Δημοσιεύτηκε στην αφημερίδα “Πρώτο ΘΕΜΑ” στις 02.10.11
Καθώς έβγαινα τη περασμένη Τρίτη από το κτήριο που στεγάζει το Συμβούλιο της Επικρατείς στην οδό Πανεπιστημίου, το μάτι μου έπεσε στο εξώφυλλο της εβδομαδιαίας εφημερίδας που έλεγε, «Αεροδρόμιο για VIP το Ελληνικό»! Όπως, ίσως, ενθυμείστε ο γράφων, ο μηχανικός κ. Πέτρος Σακελλαρόπουλος και ο δικηγόρος Θεόδωρος Θεοχάρης υποβάλλαμε (στις 17 Απριλίου 2008), αίτηση με την οποία ζητούσαμε να ακυρωθεί η απόφαση του Υπουργού Μεταφορών & Επικοινωνιών Χατζηδάκη «περί κατάργησης του Κρατικού Αερολιμένα Αθηνών». Το βασικό μας επιχείρημα, εκτός από την ασφάλεια των πτήσεων ήταν ότι, η λειτουργία του αεροδρομίου είναι ο μόνος τρόπος για να προφυλαχθεί η έκταση των 5.500 στρεμμάτων από την οικοπεδοποίηση, την τσιμεντοποίηση και τις ορέξεις της αποκαλούμενης «τοπικής αυτοδιοίκησης». Στις 8 Ιουνίου του 2010, το Δ’ Τμήμα του ΣτΕ δημοσίευσε την απόφαση 1938/2010 με την οποία έκανε δεκτή την αίτησή μας και ακύρωσε την παράνομη απόφαση με άμεση συνέπεια την επαναφορά των πραγμάτων στην πρότερη ορθή και νομότυπη κατάσταση δηλ. ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΑΕΡΟΛΙΜΗΝ ΑΘΗΝΩΝ στο Ελληνικό να ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΠΛΗΡΩΣ ως αεροπορική εγκατάσταση «κατά την έννοια που ιδρύθηκε με την υπ΄ αριθμ. 10560/1955 υπουργική απόφαση»
Η συνέπεια όλων αυτών είναι, ουδέποτε καταργήθηκαν οι περιορισμοί (για ανέγερση κτηρίων, πανωσηκωμάτων, ξενοδοχείων, καζίνο κλπ.) αλλά, και οι περιορισμοί δόμησης, που επιβλήθηκαν με την απόφαση Δ3/Δ/35964/6190/ 3.8.2000 «Προστασία των Αεροπορικών Εγκαταστάσεων από τον κίνδυνο της ανάπτυξης κατασκευών και εμποδίων γύρω από αυτές».
Βλέποντας ότι η 1938/2010 απόφαση του ΣτΕ ουδέποτε εφαρμόστηκε, την περασμένη Τρίτη προσφύγαμε πάλι ενάντια στην αδικαιολόγητη παράλειψη συμμόρφωσης του Υπουργείου το οποίο, αν και πέρασαν 16 μήνες, δεν προέβη στην έκδοση των αναγκαίων διοικητικών πράξεων για την αποκατάσταση της νομικής και πραγματικής κατάστασης που υπήρχε στο αεροδρόμιο Ελληνικού. Σε απλά ελληνικά το «Κράτος» ενέγραψε την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στα παλαιότερα των Allen Edmonds και Louboutin υποδημάτων του αλλά, και αυτό δείχνει τον τρόμο του για την απόφαση, «ξέχασε» τα ονόματα των πολιτών που προσέφυγαν! Και όχι μόνο το «κράτος» αλλά και, σχεδόν, το σύνολο του Τύπου. Μόνο μία ή δύο εφημερίδες έγραψαν ότι στο ΣτΕ προσέφυγαν «μέλη Αερολεσχών», προφανώς υπακούοντας στις εντολές των κομματικών τους προϊσταμένων. Στο διάστημα της πολύμηνης Σιωπής είχα την ευκαιρία να διαβάσω και ακούσω πολλές φωνές και φωνούλες που ζητούσαν την «αξιοποίηση» του Ελληνικού με την δημιουργία «μητροπολιτικού πάρκου». Οι φωνούλες παρέσυραν ακόμα και τον Μίκη Θεοδωράκη ο οποίος παραβρέθηκε σε εκδήλωση συμπαράστασης των «τοπικών κοινωνιών» που δεν θέλουν το αεροδρόμιο (αλλά έχουν ήδη υποβάλλει αιτήσεις για άδειες ανοικοδόμησης και που ήδη χτίζουν παράνομα).
Για μένα, το ωραιότερο που διάβασα στο άρθρο του Κώστα Ζαφειρίου στην «εσπρέσο» ήταν η δήλωση του Δημάρχου Ελληνικού-Αργυρουπόλεως: «Η οποιαδήποτε προσπάθεια τσιμεντοποίησης και ξεπουλήματος του Ελληνικού θα μας βρει αποφασιστικά αντίθετους, στο πλευρό των κατοίκων του λεκανοπεδίου». Το άκρον άωτον του Θεάτρου του Παραλόγου._Κ.Κ.