Μια και σε επτά ημέρες έχουμε εκλογές και, όπως λένε και οι διαφημίσεις των αυτοκινήτων, κανείς δεν ξέρει πότε θα σταματήσουν οι παροχές, καλό είναι να δούμε τα πράγματα που πρέπει να έχουμε υπόψη όταν θα πάμε στις εκθέσεις για το νέο μας καταλυτικό.
Το πρώτο που πρέπει να προσέξουμε είναι η εμφάνιση. Ενα καλό αυτοκίνητο πρέπει να μην «κόβεται απότομα» πίσω, να έχει «αμυγδαλωτούς» προβολείς, να δείχνει από «αρχοντικό» ώς και «χλιδάτο» και να μη μοιάζει με εκείνο του γρουσούζη που μένει στο απέναντι εξοχικό. Οποιο «κόβεται απότομα» πίσω, θυμίζει αβγό, μελιτζάνα ή μπουκάλι κόκα-κόλας απορρίπτεται ακόμη και αν κατασκευαστικά είναι το καλύτερο και ασφαλέστερο του κόσμου.
Το δεύτερο που πρέπει να προσέξουμε είναι τι θα πουν οι άλλοι. Πολλές οικογένειες έχουν διαλυθεί μη μπορώντας να αντέξουν την υπόγεια κριτική που εξασκούν οι γείτονες στο «γιωταχί» τους. Ο Λάκης της Κας Μαρίας, για παράδειγμα, νοσηλεύεται σε ψυχιατρική κλινική λόγω της σφοδρής κριτικής που υπέστη από τους συμμαθητές του στο Κολέγιο για το αυτοκίνητο που αγόρασε ο μπαμπάς του. Ενώ όλοι έπαιρναν τα παιδιά τους με «ρεϊτζρόβερ», «μερσεντέ» και «μπεμβέ», ο Λάκης έφευγε με Χαρακίρι Τζι Ελ Αϊ.
Η Κα Λιλή εξάλλου έριξε το Εσκαργκό της σε μια κολόνα επειδή της το «γλωσσόφαγε» η Κα Λουλού.
Εκτός από τα παραπάνω, ένα καλό αυτοκίνητο πρέπει να διαθέτει και τα εξής χαρακτηριστικά: να έχει «χοντρή λαμαρίνα», να «βυζαίνει τον δρόμο», να διαθέτει ραδιοκασετόφωνο, σπόιλερ, ζάντες αλουμινίου, αερόσακο συνοδηγού και «μεταλλικό χρώμα». Η «χοντρή λαμαρίνα» μάς προφυλάσσει από τραυματισμό ή θάνατο όταν θα συγκρουστούμε με έναν άλλο χοντροκέφαλο που επίσης οδηγεί αυτοκίνητο με «χοντρή λαμαρίνα».
Οσο πιο χοντρή είναι η λαμαρίνα τόσο μεγαλύτερη η παθητική ασφάλεια, γι’ αυτό ρίξτε μια ματιά στα οχήματα μεταφοράς προσωπικού «Λεωνίδας» της ΕΛΒΟ ή στα Μ48 του Ελληνικού Στρατού. Εκτός από παθητική ασφάλεια, η «χοντρή λαμαρίνα» σημαίνει μεγαλύτερο βάρος, άρα και αυξημένη κατανάλωση και ρύπανση αλλά ποιος νοιάζεται γι’ αυτά;
Το «βύζαγμα του δρόμου» είναι ένα ακόμη στοιχείο που πρέπει να προσέχει ο καλός έλληνας οδηγός. Οσο περισσότερο «βυζαίνει» το «γιωταχί» μας τόσο πιο ασφαλές είναι. Βέβαια ένα βαρύ «γιωταχί» που δεν διαθέτει τη σωστή ανάρτηση ανατρέπεται πιο εύκολα από ένα ελαφρό, αλλά ποιος είμαι εγώ να αμφισβητήσω τη λαϊκή παράδοση; Βασικό ρόλο στο καλό «βύζαγμα» παίζουν τα σπόιλερ. Τα σπόιλερ είναι τα αεροβοηθήματα που τοποθετούμε στα καπό των πορτ μπαγκάζ των Μπαντζάι για να διατηρούμε τη σταθερότητα στην (ιλιγγιώδη) ταχύτητα των 100 χλμ. /ώρα όπου κινούμεθα στην «εθνική».
Κανένα αυτοκίνητο δεν μπορεί να θεωρηθεί καλό και ασφαλές αν δεν διαθέτει σωστό ηχοσύνολο. Οσο πιο μεγάλος είναι ο ενισχυτής και δυνατά τα μπάσα τόσο καλύτερο το όχημα. Το οποίον όχημα διακρίνεται (ή μάλλον ακούγεται) αν σταματήσει δίπλα μας στα φανάρια.
Οι χαμηλές συχνότητες (από 20 ώς 80 Hz) διαπερνούν τη λαμαρίνα, ταξιδεύουν στην άσφαλτο και στο 3Α και φθάνουν, μέσω των ελαστικών, στο δικό μας «γιωταχί». Αν αισθανθείτε μια… φαγούρα ενώ περιμένετε να ανάψει το πράσινο, δεν αποκλείεται να είναι από το ηχοσύστημα του διπλανού.
Κανένας (καλός) οδηγός δεν πρέπει να οδηγεί αυτοκίνητο χωρίς αερόσακο. Το αντίθετο μάλιστα. Οσο περισσότερες φούσκες τόσο το καλύτερο. Τα πιο σύγχρονα μοντέλα, εκτός από αερόσακο οδηγού και συνοδηγού, διαθέτουν αερόσακους για τους πίσω επιβάτες καθώς και πλευρικές φούσκες (για τους αγκώνες) αλλά και φούσκες οροφής. Ετσι, όταν το Πάνζερ τουμπάρει ανοίγουν οι φούσκες και κανένας από τους επιβάτες δεν παθαίνει το παραμικρό. Στο επόμενο μοντέλο μάλιστα θα υπάρχουν αερόσακοι και στο εξωτερικό ώστε το αυτοκίνητο να σκάει πάνω σε μία φούσκα κάθε φορά όπου η Κα Αιμιλία το σβουρίζει σε μια κολόνα.
Το μέλλον προβλέπεται λαμπρόν αφού, σε λίγα χρόνια, όλα τα αυτοκίνητα θα διαθέτουν αερόσακους. Κανένας δεν θα παθαίνει το παραμικρό και όλοι θα είναι ελεύθεροι να συγκρούονται μετωπικά στις εθνικές και επαρχιακές οδούς.
Το τελευταίο στοιχείο που συμβάλλει ίσως περισσότερο απ’ όλα στην ενεργητική και παθητική ασφάλεια είναι το χρώμα. Δεν νοείται καλό αυτοκίνητο αν δεν είναι «γκρι μεταλλικό». Επειδή όμως όλοι έχουν «γκρι μεταλλικό», διαλέξτε κάτι άλλο, όπως φούξια, ροζ ή κίτρινο «καναρινί».
Αυτά είναι λοιπόν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχετε υπόψη όταν αγοράζετε αυτοκίνητο (καθώς και τους τόκους των δόσεων).
Αν κάποιος σας μιλήσει για αναρτήσεις με σωστή απόσβεση, για ακριβή συστήματα διεύθυνσης, για σωστά κλιμακωμένα κιβώτια, για φρένα με γραμμική απόκριση, για καλή οδική συμπεριφορά σε στεγνό και βρεγμένο δρόμο και για άμεση απόκριση στις εντολές του οδηγού, απλώς αγνοήστε τον.
Σίγουρα θα είναι κάποιος απ’ αυτούς τους «τρελούς» που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι στα χέρια του άσχετου ή του βλάκα οδηγού το αυτοκίνητο είναι θανατηφόρο όπλο. Στην πραγματικότητα το καλό «γιωταχί» είναι όπως η καλή κουζίνα, η καλή κρεβατοκάμαρα: άνετο, ευάερο και ευήλιο.
RSS - Posts
