Toυ ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ, Ριζοσπάστης (μέσω Radar)
Οσο πιο σοβαροφανής θέλει να ποζάρει η αντιεπιστημονικότητα τόσο περισσότερο βυθίζεται στην μπαρουφολογία.
Οι φορείς του συγκεκριμένου νομίσματος με τις δυο όψεις, με αφορμή τη συγχώνευση της Eurobank με την Alpha, δίνουν από χτες τα «ρέστα» τους
«Πανηγυρίζουν» – και καλούν και το λαό να «πανηγυρίσει»! – για ένα τυπικό φαινόμενο στον καπιταλισμό: Το φαινόμενο της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου, ειδικά σε συνθήκες κρίσης.
Αλλά γιατί το γεγονός ότι κάποιοι κεφαλαιοκράτες γιγαντώνονται έναντι κάποιων άλλων κεφαλαιοκρατών ανταγωνιστών τους, είναι μια εξέλιξη και ένα θέαμα για το οποίο ο λαός πρέπει να «ευφραίνεται»;
Ας πάρουμε ένα παράδειγμα που δεν είναι ελληνικό, αφού και το θέμα δεν είναι ελληνικό, αλλά παγκόσμιο:
1) Τη δεκαετία του ’90, οι δέκα μεγαλύτεροι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί στις ΗΠΑ συγκέντρωναν το 10% των συνολικών αποθεμάτων του κλάδου. Το 2008 έφτασαν στο 60%.
2) Σε παγκόσμιο επίπεδο και πριν από την κρίση, το 2006, οι δέκα μεγαλύτερες τράπεζες συγκέντρωναν το 59% των παγκόσμιων τραπεζικών αποθεμάτων. Το 2009 έφτασαν στο 70%.
3) Αμέσως μετά τις εξελίξεις που ακολούθησαν τη χρεοκοπία της Lehman Brothers, από τις πέντε μεγαλύτερες επενδυτικές τράπεζες της Γουόλ Στριτ έμειναν μόνο δύο «αρπακτικά», τα οποία «τρώγοντας» τις υπόλοιπες γιγαντώθηκαν περαιτέρω: Οι Goldman Sachs και Morgan Stanley.
Ας απαντήσουν οι «πανηγυριτζήδες»:
Αυτές οι εξελίξεις στον τραπεζικό τομέα των ΗΠΑ σε τι βοήθησαν τον αμερικανικό λαό, που το 2010, είδε τον αριθμό των φακέλων, που συμπληρώθηκε από τις τράπεζες για να προχωρήσει η διαδικασία κατάσχεσης κατοικιών, να ανέρχεται στα 2,9 εκατομμύρια, μέσα στο 2009 οι εργαζόμενοι μέτρησαν την απώλεια 7,5 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας, μέσα στο 2011 πάνω από 50 εκατομμύρια πολίτες επιβιώνουν με κουπόνια σίτισης.
Με δυο λόγια:
Η συγκέντρωση και η συγκεντροποίηση που ακολουθείται σε παγκόσμιο επίπεδο με ραγδαίους ρυθμούς, αποσόβησε ή αντίθετα επέτεινε την κρίση;
Η γιγάντωση των τραπεζών απέτρεψε αυτή η κρίση να επιπέσει επί της κεφαλής των λαών;
Ακριβώς το αντίθετο!
Ας δούμε τι συμβαίνει αντίστοιχα στην Ελλάδα:
Τα καθαρά κέρδη των Eurobank και Αlpha από το 2008 μέχρι τo 2010 δηλαδή μέσα στη δίνη της κρίσης, αθροιζόμενα φτάνουν τα 2,2 δισ. ευρώ!
Ας απαντήσουν οι «πανηγυριτζήδες»:
Αυτή η απίθανη κερδοφορία απέτρεψε το κόψιμο μισθών και συντάξεων του λαού Απέτρεψε την ενίσχυση των τραπεζών με ζεστό κρατικό χρήμα, που ξεπερνά στην τριετία τα 110 δισ. ευρώ(!), τη στιγμή που ο λαός λεηλατείται;
Απέτρεψε τα εκατοντάδες χιλιάδες λουκέτα στην αγορά;
Είναι απολύτως προφανές ότι:
Πρώτον, οι δυο τράπεζες ενώθηκαν γιατί μέσα από την ένωσή τους και τις άλλες συγχωνεύσεις που προμηνύονται το χρηματιστικό κεφάλαιο επιδιώκει τη θωράκιση και τον πολλαπλασιασμό των δικών του κερδών.
Δεύτερον, τα κέρδη αυτά μόνο αφελείς ή «ενσωματωμένοι» ισχυρίζονται ότι «θα μοιραστούν στο λαό» (!) ή ότι θα «ευνοήσουν» τους εργαζόμενους στις τράπεζες ποθα βρεθούν απέναντι σε απολύσεις, μειώσεις μισθών και νέα επίθεση στα εργασιακά τους δικαιώματα.
Τρίτον, τα κέρδη θα προκύψουν από το γεγονός ότι τα καταχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά και οι βιοπαλαιστές θα έχουν απέναντί τους ένα ακόμα πιο ισχυρό τοκογλύφο, που θα τους πίνει ακόμα πιο αδυσώπητα το αίμα.
Εν ολίγοις, ο λαός από αυτήν την ένωση θα έχει ακριβώς το ίδιο «όφελος» που είχε και πριν τους «γάμους» ή τα «αλληλοφαγώματα» μεταξύ των τραπεζιτών. Δηλαδή, τίποτα!
2 Comments
Επιτέλους τι είναι ο κουμμουνισμός και τι τρόπο διακυβέρνησης θέλουν οι κουμουνιστές? Γιατί δεν μας εξηγούν? υπάρχει διάφορα στο συγκεντρωτισμό και στον αυταρχισμό των κουμμουνιστικών καθεστώτων από τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό? Μήπως και στα δυο η εξουσία δεν συγκεντρώνεται σε λίγα άτομα ? μήπως και τα δυο δεν μοιάζουν περισσότερο με δικτατορία ? δηλαδή αν έρθει ο κουμμουνισμό και γίνουν όλα κρατικά μετά θα ξαναγίνουν εκλογές ? ιδεολόγοι και ουτοπιστές της συμφοράς… ουτοπιστής μπορεί να είναι μονό ένας επιστήμονας ή ένας οπαδός της λογικής και όχι οι αμπελοφιλοσοφοι του ΚΚΕ…
Το ερώτημα έχει τεθεί εκατομμύρια φορές αλλά, ικανοποιητική, απάντηση δεν έχει δοθεί. Αν φανταστούμε ένα πλανήτη με 6-7 δισεκατομμύρια αγγέλους, 1 δισ Χερουβείμ και Σαραφείμ (λέμε τώρα) και, ένα “θεό” με τον μπερέ και το πούρο του Τσε πλησιάζουμε -λίγο- την πραγματικότητα. Για να πλησιάσουμε πιο κοντά χρειαζόμαστε 860.000 εκατομμύρια Μπολιβάρ, 786 εκατομμύρια Λουμούμπα, 600 εκατ. Τζον Λένον και ένα μεγάλο αριθμό από Ντίλαν, Μπάεζ, Κας και άλλους οσίους… Χλωμό το βλέπω όπως και τον (αληθινό) κομμουνισμό