την παλιά εποχή. Τότε που το γράψιμο για τους 4Τ, την ΠΤΗΣΗ, που και που τον ΗΧΟ ξεκινούσε στις 7 το πρωί και τέλειωνε (αν) δυό ώρες μετά τα μεσάνυχτα
Και δεν έγραφα μόνο στα δικά μου περιοδικά αλλά και σε άλλα όπως το «ΑΛΦΑ», τα «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» και, βέβαια στις εφημερίδες που εργάστηκα (ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΒΗΜΑ Κυριακής, Δημοκρατική Αλλαγή, Πρωινή ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, ΕΘΝΟΣ κ.α
Σε ορισμένα έντυπα έγραφα για τους δημιουργούς που σχεδιάζουν και κατασκευάζουν αυτοκίνητα, αεροπλάνα, τρένα, πυραύλους, βιομηχανικό εξοπλισμό προσπαθώντας να «πω» στους αναγνώστες πως λειτουργούσε ο σύγχρονος κόσμος
Σε άλλα δημοσίευα αμιγώς πολιτικά κείμενα κάνοντας, πρώτα, χιούμορ και κριτική για τις πράξεις και τα κατορθώματα των ιριδιζόντων κουστουμιών της παλαιοδεξιάς, μετά στο, επιπέδου επαρχιακού εδωδιμοπωλείου, επαρχιακό «σοσιαλισμό» και το χυδαίο lifestyle που τον συνόδευε
Ακολούθησαν οι επιθεωρήσεις της «ισχυρής Ελλάδας», του «Εκσυγχρονισμού», της «Επανίδρυσης του Κράτους», της νεότερης ΝΔ, του «Προεδρικού» και του «ΟΛΟΥ» ΠΑΣΟΚ όχι αναγκαστικά μ’ αυτή τη σειρά αλλά, δεν μου έμεινε χρόνος να συγγράψω την «συνέχεια» της παράστασης ενός μοναδικού στην αρλουμπολογία του θεάτρου του νεοελληνικού παραλόγου
Στις δεκαετίες που πέρασαν αλλά, και στα τελευταία 2-3 χρόνια, δεν αναφερόμουν σε πρόσωπα. Ποτέ ή σχεδόν δεν έγραψα για τον κ. Μπουρδούφαλο, την Κα Πατσατσάκρη (φανταστικά ονόματα) γιατί πάντα πίστευα ότι, για όσα μουρλά, εξωπραγματικά και αντίθετα με όσα συνέβαιναν στην «Ευρώπη», δεν έφταιγαν μόνο τα καρτούν των δεκάδων κυβερνήσεων αλλά, και ο, σύμφωνα με τον Ανδρέα τον Α, Παπανδρέου τον Β «εθνικά υπερήφανο αι ανεξάρτητο λαό» ο οποίος λαός πήρε το όνομα του «Έλληνα Λαού» από τον Γεώργιο τον Β, Παπανδρέου τον Γ
Τα άρθρα που πρόβλεπα τι πρόκειται να συμβεί στο κρατίδιο αν συνεχίσει να κυβερνιέται με τον γνωστό κρατικοδίαιτο, χαζοχαρούμενο, ερασιτεχνικό και πολιτικάντικο τρόπο πρέπει να είναι πάνω από 5.000
Το επίσημο κράτος, και μια μεγάλη ομάδα αναγνωστών που στα άρθρα μου μάλλον αναγνώριζαν τον εαυτό τους, με κατέταξε στην κατηγορία των «γραφικών γκρινιάρηδων» που «γράφουν και λένε τα ίδια», που «δεν καταλαβαίνουν το μεγαλείο της Ισχυρής Ελλάδας», που «γίνονται κουραστικοί» αλλά, είναι και συμπλεγματικοί.
Γιατί:
Διότι δεν αγόρασαν Καγιέν, δεν έχτισαν «βίλα» στο «νησί των ανέμων», δεν μπήκαν εξώφυλλο στο Μαρί Κλερ (αλλά, ω της ντροπής που θα με συνοδεύει μέχρι Θανάτου, έγιναν εξώφυλλο στο «Status»)
Τους τελευταίους μήνες παρακολουθώ (πάλι) μια παράσταση του Θεάτρου Νο όπου, το μέρος που η τρόικα θα συνομιλεί με τους «ανοιχτούς γιακάδες», τους λιγοστούς είναι αλήθεια λαιμοδέτες και τα φθαρμένα τζιν, μετατρέπεται σε Μέγα Εθνικό Πρόβλημα, χειρότερο απ’ την κατάρρευση της οικονομίας, τις ουρές στις τράπεζες, το κυπριακό, το σκοπιανό και άλλων κρίσιμων για το μέλλον του Δουκάτου του Φένγουικ (pls goggle it) θεμάτων
Εκτός από ελάχιστες, μετρημένες στα δάχτυλα περιπτώσεις, τα τηλεοπτικά τραπέζια, παράθυρα και μπαλκόνια είναι κατειλημμένα 24/7 από σαφώς διαταραγμένους τύπους ανδρών, γυναικών και λοιπών χαρακτήρων που, λες και βγήκαν από τον θάλαμο διακυβέρνησης του αστρόπλοιου στο STAR WARS
Παρακολουθώ (και αυτό το λέω για δεύτερη φορά στα 48 χρόνια της δημοσιογραφικής/εκδοτικής μου ζωής), ένα νέο άνθρωπο που αποκαλώ Comandante AlChip, να προσπαθεί να «τα βγάλει πέρα» με χαρακτήρες σαν αυτούς που ανέφερα πιο πάνω και άλλους με τους οποίους συνεργάστηκε για να κερδίσει τις εκλογές από τον προηγούμενο ηθοποιό του θεάτρου ΝΟ
Στην ηλικία που αισίως έφτασα του εύχομαι να απαλλαγεί απ’ τους ήρωες του Cartoon Network, να βρει 10-20 σοβαρούς επιστήμονες (ήδη έχει μερικούς), επαγγελματίες και «πυροβολημένους» ανθρώπους και ν’ αλλάξει την πορεία της χώρας
Αν δεν το κάνει τώρα που είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού το «Δουκάτο» δεν θα «επιτεθεί» στις μεταφυσικές «ΗΠΑ» και θα χάσει όχι μόνο τη μάχη αλλά και τον πόλεμο –αν και, ψυλλιάζομαι ότι, το τελευταίο ΔΕΝ θα συμβεί διότι, αν πραγματικά κινδυνεύσουμε, σε βοήθεια μας θα σπεύσει (πάλι) το Ιππικό!
Ίσως κάποιος επαναλάβει την διαχρονική μλκ που λέει (για μένα), όλοι μπορούν να Κάνουν κριτική αλλά λίγοι προτάσεις
Ε, λοιπόν λέω (και αδιαφορώ αν με αποκαλέσει προπέτη) πως τα τελευταία 48 χρόνια έχω κάνει δεκάδες προτάσεις τις οποίες, κατά ένα περίργο τρόπο και με όλες τις κυβερνήσεις, όρμησε ο Καλθος και τις κατάπιε
Αν κάποιος θέλει να τις δει (που δεν το θεωρώ πιθανό), δεν έχει παρά να βάλει σε μια μηχανή αναζήτησης, ας πούμε «Καββαθάς συγκεκριμένο θέμα» και θα τα βρει. Όλα. Από το 1958 μέχρι την στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές
RSS - Posts
23 Comments
Μόνο λίγες επισημάνσεις για το Θέατρο Νο, γιατί αποφάσισα να μην ξαναδιατυπώσω πολιτική άποψη ή κρίση. .
Τέλειος ο χαρακτηρισμός του ελληνικού πολιτικού θεάτρου ως “Θέατρου Νο”, αφού διαθέτει όλους τους χαρακτήρες του γιαπωνέζικου θεάτρου:
Τον πρωταγωνιστή (Shite), άλλοτε, προεκλογικά, ως άνθρωπο (Maeshite) και άλλοτε, μετεκλογικά, ως φάντασμά του (Nochishite).
Την πολιτική παρέα του πρωταγωνιστή (Shitetsure).
Τον Waki ως αντί Shite και την πολιτική του παρέα (Wakitsure).
Τους παρασκηνιακούς τύπους (Köken).
Τη χορωδία (Jiutai) των πολιτικών αβανταδόρων, με μια εξελιγμένη μορφή πολυχορίας, πολλαπλές, δηλαδή, χορωδίες τοποθετημένες στους εξώστες (παράθυρα) των τηλεοπτικών εκκλησιών σε μια μεγαλοπρεπή στερεοφωνία (κατεύθυνση) του πολιτικού ήχου.
Τους μουσικούς της ορχήστρας (Hayashi), που αντί για φλάουτο και τύμπανα του παραδοσιακού γιαπωνέζικου Νο, βαράνε το ζουρνά και το νταούλι και χορεύουν το λαό στο άδειο ταψί.
Μια μόνο σημαντική διαφορά θα μπορούσα να διακρίνω ανάμεσα στο γιαπωνέζικο και το ελληνικό Νο.
Στο πρώτο σε κάποια περίοδο απαγορεύτηκε η συμμετοχή γυναικών ηθοποιών, ενώ στο δεύτερο, στη διάρκεια της δεύτερης Παπανδρεϊκής δυναστείας, η συμμετοχή των γυναικών έγινε ΘΕΣΜΟΣ, όπως και τόσα άλλα θεσμοποιήθηκαν και θεοποιήθηκαν.
Πώς να ξεχάσουμε το γέλιο της κρατικοποίησης του φεμινισμού, με ένα απολύτως αντιφεμινιστικό ον ως επικεφαλής του, όνομα και πράμα Μπουρδάρα.
Ταλαίπωροι θηλύφρονες* πολίτες.
* Φεμινιστές, κατά τον Ροΐδη.
Κύριε Αθανασιάδη.. Μήπως θέλετε νά πείτε ”τού θεάτρου YES”;;;..
Προίδρυτικός.
Εγω θυμαμαι!…
Υ.Γ.1
Ακομα ανατρεχω σε “παλια” τευχη 4Τ και ΠΤΗΣΗΣ, για να διατηρησω την ΕΠΑΦΗ, πολλες φορες τα…μυριζω κιολας, ετσι για να συμμετεχουν και αλλες αισθησεις…
Υ.Γ.2
Ανακαλυψα σε “συνεντευξη” του… Κωνσταντινου Τσογλάνου στον ΣΚΑΕΙ, ενεργουμενο απεχθεστερο ακομα και απο τον Σταυρο Μπομπολακη…
Το ονομα αυτου Αποστολος, το επιθετο το αφηνω στην φαντασια σας… 🙂
Θα φύγω από τη ζωή με τον “τίτλο” Ο άνθρωπος που τα λέγε”
Εχω κι αλλα…
Ο ανθρωπος που “τα χωνε”…
Ο ανθρωπος που προτεινε…
Ο ανθρωπος που “τα κανε” (αυτα που ελεγε…)
Ο ανθρωπος που πετουσε… ( και μεταφορικα…)
Ο ανθρωπος που οδηγουσε…
Ο ανθρωπος που εξεδιδε… ( περιοδικα 🙂 )
Ο ανθρωπος που ενεπνεε…
Ο ανθρωπος που προσπαθησε…
Ο ανθρωπος που …αγνοηθηκε ( απο τους υπευθυνους για το ΑΙΣΧΟΣ…)
Ο ανθρωπος που εκανε και λαθη…
Ο ανθρωπος που προδοθηκε…
Ο ανθρωπος που αγαπηθηκε…
Ο ανθρωπος που εγινε “γκουρου”…
Ο ανθρωπος που ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ πολλα απο τα παραπανω…
Υ.Γ.
Τι θα γινει με το Β Ι Β Λ Ι Ο επιτελους;…
Ο άνθρωπος ποτ λέτε εξαφανίστηκε στα λόγια και τις πράξεις και, από τότε, κανείς δεν άκουσε τίποτα
υ.γ ίσως απ’ τον Σεπτέμβριο -αν η Τράπεζα δεν μου πάρει το σπίτι και ψάχνω για διαμέρισμα στην Πύλο, στα Χανιά ή σε κάποιο χωριό του Πάρνωνα…
@δημήτρη, δέν θά σέ αντιγράψω σέ όσα έγραψες πιό πάνω.
Απλά θά υπερτονίσω τό ”ενέπνεε” καί τό ”αγαπήθηκε” μέ ”όλα τά λάθη του”..
Κ.Κ, ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ, καί μήν συνεχίσεις νά μάς λείπεις..
Προϊδρυτικός.
Υ.Γ.Διαμέρισμα στήν Πύλο ή καί στόν Πάρνωνα ακόμη, ΝΑΙ..
ΟΧΙ σέ Χανιά. Είναι πολλά τά….καραβίσια..
TO ΠΕΙΡΑ(γ)ΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
(Για να θυμηθούμε και το φίλο Γεροτάσο)
Στην Πύλο θα είναι κοντά στην αναζήτηση των νετρίνων (Πείραμα Nestor;) και γιατί όχι και στην ταυτοποίηση του Μποζονίου του Higgs!!!
Ίσως, αυτό που δεν είναι πολύ γνωστό, είναι πως τα στοιχειώδη σωμάτια των αρχών του Σύμπαντος θα μπορούσαν να αναζητηθούν, όχι μόνο σε μεγάλα θαλάσσια βάθη, αλλά και στο βάθος των οροσειρών και γιατί όχι στον Πάρνωνα.
Πριν μερικά χρόνια παλιός μαθητής μου και μεταγενέστερα φίλος συμμετείχε σε ένα τέτοιο πείραμα αναζήτησης αρχέγονων σωματιδίων της ύλης, που προήλθαν από τη Μεγάλη Έκρηξη, σε βαθιά τούνελς στην Ιταλία.
Μήπως, λοιπόν, ο ΚΚ αποφάσισε να αναζητήσει την αρχή του Σύμπαντος;
Οχι οχι, εκει στο “Κωσταλεξι” να μεινει , μπας και τελειωσει το Β Ι Β Λ Ι Ο !…
Υ.Γ.
Hail to ΠΡΟ…
Όπως αποδείχτηκε η πορεία μου έμοιαζε με διάττοντα αστέρα. Εμφανίστηκε, έλαμψε και έσβησε. Δεν διαθέτω τις ικανότητες (και τις άκρες) ενός Πρωταγωνιστή για να προβάλω εαυτόν, ιστορία και προσφορά. Και είμαι και διαλυμένος…
Αγαπητέ ΚΚ
Μη ξεχνάς ότι και ο “Πρωταγωνιστής” έγινε “Ποτάμι”.
Και άντε να πάμε σε ποτάμι για κολύμπι.
Ξέρετε αν, ο συγκεκριμένος Πρωταγωνιστής κολυμπάει με τα συγκεκριμένα (άγριο)σανδάλια;
@δημήτρη δέν θά σέ αντιγράψω. Κρατώ εκείνο τό ”ενέπνεε”, τό ”αγαπήθηκε” μέ ”όλα τά λάθη του”,καί συμπληρώνω καί εγώ..
Κ.Κ, ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ…
Προίδρυτκός.
Υ.Γ. Πάρνωνα, ή Πύλο, ΝΑΙ Κ.Κ. ΟΧΙ Χανιά.. Ακριβά τά καραβίσια..
TO ΠΕΙΡΑ(γ)ΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
(Για να θυμηθούμε και το φίλο Γεροτάσο)
Στην Πύλο θα είναι κοντά στην αναζήτηση των νετρίνων (Πείραμα Nestor;) και γιατί όχι και στην ταυτοποίηση του Μποζονίου του Higgs!!!
Ίσως, αυτό που δεν είναι πολύ γνωστό, είναι πως τα στοιχειώδη σωμάτια των αρχών του Σύμπαντος θα μπορούσαν να αναζητηθούν, όχι μόνο σε μεγάλα θαλάσσια βάθη, αλλά και στο βάθος των οροσειρών και γιατί όχι στον Πάρνωνα.
Πριν μερικά χρόνια παλιός μαθητής μου και μεταγενέστερα φίλος συμμετείχε σε ένα τέτοιο πείραμα αναζήτησης αρχέγονων σωματιδίων της ύλης, που προήλθαν από τη Μεγάλη Έκρηξη, σε βαθιά τούνελς στην Ιταλία.
Μήπως, λοιπόν, ο ΚΚ αποφάσισε να αναζητήσει την αρχή του Σύμπαντος;
Στο διπλό σχόλιο του αγαπητού Προϊδρυτικού μπήκε και διπλή απάντηση.
Dialogue de l’ombre double;
(Διάλογος της διπλής σκιάς;)
Θά ήθελα πάρα πολύ τό διπλό σχόλιο νά έχω τή δικαιολογία ότι οφείλεται στό ότι τά βλέπω διπλά μετά από επιτυχημένη επέμβαση καταράκτη, εδώ καί ενάμιση μήνα, στό δεξί(μάτι), αλλά αποτυχημένη προσπάθεια μου νά πείσω ότι πρέπει νά ακολουθήσει τάχιστα καί ή επέμβαση στό αριστερό(μάτι πάντα), κάτι πού θά γίνει τέλος Σεπτέμβρη.
Δυστυχώς όμως τό διπλό σχόλιο οφείλεται σέ άλλους λόγους πού σχέση έχουν μέ τόν ματρακά πού έχω νά εκτελεί χρέη υπολογιστή..
Ζητώ συγνώμη από τόν φιλοξενούντα με στό ιστολόγιο.
Προϊδρυτικός.
Υ.Γ. Πάντως. Πάρνωνα-Πάρνωνα, ΝΑΙ. Όπως καί Πύλο-Πύλο.
Ποτέ Χανιά-Χανιά.
@proidritikos
Έτσι εξηγούνται τα λάθη της “Αριστεράς”!
Ο καταρράκτης του αριστερού ματιού.
Όσο για τον ματρακά Η/Υ, η λύση είναι μια.
BlackBerry, εργαλείο επικοινωνίας.
Φίλος μου λέει πως είδε τρεις ανθρώπους με BlackBerry.
Τον Ομπάμα, τους τροϊκανούς και εμένα.
Πρέπει να πολεμάς τους εχθρούς σου με τα ίδια μέσα.
Πώς να κάνεις τους τρεις ανθρώπους πέντε, που η στοσελιδα δεν δέχεται διορθώσεις;
Επιτέλους Δάσκαλε.
Μας έλειψες!!!
Είμαι κι εγώ από αυτούς που περίμεναν κάθε μήνα τους 4 τροχούς και δεν κοίταζα το εξώφυλλο, άρχιζα από το “εν λευκό” και μετά έναν έναν στον αντίλογο. Θυμάμαι τον αγώνα στην Τρίπολη με το Σταθάκη, τον Αστεριξ, και τους υπόλοιπους και τον Καββαθά με το κόκκινο κασκόλ κάτω από τις τέντες… Έβαζα τη μάνα μου να μου στέλνει το περιοδικό στην Αγγλία (μαζί με τσιγάρα Καρέλια…). Με κορόιδευε η γυναίκα μου όταν με είχε γνωρίσει που καθόμουν και διάβαζα και δεν της μίλαγα (λάθος!). Της έδωσα και διάβασε και κατάλαβε… Αφεντικό, καλώς σε βρήκα πάλι! Α, και αν έρθεις κατά κάτου, δίκιο έχει ο Προϊδρυτικός… Έλα Πύλο που μου πέφτει κοντά!
@Δ.Δ
Ήρθα Πύλο αλλά, δεν άντεξα ζέστη και υγρασία. Ίσως το χειμώνα πάλι
Για τα άλλα, τις αναμνήσεις και τις εικόνες από το Παρελθόν
Μη με ξεσυνερίζεσαι
Κάθε γενιά έχει τις πληγές της. Ίσως το παρακάνω λίγο αλλά, 37 χρόνια δεν ξεχνιούνται ή, μάλλον, δεν “ξεκολλάνε” απ’ αυτό που αποκαλούμε “υποσυνείδητο”
Ο δικός μου τρόπος να τ’ αντιμετωπίσω είναι, ελπίζω, το χιούμορ. Αν είναι επιτυχημένο εσείς θα κρίνετε
k kavatha sashrosto to ti ime simera.olo to ergo ti zoisas to eho vivliodesi kai mporite na to dite kavadia 10 galatsi sas efharisto poy ipirxate sti zoimoy mixalis….
μτφ: κ. Καββαθά
Σας χρωστώ ότι είμαι σήμερα. Όλο το έργο της ζωής σας το έχω βιβλιοδέσει και μπορείτε να το δείτε Καββαδία 10, Γαλάτσι
Σας ευχαριστώ που υπήρχατε στη ζωή μου
Μιχάλης
@mixalis
Το μόνο που με κρατάει (ακόμα) ζωντανό είναι σχόλια σαν το δικό σου -έστω κι’ αν είναι γραμμένο σε γκρικλις