Δεν πάτε καλά ε; Αισθάνεστε το έδαφος να υποχωρεί και το ρίξατε τις απολύσεις δημοσιογράφων; Από τα βάθη της ψυχής μου εύχομαι να όχι απλώς να πεθάνετε αλλά να ψοφήσετε! Ιδιαίτερα οι δύο (ξέρουν) αυτοί που, αφού έβγαλα τη ψυχή μου για να τους φτιάξω καινούρια περιοδικά, να προσλάβω ανθρώπους, να μου βγει η πίστη να τα κάνω κερδοφόρα έκαναν αυτό που έχουν μάθει καλά: πρώτα “έφαγαν” τις δεκάδες εκατομμύρια δραχμές (ακόμα τις είχαμε) και μετά απέλυσαν πρώτα εμένα και μετά τους συνεργάτες μου
Εκατόν δέκα εκατομμύρια έχασαν οι Τεχνικές Εκδόσεις από τη συνεργασία τους για την έκδοση του Ram και του Video Inn και 100 από την έκοση του εβδομαδιαίου ‘Οδηγώντας¨ με τον Όμιλο Κολαούζου.
Τα “λεφτά” δεν έχουν ίσως καμία σημασία αλλά, οι συμπεριφορές τους έχουν. Υπερόπτες, πανίσχυροι πολιτικά και οικονομικά (τότε) με πάτησαν στο λαιμό, μου έκλεψαν τους τίτλους και μου έκαναν και πλάκα από πάνω (“κωστάκη, εσύ δεν έχεις ανάγκη” ο ένας, “συνέχισε το περιοδικό μόνος σου” ο άλλος επειδή ο πατέρας του “άλλαξε γνώμη”). Έχω κάνει κορνίζα στο γραφείο μου την -πλαστή- απόφαση του ΔΣ της εταιρίας του που μου παρουσίασε ο καλοπαιδαράς για να με πείσει να ιδρύσουμε την K-Media με ποσοστό 50-50
Η ιστορία μου έχει και συνέχεια, με την προσχεδιασμένη απαξίωση της δικής μου εταιρίας αλλά, γι’ αυτό περισσότερα εν καιρώ
RSS - Posts
8 Comments
Μα καλά γιατί να χάσουν οι Τεχνικές Εκδόσεις 110 εκ. δρχ ;
Συμφωνητικά δέν έκανες ; Ενδικα μέσα δέν άσκησες ;
Και βέβαια υπήρχαν. Αλλά, δεν είχα τα μέσα, τη βοήθεια, τα χρήματα για να τα βάλω με τους καρχαρίες… Δημοσιογραφος ήμουν (και είμαι) και όχι λαμόγιο-εκδότης
Α ρε Καββαθα, μακαρι μια μερα να βγαλεις ενα βιβλιο για αυτη την ιστορια!
και μη φοβασαι, ας φοβηθουν αυτοι, εστω και για λιγο.
Δε χρειάζεται βιβλίο. Το ιστολόγιο είναι αρκετό…
το ζήτημα είναι ότι την πληρώνουν οι χαμηλά αμοιβόμενοι εργαζόμενοι στον τύπο και όχι ο κάθε μαλακοπίτουρας μεγαλοδημοσιογράφος
Πως τους εμπιστεύθηκες είναι για μένα το ζήτημά σου. Από παιδί σαν φίδια τους έβλεπα. Αν μπορούσα θα τους πατούσα στο κεφάλι… Νά ‘σαι καλά και νά ‘χεις την υγειά σου.
Ωχ, το άνοιξε λαμόγια … !
Τι άνοιξα; Γνωρίζεις το όνομα του Δ;