Η παρουσίαση έγινε το 2011 και αφορά στην “ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε”. Σκοπός είναι να γνωστοποιήσει την ιστορία, από την ίδρυση της το 1970 μέχρι το 2006 όταν, για λόγους που αναφέρονται πιο κάτω, οι άνθρωποι που την δημιούργησαν απώλεσαν τον έλεγχο με αποτέλεσμα να “πεθάνει” και, μαζί της και οι ημιουργοί της 
Διαβάστε τη συνέχεια, κατεβάζοντας το συνημμένο αρχείο: ΤεχνικέςΕκδόσεις-PDFFile
RSS - Posts
72 Comments
Αχ,,,,,,,,,,, ειχα επισκευθει τα γραφεια στην Καλλιροης …τοτε… και μου ειχες δημοσιευσει και ενα κειμενακι………
Υπαρχει σε hard copy να το προμηθευτω για τη συλλογη μου (με ολους τους 4τ ????
Τα γραφεία της Καλλιρόης… Πότε ήταν αυτό; Τον 17ο αιώνα;
Εξαιρετικη παρουσιαση!!
1982, είμουν 15 χρονών όταν πρωτοπήρα τους 4Τ ως περιοδικό αυτοκινήτου. Έκτοτε συνέχισα ανελιπώς για πάρα πολλά χρόνια, αλλά …όχι ως περιοδικό αυτοκινήτου.
Φίλε Κώστα, σε θεωρώ “πνευματικό πατέρα” μου, γιατί μου άνοιξες το μυαλό και μου το κράτησες καθαρό σε χρόνια δύσκολα. Χρόνια απύθμενου λαϊκισμού και ανοησίας. Και λαμογιάς βέβαια…
Σ’ευχαριστώ επίσης γιατί στους 4Τ έφερες και τον δεύτερο “πνευματικό πατέρα” μου, τον Νίκο Δήμου.
Και για πάρα πολλά άλλα σ’ευχαριστώ, αλλά δεν θα σου φάω όλο τον χώρο εδώ…!
Επί πάνω από 1 χρόνο διαβάζω κι εδώ στο blog τις αναρτήσεις σου, χωρίς να σου έχω γράψει ποτέ για να σε ευχαριστήσω. Το κάνω τώρα. Σίγουρα πολλοί ακόμη σε παρακολουθούν σιωπηλά και ευλαβικά, χωρίς να παίρνουν τον λόγο και να σχολιάζουν. Νιώθουν όμως όπως κι εγώ, είμαι σίγουρος.
Να είσαι καλά φίλτατε Κώστα Καββαθά!!
Κάτι πρέπει να μείνει πίσω εκτός από την εκτίμηση, υπολογίζω, 150-200.000 Ελλήνων που “μεγάλωσαν” με τα περιοδικά μου. Μπορεί, αυτό το “μου” να ακούγεται εγωιστικό αλλά, δε νομίζετε πως, κάτι πρέπει να πω κι’ εγώ;
Εσύ να είσαι καλά stepenwol!
Είσαι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες των τελευταίων δεκαετιών, υπήρξες φάρος της κοινής λογικής (πέραν όλων των άλλων) σε εποχές απέραντης σκοτεινής ανοησίας. Όλοι εμείς (οι 200.000 που λες) το ξέρουμε πολύ καλά.
Τα μεγάλα πλήθη πάντα θα χοροπηδάνε κάτω από προεκλογικά μπαλκόνια και πάνω σε λουλουδιασμένες πίστες, “άφες αυτοίς”.
Σημαντικότερος κι’ απ’ τον Μεγάλο Φεντεραλιστή;
Η Καβαφικη ποιηση, θεωρειται κλασσικη-διαχρονικη-μοναδικη.
Η…Καββαθικη “προσεγγιση” επανω στον ειδικο τυπο, συγκεντρωνει και τα τρια παραπανω χαρακτηριστικα, συν το οτι βρισκεται συνεχως σε μια διαδικασια εξελιξης-αναβαθμισης…
Δηλωνω “Καββαθικος” αμετανοητος και αναμενω τις νεες προσπαθειες του ΜαστερΓιονταΚαβ – απο το meta4, μεχρι οτι αλλο προκυψει – με την ΙΔΙΑ παιδικη ανυπομονησια και περιεργεια!…….
Υ.Γ.
Για να γκρινιαξω και λιγο ( με οποιον δασκαλο καθησεις…), το αρχειο “πασχει” απο ευκρινεια, η γραμματοσειρα και τα εξωφυλλα δεν ειναι οσο ευδιακριτα θα ηθελα…
Είναι “χαμηλής ανάλυσης”. Το έχω και σε “υψηλής”. Θα δω τι μπορώ να κάνω. Ευχαριστώ!
Δασκαλε
-Εχω το Νο 1 τευχος.
-θελω να κανετε ενα τεστ R.R vs M.B 600 (oλο και καποιος πολιτικος θα’χει να σας δωσει αυτοκινητο για το τεστ).
-Κανουμε ενα σιρκουιτ στη Ν.Σμυρνη με ηλιακα αυτοκινητα οταν παρει την εξουσια το Κ.Κ.Λ;
Εγώ δεν το έχω. Το έχασε η Σ.Κ.
Εχεις το αντιγραφο που ετοιμασε ο “Προϊδρυτικος”
Το έχω! Το πρώτο όμως, το τεύχος που βγήκε απ’ το βιβλιοδετείο του Μπόντα στο Μαρούσι και στο οποίο ο Σπύρος κόλησε μία …χρυσή λίρα χάθηκε (ίσως λόγω της λίρας). Δεν βαριέστε όμως. Ο κ. Boson de Higgs θα επιστρέψει!
Το έχω!
Μόνο αν με παρακαλέσουν γονατιστοί και με πληρώσουν με τις δεκάδες εκατομμύρια ευρώ που έχασα κάνοντας την μαλακία να πληρώνω τέλη και φόρους σε ξευτιλισμένους λωποδύτες…
Αχ Δασκαλε το πρωτοβαλα σε λαθος μερος…Οι ιστοριες της Μορντωρ δεν εχουν χσεση με αυτο..Αν θες σβηστο απο κει..
31/03/2012 at 01:13
Δασκαλε , καλημερα.
Διαβασα ολη την παρουσιαση , ανοιξε ο οριζοντας του βλεμματος μου απο ΒΑ-> Ν-> ΒΔ , (δεν θυμαμαι μοιρες,μη με μαλωνεις ) , ειδα τα μονοπατια της μνημης μου , αλλα που γινονταν δρομακια μετα ανετοι δρομοι και στο τελος λεωφοροι.Καποιοι απ αυτες τις λεωφορους σταματουσαν αποτομα σε καποιον κρυφο γκρεμο , αλλες ξαναστενεψαν και γιναν ανετοι δρομοι απλως με αρκετες διασταυρωσεις σε δρομακια και χωματινα μονοπατια. Μερικοι ανετοι δρομοι ανεβαιναν ανηφορες με 600 cc,(το αρχικο μου οχημα καθ.χρησης .PONY NAMCO),αργα αλλα σταθερα και καμια φορα βρισκαν κατηφορες και πετουσαν απ τη χαρα τους…Ενιοτε χρησιμευαν ως αεροδιαδρομοι για δοκιμες αερομοντελων και καποιες κατηφορες και της ζωης μου ταυτοχρονα πορειες για την εκπαιδευση μου στα αιωροπτερα..
Μετα ηρθε ο καιρος κι η μουσικη απ το θορυβωδες PONY που οταν εσβυνες το μοτερ ηταν σαν να μεταφεροσουν σε στουντιο αν επετρεπε και το εξωτερικο περιβαλλον να μεταφερθει στο σπιτι και να συνεργαστει με το χαζοκουτι!!! Αναγκαστικα το PONY πηρε το δρομο της αλλαγης . Και να το βιντεο, να κι συλλογες κασσετων και δισκων , οι βιντεοκαμερες και τα σχετικα..
Οι μεγαλη μου πικρα οταν “εγκατελειψα” λογω ελλειψης χωρου στο προσωρινο (λογω αντιπαροχης του προικωου μου σπιτιου’ σκυλομετανοιωσα,αλλα δεν ειναι του παροντος, σπιτι) , εκαντονταδες κασσετων απο αρχειακο υλικο κρατωντας μονο λιγες με οικογενειακες στιγμες.Κι αυτες με την επιστροφη στα “πατρια εδαφη” μαζι με πολλα αλλα εμειναν οι μισες στο δρομο..
Ας ειναι ομως, ας μη μακρυγορησω αλλο μπαινοντας και στο ψηφιακο μας κοσμο οπου ασχολουμαι σχεδον απ το 1982~3 (ηλεκτρονικος γαρ)…
Ολη η ζωη μου σαν ταινια μεσα απ τις ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ,ελαχιστα τα εντυπα (βιβλια) σου που δεν διαβασα ,μετριουντε στα δαχτυλα του ενος χεριου…Τα γεφυρια και το εγχειριδιο του σωστου οδηγου , ή καπως ετσι δεν θυμαμαι ακριβως..
Σε ευχαριστω για ολα τα παραπανω και ιδιαιτερα για την προσεγμενη παρουσιαση η οποια λογω του οτι περνουσε σαν ταινια της ζωης μου απ τη μνημη , μου υγρανε τα ματια αλλα δεν εβγαινε δακρυ, καθως ευθυς ξεπροβαλλε το επομενο καρρε φουσκωνοντας το στηθος, χαροποιωντας τις αισθησεις και τη μνημη με στιγμες περηφανειας και δικαιωσης…
Μονο μια απορια εχω βρε Δασκαλε , κι αν θες μου απαντας δεν ειναι απαραιτητο…Κεινη η αρχη του τελους , η ΑΛΦΑ ΠΡΕΣΣ απο που εμφανιστηκε ξαφνικα και πατησε τη σκανδαλη σε ανυποπτο χρονο ;
Περίοπας …
Τελικά, το βιβλίο που θέλω να γράψω θα το γράψετε …εσείς!
Αρχες του 1986 γνωριστηκαμε με τους 4Τ με την s4 του Αειμνηστου Τοιβονεν στο εξωφυλλο.Με χαρα αναγνωρισα το ονομα και την γραφη που θυμομουν απο τα Επικαιρα που διαβαζε ο Πατερας μου.Λιγους μηνες αργοτερα,περασα με απορια την πορτα της οδου Γοργιου αναζητωντας παλια τευχη και απορουσα πως ενα περιοδικο που εβγαινε σε μια τοσο un-glamorous(που θα ελεγε κι ο Πετρος ο Μεγας της Δυναστειας των Κωστοπουλαιων) γωνιτσα της Αθηνας μ’ειχε κανει να ξεχασω τα ιλλουστρασιον ξενα περιοδικα που ως τοτε χαζευα σαν Ιθαγενης του Αμαζονιου.Αργοτερα κολλησα και με την Πτηση και τα τρομερα ιστορικα αρθρα της για τα Σπιτφαιρ και τα Θαντερμπολτ,με τον Αντιλογο,το Οδηγωντας,τις ετησιες εκδοσεις,το Video-Inn,…μονο ο Ηχος μου ξεφυγε καθοτι παραηταν σοφιστικε για τα εφηβικα σκληροροκαδικα γουστα μου.
Χρονια αργοτερα πηγαινοντας καθε πρωι στην τοτε δουλεια μου περνουσα απο το ”Εντερπραιζ” της οδου Ηλιουπολεως και μισοκοιταγα με κρυφο χαμογελο τους ”νεους μου γειτονες”,ενω οι μουσικες κι ο καθαρος λογος του 87,7 συντροφευαν τη διαδρομη μου καθ’οδον.
Σημερα μ’ενα ντουλαπι και μια βιβλιοθηκη γεματη τευχη καινουργια και εκ Μοναστηρακιου,τα λεμε μεσα απο το μπλογκ…
Σαν να το παρακαναμε,νομιζω.
🙂
Μιλαμε για κολλημα…
Δεν θα το μετανιωσω ποτε.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Η “ίωση” με ταλαιπωρεί από την περασμένη Δευτέρα κι’ έρχεστε κι’ εσείς να με κάνετε να δακρύσω και πάνε οι αντιστάσεις μου, χώμα είμαι. Έκανα αυτή τη παρουσίαση σαν “μνημόσυνο” στις παλιές Τεχνικές Εκδόσεις γιατί, αυτό το μόρφωμα που βγήκε απ’ το 06 και μετά δεν είναι τίποτα απολύτως. Κάτι “μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα” για μένα που έχω (με την ΣΚ) το 32,8% (μπορεί να κάνω και …λάθος στην εταιρία αλλά, εκεί τελειώνει το σχοινί.
Έβλεποα χτες στη τηλεόραση τον Χ”Νικολάου και τον Κωστόπουλο να ανταλάσσουν φιλοφρονήσεις και “εμπειρίες” από την εκδοτική τους ζωή και χαμογελούσα. Ήθελα να ρωτήσω ποιος απ’ τους δύο έστειλε με τη παρουσία και το έργο του, πόσες χιλιάδες νέους στα Πανεπιστήμια και στα Πολυτεχνεία αλλά, αμέσως σκέφτηκα ποιος είμαι εγώ να κρίνω τους γίγαντες της δημοσιογραφίας και των εκδόσεων και έμεινα σιωπηλός
Τωρα τι να σου πω?
Καθομαστε να διαβασουμε πεντε κουβεντες που γραφουν μερικοι ομοϊδεατες (και 1-2 φιλοι που γνωρισαμε στο FTZ), περιμενουμε και τα δικα σου μηνυματα και συ μας λες για Χατζηνικολαου και Κωστοπουλο!!
Ελεος βρε ΚΚ!!
Τι σχεση εχουν οι βουρτσες με τις π@#$%ες?
Τι σχεση εχουν οι (ψαρομαλληδες σημερα) νεοι της γενηας των 4Τ με εναν θαμωνα πολιτικων καφενειων και εναν διαφημιστη των ξεκωλων?
Γιατι πρεπει να μαζοχιζομαστε με την ελληνικη TV και τα πρωτυπα της που συνεχιζει πεισματικα να προβαλει?
Δεν εχεις National Geographic, History channel, Discovery, Eurosport, κατι εξω απο την Τζουτζια, τελοσπαντων?
Να μην ξαναμαζευτουμε στο FTZ αλλα να κανουμε ερανο να σου παρουμε δορυφορικη!!!
Μηπως να σε παρω μαζι μου στην Ινδονησια?
Απο που να ζητησω αδεια?
Απο τη ΣΚ ή απο το κοινο σου?
Κοίτα… Είμαι (πάλι) 7 μέρες “χώμα” με μία “ίωση” που κανείς γτιατρός δεν είναι σε θέση να μνου εξηγήσει. Είμαι σπίτι από την περασμένη Δευτέρα το βράδυ με πυρετό, εξάντληση και ένα ρολό χαρτί υπό μάλης. Δε ξέρω τι είναι αυτό που με “χτυπάει” δύο φορές το χρόνο παρ’ όλο ότι κάνω το σχετικό εμβόλιο. Προσπαθώ να γράψω καμιά σελίδα απ’ εκείνο το ερημο το βιβλίο αλλά, προφανώς δεν έχω το χάρισμα όπως ένας Χομενεϊίδης ή ένας Σεπτέμβριος Οκτώ. Όταν η ασθένεια χτυποάει κόκινο ανοίγω το κουτί. Χτες έπεσα επάνω στο αλληλολιβάνισμα και πέμεινα ν’ ακούσω. Ήθελα να δω που μπορεί να φτάσει η αμετροέποεια και η πολιτικο-κοινωνική χυδαιότητα. Το είδα και, για μία ακόμα φορά, επιβεβαίωσα πως η κρίση μου είναι 1000% ορθή.
-Η Ιντεγκράλε ήταν το 15ο θαύμα του μικρόκοσμου Καββαθά
-Αν θυμάμαι λέει! Ο μέγας Χατζηδάκης ο ίδιος που έκλεισε το αεροδρόμιο Ελληνικού
-Μεγάλη Τζουτζία ίσως;
Οντως Δασκαλε εγω ενας σπουδαστης σχολης μηχανουργων που κατεληξα επαγγελματιας οδηγος. Παρακουλουθησα ολα τα μαθηματα απο το 1ο τευχος εμυηθηκα στις ιδεες σας και στο δογμα σας . Εμεινα μακρια απο τις κακες εκδοτικες προσπαθειες. Και μεταλαμπαδευσα τις ιδεες σας στην κορη μου και αυτη τελειωσε την ΣΕΜΦΕ στο ΕΜΠ η ΜΙΤ (metsovio institut technology) και ειναι στο CERN σε εναν επιταχυντη σωματιδιων. Ετσι για να κανουμε και εμεις τις φιλοφρονησεις μας.
Πες το αυτό στους κρυόκολους, στους κουκλεντέδες, στους δήθεν, στα τεκνά της παλαιάς και της νέας Νέας Δημοκρατίας, στα γιουσουφάκια του Κόμματος του Γυμναστηρίου, στους τύπους και στις γκόμενες τις πρώην και τις επόμενες που “τακτοποιήθηκαν” στις Ευρωβουλές, σε ΟΑΣΕ, σε ΔΑΣΕ, στα “Αρχίζουμε”, στα “Τελειώνουμε”, στους 3ους Δρόμους (προς το Πουθενά), σ’ όλο τα ξεσκισμένο, ξευτιλισμένο Δήθεν που γαμ*&σε και εξακολουθεί να τη χώρα. Μπορεί να τα έκανα επιχειρηματικά “σκατά”, να έχασα την εταιρία μου (στην ουσία την αξιοπρέπεια μου μια και με κατάπιε μία λεζάντα). Μπορεί να έμεινα με ελάχιστα χρήματα για να περάσω την όποια ζωή μου έχει απομείνει αλλά, είμαι περήφανος για ένα πράγμα: για αυτό που γράφεις εσύ Karageo και άλλοι σαν εσένα. Και γι’ αυτό είμαι διατεθιμένος να δώσω (αν χρειαστεί) τη ζωή μου
Σημ: η …απουσία των χαρακτηρισμών είναι επιβεβλημένη
Eυχαριστώ για όλα.
Ανεκτίμητες σελίδες.
Ευχάριστες ώρες.
Να είστε γερός.
Ο Καλυτερος τροπος να ανταποδωσουμε στον Κωστα Καββαθα κατι απο αυτα που μας εδωσε τοσα χρονια ειναι να τον βοηθησουμε στον αγωνα του για το Αεροδρομιο του Ελληνικου, για να μεινει ο χωρος αεροδρομιο και να μη γινει αλλη μια συνοικια οπως την ”ονοιρευονται” οι διεφθαρμενοι Ελληνες πολιτικοι και οι εντολεις τους.
Εμεις λοιπον που χρωσταμε σ’ αυτο τον ανθρωπο να οργανωθουμε και να βοηθησουμε. Μπορουμε???
Κωστα Καββθα ριξε το συνθημα και τον τροπο για να οργανωθουμε εναντια στην καφριλα και την ξεφτιλα.
” Τεχνικές Εκδόσεις – Από το 1970 στον 21ο Αιώνα” γράφεις εσύ Κ.Κ !!.. ”Από τό 1963 έως….” θά έλεγα επί προσωπικού.. Από τό ”Βολάν” στήν Μεσημβρινή” καί στό ”Ωτο-Εξπρές”… Από τούς ποδαρόδρομους στήν Πάρνηθα, στό Τατό’ι’, αλλά καί στό Καπανδρίτι, μέ κάτι φωτογραφικές μηχανές τής πλάκας στόν ώμο, νά ”τραβήξουμε” Είπωρχ, Τσινιβίδη, Γιαννάκη Χρονίδη, αλλά καί Αλί Σιπαχί μέ BMW 2002 ti στό ”Φθινοπωρινό”.. Καί από κεί στούς 4Τροχούς… Τό 70.. Τήν Πέμπτη, 1η Οκτώβρη τού 70 !!.. Πέμπτη ήταν Κ.Κ, θυμάσαι ;.. Πού είδα στό περίπτερο τούς πρώτους 4Τροχούς μέ μανταλάκια στό σύρμα !!.. Καί τούς ”πήρα”.. Αδιαφορώντας γιά τήν πλακίτσα τού περιπτερά γιά τούς…”Ραλλυτζήδες”..
Στήν ουσία δέν τούς ”πήρα” Κ.Κ.. Μέ ”πήραν” οί Τροχοί.. Καί μέ ”οδήγησαν” αυτοί.. Όχι τόσο στό νά μάθω γιά κινητήρες, γιά επί κεφαλής εκκεντροφόρους, γιά Μακ-Φέρσον καί ράβδους Πανάρ, όσο στό νά μάθω γιά τή φιλοσοφία καί τό συναίσθημα πού διακατείχε τούς ανθρώπους τούς τόσο φωτισμένους πού σχεδίαζαν όλα εκείνα τά θαυμαστά.. Ναί, τό συναίσθημα, όσο περίεργο καί νά διαβάζεται..
Καί από τότε Κ.Κ έκανες τό τελευταίο τριήμερο τού κάθε μήνα μου ένα τρυφερό τριήμερο αναμονής έως τήν πρώτη τού επόμενου μήνα.. Πού οί 4 Τροχοί θά ξανακρεμόντουσαν στό σύρμα μέ μανταλάκια..
Τό παράκανα όμως
Τί μπορεί νά πεί μετά από τόσες δεκαετίες ένας συνοδοιπόρος σου μέ φωνή εντόμου πιά ;.. Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ γιά τό ταξίδι τόσων δεκαετιών στίς τόσες υπέροχες ”ειδικές διαδρομές”, καθώς καί γιά τό ήθος, τό συναίσθημα, αλλά καί γιά τούς δρόμους πού ”έδειξες” σέ χιλιάδες νέους μας,στά παιδιά μας, καί στά παιδιά τους..
Ή ποιότητα, τό ήθος,αλλά καί τό ύφος τών συνοδοιπόρων τού ιστολογίου απλά επιβεβαιώνει τών λόγων μου τό αληθές.. Αλλά καί τών πεπραγμένων σου τό σωστό..
Καλή ΣΥΝΕΧΕΙΑ..
Προ’ι’δρυτικός
Αναμνήσεις από μια εποχή που πέρασε και δεν πρόκειται να ξανάρθει ποτέ. Ωραία όμως ήταν, ναι;
Μού επιτρέπεις Κ.Κ ;.. Δέν είναι απλές αναμνήσεις αυτά όλα.. Δέν είναι απλά μιά εποχή πού πέρασε, ανεπιστρεπτί, όπως εσύ λές.. Γιά μένα τουλάχιστον.. Είναι ή ζωή μου.. Είναι ή ζωή σου.. Είναι τά ξενύχτια σου γιά τό επόμενο τεύχος μετά από κείνο τό…”βρεγμένο” τέστ τής R.R καί τής Mercedes σέ κάποια πλατεία τής Φιλοθέης(;), είναι οί αγώνες σου γιά τό ”Ελληνικό αυτοκίνητο”, γιά τήν πρώτη χωμάτινη πίστα κρός, γιά τά ηλιακά αυτοκίνητα, οί αγώνες σου γιά νά πείσεις τυπάκια μέ μελιτζανί μοκασινάκια ότι ή Ελλάδα μας αξίζει νά είναι κάτι παραπάνω από ”άσε γι’αύριο”,φραπόγαλο, καί διορισμό στό..δημόσιο.. Είναι.. Είναι τόσα Κ.Κ.. Είναι καί ένα μεγάλο μέρος τής δικής μου ζωής..Όταν,δευτεροετής φοιτητής, τελειώνοντας τήν τρίτη δουλειά τής μέρας μου αργά τίς νύχτες, αντί νά μαζέψω τά κομάτια μου καί νά ανοίξω βιβλίο, ”έπιανα” τούς 4Τροχούς μέχρι νά πέσουν πάνω στήν κεφάλα μου όταν αποκοιμιώμουν..
Ξέρω, θά βρεθούν αγαπητοί συνοδοιπόροι, ή καί εσύ ακόμη, πού θά πούν πώς πρέπει νά προσγειωθώ στήν πραγματικότητα.. Ίσως μάλλιστα πούν(από…μέσα τους) πώς ”βρέ τόν έρμο τόν προ’ι’δρυτικό, ακόμη δέν έχει πάρει χαμπάρι τί έχει συμβεί, καί είναι σέ γεροντική παράκρουση”..
Έ λοιπόν.. ΣΕΒΑΣΤΕ ΜΑΣ Κ.Κ.. Γιά μένα, αλλά θέλω νά πιστεύω καί γιά πολλούς από μάς,ή εποχή αυτή ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΕ ΠΟΤΕ.. Απλά εξακολουθεί νά υπάρχει υπό μιά διαφορετική μορφή πού σίγουρα δέν θά αργήσει νά απεικονισθεί.. Σέ πολύ σύντομο διάστημα χρονικό, είμαι σίγουρος.. Δέν ΗΤΑΝ ωραία λοιπόν Κ.Κ.. ΕΙΝΑΙ ωραία.. ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ..
Προ’ι’δρυτικός.
@Προϊδρυτικός
Πρόσεχε τι λες και τι γράφεις γιατί θα κατηγορηθείς ως …αυλικός από την ΝΤΠ
Για το έργο σας αγαπητέ, απεριόριστη εκτίμηση και σεβασμός.
Οσο αφορά τις ίωσεις δοκίμαστε να μην κάνετε εμβόλια- δεν είναι φάρσα πρωταπριλιάτικη- είναι πιθανότατα “πειραγμένα”.
Ακόμα κι’ εγώ, που κάποιος μπορεί να μου κόψει το χέρι χωρρίς …αναισθητικό, έχω αρχίσει να ανησυχώ. Επτά ολόκληρες μέρες “χώμᔨ. Is there a doctor in the House?
Διάβασα την ανάρτηση και μετά άκουσα το τραγούδι και οι συνειρμοί αναπόφευκτοι!
Να είσαι καλά Δάσκαλε και όλοι οδηγούμε μαζί σου!
Δεν είδα στην αναδρομή τα βιβλία της σειράς “Φτιαξε το αυτοκινητο μόνος σου”, τα Ελληνικά Haynes. Το Α112 μου δεν άντεξε στο χρόνο, το βιβλίο των ΤΕ το έχω ακόμα…
Έχετε δίκιο. Εγώ που τα έφτιαξα και, μερικά, μετάφρασα ξέχασα να τα αναφέρω. Κανένα από τα “αστέρια” του αποκαλούμενο “μάρκετινγκ” της αποκαλούμενης τεχνικές εκδόσεις δεν το θυμήθηκε προφανώς επειδή ήταν απασχολημένο να ψονιζει ρόλεξ
Και ποιός τους χ..ζει αυτούς… (συγγνώμη για το γαλλικό)
Και πως να το “θυμηθούν” μήπως έχουν καμιά σχέση με το αντικείμενο ή το χώρο ή την προσέγγιση και στάση ζωής αυτών που έκτισαν το “οικημα” που τους στεγάζει τώρα?
Πού με ταξίδεψες “Μάστορα”! Πίσω στις αρχές της δεκαετίας του 80 όταν πρωτοέπιασα τους 4Τ στα χέρια μου. Από τότε δεν έφυγαν ούτε από τα χέρια μου ούτε από τη σκέψη μου. Κάθε μέρα, σε κάθε μέτρο που περπατώ και οδηγώ είμαστε μαζί. Στην έξοδο κάθε απολαυστικής στροφής ευχαριστούσα τους 4Τ και σένα. Κάθε φορά που έλεγα στα παιδιά μου τι (και ποιούς) να προσέχουν όταν αρχίσουν να οδηγούν, πάντα σε ανέφερα. Να είσαι καλά, να ταξιδεύουμε μαζί.
Πρόσεξε τι θα κάνειςε απ’ εδώ και πέρα… Οι 4Τ ανήκουν σε τρίτους
Θα ταξιδεύω με τον Καββαθά. Αυτός είναι ο Pilot των 4Τ. Χωρίς αυτόν δεν είναι 4Τ.
Η διαύγεια και ο τρόπος σκέψης σου, αποδείχθηκαν ένα τέλειο εργαλείο επιβίωσης στην ζούγκλα που ζούμε. Χάρις σε σένα πολλοί απο εμάς της γενιάς του 80′, μεγαλωμένοι με τόσες ψευδαισθήσεις, παραμείναμε Άνθρωποι.. Σε ευχαριστούμε.
Εγώ σας ευχαριστώ!
Έτσι είναι όπως τα είπε ο “gipas”, όχι μόνο η διαύγεια και ο τρόπος σκέψης σου, αλλά και οι αρχές που σου μετέδωσε η οικογένεια σου με τα πιστεύω σου, είναι αυτά για τα οποία συμφωνούμε και ήμαστε εδώ όλοι μαζί σου …..
Αντε και στα 1000 μια και δεν πεθαινουμε “κουφαλα νεκροθαφτη”!!!!
Ανανεωμένο
Κανονικά θα έπρεπε να ¨πετάω απ’ τη χαρά μου”. Αντ’ αυτού απλώς …πετάω. Πεντακόσια τεύχη και, οι μόνοι που το πρόσεξαν είναι οι αναγνώστες. Με “πειράζει” που κανείς δεν αναφέρθηκε στα 500 τεύχη του αρχαιότερου περιοδικού στην Ελλάδα αλλά, πάλι, τι αξία έχουν αυτά; Καμία!
Όμως, γιατί λέω “κανονικά” και δεν το φωνάζω στα πέρατα; Διότι, από το 2006 ή 07 δεν θέλω να θυμάμαι, το/τα περιοδικό/α δεν ανήκουν σε μένα και τη Σοφία.
Έχουμε το 32 κόμμα κάτι τοις εκατό. Το 33,33% το έχει άλλη εκδοτική και το υπόλοιπο είναι σε αυτό που αποκαλείται “Χρηματιστήριο” δλδ στο κοινό και σε κάποιους που παριστάνουν άλλους.
Αν τα είχαμε εμείς τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά σε πολλούς τομείς και όχι μόνο στον γιορτασμό των 500. Ιστορία μεγάλη που δεν ξέρω αν μου λείπει το κουράγιο, το θάρρος, η διάθεση ή όλα μαζί για να σας πω τι πραγματικά συμβαίνει. Μετά, δεν ξέρω αν ο κόσμος ενδιαφέρεται για την δική μας …πονεμένη ιστορία όταν έχει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που επέβαλαν στον λαό τα ανδρείκελα που κυβέρνησαν απ’ το 75 και μετά (όχι πως τα προηγούμενα ήταν καλύτερα αλλά, κάπου πρέπει να ξεκινήσουμε την νέα περίοδο της ιστορίας της χώρας).
Πότε αισθάνομαι την ανάγκη να γράψω 10.000 λέξεις για την κατάντια της ζωής μας και της εταιρίας, πότε λέω ποιος νοιάζεται.
Τι είμαι εγώ; Με λένε Κώστα Καββαθά όχι Κώστα Ευλογημένο -από τους καναλάρχες και τους κομματάρχες. Έτσι, σιωπώ. Σε βαθμό που, τελευταία, με ενοχλεί όλο και περισσότερο. Το γιατί μπορεί να το καταλάβετε αν κάνετε μία σύγκριση των ατόμων των ΜΜΜΕ που προβάλλονται και εκείνων που είναι αόρατοι. Ακόμα και αποτυχημένα τσόλια που, αφαίρεσαν λιθαράκι-λιθαράκι τα υλικά που ήταν φτιαγμένη η χώρα, έχουν “πρώτο τραπέζι πίστα”.
Στα ιδιωτικά κανάλια τα σκουπίδια έχουν τον πρώτο λόγο (δεν έχετε παρά ν’ ανοίξετε το πρωί και το μεσημέρι και να παρακολουθήσετε τα χαζοχαρούμενα υβρίδια να αυτοικανοποιούνται), στα δε κρατικά άνθρωποι σαν εμένα είναι άγνωστοι, με την εξαίρεση της Ρένας Θεολογίδου που, σχεδόν πάντα, με καλεί στις εκπομπές της.
Απ’ εκεί και πέρα τα 500 τεύχη, η εταιρία που δημιούργησε τον Εδικό Περιοδικό Τύπο στην Ελλάδα και με τη δουλειά της ξεφτίλισε πολλούς μεγαλόσχημους ξένους τίτλους που κυκλοφόρησαν στη χώρα και έφαγαν κυριολεκτικά, τη σκόνη μας.
Στον παρελθόν είχα ζητήσει (εμπιστευτικά) τη γνώμη κάποιων συναδέλφων που θεωρούσα φίλους και συναγωνιστές. Να μου πουν δλδ τι διάβολο συμβαίνει και το έργο μας είναι αόρατο. Ο ένας μου είπε πως “ενοχλώ”, ο άλλος πως “δεν ελέγχομαι”. Ο τρίτος πως είμαι “σνομπ”. Κράτησα τα δύο τελευταία. Δεν ελέγχομαι και είμαι σνομπ. Το πρώτο κατανοητό. Το σνομπ όμως; Δύο λόγια γι’ αυτό. Σνομπάρω (άγρια) τα άλφα μπλοκ, τα προϊόντα του life style, τους ξεφτιλισμένους νεόπλουτους, τους κλέφτες και τους λωποδύτες. Μου τι δίνουν οι “πολιτικοί” που όταν μιλάνε οι μανσέτες τους βγαίνουν 15 εκατοστά έξω απ’ τα μανίκια και τα μάτια πετάγονται έξω απ’ τις κόγχες τους. Δεν αντέχω τις πουράκλες, τα κομπολόγια των παραγόντων του ποδοσφαίρου, τα σκουπίδια της ενημέρωσης, τα πρακτοράκια και τα τσογλάνια που είναι στα payroll των πρεσβειών. Τους εκδότες που τα πιάνουν από εμπόρους όπλων. Τους δήθεν. Τους δυσκοίλιους και τους κρυόκωλους. Τις γραβάτες με άσχετες “γραμμές” και χρώματα. Τους σωτήρες. Τους “συγγραφείς” που κάνουν σημαία την ιδιαιτερότητες τους.
Θα μπορούσα να συνεχίσω για μήνες. Σταματάω εδώ γιατί, σήμερα, είναι μία κακή ημέρα για μένα. Το γιατί έχει να κάνει με ένα δικό μου λάθος το οποίο, πάλι, κανένα δεν ενδιαφέρει.
Περισσότερα προσεχώς…
“Εμεις” …ξερουμε… και παντα θα ειναι (και θα εισαι) “δικο(ς) μας” !!
Δασκαλε , αν αυτο που λες οτι ειναι σνομπισμος , ειναι ετσι , τοτε ειμαι κι εγω σνομπ, κι ας μη τόξερα….
Όταν λοιπόν ο κ. Boson de Higgs τολμά να ανέβει πάνω στο θρανίο και αγνοεί τον “κύριο δήθεν” αναφωνόντας : « Oh ! captain, my captain» Ανεβαίνω κι εγω στο μικρό μου τραπεζάκι και κάνω το ιδιο..ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ ΜΑΣ ! , ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ ΜΑΣ ! , ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΤΑ ΕΞΗΓΗΣΟΥΜΕ.
όλοι οι παραπάνω έχουν πει και κάτι που ισως θα ήθελα νά πώ και εγώ, ετσι μένει νά πώ μόνο ένα μεγάλο …….. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για το μακρύ ταξίδι πού κάναμε μαζί και ελπίζω να συνεχιστεί εστω και μέσα από αυτό τό ιστολόγιο.
Αλέξανδρε, καλώς ήλθες στο Αόρατο Ιστολόγιο!
Δάσκαλε,
Με αφορφή την εγγραφή σου στο http://www.kalliergo.gr και την τιμή που μας έκανες, δες το σχετικό άρθρο:
http://www.kalliergo.gr/home-kalliergo/kostas-kavvathas-kalliergo.html
Ηλίας Αντωνόπουλος,
Δημιουργός του http://www.kalliergo.gr
(Κάποιος που μεγάλωσε με Πτήση και δευτερευόντως με 4Τ)
Κάτι πρέπει να κάνεις γιατί, για κάποιο λόγο που δεν καταλαβαίνω, δεν μπορώ να εγγραφώ στο site!
Σε ευχαριστώ για την αναφορά. Λίγοι το κάνουν…
Όπως φάνηκε το θέμα της μη σύνδεσης είχε να κάνει με το password, και λύθηκε. Οπότε σε περιμένουμε κι εκεί να εμπλουτίσεις την κοινότητα (και να προσθέσεις αυτό το υπέροχο avatar).
Έστειλα φωτό!
@Ilias Antonopoulos
Ακόμα και εγώ που διακρίνομαι για τη τρέλα μου έφτασα σ’ένα σημείο που δεν έχω πλέον κουράγιο ν’ ασχοληθώ με κάτι ωραίο. Ίσως στα επόμενα 70 χρόνια…
“Πτήση & Διάστημα”.
Μὰ τὸ βλέπατε ἀπὸ τότε, ὅ,τι προσπαθοῦσε γιὰ δημιουργία ἀπαξιώθηκε, ὅ,τι ὑπῆρχε ξεθεμελιώθηκε καὶ σπιλώθηκε.
Ἡ ἀερολογία εἶναι κανόνας, ἡ μαγκιά ὑπερηφάνια, ἡ ἀκριβολογία καὶ ἡ ἀντικειμενικότητα στίγμα.
Δώσατε ὅμως τὴν ἐλπίδα σὲ παιδιά τότε ὅτι δὲν εἶναι μόνα στὴν Ἑλλάδα ὅτι ὑπάρχουνε καὶ ἄλλοι μὲ τὰ ἴδια ὄνειρα καὶ τὶς ἴδιες ἀξίες.
Τώρα μόνο τὰ λαμόγια μείνανε ἀλώβητα.
Πτήση, Ε&Τ, Δορυφορική, Γεύση,
πραγματικὲς δημιουργίες.
“Τιμὴ σὲ ἐκείνους ὅπου στὴν ζωήν των ὥρισαν καὶ φυλάγουν Θερμοπύλες”.
@Απόστολος
…Όπως ίσως γνωρίζετε η φύλαξη τους ανατέθηκε στον Εφιάλτη
Η ιδέα της αυτοκίνησης μπορεί να παρέμεινε ιδέα μετά από τόσο χρόνια συνεχούς σύζευξης ως επί το πλείστον με στείρα πνεύματα, αλλά γεννήθηκε και είναι εδώ σε κατάσταση δυναμικής πιθανότητας εξέλιξης.
Θέλει δύναμη και αντοχή να κάθεσαι μπροστά σε μια λευκή κόλλα χαρτί.
Το φως που αντανακλά είναι εκτυφλωτικό.
Προσπαθείς, για να κρατήσεις τα μάτια σου ανοικτά.
Θέλει θάρρος να τη γεμίσεις με μαύρα σημαδάκια.
Θέλει τέχνη για να τα τοποθετήσεις έτσι που ως πρίσμα να αναδείξουν τα χρώματα που κρύβεις μέσα σου.
Σας ευχαριστώ γι αυτό, από παιδί.
Με εκτίμηση
Περικλής Δημ. Λιβάς
…και εγώ σε ευχαριστώ Περικλή για την συντροφιά που μου κράτησες -και κρατάς με το θαυμάσιο Τ.Κ
Τιμή μου, να είστε καλά.
Κώστα μου,
Χαιρομαι που μαθαίνω για σενα μετά από πολλά χρόνια, κατά τα οποία αναρωτιώμουνα τι γίνεται με την επιχείρηση και πού βρίσκεσαι. Διάβασα σε μια οικονομική εφημερίδα για μια ΓΣ τών Τεχνικών Εκδόσεων, από εκεί έψαξα το επιχειρηματικό ιστορικό τών ΤΕ, από εκεί έψαξα εσένα, είδα μια συνέντευξή σου στη ζούγκλα και οδηγήθηκα σε αυτό το μπλόγκ. Είδα λοιπόν οτι στα 60 μου σήμερα η πορεία μου είναι παράλληλη με τη δική σου, όπως και διαφαινόταν όταν ήμουνα 15 χρονών και σε διάβασα στο AUTO EΧPRESS και μετα σε ακολούθησα στούς 4Τ, τη ΠΤΗΣΗ και ένα περιοδικό υπολογιστών που αγοράστηκε από τον ΔΟΛ Ντρέπομαι που θα μιλήσω δημόσια για τον εαυτό μου, αλλά δεν εχω προσωπική σου ηλεκτρονική διευθυνση και στόχος μου είναι να δεις τη πορεια ενος από τούς ανθρώπους που βοήθησες πολύ στη καλλιέργειά τους και στη πορεία τους, και σε ότι με αφορά αν και δεν έμαθα τίποτα από όσα έγραφεςμ διότι πάντα οι ιδέες σου ήταν και ιδέες μου, ευεργετήθηκα από το πνεύμα και τις ιδέες σου διότι διαπίστωνα διαρκώς οτι αυτά που σκέφτομαι και κάνω, και ήταν διαφορετικά από όσα η πλεινότητα τών Ελλαδιτών έκανε κάποιος άλλος τα σκέφτεται και τα κάνει. Διότι οι 4Τ εκτός τού ότι με ενημέρωναν για τα αυτοκίνητα που πάντα αγαπώ (μαζί με τα αεροπλάνα και τα ιστιοφόρα) έφτιαχναν συνειδήσεις, ανέπτυσσαν σωστούς ανθρώπους, δημιουργικούς, μαχητές τής ζωής, στο επάγγελμα και την κοινωνία, Αυτό μού έδινε εμπιστοσύνη στον εαυτό μου, με βοηθούσε να ακολουθώ την πορεία μου χωρίς να παραστρατώ επηρεαζόμενος από τη λογική τής ιάτσας ή τής μάζας τών νεγκέφαλων. Με βοήθησες έτσι να γίνω χημικός μηχανικός , μετά καθηγητής και ερευνητης σε ένα γαλλικό πολυτεχνείο, να φτιάξω (αρχές τής δεκαετίας τού ’80 την πρώτη ύλη για τη κατασκευή καταλυτών αυτοκινήτων. Μετά πετυχημένη καρριέρα στο εξωτερικό ήρθα στην Ελλάδα το 87 για να δημιουργήσω στη χώρα μου. Πάλεψα 22 χρονια με τη πιάτσα τών πανεπιστημιακών, τών επιχειρήσεων που η πιάτσα τών ψευτοεπιχειρηματιών δημιουργούσε για να παράγουν χρήμα όπως-όπως και για όσο διαρκούσε (μετά “θα κάνανε κατι άλλο”) και όχι για να παράγουν προϊόντα ποιότητας και καινοτομικά, η υψηλή προστιθέμενη αξία τών οποίων θα έκανε τίς επιχειρήσεις ανταγωνιστικές, για να εξαγουν και να είναι μακρόβιες. Πάλεψα με τούς Υπουργούς τής μίζας που αγνοούσαν το αντικείμενο τού υπουργείου τους, απλά διαχειιζόντουσαν τα θεματα με όλη την αδεξιότητα τής άγνοιάς τους. Πάλεψα με τα τα βολεμένα δημοσιο:υπαλληλάκια που μου έλεγαν “εσύ θέλεις να κάνεις αυτό, κι εγώ τι θα κερδισω αν στο εγκρίνω;”, πάλεψα με όλους τούς ανεγκέφαλους που αποτελούν την μεγάλη πλειοψηφια τής Ελλαδίτικης κοινωνίας. Άφησα τότε τα καθαρά επιστημονικά και ασχολήθηκα με την αξιολόγηση επιχειρησεων και τη παροχή συμβουλών. Τότε έκανα ένα μεγάλο, όπως αποδεικνύεται σήμερα, λάθος. Ενώ ήθελα να ασχοληθώ μόνο με καλές ελληνικές επιχειρήσεις και οχι με τη πιάτσα τών ψευτοεπιχειρηματιών, και ενώ σκέφτηκα να ξαναέρθω να σε ξαναδω (είχαμε ήδη μια καλή συζήτησ στα γραφεία τής Καλλιρόης το ’95 περίπου ενώ είχα έρθει εκεί και μόλις έιχατα μετακομίσει αλλά απουσίαξες και είχα μια εξαίρετη συζήτηση με τον πατέρα σου), για να συμβάλλω ως σύμβουλος και ως αξιολογητής στούς 4Τ, δεν το έκανα διότι σκέφτηκα οτι μια τέτοια εταιρεία, με έναν τέτοιο ηγέτη σαν τον Καββαθά, δεν έχει ανάγκη από τη δική μου γνώση και εμπειρία. Όλες οι επιχειρήσεις με τις οποίες ασχολήθηκα μέχρι σήμερα σε 40 διαφορετικές χώρες (από το Ιράν μέχρι την Ισλανδία, από την Ισπανία μέσρι τη Ρωσία και από τη Τυνησία μέχρι τη Σουηδία) βελτίωσαν πολύ τις επιδόσεις τους, το μάνατζμέντ τους και την ανταγωνιστικότητά τους. Αν είχα έλθει και αν σε είχα πείσει δεν έχω τη παραμικρή αμφιβολία οτι οι ΤΕ θα ήταν στα χέρια σου. Ο διάβολος θέλησε να σκεφτώ αλλοιώς και σήμερα λυπάμαι αφάνταστ, αλλά έτσι είναι η ζωή. Το 2010 έφυγα και πάλι οριστικά από την Ελλάδα, ξαναεγκαταστάθηκα σε ένα μικρό αγροτικό χωριό στη Κεντρική Γαλλία όπου χαλαρώνω για να μπορώ να κάνω τα χιλιάδες χιλιόμετρατο μήνα με αυτοκίνητο, τραίνα υψηλής ταχύτητας και αεροπλάνα για να επισκέπτομαι γύρω στις 100 επιχειρησεις το χρόνο και να βρίσκω λύσεις στα τεχνικά και μανατζερικά τους προβλήματα. Ιδού λοιπόν η πορεία ενός από τούς ανθρώπους που βοήθησες να ωριμάσουν. Είσαι ο εμπενυστής μου μαζί με τον Σωκράτη, τον Αριστοτέλη, τών Ρίτσαρντ Μπάχ τού Γλάρου Ιωνάθαν, τον Καζαντζάκη για όλα του τα βιβλία και ιδιαίτερα την Ασκητική του και κάποιους άλλους. Δεν κάνω κομπλιμέντο, δεν είμαι υποκειμενικός. απλά γνωρίζω τι με έχει επηρεασει στη ζωή μου θετικά. Κώστα μου. δημιούργησες συνειδησεις και εξακολουθείς να δημιουργείς, διοτι βλέπω οτι τα παιδιά μου (30 και 27 χρονών) πήραν από εμένα (δηλαδή και από εσένα) τις ίδιες αρχές, τις ίδιες αγάπεςμ την ίδια δυναμική. Σε κάποια ελάχιστα πράγματα δεν συμφωνούμε διότι έχουμε διαφορετικές εμπειρίες, και 2 φορές σσε επιστολές μου στούς 4Τ ήμουν πολύ σκληρός μ’ εσένα. Στη μια απάντησες στη πρώτη σελίδα (“Γράμμα σε έναν φίλο” ήταν νομίζω ο τίτλος όπου συμφωνησες αν θυμάμαι καλά με τις απόψεις μου. Στην άλλη δεν απάντησες. Και γύρψ στο 1971 είχες δοκιμάσει στη πίστα τού Βερνίκου στη Βαρυμπομπη ένα κάρτ που είχα φτιάξει με 2 φίλους.
Σε φιλώ Κώστα κι ελπίζω να τα πούμε και από κοντά. Θα χαρώ πολύ να μού γράψεις στο e-mail μου να ξανασυναντηθούμε. Έχουμε ακόμα κάποια πράγματα να πούμε, Θέλω πολύ να βάλουμε κάτω κάποιες εμπειρίες μας. Αναμένοντας
Μανώληης Δαμίγος
@Μανώλης Δαμίγος
Τα είπες ΟΛΑ!Όπως έχω δεκάδες φορές πει και την δική μου ζωή την επηρέασαν κάποιοι άνθρωποι. Κανείς δεν γεννιέται “έτοιμος”. Φτιάχνεται, διαμορφώνεται και, τις περισσότερες φορές, τιμάει τους δασκάλους…Όμως, Μανώλη. Πραγματιοκά δεν κατ΄’αλαβες τίποτα από την Αλλαγή, τον Εκσυγχρονισμό, την Ισχυρή Ελλάδα και την Επανίδρυση του Κράτοπυς; τσ,τσ,τσ, τσ
Και βέβαια κατάλαβα την Αλλαγή και τών Εκσυγχρονισμό και όλα τ’ άλλα που λες. Αφού τα είδα να υλοποιούνται. Η Αλλαγή έγινε για να φυγει η επάρατη δεξιά, να αναβαθμιστεί μια από τις καλύτερες αεροπορικές εταιρείες στο κόσμο (όπως η Ολυμπιακή) σε πηγή εύρεσης ερωμένης από τον σοσιαλιστή εθνάρχη μας (έχουμε και έναν άλλον εθνάρχη τής τότε ΕΡΕ), να διατεθούν χρήματα για το κτηματολόγιο τα οποία και διατέθηκαν αλλά κτηματολόγιο δεν έγινε διοτι τα έφαγε ο Υπουργός που είχε το κτηματολόγιο υπό την ευθύνη του και τώρα δεν ακούγεται γιατί αν τον θυμηθεί ο κόσμος θα πάει να κάνει παρέα στη γόησα τού Τσοχατζόπουλου, τα πανεπιστήμια πολλαπλασιάστηκαν σε όλη την Ελλάδα και πρόσθεσαν τον συνδικαλισμό ως την υπέρτατη πρακτική εξάσκηση. Και από τον Εκσυγρονισμό κατάλαβα αφού η αλλαγή ένισχύθηκε καθώς άλλαξαν πολλά από τα πρόσωπα που έτρωγαν τα χρήματα που οι κουτόφραγκοι Ευραπαίοι φορολογούμενοι έδιναν μέσω Κοινοτικών Πλασίων Στήριξης (το δεύτερο έγινε επί Ντελόρ και η Ελληνίς Επίτροπος Βασούλα το αποκάλεσε Πακέτο Ντελόρ και μετά όλα τα ΚΠΣ οι εξειδιεκυμένοι στην ορολογία πολιτικοί μας τα ονόμαζαν Πακέτο Ντελόρ 3, 4 κτλ. ενω δεν ήταν πλέον ο Ντελόρ που τα ενέκρινε). Η συμπεριφορά τού Πρωθυπουργού τού Εκσυγχρονισμού εκσυγχρονίστηκε, καθώς δεν έλεγε πλέον “κυβερνάμε μπορούμε να φάμε τα λεφτά τού κόσμου”, αλλά είπε “μπορείτε να εξακολουθήσετε να κλέβετε, αρκεί εγώ να μην ξέρω τίποτα, αλλά να έχω το μεριδιό μου επειδή το μισθό μου τού καθηγητή θα τον αφήσω στο Πανεπιστήμιό μου”. Πώς μπλέχτηκα και με αυτό το Πανεπιστήμιο για να αναπτύξουμε λέει εκπαίδευση στη Περιβαλλοντική Οικονομία, αλλά καθώς κατάλαβα οτι ακόμα και ο λογιστής κυκλοφορούσε με Φερράρι έκανα βηματάκια διακριτικά για να τούς ξεφύγω. Χάρη στον εκσυγχρονισμό έγινε και ο νόμος Περί (Μη) Ευθύνης Υπουργών ώστε οι Υπουργοί να μην ενοχλούνται από τη δικαιοσύνη όταν κλέβουν τα χρήματα τών Ελλήνων και Ευρωπαίων φορολογούμενων. Ο εκσυγχρονισμός διατήρησε και το ίδιο μέτρο κυβερνητικής επιτυχιας τής κυβέρνησης Μητσοτάκη που αξιολογούσε με βαση ττην απορροφητικότητα τών ευρωπαϊκών κονδυλίων για τη σύγκλιση και όχι με βάση την αποδοτικότητα τω΄ν κονδυλίων που απορροφούσαμε. Έτσι η Ισπανία ή η Πορτογαλία απορροφούσαν το 60% τών ευρωπαϊκών κονδυλίων που τούς αντιστοιχούσαν και είχαν ανάπτυξη 4%, ενώ η Ελλάδα απορροφούσε το 110% τών κονδυλίων (τα δικά της συν κάποια από τα αδιάθετα τής Ισπανίας και Πορτογαλίας) και είχε αναπτυξη μεταξύ -0,5 έως +0,5 %. Ο εκσυγχρονισμός με τη Βασούλα στο τιμόνι τής ανάπτυξης κατάφερε να κάνει πολύ λιγότερα από τούς άλλους εταίρους, αλλά με περισσότερα χρήματα.Ήταν επιτυχία τού εκσυγχρονισμού αυτό. Χάρη στον Εκσυγχρονισμό επίσης το Σωματείο τών ΕΛΤα κύρηξε απεργία όταν αποφασίστηκε οι συντάξεις να κατατίθενται σε τραπεζικούς λογαριασμούς και να μην τις παραδίδουν οι ταχυδρόμοι στούς συνταξιούχους. Όπως μου εξηγησαν (δίδασκα στα στελέχη μάνατζμεντ, και διοίκηση παραγωγής) τότε οι Διευθυντές τών Γραφείων Διανομής ο ταχυδρόμος πουπαρέδιδε τη σύνταξη τών 3.350 δρχ στη γιαγιά τής έδινε τις 3.000 μόνο και όταν η γιαγιά ζητούσε τα υπόλοιπα ο ταυδρόμος τής έλεγε “αυτά μου δώσανε για εσάς”. Οι Διευθυντές ήξεραν οτι ένας ταχυδρόμος έβγαζε 1.200.000 δρχ το μήνα μισθό, αλλά δεν μπορο΄τσαν να το κατγγείλουν διότι το σωματείο θα τούς έστελνε στη Φολέγανδρο. Ιδού λοιπόν πως η συνδικαλιστική πρακτική στα πανεπιστημια έγινε πράξη.
Η Ισχυρή Ελλάδ έγινε επίσης πραγματικότητα. Έδιωξε όλους τούς ανεπιθύμητους Έλληνες που δεν κολλάγανε με τις πρακτικες τών πολιτικών. Παράδειμα ο Παπαντωνίου τον οποίο συνάντησα ένα βράδυ πριν 1 χρόνο περίπου στο σαλόνι στής Star Alliance τού αεροδρομίου τού Παρισιού αναμενοντας τη τελευταία πτήση για Αθήνα. Εξηγούσε σε μια νεαρή κυρία τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα για να βγει από την κρίση. Τον ρώτησα με μεγάλο χαμόγελο γιατί δεν τα έκανε εκείνος όταν ήταν Εθνικής Οικονομίας για να μη φτάσουμε στη κρίση. Μου΄απάντησε με όλη τη μετριοφροσύνη που διακρίνει όλους τούς πολιτικούς “Εγώ σάς έβαλα στο Ευρώ”. Τού είπα οτι μπήκαμε με νοριόδοξο τρόπο και δεν μπορέσα να εκμεταλλευτούμε την ισχύ τού νομίσ,ατος διότι δεν έφτιαξε συγχρόνως επιχειρήσεις καινοτόμες και με ποιότητα προϊόντων και ότι εγώκαι πολλοί άλλοι που κάνιυμε καινοτομική έρευνα στο εξωτερικό ή που κάνουμε ανταγωνιστικές τις ξένες επιχειρήσεις ποτε δεν αξιοποιηθήκαμε από τις Ελληνικές κυβερνήσεις διότι πάντα σε κάθε μας πρόταση μάς ρώταγαν “ποός σε έστειλε”. είσαι γραμμένος σε κάποια τοπική;” και έτσι ξαναφύγαμε στο εξωτερικό. Ο Παπαντωνίου με μεγάλο εκνευρισμό και παρά το χαμόγελό μου μού είπε “Να φύγετε ρε, δεν σάς θέλουμε στην Ελλάδα.” Ιδού παράδειγμα εκσυγχρονιστικής επιλογής συνεργατών για την ισχυρή Ελλάδα. Τέλος Κώστα μου το κράτος επανιδρύθηκε και ίσως να μην το κατάλαβες εσυ και όχι εγώ όπως… νομίζεις. 🙂 Δεν έχουμε πια δικτατορία αλλά ζούμε σε ένα πολίτευμα δημοκρατικά εκλεγμένης δικτατορίας. Δεν έχουμε πια αυθαίρετους δικτάτορες, τούς επιλέγουμε. γι’ αυτό και λένε όταν παραπονιούμαστε : ” Ο λαός με εξέλεξε για να κάνω αυτό που θέλω” Και δεν μπορούμε να πάμε ενάντια στον εκλεγμένο δικτατορα. Ελπίζω να σε φώτησα για το ότι όλα όσα λες με κατηγορείς οτι δεν κατάλαβα έγιναν και οτι τα κατάλαβα. 🙂
Με όλη μου την εκτίμηση και μακάρι να τα πούμε και από κοντά/
@Μανώλης
Μόλις άκουσα ότι, “άγνωστοι” δολοφόνησαν με καλάσνικοφ δύο μέλη και τραυμάτισαν θανάσιμα(;) τρίτο της Χ.Α έξω απ’ τα γραφεία του συνδέσμου στην Λ. Ηρακλείου. Νομίζω ότι, όχι μόνο δεν έπεσα έξω στις προβλέψεις αλλά, έπιασα διάνα. Το κρατίδιο οδεύει προς αποσταθεροποίηση -για να το θέσω πολιτικά ορθά
Το κρατίδιο είναι εκτός ελέγχου. Οι κυβερνητες δεν ξέρουν τι κάνουν, δεν έχουν τις γνώσει και πάντα λένε “εδώ εμείς που κυβερνάμε δεν τα ξέρουμε, νομίζεις οτι ο λαός καταλαβαίνει τα λάθη μας;” Το αεροπλάνο κάνει ρόλλ δεξιά και μετά αεριστερα, τυχαία κράμπ και ντεκράμπ, έχει υπερβολική ταχυτητα καθόδου, χτυπάει στο έδαφος και ξαναπαίρνει ύψος. Ο κυβερνητης λέει “έχω δει οτι κάπως έτσι κάνουν και οι άλλοι”, αλλά δεν ξέρει πότε και γιατί το κάνουν. Και το αεροπλάνο τής Ελλάδας κάνει συνέχει γκόου αράουντ και μένει πάντα στην ίδια θεση, γύρω από το αεροδρομιο, απογειώνεται αλλά δεν φεύγει , προσγειώνεται αλλά δεν φτάνει και πάντα με τον άνεμο από πίσω διότι (λογικό είναι) ο “άνεμος από πίσω” σε βοηθά να προχωρήσεις, δεν σού επιτρέπει όμως ούτε να απογειωθείς στα σίγουρα ούτε να προσγειωθείς κι αν καταφέρεις να πατήσεις στο έδαφος μάλλον δεν θα καταφέρεις να σταματήσεις έγκαιρα. Ευτυχώς έχει ατέλειωτα καύσιμα, δηλ. δανεια παλιοτερα και δόσεις βοήθειας τώρα. Το κρατίδιο είναι μόνιμα αποσταθεροποιημένο αρκεί να μην τσακιστεί στο έδαφος λόγω μη ελεγχόμενου sink rate. Πάντως να απογειωθεί για τα καλά και να ταξιδέψει αποκλείεται. Το λέω εδώ και 40 χρόνια και η απάντηση είναι οτι δεν καταλαβαίνω την πιάτσα. Δεν μπορούμε να έχουμε πατριωτισμό, διότι μάς πληγώνει. Λυπάμαι την Ελλάδα για τον λαό που έχει, δεν λυπάμαι καθόλου τον λαό της. Να είσαι περήφανος πάντως Κώστα συνέβαλες στο να υπάρχουν και άξιοι Έλληνες, ελάχιστοι όμως έμειναν στην Ελλάδα.
Και κάτι άλλο Κώστα μου. Έχασα κι εγώ ένα “παιδί” μου. ένα δημιούργημά μου. Μαχί με άλλους 3 Έλληνες τού εξωτειρκού φτιάξαμε από το μηδέν το ελληνικό δορυφορικό σύστημα, τόν Hellasat. Δεν έγινε διότι οι υπουργοί τής ΝΔ στην αρχή και τού ΠΑΣΟΚ δεν ήθελαν να είναι δορυφόρος παρατήρησης γης (σημαντικό για την άμυνα τής χώρας και για τον έλεγχο τής κυκλοφορίας αεροπλάνων και πλοίων στη Μεσογειο), εκτός από τηλεπικοινωνιάκός δορυφόρος. Είχαμε έτσι έναν μισό δορυφόρο που πριν λίγο καιρό η κυβερνηση τον πούλησε τη Σαουδική Αραβία και έγινε Arabsat. Ήταν το μόνο πράγμα που η κυβερνηση δεν έπρεπε να πουλήσει. Έτσι το δικό μου το παιδί το πούλησαν οι πολιτικοί που κατέστρεψαν τη χωρα, την οικονομία της και εντελώς πιά την ήδη παράλογη κοινωνία της. Και πάλι σε φιλώ διότι εχουμε και την ίδια πίκρα
Είπα να βάλω το Hulk για ύπνο και να γίνω παιδί των λουλουδιών, αλλά κάποιους το ζητάει ο οργανισμός τους. Ο κ. Μανώλης Δαμίγος, αφού μεγαλούργησε στην Ελλάδα των παχιών αγελάδων, ξαφνικά το 2009 – no less – αποφάσισε, αγανακτισμένος πια, να την εγκαταλείψει βρίζοντας θεούς και δαίμονες, ενώ δεν παρέλειψε να επιστρέψει δριμύτερος τρίβοντας την επιτυχία του στα μούτρα ενός ανάξιου λαού που δεν του επέτρεψε να πλουτίσει περισσότερο απ’ όσο πλούτισε ήδη. Καλά το λένε τελικά ότι το χούι βγαίνει τελευταίο: όπου και να πάει ο έλληνας, ό,τι και να κάνει, την κουτοπονηριά και την επίδειξη δεν την εγκαταλείπει.
@Hulk/hippieboy
Ακριβώς το αντίθετο είπε ο άνθρωπος. Ότι “έφαγε πόρτα” σε όλα όσα προσπάθησε να κάνει! Η διαστροφή (ακόμα και ενός hulk) έχει τα όρια της
Αν είναι διαστροφή να κρίνεις κάποιον από τις πράξεις και όχι από τα ωραία λόγια, τότε, ναι, είμαι διεστραμμένος. Ας μου εξηγήσει λοιπόν ο κ. Δαμίγος, τον οποίο δε γνωρίζω προσωπικά ούτε κι ενδιαφέρομαι να γνωρίσω, γιατί εγκατέλειψε την Ελλάδα το 2009, αφού τη χρησιμοποιούσε μόνον ως επαγγελματική έδρα για τις υπερεθνικές του υπηρεσίες μάνατζμεντ. Μήπως για να την κάνει αλά ντεπαρτιέ σε κάποιο ήρεμο γαλατικό χωριουδάκι αφήνοντας τους άξεστους ελληναράδες να πληρώσουν τη νύφη; Και τέλος πάντων δικαίωμά του – και δουλειά του – είναι να εντοπίζει ευκαιρίες για κέρδη, ας μη παριστάνει όμως τον πατριώτη από τη Γαλλία, την Ελβετία ή όπου αλλού ακουμπάει τις όποιες ασφαλιστικές του εισφορές, διαφημίζοντας πατριωτικά την Aegean και επιδαψιλεύοντας γλειψίματα (για διάβασε λίγο τον επίλογο στο οργισμένο δικτυακό του «γράμμα από ένα φίλο») στους ευρωπαίους ευεργέτες του που του έκαναν τη μεγάλη τιμή να τον εντάξουν στις τάξεις τους. Εγώ πάντως, ένας χυδαίος λαϊκός, δεν έλειπα κατά τύχη στο εξωτερικό (δεν αναφέρομαι προσωπικά στον κ. Δαμίγο, αφού δεν είναι κάτι που μπορώ να γνωρίζω) όταν έπρεπε να κάνω τη θητεία μου, και μάλιστα κανονικά και με το παραπάνω, δεν έφτιαξα περιουσία την εποχή των τρελών αγελάδων (βλακεία μου) και δεν την έκανα για άλλες πολιτείες με το που άρχισαν τα δύσκολα. Ποτέ δεν έχω περάσει τα σύνορα της Ελλάδας – ούτε καν για τουρισμό, τον οποίο ούτως ή άλλως σιχαίνομαι – και εκτός απροόπτου εδώ θ’ αφήσω τα ταλαίπωρα κοκαλάκια μου. Δικαιούμαι λοιπόν να βρίζω τους συμπατριώτες μου όσο μου αρέσει. Οι λιποτάκτες όχι.
@hippieboy
Από το “χυδαίος λαϊκός” και κάτω μου θυμίζετε …εμένα!
Αν και το 1980 γεννημενος εχω ολα τα τευχη…!!!
Αν τα κρατήσετε ως το 2040 θα έχουν πολύ μεγάλη αξία