Ημερομηνία: ( 20-03-2005 )
Tranxene, Lexotanil, Xanax, Tavor, Ladose… Τόσο μεγάλο ήταν το σοκ όταν ανακάλυψα ότι, η ζωή μου ήταν ένα φρικτό λάθος ώστε αναγκάστηκα να ζητήσω τη βοήθεια όλων των ψυχαναλυτών και ψυχιάτρων που γνωρίζω με αποτέλεσμα οι τσέπες μου να είναι γεμάτες με αντικαταθλιπτικά χάπια. Πρέπει να παραδεχτείτε ότι δεν είναι μικρό πράγμα, μετά από 40 ολόκληρα χρόνια σκληρής δουλειάς σε εφημερίδες και περιοδικά, εκατοντάδες νύχτες αναμονής για να σε προσέξει ο διευθυντής σου, μετά από αγρυπνίες σε λινοτυπεία, λιθογραφεία και βιβλιοδετεία να ανακαλύπτεις πόσο μεγάλος μαλ…κας είσαι που επέλεξες να ακολουθήσεις το επάγγελμα του δημοσιογράφου από τα ιδρύσεις, όπως έκαναν μερικές δεκάδες συνέλληνες, μία ΜΚΟ (Μη Κυβερνητική Οργάνωση).
Διαβάζοντας τη λίστα (στο «Κόσμο του Επενδυτή» και στο «Παρόν») με τα ποσά που διατέθηκαν το 2003 (κοντά στα 5,5 δις παλαιές δραχμές) δε μπόρεσα να συγκρατήσω τη φαντασία μου. Πέρασα την εβδομάδα κάνοντας σχέδια για τη ΜΚΟ που θα ιδρύσω και, μία ημέρα πριν παραδώσω το κομμάτι μου, κατέληξα στο όνομα (Διαβαλκανική Πρωτοβουλία -Από τη Πόλη Έρχομαι και στη Κορφή Κανέλα) και σε μία σειρά «δράσεις» που έλυνε οριστικά το οικονομικό πρόβλημα για μένα και τα παιδιά των παιδιών μου και, το κυριότερο, με απάλλασσε από τα αντικαταθλιπτικά.
Η πρώτη «δράση» για τη 1η Απριλίου 2005, είναι ένα φεστιβάλ στο οποίο θα «συμμετέχουν χαρούμενοι εκπαιδευτικοί και προβληματικά παιδιά από κοινότητες που υφίστανται συγκρούσεις» για το οποίο η ΜΚΟ ΑΠΕΚΚ θα επιχορηγηθεί με €175.000. Στη συνέχεια ακολουθούν οι δράσεις (σε παρένθεση οι επιχορηγήσεις): «Ζωγράφοι για την Ειρήνη στο Μπανγκλαντές», €250.000, «Προώθηση διαπολιτικού και διαπολιτισμικιού διαλόγου στην ανατολική Τζιμαχερία», €65.000, «Τεχνική βοήθεια για τη δημιουργία δομών, τεχνολοδομών τεχνολογικής τεχνοϋποστήρξης, τεχνοεπιχειρηματικότητας και τεχνοκαινοτομίας στη Μαντζουρία», €450.000, «Πρόγραμμα δημιουργίας νέων σμηνιών, υπολοχαγών, επισκόπων και νέων ηγετών γενικώς -HULK 2003», €90.000, «Πρόγραμμα για τις κακοποιημένες γυναίκες στη περιοχή Αλ Τσαντίρι του ανατολικού Αφγανιστάν», €250.000, «Πρόγραμμα επιμόρφωσης και παροχής ψυχολογικής υποστήριξης σε νέους δικηγόρους της Δυτικής Τζουτζίας σε θέματα υπό και άνω εγκληματικής, αντεγκληματικής και διεγκληματικής συμπεριφοράς και σωφρονιστικής πολιτικής», €55.000 και τέλος, «Πρόγραμμα για σεξουαλικά μεταδιδόμενα υπονοούμενα στη νοτιανατολική Ευρώπη», €33.340.
Με ένα πρόχειρο υπολογισμό βλέπω ότι, η ΑΠΕΚΚ θα συγκεντρώσει κοντά στο €1,5 εκατ., ποσό το οποίο προστίθεται σε εκείνα που εισπράττουν οι ΜΚΟ που έχουν συστήσει φίλοι και γνωστοί.
Στο σημείο αυτό πρέπει να πω ότι, ουδεμία σχέση έχει η ΑΠΕΚΚ με εκείνες που αναφέρονται στη λίστα. Σε αντίθεση με την πλειονότητα, η δική μου ΜΚΟ είναι μία ξεδιάντροπα στημένη «μηχανή» που έχει σκοπό να με βοηθήσει να ξεπεράσω τα τεράστια ψυχολογικά προβλήματα που δημιουργήθηκαν από τη 40χρονη εμπλοκή με τη δημοσιογραφία για τα οποία υπεύθυνοι είναι άνθρωποι όπως οι: Ελένη Βλάχου, Κωστής Μπαστιάς, Κώστας Νικολόπουλος, Παναγιώτης Λαμπρίας, Λέων Καραπαναγιώτης, Χρήστος Πασαλάρης και άλλοι δάσκαλοι που με δίδαξαν ότι η δημοσιογραφία δεν είναι επάγγελμα αλλά λειτούργημα.
Πολύ φοβάμαι όμως πως, με τα μυαλά που κουβαλάω όχι μόνο δε θα ιδρύσω ΜΚΟ αλλά κινδυνεύω να μου απονείμουν το βραβείο το «Παράσιτο της Χρονιάς»
Επίλογος…
Μία από τις πιο ωραίες ταινίες που έχω δει είναι το «Κίτρινο Υποβρύχιο». Θα περιγράψω ένα τμήμα της που δείχνει ένα σκουλήκι στο κήπο ενός σπιτιού στο Λίβερπουλ. Τρωει χορτάρι και μεγαλώνει. Όσο μεγαλώνει τόσο οι ανάγκες του για τροφή γίνονται μεγαλύτερες γιαυτό και τρώει το γρασίδι του κήπου, μετά το φράχτη, ύστερα το σπίτι. Μη βρίσκοντας τροφή σέρνεται στη διπλανή ιδιοκτησία και τρώει φυτά και σπίτι. Μετά τρώει τη συνοικία, τη πόλη, την Αγγλία, την Ευρώπη. Ύστερα τη βόρεια και νότια Αμερική, την Ασία και την Αφρική και, στο τέλος τη Γη. Τεράστιο καθώς είναι πεινάει πολύ. Έτσι τρώει τη Σελήνη, τον Άρη, την Αφροδίτη, το Ηλιακό σύστημα, το Γαλαξία. Στο τέλος (του φιλμ) το βλέπουμε να καταβροχθίζει αστέρια νετρονίων, κβάζαρς, και μαύρες τρύπες. Και, ενώ ακούγεται η μουσική των Beetles η σκουληκαντέρα, τεράστια σαν τα σκουλήκια του Dune, βρίσκεται μόνη σ ένα σύμπαν από το οποίο έχει εξαφανισθεί κάθε μορφή ζωής. Μη έχοντας τι άλλο να φάει κοιτάει με παράπονο τους θεατές, γυρίζει και καταπίνει τον εαυτό της. Στην οθόνη εμφανίζεται το «The End»_K.K.
Υ.Γ.1 Κάθε ομοιότητα με όσα συμβαίνουν και τα όσα πρόκειται να συμβούν στην Ελλάδα είναι καθαρά συμπτωματική
- Είναι κρίμα η δουλειά των λίγων, πραγματικά χρήσιμων και αποτελεσματικών ΜΚΟ να χάνεται στη Θάλασσα των Σαργάσων
RSS - Posts
