ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ
ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Απο το “Ινφογνώμων” και τον “Φιλελεύθερο”
-Η στρατηγική σχέση είναι αδύνατον να συνεχιστεί. Ο Ταγίπ Ερτογάν έχει «σαλτάρει» για άλλες συμμαχίες επειδή αυτό επιτάσσει η ιδεολογία του.
– Οι Αμερικανοί θα αναγκαστούν από τα γεγονότα να αντιληφθούν ότι η Τουρκία έχει ξεπεράσει σε προκλητικότητα και επιθετικότητα το Ισραήλ και πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένας επικίνδυνος ταραξίας, που αποτελεί θανάσιμη απειλή για τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
Όσοι ισχυρίζονται ότι η κρίση μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ έχει εκτονωθεί, πλανώνται πλάνην οικτράν. Δυστυχώς μόλις άρχισε και η σύγκρουση στα νερά της Μεσογείου, που οργανώθηκε με μυστικότητα από αρρωστημένα μυαλά στην Άγκυρα, θα επηρεάσει την Ελλάδα, αλλά και την Κύπρο, που θα αναγκαστούν εκ των γεγονότων να λάβουν θέση.
Οι δηλώσεις κυρίως από την πλευρά της τουρκικής ηγεσίας δημιούργησαν πολεμική ατμόσφαιρα και το Ισραήλ έχει συνηθίσει να απαντά στην πράξη, όχι με τα λόγια. Σοβαροί αναλυτές στην Ουάσινγκτον είναι βέβαιοι πως θα υπάρξει και συνέχεια διότι, όπως υποστηρίζουν, στις ηγεσίες των δύο χωρών αλλά και σε μεγάλα τμήματα του λαού εισχώρησε το μίσος.
Ο Ταγίπ Ερντογάν και ο Αχμέτ Νταβούτογλου είναι δύο επικίνδυνοι πολιτικοί, οι οποίοι ελέγχουν τη μεγαλύτερη χώρα της περιοχής. Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας είναι και λαϊκιστής. Το εκρηκτικό αυτό μείγμα και ο ισλαμικός φανατισμός που τον κυριαρχεί προκαλούν τρικυμία στο κρανίο του κ. Ερντογάν, όπως με χαιρεκακία έλεγε επαγγελματικό στέλεχος του Κογκρέσου εβραϊκής καταγωγής.
Η Τουρκία και το Ισραήλ υπήρξαν για πολλά χρόνια σύμμαχες και φίλες χώρες. Ακόμα και αυτή τη στιγμή της μεγαλύτερης κρίσης στην ιστορία τους, διατηρούν στρατηγική συμφωνία συνεργασίας, η οποία δεν έχει καταγγελθεί από τις δύο κυβερνήσεις επειδή -όπως λέγεται στην Ουάσινγκτοναντιστάθηκαν οι Τούρκοι στρατηγοί στο σχετικό αίτημα του κ. Νταβούτογλου. Το εβραϊκό κράτος εξυπηρέτησε πολλαπλώς την Άγκυρα, η οποία εκμεταλλεύθηκε στο έπακρον τη φιλοαραβική πολιτική της Αθήνας και της Λευκωσίας.
Θυμάμαι ότι τα εβραιοκρατούμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης στην Αμερική είχαν εξευτελίσει τον Ανδρέα Παπανδρέου ακόμα και με αιχμές για την προσωπική του ζωή, όταν ο τότε πρωθυπουργός έστειλε ελληνικά πλοία για να σώσουν τον Γιασέρ Αραφάτ και τους μαχητές του. Ηταν μία εκ των μεγαλύτερων εξυπηρετήσεων του Ισραήλ στην Τουρκία.
Η μεγαλύτερη αφορούσε τη νομιμοποίηση της εισβολής και της κατοχής της Κύπρου. Το Ισραήλ και το Εβραϊκό Λόμπι στις ΗΠΑ φέρουν τεράστια ευθύνη για την άρση του εμπάργκο όπλων το 1978 και για την εξαφάνιση του Κυπριακού από τα αμερικανικά ΜΜΕ, όπως και για την εχθρική στάση των εκάστοτε αμερικανικών κυβερνήσεων έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου.
Το μείζον ερώτημα που τίθεται είναι και ταυτόχρονα απλό: Τούτη η κρίση θα καταργήσει τη στρατηγική σχέση μεταξύ του Ισραήλ και της Τουρκίας;
Τη σχέση χαρακτήριζε πάντα η υποψία. Οι Ισραηλινοί αισθάνθηκαν πολλές φορές όπως ομολόγησε Αμερικανοεβραίος βουλευτής- ότι η Τουρκία τους πρόδιδε στους Άραβες και τους εκμεταλλευόταν. Πίστευαν πως δεν είχαν κέρδη σε πολιτικό ή στρατιωτικό επίπεδο και θεωρούσαν ότι ήταν μία σχέση που εξυπηρετούσε περισσότερο τους Τούρκους και τους Αμερικανούς παρά τους ίδιους.
Η στρατηγική σχέση είναι αδύνατον να συνεχιστεί. Ο Ταγίπ Ερτογάν έχει «σαλτάρει» για άλλες συμμαχίες επειδή αυτό επιτάσσει η ιδεολογία του. Έχει τονιστεί πάρα πολλές φορές ότι είναι ένας φανατικός ισλαμιστής, ένας φιλόδοξος μέχρι παράνοιας πολιτικός, ο οποίος πιστεύει πως το πεπρωμένο του είναι η ένωση του ισλαμικού κόσμου.
Η θυγατέρα του Αμερικανού πρώην αντιπροέδρου Ντικ Τσέινι δήλωσε την περασμένη Κυριακή ότι η Τουρκία επέλεξε «να συνταχθεί με τους εχθρούς μας». Η κ. Λιζ Τσέινι ήταν μία εξ αυτών που μαζί με τον Ντάνιελ Φριντ και άλλους αξιωματούχους βοήθησαν για να αναδειχθεί η χώρα του κ. Ερντογάν σε χωροφύλακα της περιοχής. Βρίσκονταν επίσης πίσω από την πολιτική τιμωρίας των Ελληνοκυπρίων. Οι Αμερικανοί θα αναγκαστούν από τα γεγονότα να αντιληφθούν ότι η Τουρκία έχει ξεπεράσει σε προκλητικότητα και επιθετικότητα το Ισραήλ και πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένας επικίνδυνος ταραξίας, που αποτελεί θανάσιμη απειλή για τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Μήπως κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, πρέπει να πεταχθείτε και ο ίδιος στο Τελ Αβίβ; Δεν λέω πως δεν τα είπε καλά ο υπουργός των Εξωτερικών… Αλλά με ένα ταξίδι στο Ισραήλ είμαι βέβαιος πως θα εξασφαλίσετε «βασιλική» υποδοχή και περιποίηση στην Ουάσινγκτον… Ρωτήστε τους ανθρώπους σας στην αμερικανική πρωτεύουσα τι τους είπαν ο βουλευτής Ίσραελ και ο γερουσιαστής Σούμερ…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:
Από την εισβολή και την 36χρονη κατοχή φτάσαμε στο σημείο να συζητούμε το «fifty-fifty» σε όλα; Μήπως πρέπει να κάνουμε ένα βήμα πίσω; Αλλάζουν τα πράγματα στη γειτονιά μας και όπως λένε και οι «νεοκομμουνιστές» του Πούτιν, «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Η εκτίμησή μου για τους Ισραηλινούς είναι στο ναδίρ… Αλλά από την άλλη αναρωτήθηκα πολλές φορές: ποιο καλό είδαμε από την τυφλή υποστήριξή μας προς τους άλλους;
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/
RSS - Posts
13 Comments
Η απάντηση μου είναι αυτή:
ΕΙΚΟΝΑ
(Στα blogs, όπως εδώ, δεν εμφανίζονται σχόλια με εικόνες)
τουρκια, ιραν, αφγανισταν, ινδια, ειναι μεγαλα κρατη … δεν θα επρεπε να συνεχισουν να αναπτησονται.. μηπως ηρθε ο καιρος να αρχισει η διασπαση τους ? ….
Δημοσιευμένο πριν …3 χρόνια στο “Εν Λευκώ” στους 4Τ!
Να βγει το Αβερωφ στα ανοικτα γεματο πορνες,να ξεχαρμανιαζουν τουρκοι και ισραηλινοι.
Κωστα παρε θεση για το Αβερωφ και δεν θα σε πω ξανα Ιρλανδο.Χωσ’ τα χωρις φοβο και με παθος…ξεσκισε τους οσο μπορεις.
Σε ποιούς να “τα χώσω”; Δεν υπάρχει κανείς που να διαθέτει δυό δράμια τσίπας. Δεν είδατε πόσο …άνετος ήταν ο κ. Αντιπρόεδρος στην εκπομπή του Χ’Νικολάου;
ο,τι πεις πιλοτε, ο,τι πεις …αλλα εμενα ενας φιλος απο Λημνο μου ειπε πως το Αβερωφ απελευθερωσε το νησι μπλοφαροντας,στρεφοντας τα αδεια κανονια του καθως δεν ειχε πυρομαχικα.Και το φαγαν οι τουρκοι.Αν ηταν τοσο μαγκας ο Κουντουριωτης τι να πω και γω τι να πεις και συ.
Τον αντιπρόεδρο τον είδα για αυτό και άλλαξα κανάλι!!!!
Ο ΑΔΑΜ ΤΗΝ ΕΠΑΘΕ ΑΠΟ ΜΗΛΟ
ΤΟ ΑΒΕΡΩΦ ΑΠΟ ΑΙΔΟΙΟ.
τυχαιο?! δε νομιζω
Κέρδος αποκομίζεις μόνο αν είσαι μέσα στο παιχνίδι ενεργά αλλά η Ελλάδα έχει προ πολλού διαλέξει το ρόλο του παράπλευρου “ασθενή” λόγο ιδεοληψιών (περί διεθνούς δικαίου, παρά το παράδειγμα της Κύπρου ζωντανό ασάλευτο εμπρός μας) και απίστευτης έλλειψης βάθους στην εξωτερική πολιτική η οποία κατάντησε εξοργιστικά επιπόλαια, συνάμα τσιφλίκι του εκάστοτε περαστικού, το μεγαλείο του δογματισμού.
Μια αναφορά που αλίευσα εδώ…
«Μία από τις σημαντικότερες αποφάσεις που έλαβε η διοίκηση της εταιρείας ήταν η μεταστέγασή της σε νέο, μεγαλύτερο και πολυτελέστερο κτίριο. Η μεταστέγαση αυτή που έγινε το 2006 (στο παλιό κτίριο των Τεχνικών Εκδόσεων στην Ηλιούπολη) κόστισε περίπου 600.000 ευρώ μόνον για τη διαμόρφωση των γραφείων, ενώ παράλληλα αύξησε το μηνιαίο μίσθωμα της εταιρείας από 12.000 ευρώ που ήταν πριν, στις 54.000 ευρώ. Με τις αναπροσαρμογές του μισθώματος, η «ΚτΠ» Α.Ε. σήμερα καταβάλλει στην ιδιοκτήτρια του κτιρίου «Εργοσάρ Κατασκευαστική Κτηματική» Α.Ε. περί τα 64.000 ευρώ μηνιαίως προκειμένου να στεγάσει 80 εργαζόμενους» (Καθημερινή 9.6.2010).
…για τη διαχείριση του δημοσίου χρήματος και μη χειρότερα!!!
19500 χαμόγελα σε 13 λεπτά μια ολόκληρη μέρα δηλαδή.
Το δημοσίευμα της «Κ» στηρίζει (και αποδεικνύει) τα όσα γράφω εδώ και 4 χρόνια για τον τρόπο που κατέρρευσε η εταιρία μου. Το κτίριο των 4000m2 της οδού Ηλιουπόλεως είχε κατασκευαστεί, με μηδενικό δανεισμό από την Εταιρία. Όταν, το 2002, τέθηκε σε κίνηση το σχέδιο της άλωσης (μέσω της κατά 40% συμμετοχής της στο λιθογραφείο «Άλφα Πρες»), προσπάθησα να νοικιάσω το κτίριο.
Ο μεσίτης που είχε αναλάβει μου ανακοίνωσε ότι ενδιαφέρεται η «ΚτΠ Α.Ε» η οποία και συμφωνεί με το μίσθωμα των 45.000ευρώ/μήνα που ζητούσε η “Τεχνικές Εκδόσεις Α.Ε”. Όπως ήταν αναμενόμενο ανακοίνωσα τα “καλά νέα” στη τράπεζα που η εταιρία μου έπρεπε να πληρώσει τις εγγυήσεις που είχε υπογράψει για την επένδυση της Αλφα Πρες. Ο λόγος ήταν ότι α. οι κατέχοντες την πλειοψηφία είχαν …εξαφανιστεί έχοντας γονατίσει οικονομικά την Αλφα Πρες και β. η εξόφλησή τους δεν θα έθιγε το καλό όνομα της εταιρίας και το δικό μου.
Ω του θαύματος όμως, 20 μέρες αργότερα, ο μεσίτης μου είπε ότι, η Κοινωνία της Πληροφορίας “άλλαξε γνώμη” επειδή «το κτίριο είχε κτιστεί προ του 1999″ (τον Δεκέμβριο του 98!). Ως εκ δευτέρου θαύματος out of the blue εμφανίστηκε η “Εργοσάρ Κατασκευαστική Κτηματική ΑΕ”, η οποία αγόρασε το κτήριο μας και, ως εκ 3ου θαύματος, το νοίκιασε στην «ΚτΠ Α.Ε.» προς …54.000 ευρώ/μήνα, όπως αναφέρει και η “Καθημερινή”.
Τα όσα ακολούθησαν για τις “Τεχνικές Εκδόσεις Α.Ε” είναι λίγο-πολύ γνωστά στους παροικούντες εν τη Ιερουσαλήμ. Για τους αδύνατους στην αριθμητική, ποία η διαφορά ανάμεσα στα 45.000 ευρώ (που ζητούσαν οι Τ.Ε) και στα 54.000 (ή 64.000) που πλήρωσε η ΚτΠ;
Συμπέρασμα: Αν η «Τεχνικές Εκδόσεις Α.Ε» είχε νοικιάσει το κτήριο της οδού Ηλιουπόλεως προς 45 ή 54.000 €/μήνα θα είχε α. άνετα αποπληρώσει τις εγγυήσεις προς τους Αργυραμοιβούς β. θα διατηρούσε τα ιδιόκτητα κτήρια της Ηλιουπόλεως 4 και Γοργίου 6 και τα 135 στρέμματα στη Ριτσώνα γ. τον Ρ/Σ «87.7 Εν Λευκώ» δ. την ανεξαρτησία της! Όμως, η πραγματική ερώτηση είναι: πόσα έπιασαν, ποιοί από ποιούς για να οδηγήσουν μία από τις πλέον υγιείς εκδοτικές εταιρίες στην Ελλάδα (ακόμα και σήμερα) στην πτώση;
1- Το μεγαλύτερο πρόβλημα σε μια εταιρία, και το πρώτο που κοιτάμε ως αναγνώστες στον ισολογισμό, είναι ο βραχυπρόθεσμος δανεισμός.
2- Δεν προβαίνουμε σε αύξηση (δομικού, οικονομικού, οτιδήποτε) κεφαλαίου εταιρείας μέσω ιδίων κεφαλαίων, εκτός και αναφερόμαστε σε οικογενειακό ταπητοκαθαριστήριο.
3- Δημιουργούμε δικό μας, ατομικό, κεφάλαιο προχωρώντας σε μετοχοποίηση και αύξηση κεφαλαίου. (Ψιλοκομπίνα:) στην διάρκεια αυτού πουλάμε εμφανώς και αφανώς το μεγαλύτερο κομμάτι της συμμετοχής μας και επαναγοράζουμε αμέσως στην αναμενόμενη κάμψη του μεριδίου, η οποία έρχεται νομοτελειακά πάντα μετά από τέτοιες φάσεις (μετοχοποίηση). Έτσι έχουμε ξανά το ιδιοκτησιακό μας ποσοστό και καρπωνόμαστε μια σημαντική διαφορά.
4- Η αύξηση κεφαλαίου χρησιμοποιείται για οτι σχεδιάζουμε ως εταιρεία τα δε ίδια κεφάλαια της προ αυξήσεως εταιρίας παραμένουν ανέπαφα σαν μαξιλάρι. Άσχετα αν στην ανακοίνωση της αύξησης αναφέραμε ότι αυτά θα συμμετέχουν κατά ποσοστό στην σκοπούμενη εκ της αυξήσεως επένδυση/ανάπτυξη.
5- Όταν ενσκήψουν προβλήματα τύπου βλ Καββαθά, η μεν εταιρία προστατεύει τον εαυτό της με τα διαθέσιμα, ο δε βασικός επιχειρηματίας “σιγοντάρει” αντιδρώντας κατα το δοκούν απέναντι στα παιχνίδια εναντίον της εταιρίας, με την προσκτηθείσα ατομική διαφορά στο 3.
6- Απαράβατος κανόνας. Ο καπιταλισμός είναι γλυκός αλλά δεν ξαπλώνουμε στο μαξιλάρι μας ονειρευόμενοι οτι είμαστε οι εκλεκτοί του Θεού και όλα θα πάνε ευνοϊκά επειδή είμαστε απλά δουλευταράδες και καλά παιδιά. Η θάλασσα είναι ωραία αλλά δεν είναι ενυδρείο.
7- Αν είμαστε σε κλαμπ με μεγαλο-ή-κρατικολαμόγια δεν χρειάζεται και δεν ισχύει τίποτα από τα παραπάνω.
8- Θα μου πεις, δρυός πεσούσης ο κάθε παπάρας (και εγώ) λέει τα δικά του. Συμφωνώ.
το καλυτερο που εχει να κανει η ελλαδα να ακολουθει πιστα τα συμφερωντα των γερμανων και γαλλων και τιποτα αλλο.. και να αφησει τους αμερικανους να κουρευωνται γιατι σε λιγο δεν θα εχουν να φανε…
Κάτι δεν καταλαβαίνω…
“Οι Αμερικανοί θα αναγκαστούν από τα γεγονότα να αντιληφθούν ότι η Τουρκία έχει ξεπεράσει σε προκλητικότητα και επιθετικότητα το Ισραήλ και πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένας επικίνδυνος ταραξίας”
Γιατί… το Ισραήλ τί είναι τόσο καιρό;;; Ταραξίας πρώτης τάξης που κάνει ότι του κατέβει δεν είναι;
κάτι χάνω… μπορειτε να με διαφωτίσετε;