ΕΠΙΚΑΙΡΑ, Άνθρωποι και Αντικείμενα (21-09-1978), Οι Μητέρες – Τεύχος 529

Σαν τα τροπικά πουλιά που «υπνωτίζονται» από τα φίδια (στην πραγματικότητα… κοκαλώνουν απ’ τον τρόμο!) έτσι κι εγώ υπνωτίζομαι στη θέα- και στο άκουσμα- μιας υπερφυσικής νεοελληνίδας μαμάς. Κάθε φορά που τυχαίνει να βρεθώ κοντά σε μια απ’ αυτές ξεχνώ τα προβλήματά μου, διώχνω τις αισιόδοξες σκέψεις μου, βάζω στην …

ΕΠΙΚΑΙΡΑ, Άνθρωποι και Αντικείμενα (24-08-1978), 1958-1978 – Τεύχος 525

Ο Τζεφ και ο Τιμ ήταν δυο νεαροί  Άγγλοι που είχαν μεγάλο πάθος με τις μηχανές. Ώρες ολόκληρες κάθονταν οι δυο τους στο γκαράζ του πρώτου σ’ ένα απ’ τα βόρεια προάστια του Λονδίνου λύνοντας και δένοντας τις μοτοσυκλέτες τους, τα ποδήλατά τους, τα πικ- απ τους και γενικά ό,τι …

ΕΠΙΚΑΙΡΑ, Άνθρωποι και Αντικείμενα (03-08-1978), GRAND PRIX! – Τεύχος 522

Εκατόν πενήντα χιλιάδες άνθρωποι είναι σκαρφαλωμένοι στους καταπράσινους λόφους και τις εξέδρες γύρω από την πίστα και, αυτή τη στιγμή, ένα λεπτό πριν από την εκκίνηση, δεν ακούγεται ούτε ψίθυρος. Στον αέρα πλανιέται η αγωνία της προσμονής για τη στιγμή της εκκίνησης του Βρετανικού Γκραν Πρι. Στη μακριά γραμμή της …

ΕΠΙΚΑΙΡΑ, Άνθρωποι και Αντικείμενα (31-08-1978) Το Κρυφό Σχολειό – Τεύχος 526

Οι υστερικές τους κραυγές θύμισαν τις πληρωμένες μοιρολογίστρες που «κλαίνε» τους νεκρούς από χωριό σε χωριό. Διαβάζοντας για την αυγουστιάτικη οδική εκατόμβη, σε κάποια μακρινή θάλασσα που βρισκόμουνα για «διακοπές», αισθάνθηκα πάλι την ανάγκη ν’ αρπάξω ένα βαρύ αντικείμενο και να τις πάρω στο κυνήγι χτυπώντας τις αλύπητα για το …

ΕΠΙΚΑΙΡΑ, Άνθρωποι και Αντικείμενα (27-07-1978) Δεν είναι… – Τεύχος 521

 Δεν είναι οι θάλασσες που πέθαναν και μεταβλήθηκαν σε βόθρους ούτε ο αέρας που μυρίζει διοξείδιο και πτωμαΐνη από τα ζώα που «πατάνε» οι μηχανοδηγοί. Δεν είναι οι δρόμοι που θυμίζουν άσυλο φρενοβλαβών ούτε τα φώτα που ποτέ δεν εργάζονται. Δεν είναι οι φωτιές που κατακαίνε ό,τι πράσινο απόμεινε σ’ …

ΕΠΙΚΑΙΡΑ, Άνθρωποι και Αντικείμενα (20-07-1978) Τα Κανίς – Τεύχος 520

Μου θυμίζουν αυτά τα καλοκουρεμένα, καλοπλυμένα, καλοφαγομένα κανίς που ποτέ δεν είναι ευχαριστημένα μ’ αυτά που περιδρομιάζουν κι όλο γαβγίζουν κι όλο τσιρίζουν θέλοντας κι άλλα ή μη θέλοντας τίποτα. Όλοι τούτοι οι καινούργιοι λόγιοι, διανοούμενοι, αμφισβητίες, πολιτικοποιημένοι λογάδες που καταφέρονται από το πρωί μέχρι το βράδυ ενάντια στην τεχνολογία …

ΕΠΙΚΑΙΡΑ, Άνθρωποι και Αντικείμενα (13-07-1978) Ίδια γεύση – Τεύχος 519

Θα ‘χουν περάσει και 25 χρόνια από τότε που, συνειδητά, παρακολούθησα μια σκηνή από το θέατρο του παραλόγου που λέγεται «Ελληνικοί Δρόμοι και Οδηγοί» κι από τότε ποτέ δε σταμάτησα να βλέπω με το πάθος ενός ηδονοβλεψία. Τώρα μάλιστα που πέρασαν τα χρόνια και δεν κάνω πόλεμο κάθε 30 δευτερόλεπτα, …

ΕΠΙΚΑΙΡΑ, Άνθρωποι και Αντικείμενα (29-06-1978), Γιατί όχι ολόκληρη η χώρα; – Τεύχος 517

«Χαλκίδα, 13… Δυο ψαράδες τινάχτηκαν στον αέρα μαζί με τη βάρκα τους, όταν η δυναμίτιδα που χρησιμοποιούσαν για ψάρεμα εξερράγη πριν τη ρίξουν στη θάλασσα… Το δυστύχημα έγινε ανοιχτά στην Κάρυστο χθες τα ξημερώματα…» ( Στις εφημερίδες) Ο βυθός είναι άσπρος από ένα λεπτό στρώμα λάσπης που καλύπτει τα- νεκρά- …

ΕΠΙΚΑΙΡΑ, Άνθρωποι και Αντικείμενα (08-06-1978) Στ’ Άσπρα Ντυμένος – Τεύχος 514

Δεν αποκλείεται στο τέλος να καταντήσω σαν αυτόν το συμπαθητικό τρελό που, ντυμένος στ’ άσπρα, γυρίζει τους δρόμους της Αθήνας καλώντας τους πολίτες σε εγρήγορση εν’ όψει της δεύτερης παρουσίας αλλά ο Δρόμος μικραίνει. Θυμάστε που είχα γράψει κάτι για ένα δρόμο, που είχε «προγραμματισθεί» να γίνει 36 μέτρα, μετά μεγάλωσε …

ΕΠΙΚΑΙΡΑ, Άνθρωποι και Αντικείμενα (13-04-1978) Ένα είδος οστρακιάς – Τεύχος 506

Η παρακάτω ιστορία είναι πέρα για πέρα αληθινή. Παρακολούθησα την εξέλιξή της ερχόμενος κάθε πρωί στην Αθήνα από την Άνω Βούλα όπου κατοικώ. Χαρείτε τη για να ξεχάσετε τις στεναχώριες σας. …Οι τρεις κακόμοιροι και κατατρομαγμένοι εργάτες είχαν τοποθετήσει τα ξύλα γύρω από δύο τετραγωνικά μέτρα ασφάλτου στη μέση της λεωφόρου Ηλιουπόλεως. …