ΕΡΓΟΛΑΒΟΙ ΤΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ
Της ΕΛΙΖΑΜΠΕΤΤΑΣ ΚΑΖΑΛΟΤΤΙ
Ενώ, εξαιτίας των δραστικών περικοπών των προϋπολογισμών τους από το υπουργείο Οικονομικών, 210 κοινοτικές μονάδες ψυχικής υγείας που λειτουργούν από Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ) οδηγούνται ουσιαστικά σε άμεσο κλείσιμο, με πρόσφατη απόφαση του υφυπουργού Υγείας Μ. Μπόλαρη (31/08/2011), χορηγούνται νέες άδειες λειτουργίας σε ανάλογες κοινοτικές μονάδες που θα αναλάβουν και πάλι ΜΚΟ και θα χρηματοδοτούνται μέσω ΕΣΠΑ.
Συγκεκριμένα, χορηγείται άδεια ίδρυσης Κέντρου Ημέρας για ανοϊκούς ασθενείς από το Σωματείο «Εταιρεία Νόσου Αλτσάιμερ και Συναφών Διαταραχών Αθηνών» και αντίστοιχη άδεια για οικοτροφείο ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης στη ΜΚΟ «ΜετάΒΑΣΙΣ». Για την πραγματοποίηση των στόχων αυτών θα προσληφθούν από τις εμπλεκόμενες ΜΚΟ με απευθείας ανάθεση ψυχίατροι, ψυχολόγοι, νοσηλευτές φυσικοθεραπευτές κ.λπ.
Οι αντιφατικές αυτές αποφάσεις αναδεικνύουν το πνεύμα με το οποίο κινείται εδώ και καιρό το υπουργείο Υγείας (και όχι μόνο). Προκειμένου να απορροφηθούν κονδύλια από ευρωπαϊκά προγράμματα, χορηγούνται άδειες λειτουργίας και χρηματοδοτούνται, συχνά χωρίς επαρκή αξιολόγηση και χωρίς προγραμματισμό, αμφιβόλου αποτελεσματικότητας δομές, οι οποίες με τη λήξη της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης (12 με 18 μήνες) είναι προορισμένες να κατεβάσουν ρολά αφήνοντας αβοήθητους τους ασθενείς που καλούνται υποτίθεται να περιθάλψουν. Στην ίδια μοίρα και οι εργαζόμενοι που πετιούνται στο δρόμο. Και εξηγούμεθα: Προσλαμβάνεται προσωπικό με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, χωρίς να τηρούνται οι νόμιμες διαδικασίες για τις προσλήψεις στο Δημόσιο. Σήμερα, εν μέσω της οικονομικής κρίσης, επαναλαμβάνονται με λίγα λόγια τα ίδια λάθη του παρελθόντος, όταν με χρηματοδότηση του Γ’ ΚΠ ιδρύθηκαν από ΜΚΟ οι μονάδες που οδηγήθηκαν αρχικά σε δραστική μείωση προσωπικού και σήμερα απειλούνται με λουκέτα εξαιτίας της αδυναμίας του κράτους να τις συντηρήσει μετά το τέλος της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι «Για ποιο λόγο το κράτος εξακολουθεί να χρηματοδοτεί παρόμοια “εγχειρήματα”, τις όποιες δομές με ημερομηνία λήξης δηλαδή εκ των πρότερων, που ύστερα από το τέλος της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης δεν θα μπορέσει να συντηρήσει;»
Να σημειωθεί επιπλέον ότι αποτέλεσμα μιας παρόμοιας πολιτικής είναι η εισαγωγή, σε μαζική κλίμακα, των ιδιωτικών εργασιακών σχέσεων στην ψυχική υγεία, γεγονός που αποτελεί και το πρώτο βήμα για την πλήρη ιδιωτικοποίησή της.
RSS - Posts
4 Comments
Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της ζωής μου (μετά την υπόθεση του λιθογραφείου) είναι το ότι δεν ίδρυσα μία ΜΚΟ! Για τους οδηγούς με ειδικές ανάγκες. Για την προστασία των υπερηλίκων που πάσχουν από σύνδρομο αυτοκίνησης. Για οδηγούς αγώνων που πάσχουν από λειτουργική νοσταλγία, κάτι βρε αδελφέ. Αν το είχα κάνει θα είχα 300-600 χιλιάρικα το χρόνο (ανάλογα με το άν γνώριζα την Μαρτζ ή την Νατάσα, τον Άρη ή τον Άκη, τον Τσουκάτο ή τον Παπαντωνίου, τον Μαντέλη ή τον Λιάππη.
Όμως δεν… Και σήμερα κινδυνεύω να χάσω τις λιγοστές μου οικονομίες, τα χρήματα που μου έμειναν μετά το ξεπούλημα της ζωής μου.
Μια ζωή ανήμπορος να “πιάσω” τον ρυθιμό του ξευτιλισμένου, κομματοκρατούμενου κράτους των πολιτικών μετριοτήτων
ΚΑΒ αν ειχες στενες επαφες με τις παραπανω μαριονετες, θα ησουν κατοχος off shore, μεζονετας, εξοχικου στην Ψαρου καλε ψαρου, καγιε, ντεκαπαζ μοδελας, θα φορουσες…δασυτριχο στηθος με καδενα-αλυσιδα βαρυποινητη, μπρασελε, ρολεξ, κοχιμπα στο ενα χερι, κομπολο”ι στο αλλο, τατουαζ tribal στην γαμπα, μωβ μοκασινια στα ποδια……και θα σε φωναζανε Τακη……….ελπιζω αυτη η εικονα, να σου προκαλεσε συγκρυο μπρρρρρ……………
Προφανώς αναφέρεστε στον Ρούλη Κουκλεντέ. Τον γνωρίζω. Μένει κοντά
Δεν αντιλαμβάνομαι τη σκοπιμότητα όταν οι ΜΚΟ
καλούνται να επιτελέσουν Κυβερνητικό έργο.