Τον ακούω και φρίττω. Κι’ αυτός δεν ήξερε δεν γνώριζε και όλα έγιναν “τα τελευταία 5,5 χρόνια”. Δε λέω ότι δεν έγιναν σημεία και νεοδημοκρατικά τέρατα αλλά, για όνομα ατομάκι μου. Μη μας θεωρείς τ ό σ ο ηλίθιους
Menu
Menu
Menu
RSS - Posts
2 Comments
Στίχοι: Νίκος Ρούσσης
Μουσική: Δημήτρης Κοντογιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Κοντογιάννης
Μίζα θέλει ο έφορος,
μίζα κι ο αστυνομικός,
μίζα θέλει ο τραπεζίτης,
μίζα κι ο δικαστικός.
Αν δεν πάρετε ρεγάλο
όλοι κάνετε τον Γάλλο,
φιλοδώρημα, μπαξίσι,
άιντε κι ο φτωχός να ζήσει,
άιντε κι ο φτωχός να ζήσει.
Μίζα παίρνει κι ο ρεπόρτερ
την αλήθεια να μην πει,
μίζα κι η εφημερίδα
για ν’ αλλάξει τακτική.
Μίζα δίνει κι ο κοσμάκης
για να βρει τη γιατρειά,
κι αν δε δώσει φακελάκι
πάει γι’ ανάπαυση βαθειά,
κι αν δε δώσει φακελάκι
πάει γι’ ανάπαυση βαθειά.
Μίζα παίρνει ο δήμαρχος,
μίζα κι ο αντιδήμαρχος,
μίζα θέλει ο νομάρχης
και ο περιφερειάρχης.
Μίζα, μίζα, πάλι μίζα
κι ο κοσμάκης στη μαρκίζα,
πού θα πάει αυτή η χώρα
που ‘χει πάρει τέτοια φόρα,
πού θα πάει αυτή η χώρα
που ‘χει πάρει κατηφόρα
coyoteracingmusicsolutionsandtherapy@kalakrasia.com
Γιατι να μην μας θεωρουν αρκετα ηλιθιους φιλε Κωστα;
Τους ιδιους και απαραλλαχτους δεν ψηφιζουμε τοσα χρονια;;;;;