Γράμμα προς τον (μελλοντικό) Πρωθυπουργό
Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ,
Οπως όλοι οι απηυδημένοι από τις προεκλογικές υποσχέσεις Ελληνες, έτσι και η ταπεινότης μου γνωρίζει ότι η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές της 22ας Σεπτεμβρίου έχει να αντιμετωπίσει ένα πραγματικά τιτάνιο έργο σε όλους τους τομείς. Βλέπετε, όλοι έχουμε καταλάβει ότι οι μέρες του κρασιού και των λουλουδιών παρήλθαν ανεπιστρεπτί και έφθασε η άχαρη στιγμή να εξοφλήσουμε τα γραμμάτια και τις ακάλυπτες επιταγές που τα τελευταία 40 χρόνια υπογράψαμε προς τις ξένες τράπεζες.
Δεν γνωρίζω πώς θα κλείσετε τη μαύρη τρύπα του προϋπολογισμού (αν και έχω μερικές ιδέες που έχω αντιγράψει από άλλες παρόμοιες περιπτώσεις, π.χ. Βραζιλία) ούτε πώς θα καλύψετε τα ελλείμματα της ΕΑΣ, της Ολυμπιακής, της ΕΑΒ, της ΕΛΒΟ και των άλλων λευκών ή γκρι ελεφάντων που δημιουργήθηκαν από την άφρονα διαχείριση των προκατόχων σας, γι’ αυτό θα παραμείνω στον «δικό μου» χώρο.
Οπως σίγουρα γνωρίζετε, μεταξύ των δεκάδων αρνητικών «ρεκόρ» που καταρρίπτει κάθε χρόνο η Ελλάδα είναι και εκείνο των τροχαίων ατυχημάτων για το οποίο, όπως λέει και το γνωστό κλισέ, «έχουν χυθεί τόνοι μελάνης».
Δυστυχώς όμως, εκτός από τόνους μελάνης, κάθε χρόνο χύνονται και τόνοι αίματος, αφού στη διάρκεια ενός «τυπικού» δωδεκάμηνου 33.500 άνθρωποι πέφτουν θύματα τροχαίου. Από αυτούς, οι 2.500 πεθαίνουν εντελώς, περισσότεροι από 3.500 τραυματίζονται σοβαρά (ήτοι μένουν ανάπηροι) και πάνω από 26.000 ελαφρά (σχεδόν ανάπηροι).
Θα συμφωνήσετε, κ. Πρωθυπουργέ, ότι εκτός από το μέγα πρόβλημα της ρύθμισης των χρεών των ΠΑΕ, το κράτος κάτι πρέπει να κάνει και σε αυτόν τον τομέα γιατί, αν οι Ελληνες συνεχίσουν να ξεκληρίζονται με αυτόν τον ρυθμό (κάθε πέντε χρόνια εξαφανίζεται ο πληθυσμός ενός… νομού!), εκτός των άλλων προβλημάτων που θα δημιουργηθούν δεν θα υπάρχουν και πολίτες για να ψηφίσουν στις καθοριστικής σημασίας για το μέλλον του τόπου εκλογές της 22ας Σεπτεμβρίου του 2008. Επιτρέψτε μου λοιπόν να επαναλάβω παλιότερες προτάσεις, με την ελπίδα ότι κάποιος από τους συμβούλους σας θα κάνει τον κόπο να τις μελετήσει και να σας προτείνει τη λήψη των πρώτων μέτρων για την αντιμετώπιση της θεομηνίας.
1. Άμεση ίδρυση και λειτουργία σχολής (ή σχολών) όπου θα εκπαιδεύονται (στη θεωρία και στην πράξη) όσοι θέλουν να ακολουθήσουν το επάγγελμα του εκπαιδευτού υποψηφίων οδηγών, αλλά και θα μετεκπαιδεύονται όσοι ήδη το εξασκούν. Απαραίτητη η εξεύρεση του κατάλληλου χώρου (τι θα λέγατε για την «πίστα» του Ορχομενού;), τα κονδύλια από τον κοινοτικό και τον κρατικό προϋπολογισμό και η νομοθετική ρύθμιση από τον υπουργό Συγκοινωνιών. Στην ίδια σχολή θα εκπαιδεύονται και οι υπάλληλοι του υπουργείου που σήμερα «εξετάζουν» για 5-10 λεπτά τους υποψήφιους οδηγούς αυτοκινήτων και δικύκλων σε «αλάνες» και δρόμους γύρω από τις υπηρεσίες του υπουργείου.
2. Επανεξέταση των οδηγών που εμπλέκονται σε ατυχήματα που «περιέχουν» θανάτους ή σοβαρούς τραυματισμούς από ειδικά εκπαιδευμένους εξεταστές που ξέρουν (τουλάχιστον) να οδηγούν… αυτοκίνητο ή δίκυκλο (σήμερα ελάχιστοι εξεταστές ξέρουν να… οδηγούν!).
3. Εισαγωγή του μαθήματος της κυκλοφοριακής αγωγής στα σχολεία. Οχι της στείρας παράθεσης «συμβουλών» από δήθεν «ειδικούς» ή διορισμένους με κομματικά κριτήρια υπαλλήλους, αλλά από ανθρώπους που αποδεδειγμένα γνωρίζουν και αγαπούν τη δουλειά τους.
4. Αστυνόμευση με προτεραιότητα στην πρόληψη και όχι στην καταστολή. Τα κρυμμένα πίσω από θάμνους ραντάρ και το παραμύθι της «υπερβολικής ταχύτητας» μόνο ειρωνικά χαμόγελα προξενούν στους ειδικούς. Τα περισσότερα δυστυχήματα στην Ελλάδα γίνονται με ταχύτητες κάτω των… 80 χιλιομέτρων ανά ώρα και είναι αποτέλεσμα άγνοιας ή βλακείας.
Και επειδή οι άνθρωποι δεν σκοτώνονται μόνο από τα αυτοκίνητα, αλλά και από τα κατάλοιπα της καύσης των κινητήρων, παραθέτω και μερικές προτάσεις για την αντιμετώπιση του νέφους:
1. Κίνητρα για την απόσυρση των ρυπογόνων οχημάτων κάθε μορφής και είδους (και όχι μόνο των «γιωταχί»). Πριμ σε όσους δίνουν το παλιό τους όχημα για ανακύκληση και όχι φορολογικές εκπτώσεις σε όσους αγοράζουν καινούργιο (πολλοί θα πάρουν τα χρήματα και δεν θα αγοράσουν πάλι αυτοκίνητο ή δίκυκλο).
2. Αυστηρή εφαρμογή της ΚΕΚ, με πρόστιμα που θα φθάνουν ως την ακινητοποίηση του οχήματος.
3. Ισχυρά φορολογικά κίνητρα, ακόμη και δωρεάν επιχορηγήσεις, για την αγορά οχημάτων με κινητήρες μηδενικής (ή σχεδόν) εκπομπής ρύπων (ηλεκτρικά, υβριδικά).
4. Ενίσχυση των ερευνητικών προγραμμάτων των πανεπιστημίων αλλά και των ιδιωτικών ερευνητικών κέντρων και ενημέρωση (επιτέλους) του κοινού για τη δουλειά που γίνεται στο Μετσόβιο, στο Αριστοτέλειο και στο Πανεπιστήμιο Πατρών.
5. Κατάργηση του εγκληματικού «μέτρου» του δακτυλίου και αντικατάστασή του με σύστημα ηλεκτρονικών διοδίων. Η τεχνολογία είναι γνωστή, πάμφθηνη και εφαρμόζεται ήδη με επιτυχία στην Ιταλία και αλλού.
6. Εξαγγελία δεκαετούς προγράμματος (στα πρότυπα της πρωτοβουλίας του Λος Αντζελες), που θα ορίζει ότι ως το 2004 το 6% των οχημάτων που θα κυκλοφορούν στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη (ή σε όποια άλλη ελληνική πόλη αντιμετωπίζει έντονο πρόβλημα «νέφους») θα είναι ΜΡ ή ΣΜΡ (Μηδενικών Ρύπων ή Σχεδόν Μηδενικών Ρύπων).
7. Απαγόρευση της κυκλοφορίας στα ιστορικά κέντρα των πόλεων (όπου υπάρχουν) και ορθολογική χρήση του μέτρου των πεζοδρομήσεων που τώρα γίνονται, στην πλειονότητά τους, ανάλογα με τις επιθυμίες του κομματάρχη της κάθε γειτονιάς.
8. Αυστηρός έλεγχος της παράνομης στάθμευσης από ιδιωτικές εταιρείες που έχουν στόχο / σκοπό το κέρδος και όχι την… κοινωνική προσφορά.
RSS - Posts
