< p style=”text-align:center;”>Tα δάκρυα των πραγμάτων… Το ποιήμα του Πορφύρα που απήγγελε η μακαρίτισα η μητέρα μου όταν, πτράγμα σπάνιο, αισθάνονταν καλά. Το θυμάμαι κι από το μάθημα των λατινικών στο παλιό σχολείο. Τότε που ακόμα υπήρχαν δάσκαλοι και μαθητές. Τα δάκρυα των κατεστραμμένων παιχνιδιών, των αντικειμένων που χρησιμοποιούσαν άνθρωποι …