Οι παλιότεροι ξέρουν τη σχέση μου με την λογοτεχνία και τον κινηματογράφο της αποκαλούμενης “επιστημονικής φαντασίας”. Από τότε που διάβασα το “Απ’ τη Γη στη Σελήνη”, το “20.000 λεύγες υπό την θάλασσα” και άλλα βιβλία, κλασικά εικονογραφημένα και ένας θεός ξέρει τι άλλο πιάστηκα στ’ αγκίστρι σε βαθμό που έκανα το παν για να λάβω μέρος στο αμερικάνικο ή (τότε) στο Σοβιετικό διαστημικό πρόγραμμα. Επιστολές στη NASA για το, επίσης τότε, “Civilian Space Flight Participent Program”, επιστολή και επίσκεψη στον Αμερικανό πρεσβευτή στην Αθήνα (Μπέρνς ή Μάϊλς δεν θυμάμαι) για να παρουσιάσω την υπόθεση μου, άλλο αίτημα στον (τότε) πρεσβευτή της ΕΣΣΔ ο οποίος, οφείλω να πω, με δέχτηκε στη πρεσβεία στο Ψυχικό, άκουσε το αίτημα μου, το έστειλε στη Σοβιετική Υπηρεσία διαστήματος και …απάντησε! Γραπτά. Έστειλα την απάντηση στην τότε γραμματέα του Ανδρέα Παπανδρέου, Κα Κοκκόλα η οποία απάντησε πως “ο πρόεδρος θα το δώσει στους συμβούλους του”, προφανώς όρμησε ο κάλαθος και το κατάπιε ούτε καν Γείτονας ή Κατσιφάρας δεν ήμουν για να μου δώσει σημασία ο Πρόεδρος
Δεν το ΄βαλα κάτω. Πήγα δύο φορές στο Ζουκόφσκι, μπήκα στον και τις δύο Επιταχυντή, μου είπαν ότι, είχα (από παιδί) ένα πρόβλημα στη καρδιά, καλύτερα να το ξεχάσω αλλά δεν! Μίλησα με τον Θόδωρο Γιουρτσινίκιν-Γραμματικόπουλο που, μόλις προχτές επέστρεψε από ένα ακόμα ταξίδι στον ISS, γύρισα στην Αθήνα, είπε στον Gollun de Bidet την ιδέα του Θόδωρου να πάνε δύο Έλληνες κοσμοναύτες που θα λέγονταν Αργοναύτες στον ISS να κηρύξουν απ’ εκεί την έναρξη των Ολυμπιακών, το Gollum με κοίταξε μέσα απ’ τις κουμπότρυπες του και με ρώτησε: “όταν θα πάτε εκεί επάνω κ. Καββαθά τι θα κάνετε;”. Παρά λίγο να του πω τι, άνοιξα τη πόρτα και έφυγα. Την επόμενη χρονιά πήγα πάλι στο Yuri Gagarin Space Center μπήκα σε ένα Mig 25 και ανέβηκα στα 87.000 πόδια όπου είδα την καμπυλότητα του πλανήτη και το μαύρο του διαστήματος
Με όλες αυτές τις “περγαμηνές” καταλαβαίνετε ότι, οι καλές ταινίες Ε.Φ με συνεπαίρνουν. Οι καλές όμως. Από το Solaris και το Stalker του Andrei Tarkovsky μέχρι την Οδύσσεια του Διαστήματος του Stanley Kubrick και το πρώτο Allien Ridley Scott για να μην αναφερθώ στο κορυφαίο (για μένα) Blade Runner τού ίδιου σκηνοθέτη.
Διαβάζοντας την κριτική ενός συγκεκριμένου κυρίου (τώρα ξέρω) έκανα το λάθος να πάω. Έδωσα μάλιστα και 10 ούρο για 3D και άλλα 10 για την Σ.Κ 20! Γιατί; Διότι είμαι ευκολόπιστος για να μη πω την άλλη λέξη. Το μόνο που δεν είδα είναι, όπως σωστά παρατήρησε η σύντροφος μου, την Σάντρα Μπούλοκ να βάζει sun lotion μετά την επιστροφή της στη Γη! Μετά από ένα διαστημικό ατύχημα η κυρία και ο κ. Νεσπρέσο βρίσκονται να αιωρούνται σε τροχιά 600 μιλίων (τι σημασία έχει;) πάνω απ’ τη Γη, έξω απ’ το ST 157 (πάλι τι σημασία έχει) όπου, για μία ώρα ανταλλάσσουν αμερικανιές αλλά, μετά αυτός χάνεται για να σωθεί εκείνη και εκείνη πρώτα μπαίνει σε ένα ρωσικό Σογιούζ, μετά σ’ ένα κινέζικο και τελικά πέφτει σε (ρηχή) θάλασσα όπου η κάψουλα βουλιάζει αλλά, αυτή βγαίνει και πιάνει το χώμα και μπαρτααααμ τίτλοι τέλους
Μη πάτε. Μη τους κάνετε τη χάρη. Φάτε τέσσερα σουβλάκια ή αντιγράψτε μία απ’ τις συνταγές “μαγειρικής” των κλώνων της τηλεόρασης
Gravity… Pull my other leg. There are bells on it too
RSS - Posts
26 Comments
http://www.youtube.com/watch?v=6EXrmhvuXFs εγω θα πηγαινα να δω το All is lost..
@george
Θα το δω κι’ αυτό όμως, η γνώμη μου για το Gravity μπορεί να γλιτώσει άλλους απ’ την …κρεμάλα!
υγ Τώρα που ξαναβλέπω το σημείωμα μου αναγνωρίζω πως υπερέβην το όριο. Έγραψα πολλά για μένα και λίγα για την ταινία. Παραδέχομαι λοιπόν ότι το CGI ήταν ισάξιο του THOR The Dark Side ή κάτι
Κύριε Καββαθά, κάνει εντύπωση η κεντρική ιδέα του έργου: δηλαδή πώς θα γυρίσει ΠΙΣΩ η αστροναύτισσα, στην “παλιά καλή Γη”, πώς θα “γλιτώσει” απο το “κακό” διάστημα, πώς ο άνθρωπος θα χωθεί στο καβούκι του… Λες και είναι κανένα άτακτο πιτσιρίκι που ξέμεινε σε ένα ψηλό κλαρί και κλαίει για να το κατεβάσουν υποσχόμενο ότι δεν θα το ξανακάνει… Αλλά αυτό είναι και το πνεύμα της εποχής: όλοι προς τα μέσα, κανείς προς τα έξω, τα σύνορα έκλεισαν πια…
Αγαπητέ μου Θανάση
Αυτό που κάνει εντύπωση είναι τα εκατομμύρια δολάρια που διατίθενται για να ταινίες σαν αυτή. Δεν νομίζω πως, είχε καν αυτό που αποκαλούμε “μήνυμα”. Ένας ατέλειωτος θόρυβος χωρίς λόγο και αιτία. Για να γελάσουμε λίγο η σκηνή που η Κα Μπούλοκ φαντασιώνεται ότι, ο χαμένος στο διάστημα Κλούνι επιστρέφει για να της “δώσει θάρρος” είναι …όλα τα λεφτα!
Επειδή αναφέρατε το κορυφαίο “2001”, ειναι εντυπωσιακή η αντίστιξη. Η κεντρική ιδέα του Gravity είναι πώς θα γυρίσει ΠΙΣΩ η αστροναύτισσα, στην “παλιά καλή Γη”, πώς θα “γλιτώσει” απο το “απειλητικό” και “θανατηφόρο” Διάστημα, πώς ο άνθρωπος θα χωθεί στο καβούκι του… Σαν κανένα άτακτο πιτσιρίκι που ξέμεινε σε ένα ψηλό κλαρί και κλαίει για να το κατεβάσουν υποσχόμενο ότι δεν θα το ξανακάνει… Αλλά αυτό είναι και το πνεύμα της εποχής. Τα σύνορα της Γης έκλεισαν…
Tο Διάστημα δεν είναι “απειλητικό” και “θανατηφόρο”. Είναι άκρως απειλητικό, εχθρικό, και θανατηφόρο περιβάλλον (ανευ εισαγωγικών), αν ο άνθρωπος εκτεθεί σε αυτό χωρίς την προστασία που του παρέχει η τεχνολογία.
Οι μόνες επιλογές σε αυτήν την περίπτωση είναι η επιστροφή στο καβούκι του ή η φυγή σε…άλλους κόσμους.
Θανάση, για άλλη μια φορά θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Το σχόλιό σου hits the nail on the head, που λένε και στα αγγλικά!
Και θα συμφωνήσω απόλυτα και με την κριτική σας κύριε Καββαθά. Πέρα από το ανύπαρκτο επιστημονικό επίπεδο του σεναρίου, το πιο εκνευριστικό είναι η εντύπωση που αποκομίζει ο θεατής φεύγοντας. Οτι ‘εκεί πάνω’, γίνεται της κακομοίρας, της καραμπόλας, και το κακό συναπάντημα, και τί δουλειά έχουμε εμείς ‘εκεί έξω’. Άλλωστε ο θεός/ελοχίμ/βελζεβούλ ή δεν ξέρω ‘γω ποιός άλλος μας εφτιαξε, δεν μας κατασκεύασε για να κάνουμε διαστημικές πτήσεις. Άσε να κάτσουμε εδώ στ’αυγά μας, γιατί ‘εκεί έξω’ κάνει κρύο και θα πουντιάσουμε.
Αυτό είναι το mindset σήμερα.
Διαβάζω την ‘Πτήση’ από μικρό παιδί, και ακόμα θυμάμαι την αρθογραφία σας, εποχής 90-91, που στηλιτεύατε την πλήρη αδιαφορία της Ελλάδας για την διαστημική προσπάθεια. Δεν πειράζει, θα ξυπνήσουμε και μεις μετά από καμιά 200αριά χρόνια, ακόμα αναρωτόμενοι γιατί είμαστε πάντα τελευταίοι και καταϊδρωμένοι.
“My God….It’s full of stars !”
P
Με γλύτωσες απο το δεκάρικο, ( ή οκτάρικο, έχω πολύ καιρό να πάω σε κινηματογραφική αίθουσα και συχαίνωμαι τα McDonalds του κινηματογράφου). Χθες είδα ξανά στον υπολογιστή το
Idi i smotri
Δεν θα ξαναδώ ταινία για μια εβδομάδα τουλάχιστον, μετά ίσως ξαναδώ κάποια απο τις παλιές, ίσως Νταίηβιντ Λήν.
Δεν γ@μιέται το Χόλυγουντ πλέον…
Τα πρώτα δευτερόλεπτα του Solaris, όπου η κάμερα του Tarkovsky παρακολουθεί ένα σάπιο φύλλο να κυλάει στο ρέμα, άλλαξαν για πάντα τον τρόπο που βλέπω κινηματογράφο. Και δεν είμαι καν φυσιολάτρης. Το δε Stalker είναι ένας τρίωρος ζωγραφικός πίνακας. Η πραγματική επιστημονική φαντασία ανακαλύπτει το απόκοσμο ακόμα και στην πιο απλή, καθημερινή λεπτομέρεια και δημιουργεί effect από το «τίποτα». Να τα βράσω τα CGI.
Πρόκειται για καταπληκτική ταινία.
Ότι πείτε….
Κι εσείς παρομοίως. Έχετε καταφέρει να βγάλετε άχρηστες 3 από τις καλύτερες περιπέτειες των τελευταίων 2 ετών, Argo, Skyfall και Gravity. Το μόνο που μένει είναι να μας πείτε ότι είναι βλακεία και το Prisoners.
Προφανος θέλετε να το παίξετε σαν κάτι γραφικούς κριτικούς κινηματογράφου που εκτός από το σοβιετικό σινεμά δεν τους ικανοποιούσε τίποτα.
@Κακός
My God. Το βρήκατε!
Το Skyfall δεν ήταν περιπέτεια, ήταν παρωδία, μόνο που δεν έβγαζε γέλιο και γι’ αυτό δεν το κατάλαβε κανείς.
@hippieboy
Εκτός από τους πολύ έξυπνους….
Άργησες Δάσκαλε, την είδα την “πατάτα”.
Έχεις απόλυτο δίκιο στην κριτική σου, κατ’ εμέ πάντα.
Άκούς εκεί βόλτα με πυροσβεστήρα στο διάστημα…
Ευτυχώς που δεν “πετροβοβολούσε” κι άστρα..!
“Όταν θα πάτε εκεί επάνω κ Καββαθά, τι θα κάνετε;”
Νομίζω ότι θα μπορούσε να γίνει ο τίτλος του βιβλίου που όλοι περιμένουμε!
Το “βιβλίο” είναι σαν το Σάνγκρι Λα. Δεν θα το πλησιάσω ποτέ ίσως γιατί δεν διαθέτω τις συγγραφικές ικανότητες ενός και μόνο στελέχους της …ΔΗΜΑΡ-:)
Eχετε πάει τόσες φορές στο Διάστημα που είναι λογικό να μην μπορεί να σας εντυπωσιάσει ένας γίγας… Αlfonso Cuaron με Χάρυ Πότερ (!) στο παλμαρέ του. Kαι το Hollywood περνάει κρίση, που να βρεθεί παραγωγός να πληρώσει έναν R. Scott (αν δεχόταν). Aπό το trailer αντιλαμβάνεσαι πόσο πατάτα είναι (παιδικό σενάριο, πλοκή της πλάκας) ενώ η χαριτωμένη Σάντρα μάλλον είναι το πλέον ξενέρωτο πράγμα στην ταινία. Νομίζουν πως αρκούν μερικά sp. effects. Αλλά το Imdb και οι ξερόλες κριτικοί 8,5+ και μισό τρις $ τζίρος so far. Πάω για σουβλάκι και μετά Alien ή το νέο βιβλίο του Θ. Βέμπου…
http://www.imdb.com/title/tt2051879/
Το IMDB του δίνει μόνο 6,5 αλλά νομίζω ότι είναι από τις ποιο προσεγμένες ταινίες επιστημονικής φαντασίας που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Συγνώμη για την παρέμβαση αλλά πιστεύω ότι ο κος Καββαθάς και οι επισκέπτες του είναι από τους λίγους που θα την εκτιμήσουν. Ευχαριστώ.
Παρά τη καλή μου διάθεση δεν μου άρεσε…
“Koyaanisqatsi”
Μόνο, του “μειονέκτημα” που δεν έχει …υποτιτλους.
Αλλά, τι να τους κάνει, αφού σε όλη την διάρκειά του δεν
προφέρεται ούτε μία λέξη!!!
Και δεν έχει να κάνει με την ..Κρήτη.!
(Μάλλον το έχετε δει, ναί;)
Άσε ρε Ζ που θα μας πείς και για τα κρητικά… 🙂
Για τα κρητικά να σας πώ εγώ:
Anoyaaskatsi = Σκακιστικός Όμιλος Ανωγείων
Δείτε κάτι αληθινό εδώ που τα συνδυάζει όλα…
http://youtu.be/I712YXdJ6_0
Και ένας φαρμακοτρίφτης στον αέρα….
http://youtu.be/jFrf8vJp5MA