αμφισβήτησης, είναι ότι δεν αποτελεί αυτοσκοπό, αλλά εργαλείο αξιολόγησης. Όλα τα θεωρήματα στο βάθος στηρίζονται σε αξιώματα. Τα αξιώματα αυτά “χτυπάς” και δοκιμάζεις αμφισβητώντας τα, τα γερά θεμελιωμένα θεωρήματα δεν έχουν πρόβλημα (π.χ. το 90% όσων έχουν διασωθεί από την σκέψη του Ηράκλειτου, του Θουκυδίδη και του Πλάτωνα “αντέχουν” κάτω από την πιέση και των πιο γερών διανοητών) Από την άλλη, η Νέα Τάξη Πραγμάτων είναι ένα ιδεολογικό κατασκεύασμα μαζικού μανιπουλαρίσματος της “παγκόσμιας σκέψης”: ΥΠΑΚΟΥΕ – ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΕ. Η λεγόμενη παγκόσμια κυβέρνηση δεν είναι άλλη από το κλάστερ των αργυραμοιβών που έχουν συσσωρεύσει τον πλούτο των μπαμπάδων, των παππούδων και των προπαππούδων (των λεγόμενων και “ιμπεριαλιστών”). Οτιδήποτε άλλο είναι περιττό. Οι “δικοί” μας νεοταξίτες θα πάρουν μαζικά πτυχία – σκουπιδόχαρτα, δικό τους γραφείο με λεκάνη και μπιντέ, αυτοκίνητο με leasing, δωρεάν βενζίνη, δωρεάν συνδρομή στο γυμναστήριο, δωρεάν κινητό, μετοχές και μπόνους, μανόλο μπλάνικ, μερσεντέ, χομ βίντεο σίνεμα και ιντεράκτιβ μπούλσιτ, προσκλήσεις στα “Βιζίτεια 2010”, ρίβα, Ντουμπάι, πισίνα και πισινούς στο νησί των ανέμων και πριμ και θα κάνουν κόντρες μεταξύ τους για το ποιανού η σύζυγος/ γκόμενα έχει κάνει την πιο πετυχημένη πλαστική στα βυζιά της. Οι “άλλοι” θα φάνε σκατά: οι πρόσφυγες και οι “πρόσφυγες” με ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη και με “αντιρατσιστικές” “πορείες” θα κερδίσουν το δικαίωμα να δουλεύουν χωρίς ένσημα και να ζουν 20 – 20 σε υπόγεια μπουντρούμια, οι εκτός κομμάτων/ ΜΚΟ/ παρεακίου θα βολευτούν πιθανόν με μια σύμβαση με το “κράτος” που θα ανανεώνεται σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, οι κλασικοί γλύφτες θα κάνουν τούμπες μπροστά στο οποιοδήποτε αφεντικό, οι μαλάκες με τον σταυρό στο χέρι απλώς θα επιβιώνουν και οι πιο άτυχοι, θα πεθαίνουν στο παγκάκι άνεργοι, πιθανόν με μια σύριγγα στο χέρι. Κι αυτό ισχύει για όλη την “Δύση”, όχι μόνο για την ελληνίτσα.
Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι το σταλινικό μοντέλο του κομμουνιστικού έθνους – κράτους ή το τροτσκιστικό μιας παγκόσμιας κομμουνιστικής οικονομίας (πιο κοντά στην σκέψη βέβαια του Μαρξ) είναι σωστά, απλώς οι κομμουνιστές είδαν ότι το σύγχρονο καπιταλιστικό υπόδειγμα τείνει να αυτοαποδομηθεί εντός μιας μόλις εικοσαετίας και προσπαθούν να αντεπιτεθούν (χωρίς βέβαια σπουδαία αποτελέσματα). ‘Ετσι πιθανόν αυτοί που δεν γουστάρουν το μοντέλο “SHUT THE FUCK UP & OBEY” ενίοτε μπερδεύονται με τους κομμουνιστές, παρ’ ότι τους χωρίζει ιδεολογική άβυσσος (έτσι κι αλλιώς, πάντα οι αστοί δεν εκτελούνται στα άουσβιτς και στα γκούλανγκ;).
Αυτό που με εκπλήσσει, είναι ότι πολλοί εκ των συμπολιτών μας δεν καταλαβαίνουν την διαφορά μεταξύ καπιταλισμού και καταναλωτισμού, Δημοκρατίας και Προπαγάνδας, ειρηνικού βίου και βίου ρομπότ – είλωτα – απόκληρου. Άλλο πράγμα η μόρφωση, η καλή γνώση αγγλικών και μια καλή δουλειά, άλλο πράγμα να νομίζεις ότι η λύση για κάθε νόσο και μαλακία είναι μια παγκόσμια αρχή η οποία θα παρέχει… αειφόρο ανάπτυξη και “πράσινη” “οικονομία”. Λέτε ρε παιδιά οι Αμερικάνοί αλλά και οι Ρώσοι και οι Κινέζοι να είναι τόσο μαλάκες και να: α) Αποποιόντουσαν των εθνικών τους νομισμάτων (εδώ, ούτε καν οι Σουηδοί κι οι Δανοί δεν το κάνουν), β) Να κατέστρεφαν εν μια νυκτί το στρατοβιομηχανικό κλάστερ (ωραία αυτά που διάβασα για διαδίκτυο και sms με “ελεύθερη” “σκέψη”: πότε άραγε δημιουργήθηκε το Διαδίκτυο και τα Δίκτυα Κινητής Τηλεφωνίας και από ποιούς; Ποιά είναι η Defense Advanced Research Projects Agency (DARPA) και σε ποιόν ανήκει; Ποιός έφτιαξε πρώτος το πρώτο υπερκείμενο και το πρώτο GPS;), γ) Να αποποιηθούν του επιπέδου ζωής που έχει επιτευχθεί πάνω στις πλάτες του πιτσιρικά Πακιστανού και του ξεριζωμένου Κινέζου πρώην αγρότη; Ποτέ δεν πρόκειται να αφήσουν να γίνει παγκόσμια δημοκρατική κυβέρνηση, αυτά που γράφω εναντίον της δήθεν παγκοσμοιοποίησης είναι για μια παγκόσμια δικτατορία, όπως και να το δεις. Επίσης ωραία η παραμύθα για την δυνατότητα να διαβάζεις και να γράφεις ότι θέλεις. Διαβάζεις και γράφεις ότι θέλεις, αλλά αν αυτό έρχεται σε σύγκρουση με το mainstream, καταδικάζεσαι στην αφάνεια. Όχι; Πόσοι από εσάς γνωρίζετε μια φράση του Πάουλου Κοέλιου και πόσοι από εσάς έχετε διαβάσει έστω και μια πρόταση του Προυστ; Πόσοι έχετε επανηλλειμένως διαβάσει/ ακούσει Alexis Papahelas, Χατζηπαπάρα και Tragas και πόσοι Παναγιώτη Κονδύλη, Κορνήλιο Καστοριάδη, Ελένη Αρβελέρ; Παιδιά, μην ντρέπεστε για την καταγωγή σας, για την ευλογημένη γλώσσα σας και για τα διεθνή δημοσιεύματα εναντίον μας. Ειρηνόφιλοι μεν, Έλληνες δε._Κ.Π.
ΥΓ: Είμαι είκοσι χρόνια συνδρομητής στον Economist και δύο (2) μόνο φορές διάβασα εγκώμια για την Ελλάδα. Πάντα μας έβριζαν, όχι μόνο τώρα. Και όχι μόνο εμάς, σχεδόν όλους τους “υπανάπτυκτους” λαούς. Μην ξεχνάτε ότι μήνες πριν τους Ολυμπιακούς είχαν εξώφυλλο τον Παρθενώνα ραγισμένο και υπέρτιτλο περί της ανικανότητας μας να τελέσουμε τους… Ολυμπιακούς Αγώνες! Κυρίως λόγω ημιτελών Δημοσίων Έργων (!), Τρομοκρατίας (!!), Σύγχρονου Συστήματος Επιτήρησης τύπου π. χ. C4I (!!!). Το υδραυλικό σύστημα της μηχανικής δάδας στο ΟΑΚΑ και μια οδό σύνδεσης στο Πανθεσαλλικό του Βόλου και κάποια άλλα “μικρά”, κυρίως επικοινωνίες, όντως τα τελειώσαμε στο παραπέντε, αλλά κανείς από τους τιμητές/ προμηθευτές, τους δημοσιογράφους και το Κοινό, δεν τα πήρε πρέφα. Την “τρομοκρατία” την “εξουδετερώσαμε”, βάζοντας κάποιους από τους δεκάδες εθελοντές χρήσιμους ηλίθιους να αυτομολήσουν. Το δε C4I που δεν λειτούργησε και σήμα είχαμε μόνο από τις κάμερες της Αττικής Οδού και αλλού στην ΓΑΔΑ, το πληρώνουμε ακόμη και σήμερα (είναι μέρος από το αστρονομικό μας χρέος). Ευτυχώς που είχαμε διαχειριστές (newspeak: μάνατζερς) του επιπέδου μιας Γιάννας και έτσι το κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων εξαπλασιάστηκε και δεν εξηντακονταπλασιάστηκε. Η ίδια άλλωστε έδειξε την αξία της ως VIP στελέχους επιχειρήσεων στην επιτυχημένη ανάσταση της εφημερίδας “Ελεύθερος Τύπος”; Στο δια ταύτα κι επειδή έχουμε και δουλειά: κανείς δεν γουστάρει πολέμους και περί ανώτερης ράτσας κλπ. Άλλο όμως αυτό και άλλο να χάφτουμε ότι μας σερβίρουν νομίζοντας μάλιστα ότι ανήκουμε στην “προοδευτική” ιντελιγκέντσια (τρομάρα μας). Δεν είναι ανάγκη εξ’ άλλου να ανήκουμε κάπου, ούτε σώνει και καλά να πιστεύουμε φανατικά κάτι. Προς τι η τόση ανασφάλεια;
!!!ΤΑ ΣΠΑΣ ΛΕΜΕ!!!ΠΟΛΥ ΓΟΥΣΤΑΡΩ Κ.Π.!!!